Archief Etcetera

653 document(en) met "IK ZEGGEN WAT HET IS" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt
Wat ik nu juist waarneem, doet er eigenlijk niet toe...Men zou kunnen menen dat zulke beelden het vluchtigste zijn dat er bestaat, maar het hele leven is op een bepaald moment in zulke beelden opgelost, ze zijn het enige dat op de levensweg staat, het...enige waarlangs die gelopen schijnt te zijn, van het ene naar het andere, en het lot heeft geen gehoor gegeven aan besluiten en ideeën maar aan deze geheimzinnige, half onzinnige beelden' (R. Musil

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
En het is toch belachelijk dat ik nog steeds moet zeggen: het kan...Het kjt moet naast de eigen producties ook grote producties van andere gezelschappen en theatermakers kunnen presenteren - wat de KJT-producties in de gelegenheid stelt om intussen te reizen - en...Het biedt nieuw bloed de kans om het terrein te verkennen en te tonen wat men waard is. Na vier jaar leidt dat dan misschien wel tot een nieuw jeugdtheatergezelschap, hopelijk naast een aantal andere

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
En pas aan het eind, aan het eind van de voorstelling, heb je de tijd om te denken aan wat 'daar' gebeurd is. Mijn verbeelding speelt bij het aanmaken van dit materiaal een grote rol, maar ik heb toch...Ik hou van het contrast tussen die materiële, zeer fysieke, lichamelijke kant, het contact met de vloer, de huid, de beenderen, de zwaartekracht en dan aan de andere kant alles wat verdampt, het...Ik kan wel zeggen dat ik niet met zeer concrete, volledig uitgewerkte intenties de studio instap, maar wel met een aantal primitieve ideeën en het verlangen om die, zonder woorden, uit te drukken

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Ik suggereerde reeds dat het interessante aan deze inventaris nu net is dat hij als het ware uit zijn voegen barst (hierbij dient opgemerkt dat de editie 97 het meest uitgebreide programma heeft uit...Het academische ballet leidt het lichaam naar zijn uiterste grenzen wat betreft uithouding, spierkracht, lenigheid en negatie van de zwaartekracht...Danser en toeschouwer zitten wat dat betreft in hetzelfde schuitje: 'Zonder mijn blik blijft je lichaam wat het altijd was: een valstrik van eenzaamheid' (Jan Fabre), maar ook: 'Souvenirs van het

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
ik noem dat dan "vliegen", wat belachelijk klinkt... -, het moment waarop het gekende zo evident is dat je niets meer hoeft te bewijzen, dat het er simpelweg is, niet alleen voor jou maar ook voor...volkomen wat je wilt zeggen, maar ik kan het niet zo goed uitdrukken...Maar als je dan als vrouw een mannenrol speelt, wat ik nu toch al zeven keer heb gedaan, wordt dat meestal opnieuw beoordeeld in termen van "ze doet het goed, of ze doet het niet goed". Het oog van de

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
En dan kwam de gestapo eens binnen net toen gij aan het zingen waart en ze hoorden het niet, ze vroegen mijn pas en gingen weer buiten, en ik werd wat wit toen ze weg waren en dacht: daar zal ik eens...En weet ge wat, ik zal het zeer vlug schrijven en er dan mijn handen over heen leggen zodat niemand buiten u het lezen kan: ik hoorde u, er trilde ginder iets zeer diep in mij, en mijn vrouw vroeg me...En ik vraag me af, wat "vermakelijkheid" betekent in het hoofd van een oud mannetje

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
De Engelse autoriteiten gaven mij geen toestemming om te draaien tijdens de ceremonie maar ik kreeg wel toelating om het tafereel te reconstrueren onder het goedkeurend oog van de meester der...Ik herken ook de koningin, en als ik niet overtuigd was van het tegendeel, zou ik geloven dat wij onszelf hebben gezien...Dat is natuurlijk ook zo wat de 'willing suspension of disbelief' betreft die het publiek tijdens de paar uur van de voorstelling moet opbrengen en die niet eeuwig rekbaar is. Maar tegelijk is het

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Die vertrouwde volkomen op de regisseur, zo van: 'Zeg wat je wilt, en ik doe het'. Etcetera: Heb je wel eens meegemaakt wat mensen sterrenkapsones noemen: sterren die het hoog in hun ster...Ja, ik hoor het me zeggen...Maar toen zag ik me in die film het beeld uitlopen, en ik dacht: het is niet te geloven

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Maar wat het is dat ik ook ben: noch ik/ Noch enig mens die mens is en niets meer,/ Kan ooit tevreden zijn met iets, totdat/ Hij vrede neemt met dit: de mens is niets...Even goed kan je van Hendrik V zeggen dat het het vrouwelijke in een tot nog toe gesloten mannenwereld introduceert als dat het de patriarchale lijn van het eerste deel verder zet...Wanneer het zich echter als systeem begint te vestigen verliest het totaal zijn werking: daardoor sleept het einde van Ten Oorlog wat, ondanks de ongelooflijke, bijna schuimbekkende prestatie van Jan

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Met haar wil ik een kind (stilte). Twee (stilte). Vijf (stilte). Twintig (stilte). Honderd (stilte).' Het jonge publiek schatert het uit...Als hij dan ziet dat de zon ook opkomt wanneer hij niet kraait, besluit hij: ik blijf het doen, ook al weet ik het...Maar bovenal geven de acteurs 'een ziel' aan hun personages, waarmee ik geen inlevend acteren bedoel, maar het tonen van het personage als een reële 'mogelijkheid'. Marnick Bardyn gaat daarin het

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
provinciediva's die het voor het zeggen hebben en altijd laten voelen dat ze het al allemaal weten...De anderen zullen er op de een of andere manier ook wel komen maar ik weet niet of dat het theater zal zijn wat ik zou willen zien...Maar,' zo zegt hij, 'ik wil wel het een en ander uit de opera meenemen naar het theater, net zoals ik omgekeerd heb gedaan

Nr. 63, Maart 1998 • Ritsaert ten Cate • Als het niet stuk is, probeer het...
Wat de sfeer betreft is het een combinatie van het beste van wat ik me van Polverigi herinner, of zelfs Nancy als een ontmoetingsplaats voor medeplichtigheid...Dus, afgezien van het feit dat u de sleutel bent tot het hervormen van festivals in de toekomst, heb ik heel wat belang bij wat u en onze DasArts-studenten voorstellen...Wat de bedreiging van toerisme, cultureel erfgoed en stadsmarketing betreft, heb ik gewezen op het festival van Mortier, dat zich over het probleem heen heeft gezet, en ik heb het gehad over een

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
hun letterlijke, vaak ook figuurlijke onbeschrijfbaarheid - ieder sterk beeld beledigt het taalvermogen en dwingt tot woordeloosheid -laten beelden het kijksubject voor wat het is: een psychologisch...bewustzijn ontsnapt en het 'ik denk' nimmer met het 'ik ben' samenvalt, als... - ja, dan is het spreekwoordelijke alles-en-iedereen, het filosofische 'er-zijn' van de mens, van een verschrikkelijke, ja moordende...Le Désir kan dus worden gelezen als een strijd, ja een clash tussen onze geseksualiseerde taal-die-zegt-waar-op-het-staat ('ik neukte haar', 'ik vermoordde haar') en een in alle betekenissen van het

Nr. 64, Juni 1998 • Jef Aerts • Voorbij het tellen van verschillen
Tijd dus om even na te gaan wat deze impuls voor het hedendaagse artistieke werk kan betekenen...Dat achter dit scherm van Vlaamse openheid echter de bevestiging van het eigen (inderdaad nog steeds door postkoloniale strategieën bepaalde) machtscentrum schuilgaat, is wat anders...Dito'Dito neemt met het Franstalige Transquinquennal alvast het touw in handen om met het project Van hier en ginder binnen het KunstenFESTIVALdesArts (enkele weken nadat deze tekst is geschreven) een

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Ten Oorlog revisited
Steven Heene, theaterrecensent van De Morgen, reageert op het Ten Oorlog-dossier in Etcetera 63 Na het lezen van het vorige Etcetera-nummer Parcours (maart 1998) wil ik graag een korte reactie...Ik gebruik hierbij nogmaals het woord 'evenement' zoals het ook in Van Dale wordt gedefinieerd: gewichtige, merkwaardige, publieke gebeurtenis, op gebied van kunst of sport'. Het woord heeft mijns...Om het met de woorden van Luk Van den Dries uit dezelfde Etcetera te zeggen: 'Los van de ontstaansgeschiedenis die als een soort razend meta-stuk het creatieproces geschaduwd heeft, kan je alleen maar

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Wat Müller verweten werd, was het feit dat hij met anderen een droom had gekoesterd die in de realiteit ontspoord was, het feit dat de reëel existerende ddr naar Müllers eigen woorden 'ein Provisorium...Het antwoord daarop is wat het theater betreft even revolutionair als lucide gefundeerd in de maatschappelijke realiteit van onze dagen: 'Wat blijft: eenzame teksten die wachten op geschiedenis...Op dit gegeven ontwierp Müller een vijfdelige tekst, die in 1987 voltooid werd en naar het zeggen van de auteur geschreven werd als een requiem op het nakende einde van het socialisme in Europa

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Het is namelijk mijn overtuiging dat er veel van de Dionysus-extase in de theaterproducties van Dood Paard zit, wat voor mij ook hun verleidelijke kracht verklaart...Dan verwijs ik met name naar Het Labyrint (1997), een soap met een overtuigend realiteitsgehalte waaraan Van Woensel meeschreef, en vooral naar de korte film Koppels (1998), met behalve de vier vaste...Die gunnen hem echter niet de verhoopte gemoedsverlichting, getuige Gillis' sombere monoloog met het veelbetekenende zinnetje: 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het komt door de drank

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Weer gaan kijken wat het object mij doet, in plaats van direct te zeggen: het object doet mij enkel dat...Ik zou het willen hebben over de manier waarop je aan het bricoleren slaat, en waarop je omgaat met technologie en met geprefabriceerd materiaal -zowel tekstueel als wat objecten betreft - hoe je die...Dirk: Ik heb in Bernadetje gespeeld en heb daar veel goede herinneringen aan, maar toch kan ik niet zeggen dat ik het weer te pakken heb

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Etcetera: Er zit in Pauls tekst nog zo'n ander mysterieus zinnetje: 'Wat niet verboden is, is verplicht'... Aerts: Normaal zouden wij zeggen: 'Wat niet verboden is, is toegelaten'; het woordje...Gevoelens zijn niet minder rationeel dan denken, zelfs integendeel: ik zou zeggen dat gevoelens over het algemeen rationeler zijn...Het is 'not done' voor een fysicus om te schrijven: 'Ik was op conferentie X en sprak met collega Y en door dat gesprek zag ik plots hoe het probleem Z in mekaar zat; ik ging dat dan verder

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Forced Entertainment - 12 am Awake & Looking Down (1991) / Hugo Glendinning Ik moet het alsmaar opnieuw leren, dat iets dat zo levendig, fris en huidig is als wat ik...Ik wil haar zeggen dat het okay is. Het is okay...Maar ik weet niet wat 'het' is. En als haar ogen contact nodig hebben, geef ik het hen, niet als een bewuste performer, maar als een persoon, gewoon aanwezig