Archief Etcetera

751 document(en) met "BIJ MIJ" • Resultaten 501 tot 520 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Bij de Studio hebben studenten in het derde en vierde jaar inspraak in de keuze van gastdocenten...Het is tot dan toe ook altijd zo geweest dat de afgestudeerden van conservatoria en andere toneelopleidingen vooral bij het repertoiretoneel terecht kwamen...Studenten liepen hun stages bij deze repertoiregezelschappen en ook gastdocenten werden in dezelfde hoek gezocht

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Bij Imme Dros is dat de muzikaliteit...Ik had een besloten ruimte in mijn hoofd, maar de regisseur die met mij het concept besprak zag zee en meeuwen in plaats van kraaien bij het meer...Jan Simoen, Duizend stenen ogen, Bakermat, Mechelen, 1993 Jan Simoen, De vierde stad, Bakermat, Mechelen, 1995 Jan Simoen, Met mij gaat alles goed, Querido, Amsterdam, 1996

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Heeft een doel en bij het doel horen de geheiligde middelen...Het is mij al goed...Het leven slentert in mijn ritme aan mij voorbij en in elke etalage maak ik er even deel van uit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
het lichaam - er apart bij, met een eigen Romeins cijfer...De cursiveringen zijn van mij, nvdr...Bij Vredeman De Vries wordt de ijle vormelijkheid en principieel oneindige uitbreidbaarheid van het perspectiefraster op vreemde manier verstoord door het dode lichaam dat er ligt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Een apparaat ook dat, zelfs wanneer het zich inzet voor ontvoogding, de zwarten bij het handje neemt en leidt...Ik hoef er u wellicht geen tekeningetje bij te maken...Ik eis dan ook het recht op de metafoor van overheersing en onderdrukking, het geweten dat 'black live arts' mij trachten te schoppen, op mijn persoonlijke situatie te betrekken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
de lijn waar u op liep was misschien wel recht, maar ze is gaan krommen zodra u mij hebt gezien, en ik heb het preciese moment waarop u mij hebt gezien kunnen aflezen aan het preciese moment waarop uw...weg krom werd, en niet krom om u van mij te verwijderen maar krom om naar mij toe te komen;..." (Bernard-Marie Koltès, In de eenzaamheid van de katoenvelden...Later vertelt hij me: 'Goed mogelijk dat ze mij kennen, dat ze van alles over mij weten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Dat kunstencentra aansluiting zoeken bij hun biotoop is dus geen verrassing...Als De Meulder en de zijnen nostalgisch mogen verwijlen bij de utopie van het moderne, dan mag De Kuyper van mij even straffeloos omkijken naar de straatfotograaf op het Rogierplein, de schoenpoetser...Er is trouwens niets zo deprimerend als een plek die nadrukkelijk als een gonzende bijenkorf is ontworpen en er dan troosteloos bij blijft liggen'. Wel kon je er met de auto tot bij je kantoor rijden

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Bij een verplichte samenwerking kan ik mij geen spannende theatervoorstellingen - een toevalligheid daargelaten - inbeelden...Dit bleek aanwezig bij het ntg en de BMcie...Maar het wezenlijke van de invulling ligt hem niet bij de overheid, wel bij de sector

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Een dure misser Enkele maanden geleden verscheen bij Stichting Kunstboek een groot, dik en mooi uitgegeven boek met als titel Dans in Vlaanderen Etcetera gaf het recensie...Een leesbril hoeft er amper bij opgezet...Die brug blijft echter bij twee pilaren, en kreeg geen draagvlak voor het tweerichtingsverkeer daartussen

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Wat mij in beide voorstellingen opviel -en wellicht op een afstand hield - was ofwel de te grote explicitering van hoe het publiek de feiten moest interpreteren zoals bij Pasolini; ofwel de te grote...Wolven huilen bij Theater De Korre, Les Paravents bij De Verrukking en noem maar op...En wat met veel minder expliciet sociaal bewuste voorstellingen als De Wijze van zaal 7 bij Laagland, Elias (of het gevecht met de nachtegalen) bij martha

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Zij staat stil bij het fenomeen politiek theater dat vandaag een comeback beleeft en verbindt het met zijn traditie en voorgeschiedenis...de eerste jaren na de revolutie beleefde het theater in Rusland net als de andere kunsten een ware uitbarsting van creativiteit zowel bij professionele theaterkunstenaars als in amateurgroepen...Duitsland: Piscator en Brecht Diezelfde kreet van Meyerhold 'geef mij waardevolle politieke theaterteksten' was ook te horen bij de Duitse regisseur Erwin Piscator die in Berlijn in de jaren

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Diezelfde mensen die mij omringen zien zonder dat zij er erg in hebben een vijftal films per week - dat is nogal wat anders dan vijf voorstellingen per jaar...Beetje bij beetje werden de ter plaatse, 'met de hand' gemaakte taferelen vervangen door in serie gekloonde, perfect herhaalbare projecties van taferelen...en daar wil ik het over hebben - omdat dat publiek er op professionele, collegiale, pedagogische, familiale (?) of financiële manier bij betrokken is. Kortom: het is al lang gedaan met de echte

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Zelfs bij de afloop van wat een fe(e)stival heet, kon er geen fuifje vanaf...Ik heb altijd beseft, dat als ik ooit een theater wilde hebben dat van mij was, ik werkelijk alles, letterlijk alles moest herdenken...Louter door hun aanwezigheid, plaatsen ze op zijn minst een kritische kanttekening bij de routine-mechanismen die dit wereldje draaiende houden

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Voor de projecten die echt vanuit mezelf vertrekken, kan ik misschien nog bij het Kaaitheater terecht, en als het met muziek te maken heeft bij Het Muziek Lod...De kunstencentra zijn niet geïnteresseerd, want ze kunnen zich niet met mij identificeren, zelfs als ze het een interessant project zouden vinden, want zij 'maken' mij niet meer...Bovendien, als aan onafhankelijke kunstenaars geadviseerd wordt om aan te kloppen bij bestaande gezelschappen, dan zou ik wel eens willen weten bij welke

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Eerder dan in te gaan op de houding van het beleid, willen we hier een paar kanttekeningen plaatsen bij enkele ontwikkelingen in de sector zelf...Bij deze nieuwe lichting theaterkunstenaars was een sterk bewustzijn aanwezig dat de structuur waarin gewerkt werd een bepalende invloed had op het uiteindelijke product, dat creëren binnen...Zoals we er ook bijstonden en toekeken bij 'de gebeurtenissen van de laatste maanden in België'; er zijn uiteraard uitzonderingen, maar toch kan men stellen dat de sector zich globaal niet effectief

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Kan er nog verder beknibbeld worden op de culturele berichtgeving bij de openbare omroep...Dat gebouw vol kamerbreed tapijt maakte op mij een diepe indruk...Drama had mij altijd al geïnteresseerd

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Niet alleen lelijk en saai, maar intens moedeloos, uitgeput - zo leek mij de branche...feite steunt die schenking natuurlijk op een chantage: wil ik mij door de provocatie niet zelf laten ridiculiseren, dan moet ik me in het provocerende gebaar laten impliceren...Dat is de verdenking die vele affiches bij me wekken

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Suburbia als metafoor voor de definitieve ondergang van de beschaving, zoals bij Peter Handke of Rainer Werner Fassbinder...Eentonigheid neemt men er graag bij...Dat sluit aan bij wat Boomkens in De angstmachine schrijft over geweld als liberaal taboe

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
zijn naschrift bij het Manifest beantwoordt Kurt Vanhoutte de provocaties van Baudrillard...Van bij het begin wordt duidelijk dat dit geen familiale reünie wordt zoals je onder die omstandigheden zou verwachten...Volgens mij bezit Wie... wel degelijk een meerwaarde

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Eidos:Telos raakt mij als voorstelling op een vreemde, moeilijk te definiëren manier...Gezelligheid' moet je bij hem inderdaad niet zoeken...Vierde dag Nog een ander 'verdwijnen' houdt mij bezig