Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 4, September 1983 • Pol Arias • Jeune Théâtre gooit de luiers af
Een collega, Patrick Roegiers, had wel een zaal ontdekt, maar toen we gingen kijken schrokken Marcel Delval en ik wel even, omwille van de omvangrijkheid van het gebouw...Daarom stellen we ons nu vele vragen, over de programmatie, hoe spelen we klassiekers, hoe brengen we nieuwe schrijvers aan, hoe onthalen we ons publiek...Ik wil dat groot publiek verzoenen met hedendaagse creaties

Nr. 4, September 1983 • Goedele De Keersmaeker • Eminence grise van de Amerikaanse dans
Autonomie van de beweging Hoe verwerkte Cunningham deze en andere invloeden in zijn werk ? Eén van zijn belangrijkste en meest revolutionaire uitgangspunten was de volstrekte autonomie van de...Hij vertelt hoe hij in dit verband aan het denken gezet werd door de volgende uitspraak van Einstein: "Er is geen vast punt in de ruimte" en hieruit voor zichzelf de conclusie trok dat als er geen...Cunningham maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk (een criticus zei ooit: "Ik veronderstel dat zelfs bij de laatste voorstelling die Cunningham ooit geeft, er wel iemand boos of verontwaardigd de

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Gerardjan Rijnders:
Maar hoe ze onder woorden brengen wat ze geleerd hebben, dat weet ik niet...Dat heeft weer consequenties voor hoe ik zelf verder denk te gaan werken, zonder dat het een breuk zal betekenen in m'n werk...Het leek Liz ook wel leuk dat ik hén eens kwam regisseren om dan te zien hoe dat wel gaat

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Liz LeCompte: Dat nog steeds vastzitten aan...
Doorheen de dingen die ik erin legde werd het ook een soort van model van hoe ik een theaterstuk opbouw...Ik ben dikwijls zeer verrast over het resultaat en ik denk dat ik daarom blijf doorwerken: zo lang ik die verbazing in mezelf kan behouden...De reden waarom het de mensen zo in verwarring bracht, was - denk ik - omdat het niet duidelijk was hoe ik over dat blackface-stuk dacht

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven, Johan Callens • HET SAMENSPEL VAN TONEELGROEP GLOBE EN THE...
Doorheen de dingen die ik erin legde werd het ook een soort van model van hoe ik een theaterstuk opbouw...De reden waarom het de mensen zo in verwarring bracht, was - denk ik - omdat het niet duidelijk was hoe ik over dat blackface-stuk dacht...Het leek Liz ook wel leuk dat ik hén eens kwam regisseren om dan te zien hoe dat wel gaat

Nr. 4, September 1983 • Klaas Tindemans • 1983-1984: Het voordeel van de twijfel
Ook nog dit: hernemingen laat ik buiten beschouwing...Belangrijke teksten, stuk voor stuk, en enkele interessante confrontaties, met name Oom Wanja, in een regie van Jean-Pierre De Decker, dat hoe dan ook vergeleken zal worden met Jan Decortes versie...Ik vrees er voor, en dan is 'de eerste Botho Strauss in Vlaanderen' een bedenkelijke reclamestunt

Nr. 4, September 1983 • Anton Van de Velde • Tijl van Anton Van de Velde Vlaamsche...
Lamme Den avond te voren had ik gezien hoe Belle... Brabo 't Wijf zal 'r ziel beschreien...Weetje hoe laat?... Lamme Ik heet Lamme...Ik kan hier niet blijven... Nele Arm ding... Zie, hoe sterk ik ben, John Wenscht uwé misschien iets te consom-meeren

Nr. 4, September 1983 • Luk Van den Dries • Heiner Müller Den Haag Avignon
Hoe wonderlijk eenvoudig daarentegen de Philoktet van het Bulgaarse Dramaticen Teater Sofia...Nog zag ik de Die Hamletmaschine gespeeld door het Zimmertheater Tübingen, Zij situeerden deze tekst in een psychiatrische inrichting met vage reminiscenties aan gaskamers

Nr. 4, September 1983 • Annie Declerck, Luk Van den Dries • Heiner Müller
Poe: "De verschrikking waarover ik schrijf komt niet uit Duitsland, het is een verschrikking van de ziel". Daarvan heb ik gemaakt : "de verschrikking waarvan ik schrijf komt uit Duitsland...Ik heb dat duidelijk aangevoeld bij het schrijven van een kortverhaal, waarin een moord wordt beschreven in de eerste persoon :"ik neem de schop en ik sla hem dood". Ik zal nooit vergeten welk een...Thuis werd over alles openlijk gesproken, maar op school mocht ik -- dat wist ik -- daarover niet zo praten en denken

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Thielemans, Pol Arias, Luk Van den... • K R O N I E K
Theater met nieuwe vormen en inhouden kan slechts deflatoir werken en is hoe langer hoe meer afhankelijk van overheidssteun...Als ik een tekst niet goed vindt, dan laat ik hem links liggen...Geen beschrijving, hoe gevoelig ook, geen fotoverslag, hoe minutieus ook, kan de ervaring van een voorstelling vervangen

Nr. 5, Januari 1984 • Ritsaert ten Cate • Ritsaert ten Cate
Het antwoord komt zeer direct: "dat is dan toch zondig". U begrijpt, ik sta er even van te kijken...Nu de politieverordening op muziek maken op straat wat is versoepeld, lopen de politici te hoop erop te wijzen hoe prachtig het cultureel klimaat daar wel is, wijzend op de met toeters en bellen...moesten onze contacten maar weer eens verbeteren, op een andere manier dan dat ik een verbijsterde brief aan uw minister van cultuur moet schrijven om te vragen of het werkelijk waar is dat het

Nr. 5, Januari 1984 • Daan Bauwens • NTG en De Sluipende Armoede op herkansing
Want het NTG stelt zelf: "terwijl acteurs aan het uitproberen waren, was het opvallend hoe verraderlijk gauw er in een zwak moment teruggevallen werd op de vroegere interpretatie, ongewild en onbewust...Bij de aanvang van het stuk vertelt de machthebber aan zijn minister: Gisternacht, bij het betreden van de zaal, struikel ik BAM over deze stapel boeken met mijn kop tegen de vloer...En verder tegen zijn zuster: Ik beklaag u, onnozele zuster mijn

Nr. 5, Januari 1984 • Johan Thielemans • Het is allemaal gedaan alsof: La Passion...
Ik wenste zo een regie niet, maar dat was de enige manier voor mij om te weten hoe lang de muziek moest zijn...Waarom," wil ik weten, "want Massenet vindt u toch een tweederangscomponist, en ik neem aan dat u Machaut bewondert...Neen, ik weet niet waarom ik het gedaan heb

Nr. 5, Januari 1984 • Marianne Van Kerkhoven • KLAPSTUK 83
Guido Hostyn (jurist in overheidsdienst). "Ik voel me verongelijkt, maar ik heb wel iets meegemaakt...Ik heb geamuseerd gekeken hoe de agressiviteit loskwam en hoe mensen op de scène zelf taboes (de uitkleedpartij) gingen doorbreken...Ik heb wel een probleem met hoe zo iets achteraf gebruikt wordt

Nr. 5, Januari 1984 • Peter De Jonge, Pieter T'Jonck, Eric Vanhaeren • KLAPSTUK 83
Een goedbedoelde poging, die echter strandt op haar uiterst zwakke acteurskwaliteiten en, hoe' pijnlijk het ook moge klinken voor een sterballerina, dito dans-prestaties (wat enkel geldt voor deze...Ik werk eerder op een introspectieve dan op een introverte manier...Anderen gebruiken het als basisgegeven of referentiepunt voor verder onderzoek, zonder echt uit de impasse van het citeren te komen, hoe intelligent of zinvol dat ook gebeurt

Nr. 5, Januari 1984 • Luk Van Brussel • Vera - Luk van Brussel
Ik kon telkens vernemen hoe hun ogen verkleurden, hoe attent ze waren, bloemen, deuren openhouden, mantel aanreiken, vuur geven, hoe hun billen samenkrompen, hoe charmant ze gingen platliggen, breed...Ja, dat geef ik toe, we hadden er veel vroeger moeten over spreken, maar wat wil je, jij zowel als ik, we waren wèg van mekaar, en dan wordt er heel wat over het hoofd gezien,... Maar hoe kon ik...Ik zei: dat kan ik niet mijnheer, en ik heb hem alles verteld, gelijk als ik dat aan u vertel, ge kunt niet geloven hoe een deugd dat doet, van eindelijk zo eens aan iemand, gelijk wie, n' importe

Nr. 5, Januari 1984 • Klaas Tindemans • Luk Van Brussel en Vera: Een woestijn...
De Slangentros (nog niet gecreëerd) vertelt hoe een misdaadverhaal tot stand komt, binnen het kader van een fictief proces dat vanuit de achtergrond door de schrijver (Jeronimus) wordt geleid...Luk Van Brussel stelt dat hij geen autobiografische stukken schrijft, of nauwkeuriger, dat al zijn personages "een stukje van mezelf zijn dat ik prijsgeef...Vooral in de monologen van Jeronimus valt een analogie met het recentere werk van Heiner Müller - ik denk o.a

Nr. 5, Januari 1984 • Peter De Jonge, Klaas Tindemans • Er moet iets komen. Maar wat? Over...
Ik zie de monoloog van Nova als zoiets, als de regisseur die praat tegen het publiek en denkt 'Nu ga ik gewoon even een halfuur praten, als iemand er iets uit kan halen, okay...Maar altijd is er op de achtergrond: wat is er gebeurd, hoe heeft hij dat gedaan, hij doet dat zo, ik zou nu wel eens wat anders willen zien dan dat hij aldoor van zijn ene been op het andere stapt...Er is dat verhaal van Gerardjan Rijnders die in de beginjaren van Globe tegen een befaamd acteur zegt dat hij wil dat die vijf minuten wacht, waarop die man, totaal in paniek, vraagt: 'Hoe dan

Nr. 5, Januari 1984 • Theo Van Rompay • Off-off-Antwerpen: De zelfstudie van Guy Cassiers
Wat ik daar ontdekt heb, ben ik langzamerhand beginnen uitwerken in Kaspar...Ik heb het publiek in een zeer onaantrekkelijke omgeving gezet maar ik hoop dat men via de taal zeer mooie beelden gezien heeft...Ik zoek waar ik dat nog ervaren heb: muzikaal, plastisch

Nr. 5, Januari 1984 • Paul De Bruyne, Luk Van den Dries • Karel Poma in de aanval
Citeert uit Etcetera 4): "En hoe blauw zijn de Poma-besluiten..." "Ik besef wel dat het bedrag dat voorzien is in de begroting '83, 402 milj...een actrice schrijft mij: 'Mijnheer de Minister, ik ben full-time verbonden aan een A-gezelschap en ik mag van mijn directeur maar 1 keer optreden, niettegenstaande ik een bekende actrice ben wiens...Hoe blauw... "Ik ben nog één ding vergeten: dat ik er voorstander van ben de eigen inkomsten op te drijven en de uitgaven te verminderen