Archief Etcetera

960 document(en) met "ER NU NOG" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Maar tot nu toe waren hun stukken altijd té kort om te programmeren, of wat té vreemd van vorm voor een breed publiek...Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...Het zal nooit wennen, denk ik, maar het hoort nu eenmaal bij mijn job, vrees ik

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Gaat dit nog lang duren...Heb er toch nog lang op geoefend...Het valt nog mee

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
het moment dat die hun zeggingskracht in het kunstwerk nog moeten bewijzen...Juist op dit punt is de groep nu echter aan heroverweging toe...er zijn culturele centra in Vlaanderen die daar zeer goed in slagen

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ze illustreert daarbij de draagwijdte van het fenomeen 'fabuleren'. In de produkties waarin Guy Cassiers als acteur aantreedt, kiest hij trouwens nog nadrukkelijker voor spel- en vertelplezier...Zijn betrokkenheid is er niet minder om, maar zijn instrumentarium verschilt...Theater heeft voor mij veel meer te maken met het weglaten, met het uitzuiveren van wat er buiten gebeurt, dan met creëren

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De laatste jaren gingen de Wooster Group of Hollandia er nog wel in, maar om naar....euh ik wijk af...De mensen op de eerste rij begrijpen er nu reeds niets van ('plus ça devient vieux plus ça devient con...'). 'Waar blijft dienen Decorte...Twee miljard jaar evolutie en we staan weer waar we begonnen zijn dankzij Theatergroep Hahallandia... Dames, heren, er wacht u nog een briljante toekomst tijdens de piekuren van vtm of nos

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Vandaag zijn er nog nooit zoveel toneelspelers aan het woord geweest en nog nooit met zo weinig stem...De angst voor de autonoom sprekende acteur is gekend; ik weet niet of het nu nog van kracht is, maar tot voor kort bestond er in Vlaanderen een negentiende eeuws politiereglement, dat bepaalde dat...Als men ook in de verderafgelegen geschiedenis terugkijkt naar die momenten waarop een uitgesproken politieke vorm van theater bedreven werd, dan vallen er nog kenmerken op die in 'dit soort van

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
De enige manier om het zo te laten zijn als de zon, om het te laten weerkaatsen, dus het ziet er nu een beetje als buiten uit...Sindsdien pas ik dat toe, hoewel ik meestal veel te zenuwachtig ben om dat soort dingen te onthouden en er ook nog een vreselijk grote hekel aan heb om elke avond hetzelfde te doen...Het Antwerpen van nu met z'n gerestaureerde boulevards is er niet mooier op geworden

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Er was geen sfeer, overal ritselende zakjes chips, een op en neer geloop, en niemand die verantwoordelijk was om voor wat rust te zorgen...En ja, als er eentje begint, dan volgen er meer...Als het iets oplevert dat te maken heeft met hoe de wereld nu in elkaar zit, dan is dat mooi meegenomen

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Er is er eentje tussendoor geglipt, dacht ik...Aangeland op pagina vijf (er waren nog twintig pagina's te gaan) begon ik harder te praten, teneinde over het gejengel heen te komen...Ik heb er erg om moeten lachen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Toch heeft dit live aspect van het theater, het hier-en-nu, de meeste kans van overleven...zijn er allemaal bij, en het doet er toe dat we er zijn...Maar ineens had ik er genoeg van

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
vermeld met de prangende levensvraag, of de mensen die op een bestaansminimum leven, er in 1996 nu 0,4 of Hamlet, Publiekstheater / Kees De Graaff 0,5 procent...Nadat de Globe-periode voorbij was, keek Rijnders er als volgt op terug: 'Ik stel me nu veel bescheidener op...bijeen gehouden door 'de formele dingen'. Dat leidde tot een uitgebreid 'onderzoek' naar wat je nu nog kan doen met oude teksten - van zeer speelbaar (Hamlet, Medea), tot onspeelbaar geachte teksten (Androma

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Zo rustig verwoordt Luc Perceval het nog in 1992, maar al in juli '93 vallen er woorden als 'opstoten van pijn en verdriet', 'schaamte', 'wanhoop' en misschien nog wel het meest: 'verwarring'. Een...de samenstelling van het gezelschap komt het er dus niet op aan acteurs met de hoogste onderscheidingen en met de meeste kunstjes samen te brengen...Ritueel Naast de zoektocht naar de acteur en het streven naar een hecht ensemble, loopt er nog een rode draad doorheen de Accidenten

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Het subsidiëren van orkesten en musea lijkt logisch, over het subsidiëren van toneel is nog altijd discussie, er wordt ook als eerste op bezuinigd...Er ontstaat juist een enorme vrijheid van denken, waardoor er ruimte komt voor alles wat de moeite waard is. Je kunt erg lang teren op routine en ervaring, maar op de Arthur Sonnen / Roberto...Paul Binnerts: 'Ik verdedig dat wedstrijd-element niet, want door die competitie gebeurt er precies wat we in de jury nu juist niet doen: de beste zoeken en de hoofdprijs

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Er is veel te zeggen, veel om over te praten, veel te ontdekken over de wereld en onszelf...Met dergelijke voorzieningen alleen heb je natuurlijk nog geen goed theater...Vanaf nu kan alleen nog de waarheid van het podium klinken

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ze produceerden klanken die ik nog nooit had gehoord, klanken uit instrumenten die ik zelfs in mijn dromen nog nooit gezien kon hebben...Maar er zijn wel momenten, zinnen, brokken die het bij mij doen...Er zijn hoogstens nog 'ruïnes' waarmee je verder leeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Hoewel het een totaal ander medium is dan popmuziek lukt het in het theater soms ook, vanaf het allereerste moment, dat er nog maar één ding bestaat: dat wat er op het podium gebeurt...Natuurlijk zaten er in het stuk ook hele gedeelten waarvan ik zei: "Je moet nu niks doen...Het enige wat ik kan doen: er een verhaal van maken zodat er iets over blijft

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
probleem worden gezien als het negatief van Van Gansbekes nu al legendarische recensentenpraktijk...Hoe die andere kritiek er moet uitzien, dat is een vraag waarop in deze stukken nauwelijks wordt geantwoord...drie of vier mensen iets laat schrijven over eenzelfde voorstelling; een blad dat zijn medewerkers sowieso de keuze laat te schrijven waarover zij willen (niemand twijfelt er nog aan dat sommige

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
De auteur wilde zichzelf wegschrijven ('m'effacer de mes textes'), bijna alsof zijn eigen complexe persoonlijkheid er helemaal niet toe deed...voor zover die er nog zijn, onuitgegeven juvenilia...Dan kun je nog beter Becketts noodzaak begrijpen om het oppervlak van de taal in ontbinding te brengen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Uiteraard is er zo nauwelijks sprake van enige continuïteit in het werk van de jonge choreografen en die treurige situatie duurt nog zeker tot 1997, wanneer het nieuwe Kunstenplan van start gaat...Ook al gaf de overheid nu toe dat internationale tournees belangrijk waren -'internationalisme' was een nieuwe en veel gebruikte term in het Kunstenplan-, er kwam...Terwijl in 1959 het eerste circuit zich vestigde met zijn grote gezelschappen, is er nu, in 1995, een einde gekomen aan de bloei van het tweede circuit

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
De meeste historici zijn het er wel over eens dat de wedloop van onze eeuw niet in januari 1900 begon...maar nog geen nieuw wereldbeeld heeft geschapen...Totdat een nog onbekende, onvoorziene God de stekker uit het contact trekt en de fall out volledig is. Maar zelfs dan weten dansers of hun toeschouwers niet meer of die fall out echt of virtueel