Archief Etcetera

965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Om me nader te verklaren zal ik in wat volgt ingaan op drie types van uitsluiting: ten eerste, het isolement van het 'Ballet'; ten tweede, de uitsluiting van het 'Jonge'; en ten derde, de uitsluiting...Ook had ik iets bijgeleerd over 'jong zijn'. Jong zijn betekent dat je pro deo werkt en dat alles wat je doet op een of andere bizarre manier als een kans wordt voorgesteld...Eric Raeves bekloeg zich daar destijds over: Ik ben al tien jaar werkzaam in het veld, eerst als danser bij Jan Fabre en Marc Vanrunxt, vanaf 1988 als choreograaf, en nog altijd ga ik door voor een

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Ik ben met hem bevriend en nu moet ik daarop in twee zinnen reageren, maar ik weet echt niet wat ik moet schrijven...Toen ik voor de eerste keer naar Duitsland kwam, wat ik helemaal niet gepland had, heb ik gezegd dat ik als gast kwam...Etcetera: Toen ik tien jaar oud was, heeft mijn vader me gezegd dat ik niet alles moest geloven wat in de krant stond

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Ik krijg nu nog oprispingen als ik denk aan de polyestergeur van de karikaturale maskers waar ik mijn hoofd heb ingestoken, om ze dansend op de scène tot leven te wekken: Reagan, Tindemans...Ik heb gezongen op de barricades en stakersposten van Boel tot Sidmar, ik heb betogingen doen vollopen, ik heb betogingen doen leeglopen...Ik heb er sukses gekend, ik heb ellende gekend: awoert geroep, molotovs en voetzoekers; maar een artiest heeft slechts één verzoek: je veux ... Om een lief te imponeren, en omdat ik pacifist

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
De andere verhalen wedijveren om mekaar in fantasie te overtreffen, ook wat de enscenering betreft...Almaar meer acteerregisters worden opengetrokken, aan een steeds hoger tempo, wat impliceert dat ook de verhalen steeds gecomprimeerder worden...Wat een slappe smoes

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
Het is alsof iemand die alleen praat verder zou kunnen gaan, voorbij het verdraagbare: ofwel heeft hij niet eens de hoop om gehoord te worden of te dialogeren, ofwel is wat hij vertelt onbespreekbaar...Bij het kwartet vijftigers (of ongeveer) Halasz-Abramovic-Lamers-Chaikin is de monoloog geen commentaar stuk op het wereldgebeuren, maar een vrijplaats voor de enscenering van het Ik...En nu, na al die jaren, ontdek ik dat dat net is wat ik wil: in een theater optreden, mijn leven op een of andere manier onder de spots brengen'(Theaterschrift 3). Resultaat was The biography (1993

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
De eerste test voor mij is: kloppen die personages met wat ik mij verbeeld heb...Het enige wat ik de spelers vraag is om wat ze doen zo groot mogelijk te maken...Ik probeer te zoeken naar de fond in mezelf, waar datgene bewaard wordt wat ooit meegegeven is, "van in de eeuwen der eeuwigheid". Ik probeer zover mogelijk in de tijd terug te dringen om stappen

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
Opnieuw gaat hij nièt af op wat men zegt, op wat de kennis hem voorhoudt of op wat de gewoonten van het land hem als bewoner voorschrijven...Meestal goedbedoelde 'interculturele' frasen en initiatieven roepen wat vaak een vergelijking op met wat de verlichte burgerij op het einde van de vorige eeuw met de arbeiders beoogt...Wat dat geeft

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
hebben we via de Maidenspeech in de Beursschouwburg ontmoet en vorig jaar toen ik de voorstelling tijdens het KunstenFESTIVALdesArts speelde, heb ik hen gevraagd of zij geen zin hadden om er bij te zijn, want...Dito'Dito heeft wat dat betreft nog een hele weg af te leggen...Reduceert men de aanpak van de migrantenproblematiek — en daaronder wil ik voortaan verstaan hebben: de problemen waarmee migranten worstelen en niet het feit als zouden migranten ons problemen

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
Migranten die niet moeten weten van 'een gezonde portie street credibility' omdat ze gewoon zoals jij en ik in een huis met een dak erop wonen of omdat ze gewoon van moetens wat te véél aan...Uiteindelijk is het omdat ik nogal wat rap tot mij neem dat ik De Nacht niet zo een gelukte voorstelling vind: ik vind Les Villes Scélérats gewoon niet goed genoeg...Jullie vinden wellicht dat ik ondertussen wat ben afgedwaald, misschien omdat jullie erin slagen om in een tekst 'over theater en maatschappelijke ontwikkelingen' geen enkele keer te verwijzen naar

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Toch liet het publiek het vrij massaal afweten, althans tijdens de voorstelling die ik bijwoonde...Heel wat abonnees gaven er de voorkeur aan deze beker aan zich voorbij te laten gaan: vooroordelen verdwijnen wel heel erg langzaam

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...Maar wat voor een straat, niet...Een zeldzaam stuk houdt zonder bedenkingen stand, op aangename verrassingen ben ik nauwelijks getracteerd geweest

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Ik denk dat hetzelfde geldt voor wat Franz Marijnen in de KVS met Oedipus/ In Kolonos deed...Misschien ben ik onheus, maar de vaak zwaarmoedige Gezelle lijkt mij te veel als een flierefluiter voorgesteld, terwijl Claus vaak veel speelser is dan blijkt uit wat we te horen krijgen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
De hoge stem van Willems (een stemgebruik dat ik nog niet eerder van hem gehoord heb) voert langs het formele naar een diep verinnerlijkt lijden...Enkele keren bleek de bewerking van Gerard Koolschijn wat teveel respect op te brengen voor de tekst van de dichter...Het publiek weet wat Agamemnon te wachten staat, en deze toekomstige wreedheden verkleinen op een vreemde manier het huidige leed van Hekabe

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Tijdens het voorbije seizoen waren er heel wat dansprodukties in het jeugdtheater...verward en vluchtig gefantaseer, maar ervoor te zorgen dat de beelden de kans krijgen uit te kristalliseren in een vorm die vastomlijnd is, memorabel, autonoom, en wat ik eerder "icastico" heb genoemd...Wat de dans met de muziek verbindt, is het naar buiten treden van ritme en maat en in de vereniging van beide, het invullen van de tijd met de ondeelbare inhoud van een dynamische verbinding van fasen

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Wat al jaren voor de dans werkt blijkt ook voor mime een goed recept...Met de nadruk op luidop en wat minder op stilstaan schilderen de vier spelers een verfijnd landschap waarvoor ze inspiratie zochten bij de dichter Henry David Thoreau...Ik herken de fascinatie voor de afstand die een mimespeler tot zijn eigen lichaam, zijn instrument kan hebben

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Wat ik de romp noem, is in feite het hele lichaam, armen en benen incluis ... op voorwaarde dat deze armen en benen slechts bewegen na het signaal van de romp en vervolgens de krachtlijn van die romp...Maar als de arm zich opheft uit zichzelf, als een autonome, onafhankelijke beweging, dan stelt zich de vraag: is het dat wel wat gedaan moet worden...Dit alles is niet eenvoudig, men kan het zich voorstellen en met dit artikel bedoel ik eerder mensen die op hun gemak zijn in de war te brengen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Over Etienne Decroux Wat heb ik deze man gehaat...Ik was zesentwintig jaar toen ik in Parijs aankwam, had mijn studies kunstgeschiedenis voltooid aan de RUG, waar geen week voorbijging zonder staking...Ik was aan deze tafel aan het werk toen ik een telefoon uit Parijs kreeg dat hij diezelfde dag gestorven was: 14 maart 1991, hij was tweeënnegentig jaar oud geworden

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Maar met dezelfde energie masseert hij ook wat in zijn ogen steun verdient...een NTG-recensie is tekenend voor zijn kritische houding: 'de manier waarop ik mijn kritiek bedrijf, is ook voor mij volkomen bijzaak; het gaat om de zin van het theater, waarin ik nog geloof...De parochiale activiteiten die ik seizoen in seizoen uit bij ons meemaak kan ik geen theater noemen

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Slaaf in barbaarse loondienst van bedrijven die juist de vijanden zijn van datgene wat de criticus verdedigt en de incarnatie zijn van datgene wat hij wraakt...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
En van het pleidooi voor een historisch besef dat ik wilde houden...Maar wat mij hier in de eerste plaats interesseert is dat Shakespeare het theater gebruikt als metafoor voor die absolute nietigheid, voor de dreiging voorgoed te verdwijnen, 'niets te betekenen