Archief Etcetera

767 document(en) met "Die Kunst" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Zonder hier de waarde van vele van die gezelschappen te willen ontkennen, is het toch zeer de vraag of en hoe die vernieuwing vanuit het centrum tot stand zal komen...Meer bepaald in de subsidieregeling van 1993, die een reactie was op de realiteit die zich in de loop van de jaren tachtig had gevormd...dat opzicht is het zinvol om erop te wijzen dat de vernieuwing van de stadsgezelschappen schatplichtig is aan de vernieuwingsbeweging zoals die zich in de jaren tachtig buiten die organisaties voltrok

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Maar de vraag is of daarbij werkelijk een sublieme waarheid aan het licht treedt, of de waarheid die men meent te zien niet eerder zinsbegoocheling is. Eerst is er de negentiende-eeuwse kunst die het...het essay over Magritte worden bijvoorbeeld een aantal thema's die elders ook aan bod kwamen bijna terloops weer aan de orde gesteld, nu binnen de vraag wat kunst nog kan zeggen...Laat de kunst nu maar een bolhoed opzetten en doen als iedereen'. En op een bepaalde manier zou deze droge, afstandelijke vaststelling, die de dingen niet weg-ironiseert, maar ze ook niet tot

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Hier wordt uitgegaan van absolute en statische concepten van culturele identiteit, ondanks beweringen als die van Keith Khan - ook op Nobody's Theatre - dat z'n werk niet zomaar traditionele elementen...Het is merkwaardig hoeveel kritiek men te slikken krijgt wanneer men die erfenis afwerpt en voor zichzelf een plaats verwerft in een hybride actualiteit...Van zijn peers krijgt hij het verwijt nogal achteloos voorbij te gaan aan die groep van rasgenoten die onder de armoedegrens blijft en geen kans ziet om zichzelf te ontvoogden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Iets wat Jans ook heel goed weet, en dus haast hij zich verder in de tekst om dit monolithisch beeld op te breken in een meer complexe figuur - die van verschillende culturen die bij elkaar komen...de kaart die de Beursschouwburg trekt om allochtone jongeren die meer dan eens het noorden kwijt zijn en van 'Ara-bische'en 'westerse' elementen een vrolijke potpourri maken, vaak als een uitlaatklep...En die uniciteit is het produkt van zeer vele mensen, over zeer lange tijd, met nauwelijks een bevoogdende of deskundige blik die ooit het geheel helemaal in zijn greep heeft kunnen krijgen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Kortom, men maakte theater zoals dat in die periode ook in het Westen gemaakt werd, maar dan met inhouden en vormen die bij de Arabische leefwereld en cultuur aansloten...Etcetera: Welke rol spelen de Arabische kunstenaars die in het Westen leven voor de kunst in de Arabische wereld...Individuen die samenwerken met die mensen met wie ze aan eenzelfde uitdaging kunnen werken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Die wordt gezien als een op zichzelf staande realiteit die men slechts de mogelijkheid moet geven zich te ontplooien...Dit is de toeschouwer die voor het eerst kennis maakt met de roman, die hoofd- nog niet van bijzaak kan onderscheiden en die doorgaans ook niet weet hoe de roman eindigt...Om die reden beschouwt hij de opvoering ervan als een op zichzelf staande werkelijkheid, een wereld die bovendien van een bijzondere soort is. Enkel met behulp van een buitengewone geestelijke

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Opvallend is de maatschappelijke betrokkenheid in zijn betoog: de kunstenaar is een culturele werker, die de opdracht heeft om zijn activiteit te concentreren precies op die mensen voor wie nog niet...Naast de euforische reactie die kunstenaars hebben ten aanzien van het ontstaan van een ontluikende wereldcultuur, maakt zij gewag van de 'dysforische' reactie: al die aandacht voor het interculturele...schat aan standpunten die de stedelijke problematiek en de plaats van kunst en festival daarbinnen op een uitdagende manier schetst

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Het Rogiercentrum stond in het naoorlogse Brussel symbool voor de nieuwe stad 'die de avant-garde in het vuur van het vooruitgangsgeloof trachtte te smeden en die radicaal in het teken van de...een brochure die het Leuvense stadsbestuur met de Wereldtentoonstelling van 1958 in het achterhoofd opdroeg 'aan al diegenen, architecten, ambtenaren, aannemers en arbeiders die het hunne hebben...Voor hem is het bouwsel een elegante gestalte die zich in het gewriemel van de buurt inpast; ze verheft zich boven het stedelijke weefsel 'en in die verheffing laadde ze de hele stad op

Nr. 58, December 1996 • Register Etcetera jaargang XIV (1996), nr 54...
Pleidooi voor de verdediging van de kunst in moeilijke tijden, Marianne Van Kerkhoven, nr 54 p 2 De jicht van de zonnekoning...Het afwezige lichaam in dans en kunst, Marc Holthof, nr 55 p 4 Toonladders van de beweging...27 Jeugdauteurs die ook schrijven voor het jeugdtheater, Paul Demets in gesprek met Gregie de Maeyer, Jan Simoen en Bart Moeyaert, nr 56-57 p 38 Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
historologische zin onderhouden de noordelijke en zuidelijke Lage Landen bij de Zee een frappante haat-liefderelatie, die nog is te herleiden naar die eerste april waarop Alva zijn bril verloor...Als danshistorica die ooit een poging waagde ten aanzien van de Nederlandse theaterdansgeschiedenis na 1900, las ik dit boek met stijgende verbazing...Evenmin wordt ergens gerefereerd aan andere kunstdisciplines die voor theaterdans onontbeerlijk zijn, zoals muziek en beeldende kunst

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Minister Martens mag dan wel 213 miljoen extra uit de begroting hebben kunnen halen, blijkbaar stond snel vast dat die som zou geïnvesteerd worden in een verdere consolidering van de bestaande...Voor dans blijkt dus het tegendeel waar: daar is, in vergelijking met de vorige subsidieronde van 1993, ETCETERA XIV I 58 37 iedere verandering (die van...Wat voorafging Jeanne Brabants is de eerste die de overheid zo ver kreeg om een Vlaams dansinitiatief stuctureel te steunen

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Wel zijn we op zoek naar kunstenaars die zich in die complexiteit (van het maatschappelijk gebeuren, nvdr) durven storten en deze in hun werk onderzoeken...Door het aanhoudende uitstellen van de ontknoping die je al van mijlenver hoort aandonderen, verliest het stuk veel van de dramatische spanning die de kijker mee zou moeten trekken in de politieke...De geloofwaardigheid van de algemene rush naar politieke uitlatingen, kan alleen geschraagd worden op de pure noodzaak om te bijten in zaken die de wereld aangaan en dit op een manier waarbij elk

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Bij elk moment in de theatergeschiedenis waarop zich een 'politieke' praktijk ontwikkelde, stelt men de aanwezigheid vast van amateurs die een rol gaan spelen in die beweging...De eerste paradox is die van de autonomie versus het engagement van de kunst...worden gehoord', al deze fenomenen die vandaag in het theater opduiken, moeten mijns inziens verbonden worden met de 'compagnons' die ontwikkeld werden in de voorbije periode: de nood aan nuancering, het

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
De cinema en de tv die wél nog volk trekken, die wél nog ontroeren, aanstoot geven of vermaken, en die, ogenschijnlijk zoals theater, menselijke figuren ten tonele voeren, lijken de klus nu te klaren...En denk vooral niet dat die verleiding op de scène geschiedt want dat talent, de kunst om aandacht en ontroering te kweken bij een aanwézig publiek, wordt niet gewaardeerd, wordt vergeten, gaat...De beeldende kunsten, de tekst en de cinematografie hebben geen acute aandacht nodig, zij 'verdingen' hun creativiteit en blijven opgezadeld met voorwerpen die, als kunst, vastgeschroefd zitten op de

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Ook gezelschappen die 'verouderde' theaterconventies in vraag stellen, spelen het spel volgens de regels van de kunst...Ze brengen de onverwachte en voor velen ongewenste mogelijkheid tussen kunst en niet-kunst wat leidt tot intense controverses...Zo stelt bijvoorbeeld Spoken Word (een programma waarbij vooral rockmuzikanten zoals Nick Cave, Henry Rollins, Blixa Bargeld een performance geven die los komt te staan van hun normale

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Guy Cassiers: Met Oud Huis Stekelbees zagen we het als onze taak om kansen te geven aan mensen die wij waardevol vonden, maar die onvoldoende aan bod kwamen...Angels in America bij het Ro Theater was een project, maar waar kan ik in Vlaanderen iets op die schaal doen...Waarom kan de Raad niet de wens formuleren dat er andere mensen in die instellingen komen

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
die prioritaire opties waarvoor ze in het leven werd geroepen, dan stelt zich de vraag hoe daaraan verholpen kan worden: zijn er fundamentele ingrepen mogelijk die dergelijke beweging kunnen 'omkeren...De enorme kracht die kan uitgaan van 'mensen die hun werk graag doen' wordt zonder omkijken weggesmeten...En dan is er die geschiedenis van die Japanse meesterschilders die op het toppunt van hun roem van naam veranderen, zich van de mensengemeenschap verwijderen, in alle stilte opnieuw beginnen

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
toonden ook Nederlandse producties, hoewel er in die eerste jaren nauwelijks circulatie was; later kwamen die producties ook naar België...die jarenlang regisseur was van het programma en die ook les gaf aan de Studio Herman Teirlinck...hebben mooie beelden gemaakt van de bewegingen tussen die scooters, maar alle gesproken scènes hebben een natuurlijke slordigheid en een nonchalance die niet werken op televisie

Nr. 59, Maart 1997 • Daniël Biltereyst • Een bijziende zoektocht naar legitimiteit
Evenveel cultuur en kunst, maar wel voor een veel ruimer publiek: dat is zowat de magische, in één enkele adem uitgesproken formule die het kunstenbeleid van de brtn zal gaan bepalen...Het is een markt waarin de kijker niet langer wordt aangesproken als burger, maar eerder als een consument die betaalt voor alle diensten, die overtuigd moet worden en wiens kijktijd en aandacht...de eerste plaats zijn er de vensters die uitzicht bieden op het culturele en kunst-gebeuren, en die dit stimuleren (b.v

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Naar mijn gevoel gaat Eidos:Telos heel intens over de dood; niet de aardse dood - alhoewel: wat doe je met die danser die zijn benen onder het danstapijt steekt, alsof hij in de aarde wil verdwijnen...naar de Amor Constante más allá de la muerte, die niet-eindigende liefde die zelfs voortduurt aan gene zijde van de dood, van de Spaanse barokdichter Francisco Gomez de Quevedo y Villegas (1580-1645...Kunst alleen als er noodzaak is; een discours over kunst alleen als er noodzaak is... Wat wordt er trouwens van kunst in een maatschappij waarin arbeid meer en meer de neiging heeft te