Archief Etcetera

965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Het libretto, uitgezet in drie bedrijven met achtereenvolgens 3, 2 en 2 scènes, is terug te brengen tot die oeroude grondstructuur van de mimetische begeerte, tot 'ik-wil-wat-een-ander-al-heeft...een voorstelling wil ik spelers-aan-het-werk zien, een schilderij waarin de verf als verf nog voelbaar is, een brief met nog wat boom in. Mireille Capelle (Olga) komt in de buurt daarvan...Want wie is er aan het woord in deze voorstelling ? Wie is de ik, de hij, de zij, de jij die in de tekst spreken ? Het is niet langer een personage dat spreekt, het is de taal die spreekt, maar wat

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
Wat zit erin ? de schrijver Wat zit er in de jouwe ? de oudste Waarom zou ik vertellen wat er in de mijne zit als ik mijn ogen van de jouwe af moet houden ? Ik heb niets te...Toch ? Weet ze dat ik het koud heb ? de lust We kunnen kloppen, de trots Ik zou nog even wachten, de lust We kunnen zachtjes kloppen, de oudste En als ze komt, wat dan...Heel eventjes, de lust Droom jij nog weleens wat ? Soms droom ik als ik heel ver weg ben, dat ik op een bankje zit met een zwartfluwelen beestje op mijn schoot

Nr. 31, September 1990 • (advertentie)
Casanova ERIC DE VOLDER FILIP VANLUCHENE deSingel " Als ik er alles van vertelde, zou ik de oren kwetsen van hen die gewend zijn zichzelf voor kuis te houden...Trouwens, geen palet zou over genoeg kleuren, geen poëzie over genoeg beelden beschikken om naar waarheid weer te geven wat ik in mijn leven aan liefdeszwij-mel, wellust, ongebondenheid én

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
Aangezien ik nooit tussen beiden heb kunnen kiezen, moest ik wel bij de opera terecht komen...Afgezien van dergelijke beperkingen, hoe moet een operabeleid er uit zien ? "We moeten Vlaanderen nog altijd leren dat 'opera' is wat de naam zegt : opus in het meervoud, iets wat gebaseerd...Ik heb al heel wat discussies gehad met Sigiswald Kuijcken, die maar met één regisseur wil samenwerken omdat die zogenaamd de authentieke gestiek gebruikt

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
Wat ik wil is op zoek gaan naar het echte belcanto dat, in de context van de achttiende eeuw, buitengewoon fascinerend is. Daarom heb ik aangekondigd dat ik veel Rossini en Donizetti op het programma...dat een lijn die u verder wil volgen ? "Ik vond dat die opvoering van veel competentie en ook van verbeelding getuigde, maar ik wil wat anders...Wat is de positie van de hedendaagse opera ? "Ik heb uitgesproken voorkeuren : ik houd van Berg en Debussy

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Nadat ik me jaren beziggehouden heb met diverse vormen en technieken, verbeeld ik me een bepaalde weg gevonden te hebben...Ik heb me voor Un malheureux vêtu de noir (libretto : Johan Thielemans, dramaturgie : Karst Woudstra, regie : Axel Manthey) erg beperkt in mijn materiaalkeuze...Dit gevoel had ik bij de Carmen van Peter Brook

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Raoul de Smet krijgt in de professionele muziekwereld heel wat tegenkanting, omdat hij een autodidact is. Wel, persoonlijk vond ik de muziek van Ulrike heel geslaagd...Ik heb al moderne opera's gehoord waar ik veel minder kon inkomen...Ulrike doen, dat betekent toch wat ? Een opera als Le Cinesi brengen, zo'n mooie bonbonnière uit de museumkast halen : dat is toch zinvol ? Ik geloof dat kameropera ook een museumfunctie heeft

Nr. 31, September 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De klemtoon die ik tot nog toe meende te moeten leggen op de as zaal/scène en op de scheidingslijn van het voetlicht, moet ik bij dansfotografie vergeten...Basisfiguren die ik terugvind in foto's, die ik uit dansfoto's meen af te kunnen leiden...ook nog: wat hebben fotografen met hun toestel gezien, wat kunnen ze zien van de dans

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Van Vlaams cultureel brug-gehoofd in het verfranste Brussel in de jaren '60 "met voor elk wat wils op de affiche" over het experiment en het debacle van de Werkgemeenschap (1968-1970) en het ontstaan...Wat mij stoort is dat kleinschaligheid bij wijze van spreken opgedrongen wordt...Wat de internationale scène betreft, wil Vooruit vooral de nog niet volledig volgroeide gezelschappen ontvangen; Vlaanderen is te klein om twee Singels te hebben

Nr. 31, September 1990 • Hildegard De Vuyst • Een lege plek om te blijven
Dit heeft nogal wat consequenties voor de personeelsbezetting van zo'n kunstencentrum...De precieze bewoording weet ik niet meer, maar het kwam erop neer dat hij zich afvroeg wanneer die rasacteur nu eindelijk nog eens in een serieus gezelschap, in een echt toneelstuk, zou te zien zijn...Misschien, dacht ik, heeft dat te maken met het feit dat de Beursschouwburg tot voor kort gefinancierd werd door Volksontwikkeling en niet door Kunsten, maar hetzelfde geldt voor deSingel

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
Het beeld is mooi, rondt het werk af, sluit keurig aan bij het oog-en-oor scènedoek waarmee de voorstelling is begonnen en zegt wat het zeggen moet...Anders geformuleerd : objectief, houdt het regieconcept dankzij wat kunst- en vliegwerk volkomen stand en staat het borg voor wat je noemt een gave voorstelling...Subjectief echter, zou ik van dezelfde opera wel een enscenering willen zien die mij de alomtegenwoordige waanzin niet alleen demonstreert, maar ook laat voelen

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Ik ga een soort van onderzoek doen naar datgene wat me nerveus maakt : mijn toekomst, mijn leven dat ik rond me zie, de vrienden die sterven, wat dan ook...Toen we, een tijd geleden, repeteerden terwijl het stuk nog niet klaar was en ik hem toonde wat ik bedoelde met mijn grootmoeder te zijn, zie hij : "Dat is het...Wat weet ik daarvan, nu, op dit ogenblik ? Ik weet het echt niet

Nr. 32, December 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Die vrijheid die de dansfotografie zich zo makkelijk toeeigent probeer ik te verklaren...Wat de fotograaf die zich losmaakt van de scène kan laten zien beschreef ik al...Ik hou van de dissonant tussen beide benen (één voet in, één buiten het kader). Ik hou van de moeilijk leesbare torsies van voet, enkel, kuit, knie, dij, heup, geslacht, dij, knie, scheen (en weg

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Ziet zij dat ook ? Hoe ervaart ze dat ? Hoe lang zijn ze al samen ? Welk soort mechanismen hebben zich genesteld ? Wat bindt, wat scheidt ? Relaties...de understatement voor de gore platheid : "Ik heb je bij je kloten, kampioen ! Ik hoef geen tweede keer...Ik ben er en ik ben er niet

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Ik wil het decor bepalen, ik wil de affiche bepalen, ik wil bepalen wat de acteurs dragen...Dat vind ik voor mezelf het boeiende aan free-lancen : dat er iemand komt die zegt wat Perceval doet is flauwekul, en dat er morgen iemand komt en zegt wat Lauwers doet is flauwekul...Ik heb in het begin tegen Jan gezegd : ik wil je leren kennen, ik wil weten wat je interesseert

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
overgang van de binnenwereld naar de buitenwereld ontstaat in een creatie, denk ik, het nadenken over vorm : hoe, op welke manier datgene naar buiten brengen wat innerlijk zo sterke sporen naliet dat het...Op den duur - op de zeer lange duur - bestaan 'gelijke noemers' om een werkelijkheid te beschrijven misschien wel; daar ligt, denk ik, de echte waarde van wat wij 'ervaring' noemen...Misschien kan een voorbeeld duidelijk maken wat ik bedoel

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Juan Pena, KVS, Molissa Fenley, Von Magnet, Devo, The Pointy Birds, Dr Alimantado en al datgene wat ik niet zag, vallen jammer genoeg tussen plooien van dit korte bestek...Indien ik met woorden zou kunnen zeggen wat ik wil uitdrukken, dan zou ik niet dansen", zei Mary Wigman...Ik wikkel mijn penis in,' veklaart hij, 'hetgeen ik toon is de abstracte penis', wat dit laatste ook moge voorstellen

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
RAF Ik ? WEDUWE Soms ga ik vrijdags het weekend in en 's maandags als ik er weer uit kom, weet ik echt niet meer wat ik al die tijd gedaan heb...Ik luister liever naar wat er gezegd wordt, en dan kies ik wel wat ik eventueel had willen zeggen...verwijderen, weggooien, maar ik pak een pen uit mijn schort, wat schort ? en ik beschrijf hem : 'Jij bent de koffer, ik ben de reis

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Door alles wat erin gebeurd, verklaart een voorstelling zichzelf, z'n eigen diepere bedoelingen zal ik maar zeggen...Ik verbaasde me over wat er te zien was op het toneel en ik vroeg me af hoe het in elkaar was gezet...Alles wat ze doet heb ik al eerder gezien, duizend maal eerder, tot en met haar grote gebaar, en toch geeft ze aan haar gevoelens opnieuw gestalte

Nr. 33, Maart 1991 • Claire Diez • José Besprosvany : Crimes et Délits
Uit de klassieke danslessen hield ik het gevoel over dat de leraars me niet alles hadden geleerd wat mij aantrok : structuur, compositie, coherentie, de wiskundige regels...Ik denk dat ik een traditionalist ben, zelfs al probeer ik hedendaags werk te leveren," zegt hij...Tot daar wat het emotionele en dramatische betreft