Archief Etcetera

76 document(en) met "Wim de Wilde" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Winters' speelt zich af op de grens tussen blijdschap en verdriet, tussen moed en wanhoop, tussen er zijn en er niet meer zijn...Concept en regie: Eva Bal / Teksten: Heieen Verburg / Muziek en muzikale leiding: Paul Carpentier Spelers: Reinhilde van Driel, Wim Bouwens en Robert Van Leeuwen / Muzikanten: Carlo Mertens (trombone...Voorstellingen op 6, 7, 10, 13, 14, 19,20, 21 en 26 januari 1996 in De Kopergietery, Blekerijstraat 50, 9000 Gent

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
De euforie van de voorbije jaren heeft plaats gemaakt voor een gewenning en op de gewenning volgde de onrust over de interne dynamiek...Elk van de geprogrammeerde gezelschappen wil 'op een specifieke manier ingaan tegen de terreur van de theateresthetiek en het overwicht van de vorm'. Eén van de artiesten die onder dit motto (ook...Het zijn die oude tradities waar Boine in haar muziek naar teruggrijpt, al moet dat eerder in de (onverstaanbare) teksten te vinden zijn dan in de samenstelling van de band of de muziek zelf

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
Theatraliteit Mallemuze wilde geen educatief project opzetten, maar een gebeuren met een receptief karakter: concerten voor kinderen met de nadruk op hedendaagse muziek...Bevreemding Is dat waardevoller dan de aanpak van Arne Deforce of van Guido de Neve en Wim Henderickx...Dat gebeuren ging compleet de mist in; het intimistische werk verdronk in de braderijsfeer die tegen het einde van de dag in de concertzaal heerste

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Al is de internationale reputatie van bijvoorbeeld Maurice Béjart, Jeanne Brabants, Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus en Jan Fabre voorlopig wel verzekerd, met al die andere geanonimiseerden...Blijft de vraag hoe het komt dat de weg die de beneden- en bovenburen na de Eerste Wereldoorlog aflegden zo vele decennia zo vele overeenkomsten kon tonen, maar dat de differentiatie zich onmiskenbaar...Schuldige onschuld Het begin van de jaren tachtig, met de terugkeer van de slechts even aan Amerika verloren gewaande dochter De Keersmaeker en de out of the blue opkomst van autodidacten als

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
De Zwitserse Aline Muheim bijvoorbeeld had al een gewone theateropleiding achter de rug maar wilde ook puur lichamelijk werken...Indirect en impliciet haalt het theater circustechnieken naar de bühne bij producties die vooral een sfeer willen oproepen, zoals de danstheatervoorstellingen van Alain Platel en Wim Vandekeybus...manege, te zien is. De lichtjes, het opengeschoven doek van de entree, de houten banken in een cirkel, kort bij de piste, het gemengde publiek van jong en oud, de stralende kindergezichten, de kreetjes van

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
de teksten van Eriek Verpale) en die teksten waarin het personage zelf tracht een causaliteit aan te brengen, maar daar niet in slaagt, waar de twijfel, de aarzeling omtrent de betekenis van wat men...De herder/de nomade Abel werd door de landbouwer/de gevestigde Kaïn gedood; maar de pointe van de geschiedenis, schrijft Hans Magnus Enzensberger (Die Große Wanderung), bestaat erin 'daß der Seßhafte...De acteurs zijn hier 'rapporteurs' geworden, schrijvers, journalisten, aandragers van berichten Op het einde van zijn leven geïnterviewd voor de televisie door Wim Kayzer, vertelt de joodse

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Die visie was van doorslaggevend belang bij de selectie van de artiesten met wie hij scheep wilde gaan: 'Ik ben vooral geïnteresseerd in kunstenaars die zich bewust zijn van hun verleden, van het feit...aan de basis van de lichte ontgoocheling waaraan menig toeschouwer uiting gaf na af- Lichaampje, lichaampje aan de wand - Wim Vandekeybus, Jan Fabre / Annick Geenen...Zoals Lieven De Cauter verklaart in De Archeologie van de Kick, is de moderne - en laatmoderne - mens door vervreemding en versnelling in de leefwereld het contact met de dingen kwijtgeraakt

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Vandaag de dag wenst men de blik van de toeschouwer niet meer te dirigeren, wat bij voorbeeld afkleurt op de inhoud van de programmaboekjes...Men volstaat met het vermelden van de titel van het stuk, de naam van het gezelschap, en de naam van de regisseur...En ja, de kwestieuze bladzijden in het eerste deel van De kant van Guermantes zijn exaltatisch; ja, ze bewegen zich op de grens van de idolatrie; ja, ze zijn getekend door een tegelijk kinderlijk en

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
En wanneer de dramaturgen, de regisseur, de bewerker en de acteurs hun intenties uitgesproken hadden en de première nog op zich liet wachten, met andere woorden wanneer de intenties van de makers niet...Guy van Sande over zijn rol, Richaar Deuzième (de rol die door Wim Opbrouck werd overgenomen): 'Omdat ik de eerste koning was, wilde Luk een lijn uitzetten tot aan het laatste stuk, en ik moest spelen...Zo bekeken vormde het werkproces van Ten Oorlog de proeftuin voor een gezelschap dat zichzelf herdefinieerde: de groep werd uitgebreid, de methodiek opnieuw getoetst, de artistieke bakens verlegd, de

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
tussen 'tragos' (bok of satyr, de volgeling van de wijngod) en 'oidè' (gezang). In De geboorte van de tragedie beschouwt Nietzsche Dionysus als een van de twee pijlers van de Griekse tragedie, naast de god...oorsprong van de kunst in het algemeen, want behalve naar de tragedie wilde Nietzsche met zijn debuut ook de brug maken naar de Duitse geest, de Duitse samenleving en de muziekdrama's van Richard Wagner (1813...Zéér Volle Maan - monoloog van en door wim van gotha Sikkepit - nieuwe tekst van wim van gotha Te gast in de Kopergietery: stella den haag in residentie - bronks - blauw vier

Nr. 64, Juni 1998 • Rudi Laermans • 'Ver-stemde' herinneringen
ouderwets noch modern wilde wezen en volstond met de trage tijd van het volleerde zwijgen, van tot anonieme vormen gestolde gebaren, van het vertellen ook...Als zodanig protesteert het werk van De Tijd tevens tegen de steeds toenemende druk van de mediale tijdsbeleving op de podiumkunst - tegen de verwachting van snelle en blitse, spectaculaire...het werk van De Tijd is dat voor alles le grain de la voix (R. Barthes), het appel van de menselijke stem, het onbepaalbare van de singulariteit van een lichaam -van het Reële

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Eén van die projecten was For the sake of argument, let's suppose it's the 4th of May. 4 mei is in Nederland de herdenkingsdag voor de doden uit de Tweede Wereldoorlog maar het ging vooral over de...De anderen hadden er meer belangstelling voor, ook al projecteerde ik op hen terecht of onterecht de gedachte dat ze 'de lucht van de stallen' dreigden te vergeten...Gegeven de deelnemende disciplines, die eigenlijk allemaal de stuwende krachten achter de schermen moeten worden, zijn er ook geen echte producties (in huis althans) te maken in de gebruikelijke zin

Nr. 65, Januari 1998 • Pieter T'Jonck • Hoe moeilijk is het om de anarchie...
De uitgangsgegevens van de plot zijn waarschijnlijk genoeg: een familie waarvan de vader de moeder alleen achterliet, waarvan de ene zoon een bruut is die uiteindelijk de gevangenis indraait terwijl...De personages hebben ook nauwelijks dubbele bodems: Wim Opbrouck moet als Marnix de absoluut weerzinwekkende, oerdomme macho uitbeelden, waarvan naar het einde toe natuurlijk overduidelijk blijkt dat...Kan je vanuit dit uitgangspunt meer stukken maken, waarin telkens weer andere wilde verhalen over de dagelijkse en eeuwigdurende kommer en kwel in de marge van de samenleving blijven opduiken, zonder

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Omdat het individu zo belangrijk is, wilde ik de mens achter de muzikant kennen...Mijn generatie theatermakers - mijn leeftijd situeert zich tussen die van De Roovers en Stan in - heeft veel minder dan de generatie van de jaren '80 de behoefte om zich af te zetten tegen de vorige...Binnen het theater dragen dan ook die voorstellingen mijn voorkeur weg, die niet reproduceerbaar zijn de dag nadien, en waarin je de persoonlijkheid voelt van de mensen die op de scène staan, de

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
de jaren '80 ging de producent op zoek naar geld, wanneer de kunstenaar iets wilde maken; ze waren samen onderweg...En wat is dan wel de meest vruchtbare verankering in dit leven: het zweven in idealisme van de 70'er jaren of het met de twee voeten op de grond staan van de jaren '90...de podiumsector gaat de omkering van die houding ('normaal' zijn het de jongeren die zweven en de ouderen die met hun voeten in het slijk staan) opnieuw gepaard met een verandering in de verhouding

Nr. 68, Juni 1999 • Clara Van den Broek, Marleen Baeten • Het wilde Westen
verantwoordelijke promotie bij De Morgen, Wim Cooremans, verantwoordelijke promotie bij De Standaard, Paul Schyvens, directeur van theaterbureau Thassos, Kristien Gerets, persverantwoordelijke bij deSingel, Myriam De...Om een voorbeeld te geven: in het kader van haar verjongingspolitiek Geert Sels en Wim Cooremans / Michael De Lausnay wilde De Standaard absoluut Die...Uiteindelijk waren er vier groepen waar de cultuurredactie van De Standaard voor wilde gaan, de vier groepen van het Magazine van 28 augustus

Nr. 70, December 1999 • Wim Van Gansbeke • Een fin du monde van het fin...
100 Ways To Disappear And Live Free van Dito'Dito & transquinquennal is 'wanhoop in een kleed van arcadische vreedzaamheid'. Wim Van Gansbeke leidt de tekst in. Hierna, lezer, vindt u de tekst...ik daar een inleiding bij wilde schrijven, was de vraag van Etcetera...uit de culturele verschillen maar wel de culturele gelijkenissen te benadrukken, in staat om zonder enige rancune te lachen om mekaars hebbelijkheden en waarbij de ene zich in geen enkel opzicht de

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
De Existentiële Prins belandt in opwindende en exotische bestemmingen als Meisjesland, waar de meisjes het met de meisjes doen, In Ondertussendoor, waar de Twaalfjes wonen, de sexy zusjes van de...Tegen de achterwand staan vijftig mannen, zo van de straat de scène opgestapt, zoals ze op de stoep zouden staan kijken naar iets wat zich aan de overkant van de straat afspeelt, ze zwijgen en kijken...naar de acteurs, naar de zaal, naar de stad - de jungle van de grootstad is de biotoop waarin Brecht zijn Im Dickicht der Städte (1923) situeert, en op dat stuk is Decortes Marieslijk gebaseerd

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Niet voor de lezer/toeschouwer, niet voor de onderzoeker, maar ook niet voor de acteur/regisseur die het poesje wil temmen (ik was van de partij in Sam Bogaerts regie van Maria Salomé). De onderzoeker...De volwassene zou ook wel willen, net als Ariadne, dat het kind ‘voor die ene keer/ niet de wanhopige naam/ van een vader,/ een zoon’ gegeven wordt, dat de orde van de wet (de vader) de weg naar de...Er treedt een algemene, apolitieke en neoconservatieve desillusie in, die zich slimmer waant dan de illusie (zoals O. Wilde in één van zijn aforismen zegt: ‘Het cynisme is de kunst de dingen te zien

Nr. 77, Juni 2001 • Marc Didden • Wie vindt dat hij niets meer kan...
Zwak/Sterk, dat geregisseerd werd door de toch wel begaafde Philippe Sireuil, is bij de Blauwe Maandag niet echt een reussite geworden omdat Sireuil er niet in geslaagd was tot de ziel van die Vlaamse...Terwijl de paradox dan weer is dat het in werkelijkheid misschien net andersom is, en de Walen heel lokaal bezig zijn terwijl de Vlamingen de wereld rondtrekken...Ik herken die vrijheid ook nog wel in de voorstellingen van Jan Fabre en vooral Wim Vandekeybus