Archief Etcetera

768 document(en) met "Geen Vraag De" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Met de hete adem van Hitler en Goebbels in de nek stelde Hindemith daarin een vraag aan de orde die ook Sellars achtervolgt: waarin bestaat de verantwoordelijkheid van kunstenaars in de maatschappij...voortdurend de vraag stelt naar de zin van zijn kunstenaarschap onder druk van de maatschappelijke onrust waarvan hij ten dele ook de speelbal wordt...het niet wat makkelijk de vraag naar de zin die Mathis aan zijn leven geeft met de mantel der liefde toe te dekken

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Arca vindt de huidige subsidie niet genoeg om een reële basis te kunnen vormen, maar het gezelschap wil ook geen schulden maken...je wel of niet gesubsidieerd wordt, heeft geen invloed op de manier waarop je met de realiteit omspringt...Nova Zembla: De basis voor onze werking volgens het aanvraagdossier was de samenwerking tussen Peter De Graef, An De Donder en ikzelf (Luc Nys). De planning was gemaakt voor het eerste jaar, en werd

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Laban bepaald door haar diverse bewegingskwaliteiten, zijnde de ruimte waarin de beweging plaatsvindt, het gewicht van de beweging, de duur van de beweging en de kracht of stroom van de beweging...Wanneer na één jaar de lessen van De Vrije Akademie gestopt worden, bieden enkele klassieke danslessen in Brussel bij 'Mevrouw Delfa' geen uitkomst...Critici beschreven de dans vaag als 'de beginselen van Dalcroze, Duncan en de Sakharoffs, vermengd met elementen uit de academische dans, de karakterdans en de pantomime' (Het Laatste Nieuws, 1 mei

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Immers: zelf fervent liefhebber van de abstracte dans, roep ik luid: lang leve de steelse humor, lang leve de meerduidigheid van het bewegen, de afstandelijk-ironiserende commentaren, de ambivalentie...Want zijn het verkondigde individualisme, de raciale, seksuele en ideologische differentiatie, het insluitende geen toverwoorden in een tot actueel uitgeroepen discours om te verhullen dat de...De concentratie van de dansers en de subtiliteit van hun bewegen is zo scherp dat de oningewijde toeschouwer buiten schot blijft, overladen door informatie die hij of zij niet kan 'lezen', en bij de

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
de eindeloos heropgevoerde Freudo-Lacaniaanse theorietjes ziét de vrouw dat zij geen penis heeft...Voor Descartes bestaan de dingen uit de realiteit slechts en la grosseur, la figure, l'arrangement et le mouvement de leur figures'. Dus in wat er zichtbaar van is. De essentie van de realiteit is wat...Pierre Beauchamps, de dansmeester, codificeerde als eerste de voetposities van de klassieke ballettechniek (de danse d'école). Niet alleen dat discipline-matig opdelen van de realiteit in autonome

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
De figuur van Boris Vian zit nog altijd in de lift, zo mag wel blijken anno 1996 met de vertaling van Philippe Boggio's biografie van Vian voor uitgeverij de Prom...Arnaud Jacobs: 'Natuurlijk zijn wij gevoelig voor de complexiteit van actuele thema's. Maar Vieruurtje is geen aanklacht tegen dé rotte maatschappij of dé politiek...Met de derde voorstelling, die in alle haast nog bij elkaar werd geraapt en waarbij de balans definitief oversloeg naar de 'sympathieke' zijde, kreeg de Vian-reeks een zwak slot

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Maar er is geen sprake van gejammer over en weer; hun vertrouwdheid is hun vervreemding, hun duel vindt in de kloof plaats, hun wapens worden beheerst gehanteerd', zegt Barnes over haar personages...Wat je voelt is de grijpgrage armen van de 'web geworden clan' die die familie op het toneel geworden is. De sfeer waarin de knellende familiebanden een valse privacy garanderen...Ze ziet eruit zoals de Barnes van de foto's. Dan is er de gestalte: de jeugdige Miranda (Roos Ouwehand), de zwijgzame, een witte bruid die zich voortsleept tussen gemaskerde en theatrale figuren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Macbeth blijft de hele tijd nuchter, hij lijkt niet echt terug te schrikken voor bloedvergieten ('Wie meer durft is geen man': het klinkt als een gemeenplaats, akelig neutraal). Het tafereel van de...De verschijning van de geest van Banquo is een aanleiding, maar geen psychologisch motief...zijn letterlijk ontleend aan barokke praalstoeten (de hallucinaties bij de heksen) en de verheven taal van Duncan en zijn ridders weerspiegelt tot op de letter nauwkeurig de gezagsverhoudingen in het

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
nevenresultaat van reflectie over een plaats op de scène, een plaats in het eigen lichaam, een plaats in de eigen beweging, een plaats in de ruimte die door de eigen beweging ontstaat en dan, gedurende de...Zichzelf altijd een stapje voor proberen te blijven, zodat een continu in vraag stellen van de hele voorstelling moeiteloos samengaat met de voorstelling zelf...De kritiek als zou Ritsema door deze 'makkelijke' vervanging van de muziek die hem voor ogen stond opportunistisch zijn geweest, snijdt dan ook geen hout: hij heeft er een pluspunt van gemaakt door

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Dit heeft op zijn beurt niet alleen een weerslag op de kwaliteit van de opleiding, maar roept de vraag op wat er met al die afgestudeerde acteurs en actrices moet gebeuren...Een louter kwantitatief beleid heeft immers geen oog voor diversiteit en staat elk debat over kwaliteit en legitimiteit van de opleidingen in de weg...De onvoorspelbare evoluties in de theaterpraktijk laten vermoeden dat een rigide structuur geen andere mogelijkheden biedt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Zolang ik maar geen doel moet hebben, de gedane kilometers niet moet bijhouden, de namen van belangrijke plaatsen mag vergeten...Josse De Pauw De zondvloed Ook de Griekse zondvloed was de bestraffing van een menselijk geslacht, dat de eerbied voor de goden verloren had...Zij zullen weten, dat de grote goden, de Olympiërs, hun dood willen, maar dat wij evenals zij, evenals de kleine beesten, tenslotte het leven zijn, de aarde, het ware dat telt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Waar de eerste überhaupt geen nieuwkomers durfde voor te stellen binnen het beperkte budget, maakte de tweede gewag van twee nieuwe netwerken...Zonder hier de waarde van vele van die gezelschappen te willen ontkennen, is het toch zeer de vraag of en hoe die vernieuwing vanuit het centrum tot stand zal komen...Voor nieuwkomers is er geen plaats buiten de centraliserende tendensen van het beleid; ofwel zullen ze zich noodgedwongen moeten laten absorberen door de structureel uitgebouwde canoncultuur, ofwel

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Maar de vraag is of daarbij werkelijk een sublieme waarheid aan het licht treedt, of de waarheid die men meent te zien niet eerder zinsbegoocheling is. Eerst is er de negentiende-eeuwse kunst die het...het vierde deel wordt gepeild naar de plaats van de kunst in een tijd die geen absoluut referentiepunt meer heeft...En het antwoord luidt laconiek: 'De achterkant van de wereld is niets (dus: geen sublieme afgrond à la Pascal, nvdr), de dood is geen waarheid

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het openingsbeeld van Walking Tall transformeert de - naakte, mind you - lelijke zwarte vrouw tot 'lionesse'; tot andere clichés dus, met name dat van de vrouw als sex-object én dat van de zwarte als...Van zijn peers krijgt hij het verwijt nogal achteloos voorbij te gaan aan die groep van rasgenoten die onder de armoedegrens blijft en geen kans ziet om zichzelf te ontvoogden...Het geval Bill Cosby mag dan misschien nog een aparte successtory zijn, de mensen van Visual Stress, aanwezig op No-body's Theatre, zijn dat in geen geval

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Voor dit theater is de stelling dat het publiek de scène een spiegel voorhield niet correct, evenmin als de stelling dat de scène condenseerde wat onder het publiek aan de gang was...Simulatie De vraag die men zich bij dit alles kan stellen is: waarom hecht het theatermilieu desondanks een bijna existentieel belang aan de stad als vestigingsplaats, wanneer het vermoeden...Wat dat laatste betreft is Brussel trouwens uniek: niets, zelfs geen project van beperkte omvang, is in de loop van de Belgische geschiedenis ooit helemaal tot een goed einde gevoerd in onze hoofdstad

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Er was geen aandacht voor een dramatische ontwikkeling, geen ademruimte voor de acteur, geen reflectie over enscenering...En omdat er geen vrouwen op de scène mogen, worden de vrouwenrollen door mannen gespeeld...Pierre Abi-Saab: In de eerste helft van de twintigste eeuw waren er de kediven, de door de Ottomaanse sultans aangestelde leiders van de 'provincie' Egypte

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
De centrale vraag op de conferentie was de rol van een stadsfestival in deze tijd...Norman Frisch, medewerker van Sellars specificeert de opdracht verder: Los Angeles heeft geen behoefte aan een kroniek van Europese of Newyorkse avant-garde, maar aan een festival waarin de stad...De Beursschouwburg wil geen cataloog brengen van de hedendaagse podium-of andere kunsten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
de scène op het plein aan de St-Janskerk - de zogenaamde Parvis, die tot voor kort de vaste stek voor lokale drugdealers was...En ze zijn talrijk, de vrouwen: de oude en de jonge, de dikke, de in het zwart geklede, de met grijze en bruine regenjassen, de met hoge hakken, de met loshangend haar, de modieus geklede, de...De vraag wordt dikwijls herhaald

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Als De Meulder en de zijnen nostalgisch mogen verwijlen bij de utopie van het moderne, dan mag De Kuyper van mij even straffeloos omkijken naar de straatfotograaf op het Rogierplein, de schoenpoetser...de steeg stonk het naar de uitlaatgassen van de stadsbussen, en de toren die er prat op ging dat hij de binnenstad aan de ijzeren weg heeft geklonken, gaf de perrons een duwtje naar de andere kant...vitrineglas van de Martini vertroebelt de schelle lingerie en weerspiegelt de nieuwe protserigheid van de Noordwijk, hemeltergende banaliteit, immobiliaire hyperontwikkeling waar geen enkele vraag naar is'. Een

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Het door de subsidiebeslissing voor de periode 1997-2000 afgelijnd terrein vertoont geen enkele spanning...Als de raden van advies en de overheid vanuit de sector geen dossiers toegeschoven krijgen die verregaande wijzigingen voorstellen: wat kunnen ze dan doen...Het is de opkomst en de uitbreiding van de islam die de brug slaat tussen de val van het Romeinse Rijk (en de daaropvolgende periode die we als de Middeleeuwen omschrijven) en de Renaissance