Archief Etcetera

979 document(en) met "Hoe" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als het iets oplevert dat te maken heeft met hoe de wereld nu in elkaar zit, dan is dat mooi meegenomen

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Ik toon hoe ze elkaar bestoken met plannen...Ze vraagt: je bent kwaad, maar hoe lang is je woede...Alsof je gereduceerd wilt Tot hoe je eruit ziet

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
Over hoe warmte en agressie, onschuld en sexualiteit vermengd zijn, over hoe hard de stamp van een pluchen slipper kan aankomen... Vier volwassenen en vier kinderen spelen...Hoe is het zo ver kunnen komen...Hoe is het zover kunnen komen ? Première op 20 september '95 in Nieuwpoortteater Gent (09/225 12 96). Tournee oktober, november

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Hoe meer ik mij verdiepte in de fundamenten van deze mythe, hoe scherper ik m'n eigen labyrint onder ogen zag...En hoe langer ik theater maak, hoe meer ik van mezelf te weten kom...Hoe sterker het heimwee, hoe groter de afkeer van de alledaagse werkelijkheid

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Hoe werkt de jury...gesprek is: het hoe en het waarom van dit festival...Cultuurverschillen Johan Thielemans, hoe uiten die verschillen in de Nederlandse en de Vlaamse theater-'cultuur' zich binnen de gesprekken in de jury, bij de beoordeling van afzonderlijke

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Anderen halen de schouders op: dat niets en niemand deugt, daar gaan ze sowieso van uit - de vraag is dan hoe met die wetenschap te handelen

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Hoe graag we ook het tegendeel beweren of zelfs wensen te geloven...Ook al blijkt hoe lan- ger hoe duidelijker dat de geschiedenis zich herhaalt en ook al riepen we dat we het nooit meer zouden toelaten, dat hun enige misdaad die ze

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten, Loek Zonneveld • Redactioneel
Het werd een pamflet over realiteit en fictie, binnen en buiten het theater, en over hoe dat 'binnen' en dat 'buiten' met elkaar te maken hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als architect en scenograaf ben ik me steeds bewust van hoe zo'n omgeving inwerkt op de perceptie

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Toen de laatste werkstudent om 12.00 uur arriveerde (hij had zich verslapen), keken de vijf anderen met koffie in de hand toe, hoe onze technici en de groep uit Luik de enorme kisten op het toneel...Ik ben die dag, geheel tegen mijn gewoonte in, niet meer gaan kijken hoe de zaak erbij stond, zelfs niet meer toen een van onze technici om een uur of zes kwam vertellen dat we iets bijzonders in huis...Tom Van Dijck, acteur, ex-Roover, zal tijdens seizoen 95-96 bij De Tijd spelen De stukken die ik ga bekijken kies ik hoe langer hoe selectiever

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Dan heeft hij een schema, je fietst van a naar b. Hij houdt, behalve van theater, ook van boeken en films, van verhalen en hoe mensen ze vertellen...Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Maar eigenlijk snap ik niet hoe mensen er op reageren

Nr. 52, Januari 1995 • (advertentie)
het betreden van een museum of galerie voor hedendaagse kunst de grond onder de voeten voelt wegzinken 7 Victoria - 2012 (now i am nationwide) een stuk mét en over internet; "hoe is het

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
fundamentele vragen zijn - die naar het hoe en het waarom van een goede kritiek -die niet aan bod komen...Voor een deel ga ik mee in Laermans' overtuiging dat de kritiek staat en valt met de criticus: hoe mooi en vindingrijk de metaforen ook zijn die worden rondgestrooid ter verduidelijking van de taak...Dat hij in dat proces nog een aantal andere zaken meeneemt - hoe de voorstelling zich tot de wereld buiten het theater verhoudt, of tot andere voorstellingen of andere kunsten - is mooi meegenomen

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Kunst is er van oudsher om te ordenen, maar hoe ga je in hemelsnaam de grote wanorde ordenen...Hoe kun je mooie taal verzinnen voor het niets, de leegte, de alomtegenwoordige vormloze essentie waarvoor elke verklaring als een muts op een kaars is? Toch bleef Beckett veeleisend voor

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Hoe dan ook, Nederlands bekendste choreografen betrokken in die periode hun stellingen...Hoe rijk de experimentele traditie van het tweede circuit ook was geweest, het bleek een val geworden, waar nu iedereen stuk voor stuk dreigde in te trappen...De danswereld, meer dan andere subculturen bedreigd door het aidsvirus, realiseerde zich hoe kwetsbaar, of abject het lichaam kan zijn en hoe vreselijk om er mee opgescheept te zitten

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Het is een opvatting over wat kunst kan zijn, hoe het gedacht wordt...Klassiek is normatief waar het de kunst bindt aan regels die voorschrijven hoe goede (klassieke) kunst gemaakt wordt

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Onder de nieuwste lichting choreografen beseffen velen maar al te goed hoe afhankelijk zij daarbij zijn van de exclusiviteit van die persoonsgebonden expertise...Hoe meer we de natuur willen beheersen, hoe meer zij ons, met onvoorziene listen en streken, zal ringeloren, is daarbij het uitgangspunt...Ondertussen strijken succesrijke choreografen, hoe milieubewust zij ook wensen over te komen, nog altijd met de eer van naamloos gehouden dansers, die aan roofbouw kapot gaan

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
een enorme fabriekshal kan het publiek van-op loopbruggen volgen hoe in de diepte mensen wisselende decors bouwen met oude machines, stalen balken, takels en stellages...Kortom, Raaijmakers had wel de oorspronkelijke ideeën en opvattingen over hoe die uitgewerkt kunnen worden, maar het muziektheater zelf is het produkt van anderen

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Maar hoe kun je in godsnaam over vervreemding spreken als de tegenpool niet mag werken...Het raakt sommige toeschouwers in hun eigen wezen, andere niet, die trekken een verdedigingsscherm op, en komen dan zeggen hoe goed ik iemand kan spelen die zot aan het worden is. Dat mag natuurlijk