Archief Etcetera

190 document(en) met "HEB-BEN ZE JOU" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Ik heb al zo vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...Weet je hoe ze jou noemen...Trede na trede... Ze houdt van mij, ze houdt niet van mij, ze houdt van mij... Ik hou ook van jou, Marianne

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Bij de Oidipoes-opvoering (Etcetera 17) heb je wel het koor gebruikt, als beeld, maar de tekst heb je weggelaten...Daar heb ik het volste vertrouwen in. Ik ben heel positief verrast door de openheid, die ik bij de acteurs ervaren heb...Ze zijn werkelijk bereidwillig, en ze verrassen me met het boeket bloemen, dat ze me aanbieden

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Ik merk ook dat ik meer hou van het beginnende werk van artiesten dan van hetgene ze later maken, wanneer ze zich vaak installeren in hun stijl...Ik heb ze met niets opgezadeld...Het mócht daarover gaan, maar ik heb hun gezegd dat ze zelf maar moesten zien waar ze uitkwamen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Ze maken projecten waarvan ze bij hoog en laag beweren dat het kindertheater is, maar het zijn produkties die vooral voor henzelf interessant zijn...Maar als ik dan kinderen ademloos naar dat Muutje zie zitten kijken, dan heb ik eerbied voor de acteurs, dan ben ik trots op ze...Verder heb ik nog twee grote projecten in mijn hoofd maar daarvoor heb ik gigantische ruimtes nodig

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Petrus Maar ik heb ze niet doen laten komen...Garde Natuurlijk zijn ze erbij, meester, ik heb ze gezien...Ik heb ze gezien

Nr. 21-22, Mei 1988 • Marianne Van Kerkhoven • Bijna een jaar Toneelgroep Amsterdam
mensen zeggen: "Ik had die produktie graag gezien, maar dié veertien dagen was ik net niet vrij". We hebben dit jaar 16 of 17 produkties uitgebracht en dat wekte de indruk van "ze zijn overal", maar...Dat gevoel heb ik niet...Toneelgroep Amsterdam is groter en ingewikkelder, maar toch heb ik de indruk dat hier niet zo buitengewoon veel méér kan

Nr. 23, September 1988 • Hildegard De Vuyst • Chris Thys, actrice
Ze wisten niet hoe ze mensen moesten aanpakken...Wat ik als een gemis ervaren heb, is dat ze je niet leren hoe je zelfstandig kan werken, hoe je zelfstandig kan werken aan een personage, hoe je zelfstandig kan functioneren binnen het geheel van een...Scènes uit produkties waar ze aan werken of uit films of gewoon een scène waarin ze voor zichzelf onontgonnen gebied vinden

Nr. 24, December 1988 • Beath Fäh • DE OCEAANSURFER
Mij lachten ze uit omwille van m'n oren...Hij gaat zitten en wacht Hij stopt de tijd tot het voor de toeschouwers vervelend wordt) Zie je, ze weten niet meer wat te doen, mensen zoals ik hebben ze nodig...Ze houden een wedstrijd, ze zweten zich te pletter en hebben dolle pret

Nr. 24, December 1988 • An-Marie Lambrechts, Geert Opsomer • Jos Verbist
Ze willen Norén spelen om hem op de affiche te hebben, meer niet...Ze vormt geen theaterpersoonlijkheden, mensen die inhoudelijk met hun vak bezig zijn...Ik heb het meegemaakt in Class Enemy (NTG, 1982), toen de regisseur wegviel en we er met de groep iets van moesten maken in drie weken

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Philippe Ach, toen ze werkelijk op dik begon te gaan, deed ze alsof ze ziek was en de kamer moest houden...Je weet reeds lang wie ik voor jou gekozen heb...Bij dag en nacht en vroeg en laat en thuis en overal was het m'n eeuwige zorg, een echtgenoot te vinden; en nu ik voor jou een edelman gekozen heb, gedraag je je als een jenggelend nest, 'n preutse

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Hij stopte ze in een kast, en in de loop van de actie werden ze er, in een wolk van stof, uitgehaald...Ze trokken er een jaar voorbereidingstijd voor uit, ook al hadden ze geen geld...Ze kwamen uit een traditie die ik nauwelijks kende, want ze hadden zich gevormd dank zij een reeks seminaries

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
ze wij kennen jouw verhaal toch maar ze weten dat ik me niet goed voel omdat ik geen familie heb en dat ik niet gelukkig ben omdat ik oud word Hierboven is de wind koud...Die vragen heb ik zo vaak gehoord die retorische vragen ik hoor ze niet meer ze doen me geen pijn meer omdat ik zijn zuster ben omdat ik dat weet dat...Paolina Giacomo heb je de eenogige katten gezien er komen er steeds meer Giacomo Dat komt omdat je ze te eten geeft dan voelen ze zich gezond en dan vermenigvuldigen ze zich met oog en

Nr. 26, Juni 1989 • Dirk Verstockt • Reisel, Wanda
Op de hellingen van de Vesuvius' (Maatschappij Discordia) - Foto's Bert Nienhuis Wanda Reisel: "Ik heb eerst de regieopleiding in Amsterdam gevolgd en toen vroeg ik me af wat ik eigenlijk...Waar ligt de link tussen jou en Discordia ? "Ik volg hen al van toen ze nog Onafhankelijk Toneel heetten, dus voor de splitsing...Maar ze zijn dat niet uit de weg gegaan

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Ze gingen uit van een heel duidelijke lezing van het stuk, maar gaven de acteurs een veel groter verantwoordelijkheidsgevoel...Dan hebben we geprobeerd om de scènes te spelen zoals ze er staan, in al hun eenvoud...Maar die vorm heb ik nog niet, ik zoek

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • "Eenvouds verlichte waters" spelen
Mensen vinden een voorstelling goed als ze ontzettend bezig geweest zijn, als ze veel gedachten hebben gehad, ook al hebben ze niet helemaal in de gaten dat ze het erg druk gehad hebben...Wil jij mij troosten ? Ik heb je nodig" of "Ik wil jou troosten want ik heb je nodig'. De derde variant is dat je het geen van tweeën aandurft, troosten of om troost vragen...Ik heb dan ook een hele tijd met ze zitten praten, hen verteld dat ik nog nooit eerder een kindervoorstelling gemaakt had en dat ik met hen zou omgaan als met gewone acteurs, dat ik soms in zak en

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
De spelers hebben een aantal voorkeuren: hoe ze dingen willen tonen, hoe ze iets willen uitspreken, en daar zijn ze zelfstandig in bij ons...JJL: "Interessant dat je die dame zo omschrijft, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet is. Waarom is dat voor jou 'upper upper class', en wat betekent die klasse voor jou...onmogelijk om die punch-lines niet daar te leggen waar ze liggen, maar soms is het mogelijk ze te verschuiven, je moet er tegen vechten om ze niet allemaal op hun plaats te laten vallen

Nr. 27, September 1989 • Luk Van den Dries • DE SCHOONHEID VAN EEN GESPANNEN KABEL
Ik heb ook al eens de giek van een kraan gebruikt in een trappenhuis: constructies waarin de acteurs zich kunnen bewegen, waarop ze kunnen lopen, die op zich een functionele waarde hebben...De produktie was zeker verre van volmaakt: zo heb ik te weinig afstand genomen van de teksten, me sterk laten leiden door de schoonheid ervan, waardoor ze soms te zwaar gingen klinken...ze komen je vragen of je iets kan maken met spiegels en diaprojectoren, omdat ze dat zelf eens gezien hebben en erg mooi vonden

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
DAAROM HEB-BEN ZE JOU EEN KAART GESTUURD... ZE MOGEN JE... JULLIE HEBBEN SAMEN OP AVONDSCHOOL GEZETEN VOORDAT ZE GINGEN TROUWEN... ZE ZOUDEN ER BLIJ MEE ZIJN...JIJ MAAKTE ZE VROEGER ZO AAN HET LACHEN...leuteren en waar sta ik dan wel ? OOIT IETS ONDERNOMEN ? OOIT IETS GEPROBEERD ? ja, ja natuurlijk heb ik het geprobeerd... ik ben met ze uit geweest...ik heb ze soms gelukkig gemaakt...met ze naar bed geweest...niet...ik heb armen en benen en een hart.Ik heb alle apparaten die je nodig hebt...ik heb een stem waarmee je dingen kan zeggen...zoals..."jij bent heel lieL.Ik hou van jou...Ik wil bij jou zijn...kom op

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
Wat is nu de relevantie van deze filosofische invalshoek, die ik hier slechts schematisch heb kunnen weergeven, voor de Trilogie ? in Trilogie ensceneert Strauss een mise-en- abyme van het zien...Misschien herinneren ze zich niet meer wie ze waren in deel één ? Meer dan in vorige stukken wordt de herinnering van de personages in Die Zeit und das Zimmer getekend door het vergeten en het falen...Wat is de betekenis van de dans die 'de ongeduldige' uitvoert voor Olaf, terwijl ze er even later zelfs niet in slaagt hem aan te spreken ? Waarom gedragen 'de ongeduldige' en 'de man zonder horloge

Nr. 29, Maart 1990 • Rob de Graaf • PAVLOV
Wat ik jou nu alleen nog duidelijk zou willen maken, dat is...-Heb jij wel eens volledig willen zwijgen ? Nee, nee, zeg maar niets - je antwoord hoef ik niet te horen...Maar 'wereld' is een groot woord, te groot voor jou, dat heb je gemerkt...Dat ik jou heb, dat wij elkaar volledig bezitten, dat maakt ons zwak