Archief Etcetera

895 document(en) met "Ons " • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Terwijl Anne Teresa De Keersmaeker over het klassieke ballet niet veel meer kwijt wil dan dat het een dode vorm is die ons niets meer kan vertellen over de tijd waarin wij leven, zegt Fabre: "Klassiek

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Toen we de eerste lijnen van ons beleidsplan uitzetten, waren we nog vol optimisme...zullen wel, zo argumenteerden ze, onze persoonlijke commentaar op het gebeuren leveren, maar belast ons niet opnieuw met een sociale rol...En toch zijn er die ons willen doen geloven dat het hier Sodom en Gomorra is. Daar kun je beleidsmatig weinig aan doen, dat moet je communicatief aanpakken en' eens een goed plan voor uitwerken

Nr. 42, Juni 1993 • Bruno Koninckx • (advertentie)
Steemans zet Artaud neer als een bezetene, als een gepassioneerd iemand die bij momenten — voor ons als toeschouwer — waanzinnig lijkt

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
Prospero de tovenaar is ook Prospero de vreemdeling die plots voor ons staat: 'Wat het eerst opvalt is het bijzondere aan hem: die ogen, lippen, jukbeenderen en huid die anders zijn, onderscheiden hem...Het laat ons toe de verhouding van het theater tot het andere, het vreemde (het interculturele theater), in een breder perspectief te plaatsen...de vertaling van Willy Courteaux besluit hij zijn vraag aan het publiek met een door ons niet mis te verstane waarschuwing, een appèl om de ontmoeting met de ander als wezenlijk voor onszelf te

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
zijn zoals men ons ziet'. In deze proloog trekken de drie het publiek naar de fictieve werkelijkheid van het spel en leggen tegelijk de fictionaliteit ervan bloot...Volgens hem legt de beschaving ons een vormelijk en formeel masker op...De leraar wordt kwaad, brult, tiert, en de leerlingen doen mee, herhalen zijn retorische vragen 'waarom brengt de poëzie van Jan Engelman ons in vervoering' met het gedicteerde retorische antwoord

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Maar als je over 'ons repertoire' spreekt, dan denk ik aan het toneelrepertoire èn al die andere teksten...Maar we willen wel de verantwoordelijkheid nemen voor ons uitgangspunt: 'we moeten dit doen', 'we moeten dat geld uitgeven voor dit toneelstuk'. Een dergelijke stelling heeft consequenties...Op die manier bouwen we ons repertoire op

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Het stuk vangt aan bij een hoer, voert ons door alle lagenvan de bevolking en eindigt weer bij dezelfde hoer: Reigen, of de cirkel is rond...Laten we ons geen illusies maken: de hoer is de enige eerlijke vrouw, want bij haar weet je waar het om gaat...En precies daar ligt de valkuil: omdat het genre er zo gemakkelijk van in de buurt komt, wekt de opera in de eerste plaats ons wantrouwen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Hij wist wel heel goed hoe het niet moest, maar wat je dan wel moest doen, kon hij ons niet zeggen...Hij zou ons uitspraak en fonetica geven, maar ik heb daar nooit wat van gemerkt...zijn al met zo weinig, denk ik dan, maar dat belet niet dat we ons versplinteren in piepkleine groepen

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
een zeer belangrijk gegeven in ons werk, zoals een vrouw die een man die een vrouw speelt, of een blanke vrouw die een zwarte man speelt...De actrice Kate Valk komt achter haar mannelijk masker te voorschijn en begint ons als zodanig te intrigeren...Al deze vormen informeren ons, ze zijn geen echte 'modellen' die we willen herscheppen

Nr. 42, Juni 1993 • Rudi Laermans • Een krachtig lichaam
Want voor ons staat iemand die leeft met Aids, wat verdere woorden meteen overbodig maakt

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Albert Mastenbroek demonstreerde in een Rubensiaanse stijl dat we ons aan het varken graag te goed doen

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
De vele hedendaagse uitvoeringen en opnames van het werk bieden ons evenwel even zovele improvisaties, adaptaties en interpretaties...De muziek zet in en tijdens een pan van 360° laat de camera ons de danser nogmaals in overdruk zien...Dat ene moment verplicht ons naar de muziek te luisteren, maar het hele werk doet de vraag rijzen 'hoe we naar muziek kijken

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Dreiging en terreur Het middenluik van The Sound toont ons de nachtzijde van het bestaan, de donkere achterkant van de ziel

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
communicatie in ons postmodern bestel, zoals een soort Strauss-kritiek — door Erwin Jans ooit terecht het 'misverstand Strauss' genoemd (Etcetera 28)—graag volhoudt...Het confronteert ons met de afgrond van de tijd, de arbitrariteit van de geschiedenis zelf, door het zelfgenoegzame ritme te ontwrichten dat wij de tijd altijd weer opleggen: onze 'planning...De tijd, die ons geschonken en ontnomen wordt

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • 'Onze tijd is uit zijn voegen'
Als Koning Claudius in de eindfase met Laertes samenzweert om Hamlet met een giftige degenpunt te doden, twijfelt hij even en zegt: 'Laat ons eerst verder nadenken en nagaan welke tijd en middelen het...best bij onze rol passen; want als dit zou mislukken en ons oogmerk onthuld wordt door ons pover spel, dan blijft het beter ongedaan'. Een uitspraak die deels op de produktie zelf van toepassing is. Er

Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Want het uitgangspunt van deze met heel veel zorg uitgevoerde, zinnelijke architectonische constructie is het ontastbare wezen van het kijken: het nabeeld dat heel even op ons netvlies blijft zitten

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ons theater beleeft een unieke periode, ook Europees gezien...En nu terug naar ons verhaal...Voor de Vlamingen was het een verhaal over henzelf: over de oertijd waaruit we zijn voortgekomen en die ons nog teveel gevangen houdt

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
Er is echter iets bijzonders aan de hand met dit stuk: niet enkel is het de oudste Griekse tragedie die ons werd overgeleverd, het is ook de enige tragedie die niet teruggrijpt op de verhaalstof van

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het werk van Anne Teresa De Keersmaeker is er in veel opzichten om ons een frame te bieden waarin we konden leren kijken naar Fumiyo Ikeda, Johanne Saunier, Nathalie Million, Vincent Dunoyer, Marion

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Gevangen in die val richt hij het woord tot ons, toeschouwers...Hij neemt ons anderhalf uur lang in vertrouwen, zonder meer, tot hij begrijpt dat wij (denken te) begrijpen dat hij liegt