Archief Etcetera

774 document(en) met "scène" • Resultaten 501 tot 520 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Op enkele vormelijke elementen na, zag ik niet onmiddellijk Cassiers' eigenheid op scène...De acteurs wachten achteraan op de scène af, kijken toe, en gooien zich om beurten in de arena...De realiteit waarin de toeschouwer zich in de buitenwereld beweegt en de wereld waarmee de personages op de scène in aanraking komen, zijn evenzeer individuele, gefantaseerde constructies als de

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Stampij, scène 1. Een vrouw zit in een stoel, een andere vrouw komt binnen

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
tweede plaats van zijn eigen rol; het moment van 'op de scène gaan' wordt zolang mogelijk uitgesteld; op die scène telt de frisheid van het reactievermogen en de zelfwerkzaamheid van de speler en niet...Wie op een scène improviseert en zich niet 'aan zijn rol' houdt, is per definitie maatschappelijk 'gevaarlijk'. Het in alle opzichten mondig worden van de acteur in 'dit soort van theatermaken...De behoefte van de theatermakers in de hier besproken groepen om de theatercodes zelf onderuit te halen, om zonder normen op een scène te gaan staan - dat 'geklungel' - , toont m.i

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het is net zoiets als één van de gouden wetten van de mise-en-scène...Mise-en-scène is heel gemakkelijk Het is natuurlijk heel erg moeilijk...De mise-en-scène, zei mijn toneelspellerares, is heel gemakkelijk, ook al is iedereen vergeten dat het toneel zijn vaste plekken heeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
indrukwekkende wisselwerking tussen taalvaardigheid van de acteurs, gebruik van de scène, enscenering en decor (sober, zuiver) zorgde ervoor dat we ons geen seconde verveelden

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De schrijver en regisseur van deze scène zegt er zelf over: Ik vind het prachtig, zo'n scharminkeltje op zo'n grote vent...Vergelijkbaar met de 'lange woede' zoals die wordt besproken in de scène Het Lied van de Grote Capitulatie uit Brecht's Moeder Courage en haar kinderen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Een fout die ik veel maak bij het regisseren is: als regisseur maak ik een scène, en daarna reageer ik als publiek...Een scène moet zielig

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Scène, als de redactie van dat blad eindelijk eens zou willen afstappen van de idee dat Vlaanderen nood heeft aan een veredelde theateragenda - zouden er niet slecht aan doen meer en duidelijker als forum te

Nr. 52, Januari 1995 • Carlos Tindemans, Hugo Claus, Alex van Royen • Fragmenten uit T 68 van Carlos Tindemans,...
De binding tussen toeschouwer en scène moet van theatrale aard zijn; dit geldt eveneens voor de leiding en de acteurs...Zij moeten de relatie tussen scène en zaal vernieuwen

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
De drank- en snoepventsters sluiten hun karretje even af, en dan speelt zich op de vloer weer een scène af van wat de verfilming zou kunnen zijn van een Hollywood-scenario dat Laurel en Hardy koppelt...Dat gaat zo dertien keer: telkens wordt een nieuw decor gebouwd, waarin vervolgens een korte scène plaatsvindt die te maken heeft met val, rotatie en heropstanding

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Bij Ombat is in het begin de scène donker...De eerste vreemde actie zorgt voor afstand van de toeschouwer tot wat er zich op de scène afspeelt...En die wil ik ook met een concept op de scène brengen

Nr. 52, Januari 1995 • Toon Brouwers • In Memoriam
Een coach is echt niet jaloers op het succes van zijn pupil... Toen ik in 1990, na zowat twintig jaar als redactiesecretaris en hoofdredacteur van De Scène gediend te hebben op mijn adem trapte...Haar taak als hoofdredacteur van De Scène kon ze helaas niet lang uitoefenen (hoewel ze in de redactie bleef). Vanaf 1991 stond ze er als KNS-dramaturg immers alleen voor: ik was intussen als

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
scène in Brussel versterken... De realisatie van die mooie woorden en goede bedoelingen houdt op zijn zachtst gezegd een worsteling in met de realiteit: met de artistieke en politieke realiteit, maar ook met...de aanwezige artistieke scène

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Plaatsvervangende schaamte werd ik pas gewaar, toen de personages op de scène, de uitgenodigde gasten zich uitgelaten entertainden en afleidden op de vernissage, onaf- Faust, De Trust...Stuk voor stuk rekende hij af met zijn publiek, op de scène en in de zaal

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Het plezier van het ont-moeten, van het niet moeten en van de drang straks samen op de scène iets te laten gebeuren, met z'n allen, niet 'hand in hand' en zonder vlag

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
hoeverre moet iets omgevormd zijn of gemaskerd, moet er afstand en abstractie ingebouwd zijn voor je het op scène kan zetten...Politiek Net zoals het in improvisatie nodig is dat dansers op een andere manier, met een ander soort bewustheid, op scène staan, zo wordt ook van het publiek een ander soort kijkhouding

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Een vorm van catalogering die ingaat tegen de kern van de voorstelling, vindt Peter De Jonge Raimund Hoghe stapt naar de trapeze die achteraan op scène hangt...De scène is geen imaginaire ruimte, maar die vierkante meters voor ons...daarin ligt men niet krap)'. Hoghe geeft hen een graf in de aarde - in het begin van Meinwarts ligt aarde achteraan op de scène als een onontgonnen perceel op een kerkhof - en plaatst er een grafsteen op

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Op de scène wordt niet een 'inhoud' of een thema voorgesteld, maar wordt leven getoond...ruimte, wat is tijd, wat is een scène), en tegelijk, soms heimelijk, gewoon plezier scheppen in het dansen zelf...Bij het begin van de voorstelling staat hij achteraan op de scène en lijkt armzwaaiend en schijnbaar ter plaatse trappelend de maat van de voorstelling aan te geven

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
En nog een meisje, en nog een vrouw... Toch blijft niemand ooit lang alleen op de scène bij Pina Bausch...Het grote schip dat de scène gedurende de hele voorstelling domineert, blijkt een metafoor voor het eigen doodsbesef, de meest essentiële rite de passage - en wat ons daaraan bindt, in alle denkbare

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
La Tristeza Complice zorgen Alain Platel en Dick Van der Harst voor een spannende ontmoeting tussen straat, huiskamer en scène, schrijft Marleen Baeten...Ook de kinderen op de scène zijn niet bepaald droomkinderen...Alain Platel en de dansers zetten straattheatraliteit om naar de scène