Archief Etcetera

947 document(en) met "ALS IK KAN" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
ervaren dirigent, Bernhard Kontarsky die de eerste analoge opname van Die Soldaten van Bernd Alois Zimmermann leidde, en een zeer degelijke rolverdeling: François Leroux als de Prins, Eberhard Büchner als de...Henze, Bachmann en Nikolaus Lehnhoff interpreteren het stuk als de Verheerlijking van een dromer', die 'een mens in deze wereld zijn plaats gunt hoewel hij een fantast en een dromer is, of misschien...een bijna identiek blijvende ruimte creëert hij atmosferisch sterk verschillende beelden, die nu eens naar een paleis, dan weer naar een slagveld verwijzen, waarbij een bank dienst doet als een

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...De toneelauteur Claus, die ken ik uit het middelbaar onderwijs als de enige Nederlandstalige auteur die een plaats kreeg in de toneelgeschiedenis, zoveel eeuwen na Vondel en Bredero dan...Erik bijvoorbeeld, de jonge opportunist die zijn kans grijpt als Georges in de doos zit, maar even vlug weer ophoepelt als hij vrij komt, is minstens even revelerend over de condition humaine als de

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Zoals al zo vaak gebeurd is (en ik vrees dat het nog vaak zal moeten gebeuren voor er iets verandert) lopen de acteurs erin verloren, veeleer als een koning dan als een arbeider (je werkt tenslotte...Misschien ben ik onheus, maar de vaak zwaarmoedige Gezelle lijkt mij te veel als een flierefluiter voorgesteld, terwijl Claus vaak veel speelser is dan blijkt uit wat we te horen krijgen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Paul Koek heeft een partituuur geschreven die kan overkomen als primitief...Van haar gepijnigde uitstraling als Kassandra krijg je het als toeschouwer gewoon koud...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Daarover zegt hij: 'Als ik Zichtbaarheid heb opgenomen in mijn lijstje van waarden die behouden dienen te blijven, is dat om te waarschuwen voor het gevaar dat we op dit moment lopen om een...Ik zie zoiets voor me als een verbeeldingspedagogiek, die ons zou leren het eigen innerlijke beeld te beheersen zonder het te onderdrukken en zonder het, aan de andere kant, te laten vervallen in een...Dan wordt meteen duidelijk dat men niet meer, zoals Isidora Duncan dacht, kan spreken van een lichaam als een wit blad papier, een restant van onschuld en natuurlijkheid, zodat het lichaam alleen maar

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Ik herken de fascinatie voor de afstand die een mimespeler tot zijn eigen lichaam, zijn instrument kan hebben...Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat ik van dezelfde generatie mimespelers ben als Maquette en Schoora...Als voorbeeld kan de Antwerpse Mime-Studio genoemd worden

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Maar als de arm zich opheft uit zichzelf, als een autonome, onafhankelijke beweging, dan stelt zich de vraag: is het dat wel wat gedaan moet worden...Als het gaat om het uiten van iets puur intellectueels, verstoken van elke vorm van gevoel, dan kan de beweging vanuit de armen ontstaan om slechts de armen te verplaatsen óf de romp mee te betrekken...Dit alles is niet eenvoudig, men kan het zich voorstellen en met dit artikel bedoel ik eerder mensen die op hun gemak zijn in de war te brengen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Ik wilde studeren, snuisteren, tasten en vechten, en niet het zoontje worden van een man die mij oplegde hoe ik mijn voornaam moest uitspreken: Luca, met een vuile lange a in plaats van een scherpe...Gent had ik al zo iemand gekend en toen was ik er bijna ingetrapt...Ik was aan deze tafel aan het werk toen ik een telefoon uit Parijs kreeg dat hij diezelfde dag gestorven was: 14 maart 1991, hij was tweeënnegentig jaar oud geworden

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Over Potopot) (15-1-61) Over Van Vreckhem: 'Zelfs als men de onnozelheid van het thema nog accepteren kan, is deze thematische leegte de beslissende zwakheid van het stuk...DNG, 1-3-61) Tindemans' premisse 'Ik vind hem een zeer groot dramaturg, als men hem tenminste spelen kan en vooral durft' (DNG, 11-5-61) krijgt pas theatraal gestalte met de opvoering van De...De parochiale activiteiten die ik seizoen in seizoen uit bij ons meemaak kan ik geen theater noemen

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Hij is het alibi van de geest in een ontgeestelijkte wereld; hij is het schoolvoorbeeld van het 'slecht geweten'. Zelfbegoocheling De criticus is als burgerlijke figuur de incarnatie...Haar goede bedoelingen zijn even aandoenlijk als de oprechtheid ervan weerzinwekkend is. De criticus kan niet cynisch zijn: hij heeft van het burgerlijke programma het taboe op het cynisme meegekregen...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
het volgende over de traditie: 'Zij kan niet geërfd worden; en als men haar begeert moet men haar met veel moeite veroveren...Nu waart de geschiedenis opnieuw als een spook door Europa...En van het pleidooi voor een historisch besef dat ik wilde houden

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Als dramaturg van het Stuc treedt hij niet zozeer op als produktiedramaturg maar als huisdramaturg...Ook Van Kerkhoven vindt dat je een voorstelling niet als een op zich staand gegeven kan bekritiseren...Kritiek wordt nog te zeer gelezen als een aanval, iets negatiefs, en niet als leerzaam

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dat lijkt een vage term, maar die kan ingevuld worden met voorbeelden als Frans Verreyt van De Nieuwe destijds, of wijlen Jac Heijer...Ook al is een bespreking negatief: vanuit dezelfde drive kan een voorstelling gekraakt worden, als er maar voldoende argumenten op tafel worden gelegd...Maar als dan iemand schrijft: "De Tijd spendeert zijn volledige subsidie aan één Duitse auteur", dan moet ik denken aan de demagogische taal van Filip Dewinter, die ook weet hoeveel de migranten

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Ik krijg carte blanche, maar ik moet zoeken hoe, wat en waar aan bod kan komen...Maar bijgevolg kan er een mechanisme in werking treden van positieve discriminatie: je schrijft er niet over, maar als ze iets goeds brengen, dan wel...Het vooropgestelde procédé werkt als volgt: de lezer laat zich verleiden door titels als 'De engelen schijten op het korenveld' of 'Ik ben een Hollander, maar ik schaam mij daar niet voor', om dan tot

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
De voornaamste veranderingen situeren zich in de manier waarop cultuur aan bod komt in de media: cultuur als evenement, als consumptie-artikel...Gelukkig is er dan een tijdschrift als Etcetera, hoor ik u al zeggen...Voor alle duidelijkheid: ik pleit niet voor een kritiek die met lichtende hand dreigende waarschuwingen uitdeelt

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik ben blij dat ik Leporello ook aan het publiek in de Adelberg kan voorstellen...mijn eigen schouwburg kan ik niet echt kijken naar een voorstelling, laat staan ervan genieten...Ik wil vernieuwend werken in deze Noordlimburgse landelijke grensgemeente, maar ik wil ook niet egotrippen met 5 toeschouwers in de zaal, integendeel: ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik kan het al in tien minuten, snel ratelen...Ik kan dat niet uitstaan...Ik speel slecht, maar ik kan het verbergen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Als ik met jongeren iets maak, vind ik het proces niet belangrijker dan het resultaat...Als ik dat wilde, zou ik anders zijn gaan werken en met andere mensen...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Als ik naar theater ga, zit ik te vaak te kijken naar een regieconcept dat door acteurs wordt ingevuld...Daarom kan ik niet zeggen dat ik probeer een waarheid te vertellen...Waar ik me als toeschouwer kan tussengooien

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik hoor dat de dialoog, die ik op een andere plek in het stuk zette, beter werkt...Eigenlijk zag ik er wat tegen op om zo lang in het theater te gaan zitten, maar na een tijdje begon ik de pauzes vervelend te vinden...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al