Archief Etcetera

761 document(en) met "MET MIJ" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
Dergelijke soevereine weigering om nog te 'communiceren' met zijn lezers, deed mij sterk denken aan de rol die het publiek vermocht te spelen in het toneelstuk Klaagliederen van Toneelgroep Amsterdam...publiek om zijn schrijven enige momenten van onverdeelde aandacht te schenken; ontbinding, door zijn liefdevolle betrokkenheid te verbinden met de kracht van een persoonlijke stem, met als uiteindelijk risico...ofwel tot in het absurde op te drijven (en sluit ze zichzelf op in een vrijblijvende spotternij met haar eigen zinloosheid). De ene tracht zich met andere woorden te wapenen door zich te verzwaren (met als

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
proberen wel wat te compenseren met meer aankondigende interviews, het liefst met mensen die ook bekend zijn van de televisie...Het selectiecriterium om aan podiumkunsten aandacht te besteden heeft bijgevolg niet meer te maken met de intrinsieke waarde ervan, maar wel met de bekendheid en populariteit van individuen in een...Bij heel wat kranten botsen ze op gesloten deuren: men verkiest (goedkope) freelance medewerkers en/of men werkt niet met vakspecialisten maar met polyvalent inzetbare journalisten

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Ik geloof dat het theater het meest gebaat is met rijpe kritiek en goed voorbereide interviews over datgene waarover het gaat: over het theater zelf dus, en over de maatschappelijke relevantie ervan...Dat dat op dit ogenblik niet het geval is, heeft volgens mij evenveel te maken met de tamelijk gesloten theaterwereld en zijn onderlinge positioneringen als met de eerder academisch geschreven...Er wordt dan rekening gehouden met: 2 uur voorbereiding 2 uur verplaatsing 3 uur in het theater 2u30 schrijfwerk 30 min administratief werk (reservatie, overleg met de redactie

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...Met weinig pretentie en met goede acteerprestaties werd een voorstelling gebracht die af was...Ik wil vernieuwend werken in deze Noordlimburgse landelijke grensgemeente, maar ik wil ook niet egotrippen met 5 toeschouwers in de zaal, integendeel: ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een zaal met veel spiegels in goud...Een ouderwets schouwtoneel met pluche theatergordijnen vormt het kader van de aria Casta Diva (gezongen door Maria Callas). Een meeslepende aria die uit volle borst door een live optredende, wulpse...Het leverde voor mij de mooiste theater-ervaring op van het afgelopen seizoen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Het begint met zoeken naar de goede mensen om mee te werken: waaróm ga je met iemand een verbintenis aan...En dat heeft alles te maken met professionaliteit, met aanvoelen: met deze wil ik iets

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Een stuk met megalomane neigingen, waarin hij joodse, mormoonse en homoseksuele karakters met mekaar en met engelen en geesten confronteert, drie verhaallijnen op een soap-achtige manier door mekaar...Theater heeft voor mij veel meer te maken met het weglaten, met het uitzuiveren van wat er buiten gebeurt, dan met creëren...Al de mensen in Angels in America worden geconfronteerd met een verleden, met een cultuur, met een samenleving, waar ze in het begin denken een eenheid mee te vormen, die voor hen reëel is, maar waar

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van... Willy Westermann-Klep, dramaturge bij Theater Cosmic Een tafel met klapstoelen in een kale ruimte...Op dezelfde dag werd boven het dichtbij gelegen terrein van de Westergasfabriek (in het kader van het Holland Festival) gerepeteerd voor een concert met vijf helicopters (muziek: Stockhausen...De hekkesluiter van de dag was het Wees-pertrekvaart Mannenkoor, met stoere, bonkige en gevoelige zeemansliederen

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Mijn liefde voor klassieke teksten (die mij vroeger al verrassingen en teleurstellingen heeft bezorgd) en mijn genoemde vrijkaart leiden mij naar Bloet...Welkom op het Ministerie der Waanzin, afdeling verstempelen van ongewensten en dit dan nog onder het motto 'wie niet voor mij is, is tegen mij'. ('Den diene, En diene en den diene en den diene...') Na...Het was wat mij betreft een niet geheel gelukte produktie, maar ik heb er wel toneelspel gezien van de allermooiste soort, met name van Pierre Bokma

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Verdin van Dito'Dito over hun eigen evolutie en hun relatie met Maatschappij Discordia; met Sara De Bosschere van De Roovers over haar ervaring met Jan Joris Lamers aan het Conservatorium te Antwerpen en...breken tot op het bot en dat dragen wij met ons mee'. Sara De Bosschere stelt dat haar belangrijkste ontdekking in het werk met Jan Joris Lamers was 'dat er geen normen zijn, dat je letters worden aangereikt...Waar het eerste te maken heeft met een urgente behoefte tot meedelen, met het verwoorden van de actueelste denkbeelden, verwijst het tweede naar een opvatting dat 'theatermaken een kwestie van

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het enige wat mij heeft geleerd om daarmee om te gaan, is een vroegtijdig besef dat je de dingen die je denkt, ook al zijn ze nog zo erg, moet uitspreken, dat zal ongetwijfeld ook een heel erg...Dat was een buitengewoon prikkelende uitspraak voor een jongen van 23, die even niet op de toneelschool zat en zich op de Rijksacademie verveelde met het tekenen van blote vrouwen, waar snel een...het resultaat meer of minder goed gevonden wordt, dat heeft te maken met, nee niet met smaak

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dit was voor mij heel nieuw, heel magisch...Het meest opgewonden, in de negatieve zin van het woord, heb ik me bij Enter van de Mug met de Gouden Tand...Met een flinke wodka achter de kiezen ging hij zich rechtstreeks bemoeien met wat zich op het podium afspeelde

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik dacht: hij communiceert toch met zijn collega-dansers, hij beweegt, hij springt, hij rent...Zoals die dag in april, toen ik met mijn produktie De Elfstedentocht optrad in de schouwburg van Roozendaal...Behalve moeders met babies en kinderen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat gevoel van ontgoocheling heeft waarschijnlijk niet zoveel met het stuk zelf te maken, maar eerder met een verzadiging van de typische Stan-formule...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert...Zo is Het kind van de smid mij enorm bijgebleven

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Brecht vergeleek de makers van inwisselbare kunst en vrijblijvend theater met schilders, die de wanden van ondergaande cruise-schepen met stillevens beschilderen...Rond Annet Nieuwenhuyzen bijvoorbeeld, als de echo van een grijze fascisten-weduwe, met om haar heen enge boekjes met griezelige opvattingen (die ze steeds in de telefoongesprekken met Berg...Het Rijnders-seizoen eindigde met Mooi, een relatie-drama met een Vietnamese vrouw als gast, observant

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ik kon 's ochtends met moeite uit m'n bed omdat de gedachte aan alweer een repetitie zonder de minste vorm van creativiteit mij verlamde...met de realiteit van de toeschouwer en de repetitieruimte (Repetitie/1 1992). Samen met de bundeling Accidenten/1, roept deze ervaring bij artistiek leider en acteurs meer vragen op dan ze antwoorden...Maar die afkeer raak je niet kwijt door een samenwerkingsmodel te scheppen dat meer raakvlakken vertoont met het optimisme van Phil Bosmans dan met de lastige weg van Kierkegaard' (voor wie de

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
De Nederlandse journalisten vonden de voorstelling juist heel relevant, zeker met het oog op de ontwrichting, de wanhoop en de doelloosheid in de maatschappij van de jaren negentig...Het stuk werd ervaren als iets totaal vreemds, met name door de Nederlanders met een protestantse achtergrond...Het heeft veel te maken met wat ik mij ten doel stelde, toen ik nog toneel programmeerde voor het Holland Festival: niet de harde, pure avantgarde kiezen, ook niet dat wat zich allang bewezen heeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Misschien moet ik eens met Toneelgroep Amsterdam praten, die nu dat nieuwe theater mogen bouwen, wat een moderne zwarte doos dreigt te worden, zo'n ouderwets modern theater waarin natuurlijk niet alle...Want stel dat één of twee van de veelbelovende jonge of oude of oudejonge of jonge-oude theatermakers, waar maar steeds weinig uitkomt, dit alles serieus neemt en zijn volgende voorstelling leuk met...Zich ontdoen van zijn traditionele verpakking en nieuwe vormen zoeken die alleen nog de confrontatie met de schijn dienen

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Tijdens het voorbije seizoen zag ik een 25-tal produkties, die niet allemaal specifiek voor mijn leefdtijdsgroep gemaakt waren, maar dat stoorde mij niet...Als er zo mensen en kinderen om mij heen zitten te praten, dan kan ik niet goed opletten...Betty Schuurman speelde haar met een ongelooflijke energie - niet als de femme fatale, maar in een soort corset, waardoor je je afvroeg 'gaat ze er nu uit barsten of niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voorstellingen zadelen me dus op met brokstukken die ik niet wil benoemen, omdat ze teveel van mijzelf en het moment afhangen...Trouwens, ik vind het ook van ondergeschikt belang door wie en met wie een voorstelling gemaakt is, zolang de drie voorwaarden die ik in het begin vermeldde aanwezig zijn...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen