Archief Etcetera

724 document(en) met "ruimte" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Er is een diep verlangen naar een veilig omhulsel, men heeft een hekel aan de 'riskante' grootstedelijke publieke ruimte

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Hier geen ruimte voor voorgespiegelde neutraliteit of afzijdigheid

Nr. 59, Maart 1997 • Jean Baudrillard • Manifest: De obscene vorm van het antitheater,...
een gegeven dat ook vervat zit in de opdeling tussen toneel en zaal, wat ook een kritische vorm is, een ruimte van transcendentie en oordeel

Nr. 59, Maart 1997 • Adri De Brabandere • Een siderale kilte
Wanneer Rudolf von Laban vier factoren in de beweging onderscheidt (ruimte, tijd, gewicht en 'flow') gaat het om reële coördinaten die zowel op fabrieksarbeid als op dans van toepassing zijn...Het theater was nog wel een van het reële afgescheiden ruimte, maar het was tevens de plaats waar de realiteit beoordeeld kon worden...Beweging heeft een ruimte nodig

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Er wordt in dit Etcetera-nummer gewoon geen ruimte vrij gemaakt voor een dergelijke theatervorm

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
De voor Varkensstal gekozen 'site' was een ruimte onder een viaduct op één van de drukste kruispunten van de Antwerpse binnenstad...Alles is zo in mekaar geïnvolveerd: a heeft invloed op b en op c... In het Witte de Withmuseum in Rotterdam zag ik een ruimte van een kunstenaar die helemaal leeg was; er lag alleen een prop papier op

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Peter Brook, De lege ruimte, Amsterdam, 1972

Nr. 60, Juni 1997 • Marleen Baeten • De winnaar is...
Integraal' betekent hier zoveel als: goed uitgekiende ankerpunten in ruimte en tijd, meer bepaald Antwerpen, Gent, Brussel, het Theaterfestival in september, de uitreiking van de VTI-vormgeversprijs

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Het theater heeft zich steeds weer geprofileerd als een denktank, een sociale vrijplaats, een stukje tijd en ruimte waar men tot zulk bevrijdend gesprek - tussen (subaltern) theatermakers onderling...laat varen, dat er ruimte vrijkomt om het product van de interculturele samenwerking - op het niveau van de sprekers, de context en het gesprek - te aanvaarden zoals het is: heterogeen, gecontamineerd...de eerste plaats is er de regie van De Volder, die ervoor kiest met cultureel uiteenlopende handelingen en stemmen te werken op een uiterst kleine ruimte

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
het geval van de mode wordt die ruimte rein gehouden dankzij het mechanisme van de parodie; in het tweede geval door te evolueren (te bewegen, en niet: te dansen) niet zozeer tegenover, als wel naast...schijnbaar gratuite woordspelletjes ontpopt de taal zich tot een autoritaire kracht, die de identiteit en de handelingen van de personages zal gaan bepalen in een discursieve ruimte, waarvan de...materiële beperkingen van het reële lichaam zoveel mogelijk worden overschreven door de exploitatie van de geestelijke mogelijkheden tot het overstijgen van tijd en ruimte

Nr. 60, Juni 1997 • Kurt Vanhoutte • De dans van zachte machines
een steeds strakkere loop van spanning en ontlading slaan de lichamen aan het pompen, werpen zich tegen de vloer, stoten de ruimte open...Hoe heftig ook, de dansers beschrijven unisono - en met een bewonderenswaardige precisie - een congruent patroon dat nauwelijks ruimte laat voor individuele uithalen...Met geen andere horizon dan de technologische leert de mens te spreken over de technologische ruimte waar hij zelf deel van uitmaakt

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
De experimentele ruimte tussen hersenen en beweging lijkt een niet te lokaliseren plaats of een neutraal niemandsland waar nog niets vaststaat of gedefinieerd is. De zone tussen denken en handelen...Als een uitlopende inktvlek beslaat Greco's dansmateriaal vervolgens steeds meer ruimte

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Choreograferen is, zo beschouwd, geen kwestie van het musicaliseren of ritmeren van lichamen binnen een afgebakende ruimte en specifieke tijdsspanne...deze slotsequens wordt de scenische ruimte geheel en al verdubbeld middels de productie van een tweede 'beeld-ruimte' die zich tot de werkelijke podiumruimte als haar spiegelbeeld verhoudt

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Daar wordt even de bizarre indruk gewekt dat de tijd het traject van het organische, van het materiële naar het irreële maakt, dat zich veel afspeelt in de tussenruimte (tussen ruimte en tijd, tussen...het inwendige en het uitwendige, tussen leven en dood, tussen hemel en aarde), die onbekende ruimte vol mysterieuze spanningen, die de Japanners Ma noemen, waar ook de Butoh-dansers naar op zoek gaan...Ook voor die juiste verhoudingen zijn nog geen formules bedacht (ruimte/tijd = tijd/ruimte ?). Eerlijkheidshalve moet daar nog een 'dimensie' aan toegevoegd worden: die van de energie, die

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Niet dat ik iets tegen de grote zaal heb, maar het is een warme ervaring om in de intimiteit van een kleine ruimte te mogen werken, waar het publiek bij wijze van spreken bij je aan tafel zit...Etcetera: Was het moeilijk om je aan te passen aan de kleine ruimte...Die moet de ruimte geven aan kleine details

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
En ruimte om zelf nieuwe dingen uit te proberen...Eerder kijk je mee op de werf van toneelspelers, zie je hoe acteurs zelf worstelen met materiaal, maak je het plezier mee van een zichtbare fascinatie, het vechten om ruimte, het missen van een pointe

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Zijn vlucht in de ruimte is een poging om het echte leven aan te raken via een authentieke ervaring, maar hij komt via de elastiek terug in de gemediatiseerd-technische spektakelwereld waar de camera

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Het zou rampzalig zijn als de ruimte bevolkt werd

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
vaardigheid zijn uit- en inwendige ruimte objectief en subjectief vormgeeft

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
De dansers van Forsythe hebben met de choreograaf een systeem ontwikkeld en dit geïnternaliseerd zodat zij in staat zijn om ter plekke, in improvisaties, de ruimte in beslag te nemen (Paul Derksen...Balanchine vond het spannend als de dansers in zijn zwartwitballetten eikaars ruimte innamen, bijvoorbeeld door een been of arm in de lege' ruimte van andermans pose te steken...En Balanchine wilde wel driedimensionaal de ruimte in, maar kon geen afstand doen van de traditionele ruimte-indeling waarbinnen boven, beneden, links en rechts correspondeerde met respectievelijk