Archief Etcetera

768 document(en) met "Geen Vraag De" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Peter Anthonissen • In de waan van het kapitalisme
Deze tekst is een poging daartoe, aan de hand van een aantal teksten waar Kuno Bakker, Manja Topper en Gillis Biesheuvel, de andere leden van het Amsterdamse collectief, geen hand in hadden: Varkens...De column Koude Oorlog (16 juni 1999) besluit hij met de woorden: 'De Koude Oorlog was geen oorlog maar we hebben hem wel gewonnen...De intermezzi in Blaat waar de personages oprecht lijken, hunkeren naar liefde en tederheid, zijn droom, geen werkelijkheid

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
de rol die het theater kan spelen in de transcriptie van de realiteit naar de scène, uiteraard via een ingebouwde afstand; de auteur is immers geen journalist...Eigenlijk zijn de kleinste verschillen die tussen de Franse en de Waalse teksten, hoe pluriform het materiaal ook is. Ik heb in mijn leescomité geen lezers uit Québec of uit Afrika, enz...De tekst van het stuk is dus nà de opvoering verschenen, op een moment waarop er geen specifieke aanleiding was; dat maakt de verspreiding nog moeilijker

Nr. 70, December 1999 • Wim Van Gansbeke • Een fin du monde van het fin...
ik daar een inleiding bij wilde schrijven, was de vraag van Etcetera...uit de culturele verschillen maar wel de culturele gelijkenissen te benadrukken, in staat om zonder enige rancune te lachen om mekaars hebbelijkheden en waarbij de ene zich in geen enkel opzicht de...Dit is een spitse en intelligente vorm van anti-theater, waarin ook geen enkele vorm van theatraliteit meer overeind houdt, behalve de oerkracht van het woord en hoe het gezegd wil wezen

Nr. 70, December 1999 • Redactioneel
Maar zelfs als er raakvlakken zouden zijn tussen de Vlaamse context en het buitenland, mag, neen moet nog altijd de vraag naar de politieke én artistieke wenselijkheid van grootschalige theaterhuizen...Zij dienen daarbij terdege te beseffen dat de erkenning van de aspiraties van Het Toneelhuis, ntg en Kvs/de bottelarij het gewicht in de beleidsvoering nog meer in de handen van belanghebbende...Een hoedje van papier: - de kunstenaar; - de theatermaker; - de directeur; - de werkgever; - de manager

Nr. 70, December 1999 • Bart Eeckhout • Het monstertje heet Calimero
Over de missie die beide centra zichzelf stellen kan zeker gediscussieerd worden (zo is het nog maar de vraag of de beperking tot de 'Noord-Atlantische podiumkunst' die de artistieke leiding van het...Er bestaat dus niet alleen geen Brussels theaterbeleid, maar ook geen Brussels theater (de genoemde uitzonderingen, en neem ook Bronks er nog maar bij, daargelaten). Het 'onmogelijke...Het klopt dat, zoals Dito'Dito in Monstertje Brussel zelf laat weten, 'er geen beleid is dat de openheid naar andere gemeenschappen, het doorbreken van de eilandwerking aanmoedigt'. 'Maar', zo voegen

Nr. 70, December 1999 • Ivo Kuyl • Vermaningen vanuit de ivoren toren
Voor hem moet de pedagoog geen reproductie van vooraf bestaande kennis en kunde verlangen, maar de student stimuleren in zijn eigen artistieke ontwikkeling...van droomt: geen 'softe' gesprekken rond het privé-leven van de studenten, maar een zwaar hindernissenparcours dat hen langs de hele theatergeschiedenis voert...Maar wat zien we? Claire Swyzen doet geen enkele poging om inzicht te krijgen in de vorm en de inhoud van het esthetische 'discours' dat aan de basis van de besproken voorstellingen ligt

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Ook als de kunstenaars in kwestie vreselijke stijfkoppen zijn, die van geen goede raad willen weten...Door er een hocus-pocus over een 'persoonlijke' vraag tijdens een 'persoonlijke' reis aan toe te voegen, doet hij het echter voorkomen alsof we hier aan de metafysica raken...Oraculos is geen metafysica, maar mechanica (van de verleiding). Ook Klapstuk '99 stond in het teken van de verleiding

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
Als Wagner de eerste keer de lichten in de zaal doofde, vond men dat allicht een buitenissige frats, maar plots opende zich daardoor de mogelijkheid van een 'andere' wereld op de scène, die...Hoogstens kunnen we een boompje opzetten over de vraag of de intuïtie en de conceptuele verwerking van mannen en vrouwen zich op andere dingen en methodes richt...Met andere woorden: er is de conceptuele arbeid van de kunstenaar, maar die bestaat maar bij gratie van de conceptuele arbeid van de kijker

Nr. 70, December 1999 • Guy Cools • Klapstuk '99: een 'vrouwelijk' festival?
Bovendien dreigen door de jarenlange miskenning in de hedendaagse dans van de publieke voorplansrol van de danser enerzijds en de economische wetmatigheden van de danscarrière anderzijds heel wat...Waarbij het nog maar de vraag is of dergelijk versnellingsproces de allochtone bevolking ten goede komt of eerder de blanke servicemaatschappij (onze maatschappelijke werkers dus) een stapje verder op...maar haar belangrijk filosofisch en maatschappelijk gedachtegoed ook bij een ruimer publiek kan laten doordringen, is volgens mij slechts één van de tekenen waarom de dans de kunstvorm van de toekomst

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Het is maar de vraag of Jocaste zich nu nog zou zelfmoorden, Oedipus zich de ogen zou uitsteken, of vadermoord en bloedschande de pest brengen over de stad...De dansers kunnen enkel de stereotypen van hun dansstijl brengen: de heupbewegingen van de Afrikaanse vrouwen, het huilen in de nacht van de Noord-Afrikanen, het draaien op het hoofd of op één hand...Het voorlezen van kleine teksten, de muziek van de elektrische gitaren, het dansen, het rondlopen met een digitale camera waarvan je de beelden niet ziet, het tv-scherm dat aanstaat maar geen beeld

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
de deuren wijd open te gooien onderstreepte, maar anderzijds de vraag naar het artistieke surplus van HETPALEIS niet minder pregnant maakte...Het heeft geen zin om langs de productiekant de deuren wagenwijd open te gooien terwijl de media het jeugdtheater als een gesloten wereldje voor uitsluitend kleine mensjes blijven etaleren...de jarenlange beroepservaring van directeur Barbara Wyckmans in culturele centra en het feit dat geen enkele kunstenaar deel uitmaakt van de artistieke ploeg

Nr. 70, December 1999 • Katrien Darras • Het nieuwe podiumkunstendecreet...
dit de juiste criteria zijn om het kunstenbeleid positief te evalueren, blijft nog maar de vraag...Kunstencentra De definitie van de kunstencentra blijft in het decreet ongewijzigd: 'een organisatie met een multidisciplinair karakter met de nadruk op de podiumkunsten; de kunstencentra...Daarnaast rijst de vraag waarom men niet meer rekening heeft gehouden met de verzuchtingen van de kunstensector zelf

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Daaruit volgt echter ook dat de vraag naar de verhouding tussen kunst en economie een heel andere inzet heeft op het niveau van theater- en dansgezelschappen, kunstencentra, musea, enzovoorts...Welnu, in het spoor van ondermeer Niklas Luhmann stel ik voor om deze vaststelling te veralgemenen(2). Wat we dus voor alles moeten vermijden, is de vraag of markten ook écht bestaan, in de sterke...kleinhandelaar, die in de eigen omgeving geen mogelijke concurrenten of potentiële consumenten ontwaart, gaat na kortere of langere tijd gewoonweg op de fles

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
De voornaamste vraag waaraan we herinnerd worden is de onmogelijke: wat is dans...stellen de vraag nogmaals, aan de hand van Walden (1998), een solo die Alexander Baervoets samen met Chase creëerde...Intussen weten we dat de analyse geen zin heeft, die levert slechts een krachtmeting met de dans en de tijd op

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
De schrijver beslist dus dat hij geen andere keuze heeft dan de proposities van de choreograaf te respecteren, zoals ze uitgezet waren in Nom donné par l'Auteur (1993), herschikt in Jéröme Bel (1995...geen grap is. Het stuk begint met een van de performers, Frédéric Seguette, die het publiek aankondigt: 'Je suis Jérôme Bel'. Na enkele seconden wandelt deze Jérôme Bel van het podium, en de persoon aan...Door zijn speech met een letterlijk leegmaken van de scène te benadrukken wordt de zwaarwichtige vraag van Hamlet opgevuld met de mnemotechnische en optische implicaties van aanwezigheid

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
De meeuwen houden de wacht op de daken van de slachthuizen terwijl de sardines ijsschaatsen aan de marktingangen...voor de regen... Of de laarzen in de modder wegzakken... Ik wil alleen maar weten of de tafelranden rond of vierkantig zijn... Of de halssnoeren en de ringen erg nauw zijn... Of er deurkloppers...Binnenin de oogbol is er de iris, in het midden van de iris is er de pupil, meer naar vanbinnen is er de ooglens en helemaal achterin de retina

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Een opera legt zowel de regisseur als de zangers-acteurs heel wat beperkingen op: de duur van de handeling ligt volledig vast, de zangtechniek beperkt de bewegingsvrijheid van de zangers...Het materiële leven, p. 12-13) De herhaalde vraag van Marguerite Duras om haar theaterteksten uitsluitend te verklanken, tekent haar als een kind van het modernisme, maar getuigt toch op de...Geen reconstructie van de herinnering, maar 'het verhaal ter beschikking laten van andere geheugens dan dat van de auteur'. Ook hier is ze radicaal te werk gegaan

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Dus geen nieuwe, actuele kijk op de tekst...Zonder herhaling is geen rangschikken mogelijk en zonder rangschikken geen verhaal - er was eens, en toen, en toen, en toen -en zonder verhaal geen visie, geen standpunt...Geen van beide was de waarheid

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Op de vraag waarom hij zo nodig naar de periode van de jaren 70 teruggrijpt, spreekt Plischke over de nood om tabula rasa te maken en terug te gaan naar een punt vooraleer 'things got messed up...Het is één ding om vanuit de duisternis van de zaal met de vingertoppen van de blik de performers op het podium af te tasten (en de braille van hun lichamen te lezen), iets heel anders wordt het...Claude Lefort, Evanston, III: Northwestern University Press, 1968, p. 138) Er zijn geen grenzen tussen het subject en de wereld, aangezien de wereld 'lichaam' is, een lillend vlees

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
De reconstructie berust dus op geen enkele directe lichamelijke ervaring of herinnering...Het opnieuw opnemen van de dansen van Affectos Humanos is onvermijdelijk eveneens constructiewerk, dat zelf berust op de uiteenlopende constructies van de verschillende herinneringen van Waltraud...Het verschil tussen de lichamen Van toen' en die 'van thans' maakt van iedere reconstructie ook een disciplineringsproces: ik begeef mij in de discipline van een ander lichaam en tracht de mijne in de