Archief Etcetera

965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 521 tot 540 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Striptease Uit de bovenstaande, gedeeltelijke beschrijving van wat er te zien - maar daarom nog niet te beleven - valt bij De touroperator, kan al opgemaakt worden dat er zich (ook) op...van tijd meer en meer zélf een verhaaltje of betekenis construeren, natuurlijk op grond van wat er zich aan materiaal - tekst, situaties en atmosferen - aandient vanop de scène...Ik denk dat in dit laatste de (een) reden moet gezocht worden waarom De touroperator geen produktie geworden is die blijft boeien: wat er zich op de scène voordoet is daar te mager, te schraal voor

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
gefrustreerde lust bij een vrouw (een thema dat rond 1900 zo onaanvaardbaar was, dat het stuk niet opgevoerd mocht worden, wat Richard Strauss niet belette om in 1903 er een opera van te maken...Salomé zingt: 'Ik heb je mond gekust, Jochanaän...het afgehouwen hoofd van Johannes de Doper slechts bordpapier en zijn de noten het enige echte wat te bespeuren valt

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Wat dit allemaal betekent, weet alleen Mr...stel geen vragen bij wat er van je verwacht wordt...Een stuk over dat wat afwezig is, over het enorme zwart dat de kamer omgeeft

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Tref ik op een vernissage een geestesgenoot, dan heb ik altijd m'n bank bij de hand...Met de Tele-KB-Foon raadpleeg ik eerst mijn rekeningsaldo want wat zo'n penseelvirtuoos met verf doet, kost aardig wat centen...En als ik genoeg op mijn rekening heb staan, betaal ik onmiddellijk want een kunstwerk kopen, is vaak een kwestie van snel handelen

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Als ik 's ochtends naast je wakker word, en ik zie die varkenskop... Sylvia: Ik ben altijd 't eerste... Adolf: ...dan hou ik me slapende, 't Liefst hield ik me dood...Lineke: En als je me kust, weet ik nooit wat wie z'n haar tong is. Titus: Zou ik me niet over opwinden...Het gevolg was dat je als toeschouwer bij ieder monoloogje of dialoogje pijlsnel moest deduceren wat daaruit viel af te leiden in verband met het centrale onderwerp, een activiteit die ik, omdat ik

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
weer wat rond tot de volgende aria...De muziek zit vol subtiliteiten en is in haar complexiteit erg spannend, en ik gaf er dan ook de voorkeur aan mijn ogen te sluiten en niet te kijken naar de muzikanten, die gewapend met trompetten en...Dit artikel is gebaseerd op twintig muziektheatervoorstellingen in het 'klassieke' circuit, die ik in de afgelopen drie jaar zag in België en Nederland

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Iedereen deed wat iedereen deed...Wij misschien wat minder omdat we in de provincie werken, ver van de bron: dat is dan een ander nadeel...Ik vond de opmerking van Dennis van Laeken dan ook terecht als hij zegt dat de vraag naar wat er dan gebeurt met negentig procent van het hele theaterbudget niet gesteld wordt

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Het werkt meer zo dat je denkt: als ik dit al ken en dat al ken en ik voeg dat samen, wat gebeurt er dan...Soms vraag ik mij af of ik nog wel ooit met een andere componist zal kunnen werken, het is echt het sterkste wat er bestaat...En dan denk ik dat wat ik nu doe een bezigheid en een beroep is dat de moeite loont

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
de VTM-redenering te volgen: ' Ik geef wat men vraagt en mijn Raad van Beheer is tevreden want mijn afrekening is sluitend'. Een voorstelling kost gemiddeld 21.168 Bfr...Ook gezelschappen als Wannepoe, Opgepast en Ik&Ik (wie...Een valkuil waar producenten in een grote bocht omheen-lopen, omdat ze niets te maken heeft met dat wat kunst is. Van Dale zegt dat kunst 'het vermogen van een kunstenaar is om dat wat

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Mijn evolutie is dat ik alsmaar beter en vooral meer ben gaan vertellen over datgene wat ik ken...Ik heb ook het gevoel een zekere naïviteit te hebben bewaard die toelaat dat ik mijn ding niet kramp -achtig hoef te "infantiliseren". Ik maak iets, en het is wat het is. Blijkbaar kunnen een aantal...Ik vind het bovendien ook prettig en noodzakelijk om een zekere autonomie te behouden in datgene wat ik doe

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Aan de oprichting van de 'kooperatieve vereniging onafhankelijk toneel' in 1972 ging al heel wat vooraf...Wat Strauss bezig houdt - en dat is een minimale vorm van hoop- is de taalvaardigheid...Daar was elke akteur altijd op, speelde alsmaar door en was tegelijk zeer alert op wat er met de voorstelling gebeurde

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Op dit ogenblik merk ik dat er een kentering kan waargenomen worden, want het debat lijkt niet meer zo belangrijk als tien jaar geleden, wat ik trouwens betreur...Er zat niets anders op dan dat ik met de spulletjes bezig was, want ik alleen wist wat ik er mee bedoeld had, terwijl Annet de tekst las...Maar dat heb ik zo gelaten, omdat de première toch een soort ijkpunt is. Nu we het opnieuw opnemen voor Het Theaterfestival, zal ik weer aan de monoloog werken, want ik weet precies wat weg moet

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Wat de stem suggereert, vindt geen lichamelijke expressie...Ik denk dat Liu ten koste van enige smart moet opgeofferd worden, maar ik zie niet in hoe we dat kunnen doen, tenzij door haar de marteldood te laten sterven...Wat deze Turandot echter heel speciaal maakt, is de prestatie van het koor van de Vlaamse Opera

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
werk te maken krijg met de stompzinnige obstakels die ik heb moeten trotseren en waarmee, naar ik zie, andere componisten die voor onze Grand Opéra schrijven, dagelijks te kampenhebben, kookt mijn bloed...De botsing van mijn wil met die van de kwaadwillenden en de imbecielen die zich in zo'n geval voordoet, zou nu uiterst gevaarlijk zijn, ik voel mij absoluut tot alles in staat wat hen betreft, en ik...Magische minuten En toch was dit een voorstelling waarin ik enkele minuten lang ongemeen sterk de magie van het medium opera ervoer: twee stemmen die zich wiegen op een melodische lijn van een

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Ik hield er niet van; het gebrek aan een spannende theatervorm en enige dubbelzinnigheid of geheim in de inhoud vond ik onverdraaglijk...Ik weet trouwens ook niet wat dat is. Ik weet wel, dat de mensen die het hanteren, meestal bedoelen dat je het stuk moet blijven tonen in een vanuit de negentiende eeuw overgeleverde, en door negen...Ik verwijs naar de BBC-uitvoeringen van Shakespeare's werk, dan zal duidelijk zijn wat ik bedoel

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Toen we twee seizoenen geleden aan De Fantasten van Robert Musil werkten, herkende ik heel wat gelijkenissen met de stukken van Botho Strauss, zowel inhoudelijk als stilistisch...Een keer of drie per week loop ik een tiental kilometer en zo wil ik, luisterend naar mijn lichaam over een paar jaar, als ik looprijp ben, mijn eerste marathon gezond uitlopen...Ik denk dat de verloedering van het taalgebruik en daardoor ook van het denken nauw aansluit bij, maar zelfs erger is dan de gevaarlijke verrechtsing van onze maatschappij . Ik wens de Vlaams

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Het maandenlang kleinzielig politiek getouwtrek rond de nieuwe directeur van de KVS ontnam het zicht op de essentie van de hele discussie: wat is repertoire anno 1992 ? Geen eenduidig te beantwoorden...doelstellingen én het publiek, is het geloof en de twijfel, het engagement en de zelfkritiek die ze als groep heeft in wat ze doet en hoe ze het doet, is de keuze die ze maakt tussen werken in en met een (vast...Boven alles is er echter het vurige verlangen om samen wat te doen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Maar wat betekent het allemaal...Het esthetische is dan een verhulling, een strategie om de illusie van betekenis te wekken, terwijl het bemeubelde leegte is. Wat een meubels, dat wel, maar welk een leegte...Doek, en wat mij betreft: verbijstering

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
ik van de tekstkeuze, zeker in het geval van Gered, niet kapot ben...slaagt er niet in dit fysiek-demonstratieve spel zelfstandig creatief in te vullen; daartegenover barst Peter Van den Begin van kleur en energie wat in de voorstelling die lichte graad van koorts...Af en toe zie je een glimp van wat het had kunnen worden: een speelstijl die in de buurt komt van de verhevigde, geëxalteerde staat van Wooster Group acteurs

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is politiek theater...Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Hoewel ik meer voor een meegaande kritiek voel, besef ik dat dat meegaan niet tot in het absolute kan, al was het maar omdat je afstand moet houden