Archief Etcetera

687 document(en) met "JE MIJ NIET" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Ja, het is waar dat je niet zomaar om het even waar iets kan gaan drinken of om het even waar kan gaan dansen...Het plezier van het ont-moeten, van het niet moeten en van de drang straks samen op de scène iets te laten gebeuren, met z'n allen, niet 'hand in hand' en zonder vlag

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Dit is niet van mij...Alsof je aan de andere kant van een raam staat, iets ziet wat niet voor jou bedoeld is en erdoor gefascineerd geraakt...Wat is het allerlaatste moment waarop je moet wegspringen om niet geraakt te worden

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Ze vergroot gebaren uit die men niet bewust stelt of liever niet toont...De voorstellingen die daarrond werken suggereren dat het publiek daar iets mee te maken heeft, maar zich daar niet of te weinig van bewust is. Marcel Ophüls heeft met Veillées d'armes...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Beide voorstellingen kennen mooie momenten van manipulatie en objecten, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het educatieve projecten zijn, en dat ze eerder onder de sector onderwijs...Na een voorstelling van het Alibicollectief bekijk je de buitenwereld toch weer anders...Andere vormen van theater worden er niet meer geprogrammeerd

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Tweede belangrijke capaciteit is een vlotte omgang met mensen: jezelf kunnen uitdrukken door je tekeningen, door je manier van spreken, zodat je tot een opperbeste samenwerking met de regisseur kan...Ie moet als ontwerper niet zelf kunnen naaien, maar je moet een kledingstuk van binnen en van buiten kennen

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
De school van Bertolt Brecht bestaat eenvoudigweg niet voor mij...de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Die werkt je zo lang op de zenuwen tot je murw wordt...Hoe snel je je verveelt, wanneer iemand je in een stuk de wereld verklaart...Staat een man 's morgens op, gaat de badkamer in, kijkt in de spiegel en zegt: 'Ken ik niet, was ik niet

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Maar waren ze dan ooit niet denkbeeldig, die bewegende lichamen van dansers die nu ergens rusten in een hotelkamer (als het budget van hun gezelschap zulks tenminste toelaat)? Mijn vraag is: kun je...Sommige ideeën kun je niet behoorlijk vatten...Waar ga je heen wanneer je ik afwezig is? Waar gaat de dans naartoe wanneer de dans niet langer wordt gedanst

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Niet dat alles zo snel gaat, of dat er zoveel gebeurt, maar gewoon omdat de 'horizon' hier zo ruim is: het decor van Michel Van Beirendonck, de toeschouwers recht tegenover je (in de repetitieruimte...Niets daarvan bij Peyskens en de zijnen waar iedereen letterlijk gefascineerd is door iedereen: je weet niet waar eerst te kijken...Je vraag je af wie zich het meest heeft geamuseerd: de decorateur, de regisseur, de acteurs, de technieker, de geluidsman, het publiek: iedereen binnen hetzelfde gezichtsveld lijkt even geboeid en

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Niet verwonderlijk dat Brook dan ook Beckett, en wel diens Happy Days naar voor schuift als een stuk waar dit verlies tastbaar, aanwezig wordt (en dus niet: uitgelegd, voorgesteld...De interpretatie van Hollandia van dit stuk is dan toch heel wat 'juister', al kan je ze evenmin erg geslaagd noemen

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
haar dankrede pleit de laureate voor de verdediging van de kunst in moeilijke tijden Het is mij nooit eerder overkomen een prijs te ontvangen en ik weet eigenlijk niet zo goed hoe daar mee om...Neuroloog-psycholoog Oliver Sacks pleit voor een wetenschap van het individuele omdat hij tot de vaststelling is gekomen dat men een individu niet met ziekte- of andere schema's te lijf kan gaan, maar...twijfel mij soms aan

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
Het lijkt mij de logische consequentie dat je niet alleen muzikanten kiest en een repertoire, maar werkelijk een creatief proces op gang brengt zoals in het theater...Wat zij doet is buitengewoon, maar mij gaat het hierom: als die theatrale context wegvalt dan heb je plots veel meer engagement van het publiek nodig, een sterkere concentratie...Eén ding is zeker, tijdens Oorsmeer word je verrast, door geluiden die je niet verwacht en misschien ook door geluiden die je wel verwacht (...) Oorsmeer is een project voor jonge bezitters van

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Als publiek sta je op iets onbegrijpelijks te staren en de inspanning van de vertolker, en de zeer dramatische, kleurrijke lezing van dirigent Antonio Pappano...Natuurlijk blijf je met dat vreemde gevoel zitten of de componist toch niet teveel belang hecht aan de banaliteit van een kort en behoudsgezind verhaal...De profeet, of de kunstenaar kan de wereld niet op de juiste baan houden, want het juiste middel staat hem niet ter beschikking, bestaat misschien ook niet

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Sellars' Mathis eindigt niet verbitterd, maar bescheiden: hij deed wat hij kon, niet meer, niet minder...Ik kon mij niet van de indruk ontdoen dat er een kloof gaapte tussen Sellars' discours enerzijds en de enscenering anderzijds...Had het niet van meer moed getuigd de verscheurende implicaties van Mathis' keuze in de verf te zetten: hij eindigt alleen, wil niet meer van Albrecht weten, heeft zijn geloof in de boeren verloren

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Labans choreografieën hebben niet dezelfde impact gehad als zijn gedachtengoed...Space: The Final Frontier Niet alleen Labans ruimtemetafoor en har-moniedenken hebben plaats moeten ruimen voor andere opvattingen, ook de notie van collectiviteit is vandaag niet meer op...het Westen heeft dit soort onderzoek, via de niet-equilibrium thermodynamica, uiteindelijk een vervolg gekregen in niet-lineaire dynamica (in de volksmond de 'chaos-theorieën'), synerge-tica en

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Als je vanuit het centrum van Parijs met de rer in Ivry-sur-Seine aankomt, waan je je even op de set van La Haine, de film van Mathieu Kassovitz...Stein zou Stein niet zijn als hij niet in grote mate gelijk had...Het gevaar is immers niet denkbeeldig dat je de voorstelling als een tekstlezing gaat beschouwen, enkel nog naar de woordenstroom luistert en alle interesse verliest in de personages die op de bühne

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Het toont (nog maar eens) aan dat een interdisciplinaire openheid bij hogere (geldgevende) instanties niet vanzelfsprekend is. ETCETERA XIV I 55 11 SOS, A Tender...Als toeschouwer bepaal je zelf je kijkfragmenten...Je gaat rustig tegen de muur zitten, en kijkt en kijkt, je staat op, loopt verder, en komt terug

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
traditie van amateurtoneel in Vlaanderen'. Een verdwaalde recensent krijgt het niet over zijn hart om de voorstelling artistiek te wegen: 'dat kan je toch niet doen'. Allemaal varianten op hetzelfde thema: de...Vooral niet omdat ze, na de artistieke bloei in de jaren '80, er maar niet in slagen om een duidelijk artistiek profiel uit te dragen...Het theaterseizoen mocht dan al begonnen zijn onder een goed gesternte, de tweede produktie in de Vian-reeks, Slangekop, ontsnapte niet aan het gevaar dat teveel en te lange slap-stick het publiek

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Enkele voorbeelden: 1. Je mag zo een dag niet overlaten aan toevallige passanten...Als FeVeCC dan niet de nodige bescheidenheid aan de dag legt, en Signaal ook nog beschouwt als uithangbord voor haar eigen werking, kom je na de sympathieke startjaren voor onoverkomelijke problemen...Je voelt ook dat je telkens in een wat amateuristische omgeving binnenkomt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het boezemt angst in om voor altijd verbannen te blijven van mensen waarvan je geloofde dat ze je zouden helpen, want dan moet je het gevecht met jezelf aangaan...God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...Het geeft niet wat je hebt gedaan