Archief Etcetera

920 document(en) met "Waarin" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
De kritiek gelooft in de mogelijkheid een maatschappij toe te spreken: deze maatschappij dan nog wel, waarin iedereen heet mee te mogen luisteren

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
Na het verdwijnen van het communisme dreigde het Westen heel even in een vacuüm terecht te komen waarin het genadeloos met zichzelf en zijn eigen geschiedenis geconfronteerd zou worden...Meer dan welke andere kunstvorm is het theater overgeleverd aan het nu-moment waarin het volledig opbrandt, moet opbranden wil het theater zijn...Theater is bij uitstek de ruimte waarin het verleden gelijktijdig aanwezig is met het heden

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
hem engageerde) en waarin zowel het hart als het verstand, zowel heden als verleden in een innige omstrengeling dienen verbonden te zijn...het verleden.. Het heden waarin de criticus bedrijvig is, is voor hem, naast een ruimte waarin het 'nieuwe' zich kan manifesteren, ook een kristallisatie van het verleden...brengen (los van elke pathetische keuze voor of tegen). [3] Tot besluit, nog één vraag: kan het pad van een dergelijke Ironie waarin het huidige tijdsgewricht ons wringt, nu het, net zoals de

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
wij noemen 'populaire cultuur'. Maar wel met het doel een complete krant te blijven maken waarin theater en klassiek een vaste stek hebben

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
De kritiek dreigt één van de slachtoffers te worden van de concurrentiestrijd in media-land, waarin elke krant, elk radiostation, elke televisiezender zoveel mogelijk lezers, luisteraars, kijkers voor

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor het gezelschap betekent deze produktie het eind van een periode, waarin het geweld als zingeving voor leven tot in alle extremen en in alle varianten werd getoond en onderzocht...De Trust stelt in deze voorstelling, waarin zijzelf als het ware lijdend voorwerp is, dat het 'produkt Trust' is verworden tot een kas-succes dat iedereen denkt te kunnen gebruiken voor eigen

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met als enige opening het muizenhol waarin de bediende is genesteld

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
een tijdperk waarin organisaties zich vooral druk dienen te maken om publiekstoeloop en bezettingscijfers, maakt Theater aan de Werf zich vooral druk om kunstenaars met vaak onconventionele ideeën, op

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Een stuk met megalomane neigingen, waarin hij joodse, mormoonse en homoseksuele karakters met mekaar en met engelen en geesten confronteert, drie verhaallijnen op een soap-achtige manier door mekaar...Ze illustreert daarbij de draagwijdte van het fenomeen 'fabuleren'. In de produkties waarin Guy Cassiers als acteur aantreedt, kiest hij trouwens nog nadrukkelijker voor spel- en vertelplezier...het pre-oedipale naar het oedipale, een overgang waarin de intrede in taal een centrale rol speelt

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor de zoveelste keer beleef ik de seconde waarin de grens van mijn eigen verbeelding overschreden wordt...Waarin ik mijn onschuld verlies...De seconden waarin woorden een nieuw leven krijgen

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Waarschijnlijk zijn er slechts twee richtingen waarin een antwoord gezocht kan worden...Elke poging tot autonoom werken, elke kleine kern waarin een emancipatie tot uiting komt, is binnen een grotere context waarin dat niet gebeurt een broos gegeven...de werkelijkheid waarin het begrip 'emancipatie' (persoonlijk en politiek) wel eens de kern zou kunnen uitmaken

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Bijna elk toneelstuk begint met een catastrofe waarin iets wordt verwoest

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat is wat mij overkwam, toen ik in de Amsterdamse schouwburg een dansvoorstelling zag, waarin een blinde danser de hoofdrol had (waarschijnlijk Mountains made of barking van Wim Vandekeybus & Ultima

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Het is een vorm van samen-leven waarin liefde en haat een natuurlijke basis vormen...Trouw aan zijn zoektocht waarin de acteur centraal staat, organiseert Luk Perceval in datzelfde jaar een openbare repetitie om de acteur in zijn realiteit van zoekend en proberend mens te confronteren

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
behandelt en aanzet tot cultuurreflectie met aandacht voor de praktijk door middel van stage, practicum of workshops met block seminars waarin specifieke themata worden uitgediept door een

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Arthur Sonnen bakende zojuist het gebied af waarin het Theaterfestival zijn produkties zoekt: niet de harde avantgarde, niet wat zich al binnen een traditie bewezen heeft, juist het gebied daartussen...Waarin vervolgens een persoon als Rudi Fuchs plaatsneemt, de kampioen van de moderne beeldende kunst, die op het festival over toneel reactionaire kletspraatjes rondstrooit

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
De eerste lijn leidt naar een finale waarin Faust de baby die hij bij zijn geliefde Greetje verwekt heeft, verkracht en doodt

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Misschien moet ik eens met Toneelgroep Amsterdam praten, die nu dat nieuwe theater mogen bouwen, wat een moderne zwarte doos dreigt te worden, zo'n ouderwets modern theater waarin natuurlijk niet alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De toeschouwers zitten in fauteuils, teken van rijkdom en comfort - je bent een beetje gezeten', 'snob', en in die zin ook medeplichtig aan een ingewikkeld spel, waarin je op de duur niet meer weet

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Stel dat die mensen vandaag of morgen opstaan, dan nog moeten ze het juiste forum krijgen waarin hun kritische werk het best tot uiting komt...Een boude veronderstelling misschien die het waanbeeld oproept van een alle gevoel voor proporties verliezende wereld waarin de reus Ivo van Hove het gezelschap van de dwerg Edward Van Heer naast zich