Archief Etcetera

862 document(en) met "WAT HIJ WIL" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Overwinnaar van Fehrbellin wordt hij eerder door toeval en nadat hij zijn orders pertinent met de voeten getreden heeft...De prins is geen onschuldige 'Schwärmer', hij is ambitieus, hij wil roem en aanzien verwerven op het slagveld...De ontwikkeling die hij in de loop van het stuk doormaakt gaat niet in de richting van meer menselijkheid, maar wel in die van een beter soldatenschap, hij verzoent zich immers met het vonnis dat zijn

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Maar wat een stillistische evolutie die Claus hier heeft doorgemaakt: hij switcht van een schuchter naar een rondborstig register dat de literaire metaforen weelderig laat bloeien en een zeer...Eigenaardig dat Claus, die in zijn oeuvre constant strijd wil leveren met zijn geboorteland, de kans die hij zelf genereert, ook weer helemaal verkwanselt...Wat gebeurt er in Thuis?. De goedlachse schijnheiligheid van pa Vandaele wordt navranter naarmate hij meer goesting krijgt in de scharrel waarmee zijn zoon Rik is thuisgekomen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het zou interessant zijn om na te gaan wie wat gezegd heeft en wanneer; zo zou een genuanceerd beeld kunnen ontstaan van wat er met de receptie van Claus' toneel (in de breedst mogelijke zin) precies...De KNS kan het bestaan om Greiff, die weliswaar in het NTG zijn sporen heeft verdiend en wat Nederlands kent maar toch nooit tenzij hij nog in de dialectologie doctoreert bijzonder veel affiniteiten...Zijn eigen wensvoorstellingen ziet hij nooit bewaarheid worden, ook niet in zijn eigen regies, want er moet gewerkt binnen een bepaalde tijd met bepaalde acteurs die uiteraard nét niet zijn wat hij

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
de koude autosloperij, waar hij voor deze opvoering zijn intrek heeft genomen, laat hij Elsie De Brauw in (ijskoud...Stapsgewijs heeft hij drie op elkaar aansluitende toneelstukken geschreven die hij nu in één avondvullend spektakel samengebracht heeft bij het Theater van het Oosten...Terpstra kiest het ogenblik waarop Hector naar de strijd wil terugkeren en hij door zijn echtgenote bepraat wordt om dat niet te doen

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Met de nadruk op luidop en wat minder op stilstaan schilderen de vier spelers een verfijnd landschap waarvoor ze inspiratie zochten bij de dichter Henry David Thoreau...een briljant begin verbeeldt Ruts wat niet uitgesproken kan worden...Hij geeft zijn spelers geen gelegenheid een worsteling met het materiaal en met de situatie aan te gaan, integendeel hij laat ze er direct afstand van nemen en er mee spelen

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Wat ik de romp noem, is in feite het hele lichaam, armen en benen incluis ... op voorwaarde dat deze armen en benen slechts bewegen na het signaal van de romp en vervolgens de krachtlijn van die romp...Wat we wel weten is dat dit precies teveel gedaan wordt, en wel omdat de armen te makkelijk bewegen of, nog erger, omdat ze zichzelf makkelijk objectiveren: men ziet ze... De romp daarentegen...De mimekunst van de sprekende acteur is zeker minder lastig dan die van de pure mime, maar toch, omdat hij discreet is, en beperkter van omvang, is hij méér dan de kunst van zijn zwijgende broer

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Via inventarisatie, montage en reconstructie bouwt hij aan een oeuvre fleuve, dat - geheel in de classicistische traditie - statisch en a-persoonlijk wil zijn...Ik was aan deze tafel aan het werk toen ik een telefoon uit Parijs kreeg dat hij diezelfde dag gestorven was: 14 maart 1991, hij was tweeënnegentig jaar oud geworden...Hij was classicist in al zijn vezels, hij fulmineerde tegen 'le suicide dans la laideur, les grimaces' - en met dit laatste bedoelde hij niet zozeer het gelaat maar, hoe zal ik het benoemen, het

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Altijd bezorgd om wat er in zijn voortuin bloeit, harkt hij ook de eigen grond...Hij erkent bij Brecht een appél tot nadenken en discussie, wat natuurlijk heel sterk in de buurt komt van Tindemans' persoonlijke behoefte aan intellectuele polemiek...die mate dat hoofdredacteur en vriend Van Bladel hem al na enkele maanden wat tracht af te remmen: hij schrapt een bijdrage over de KNS-opvoering van Het regent in mijn huis en pleit in een lange

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Slaaf in barbaarse loondienst van bedrijven die juist de vijanden zijn van datgene wat de criticus verdedigt en de incarnatie zijn van datgene wat hij wraakt...Hij is het alibi van de geest in een ontgeestelijkte wereld; hij is het schoolvoorbeeld van het 'slecht geweten'. Zelfbegoocheling De criticus is als burgerlijke figuur de incarnatie...Als een exhibitionistische Lola Montès moet hij - in welke melancholie hij zich ook bevindt - telkens weer het spektakel van de vervoering opvoeren

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
Sinds hij eind 1993 als dramaturg aan de slag ging in de KVS schrijft hij haast nooit meer voor het tijdschrift waarvan hij twee jaar hoofdredacteur was...Zij brengt allereerst mee het historisch besef, dat wij nagenoeg onmisbaar kunnen noemen voor ieder die dichter wil blijven na zijn vijfentwintigste jaar; en het historisch besef brengt mee een...zijn opstel Het theater en de cultuur schrijft hij: 'Men moet trouwens begrijpen dat als wij het woord "leven" uitspreken, het niet gaat om het leven erkend door de buitenkant der feiten, maar om dat

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Als hij refereert aan ideologische onafhankelijkheid zit hij misschien juist...het artistieke veld gaat het toch om de kunstenaar en wat hij wil vertellen, meent Deputter...Hoe scherp de blik van de criticus ook is, zijn werk wordt pas interessant wanneer hij gaat vertalen, wanneer hij onthullingen doet die de rest op het eerste gezicht onwaarschijnlijk achtte

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Ik ben wel benieuwd naar wat iemand van ons vindt, maar voor mij kunnen we even goed na de voorstelling een gesprek hebben...Objectieve" bijdragen moeten een beeld geven van wat het gezelschap wil en wat de achtergronden zijn...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
ontdekkingsreis onthoudt: meestal beperkt hij zijn activiteit ertoe 'met wat onbeduidende malligheden van eigen vinding de opvatting te kruiden die de mensen er al op na houden en waaraan zij uit ijdelheid...hij er niet al te snel toe overgegaan zijn subtiele evenwichtsoefeningen overboord te gooien in ruil voor heel wat grovere middelen en is het publiek niet mede daardoor al te lui en ondankbaar...Hij is iemand die de noodzakelijke scheidingen en (onder)scheidingen aanbrengt, maar ondanks deze verschillen ook op zoek gaat naar een continuïteit, naar datgene wat hen, vaak ondanks hun schijn van

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Volgens Stef Vancaeneghem, chef cultuurredactie, 'wil HV haar overlevingskansen vergroten door nog sterker te evolueren naar een populaire familiekrant, met als pijlers: regio, sport, televisie en wat...Maar door de strakke selectiecriteria van wat aandacht kan krijgen en wat niet, komen impliciete normen van artistieke relevantie bovendrijven...Dit heeft uiteraard te maken met de persoonlijke smaak van de criticus en de cultuurredactie die autonoom beslissen wat aandacht 'verdient' en wat niet

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Tegelijk legt hij de paradox bloot van de kunstenaar als criticus van het kunstmilieu: wie gehoord wil worden, moet zich eerst tot dat milieu bekennen...Hij vestigt de aandacht op het onopgemerkte; wat bekend voorkomt, plaatst hij onder een bevreemdend licht zodat er een nieuwe uitdaging van uitgaat...Hij maakt je deelgenoot van zijn liefdes, zijn ontgoochelingen, zijn worsteling met het theater en wat het te bieden heeft aan het publiek, aan de samenleving

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Alles wat hij uitdrukt, alles wat hij doet en zegt, wordt (als in deze Faust) door 'bewonderaars' onschadelijk gemaakt...Dezer dagen adviseert het adviesbureau Berenschot de sector theater meer kunstprodukten te maken die de toeschouwer graag wil zien (toegankelijker, conventioneler). De dood in de pot, wat mij betreft...Ik wil vernieuwend werken in deze Noordlimburgse landelijke grensgemeente, maar ik wil ook niet egotrippen met 5 toeschouwers in de zaal, integendeel: ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Hij zit naar het plafond te staren, wil mij niet zien...Als hij een brief wil schrijven om orde op zaken te stellen op zijn landgoed Oblomovka, blijkt de inkt opeens op te zijn...Wanneer hij een bad wil nemen, is het water opeens koud

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hij maakt onderdeel uit van het gebouw, dus is het belangrijk wat hij zegt...Ik wil dat ze leren hoe ritme werkt, hoe er met tekst gewerkt kan worden, wat poses zijn, wat snelheid is en emotie...En dat was precies wat hij graag wilde

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Zowel voor Het Liegen in Ontbinding, als voor De Pijl van de Tijd verzamelde hij teksten van verschillende auteurs, die hij naast mekaar plaatste: Samuel Beckett, Julian Barnes, Maurice Maeterlinck...Dat is dan wat ik de acteur wil aanbieden...Wanneer zijn dokter hem probeert duidelijk te maken dat hij aids heeft, weigert Cohn te erkennen dat hij homosexueel is: 'Not who I fuck or who fucks me, but who will pick up the phone when I call

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...datgene wat door een regisseur werd vastgelegd; er wordt gepoogd om niet te 'anticiperen', maar te luisteren naar elkaar, de 'ander' te lezen zoals hij is op dat moment en het publiek daarin te laten delen...Eens men op het podium staat en zich richt tot een publiek, heeft men invloed, heeft men in principe de vrijheid om te doen wat men in dat 'hier en nu' wil en alle voorafbesproken codes onderuit te