Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Indien het de bedoeling van Decorte was om te vragen naar de mogelijkheid van leiderschap zonder persoonlijke morele integriteit, of om te tonen hoe wij nu op een ontragische manier met tragedies...Het is maar de vraag of Jocaste zich nu nog zou zelfmoorden, Oedipus zich de ogen zou uitsteken, of vadermoord en bloedschande de pest brengen over de stad...Deze voorstellingen zijn alle dansvoorstellingen: ze werken alle met lichaamsbeweging als een primair materiaal, ze onderzoeken het uitdrukkingsvermogen van beweging, de verbindingen met taal en

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
Alleen: dan ga je ervan uit dat jij in je eentje het gebrek aan belangstelling voor een jong publiek van de meeste kunstencentra, operahuizen, dans-, muziek- en theatergezelschappen moet compenseren...En hoe bereik je dan de vereiste kwaliteit in al die genres...Indien je het ernstig meent met de uitbreiding en ontwikkeling van het repertoire moet je daar ook een financieel engagement tegenover plaatsen

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Dit zijn, uiteraard, kardinale vragen; ik schuif ze hier daarom nog even voor mij uit, wel wetend dat je op door jezelf opgeworpen vragen ook zelf een antwoord verschuldigd bent...Want hoe kon de overheid haar beleid soms nog verrechtvaardigen als ze niet langer een Vadertje Staat was...Ze observeren hoe ze officieel worden geobserveerd, en ze handelen overeenkomstig: in subsidiedossiers presenteren ze zichzelf als succesvolle of op z'n minst goeddraaiende organisaties

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
haar binomische dialectiek is dit een heldere, op zichzelf al choreografische tweesprong, maar ook een keuze die vergiftigd is: je weet dat als je er niet in slaagt de uitdagingen van dit werk echt...alle mails die ik van Bel terugkreeg ontregelde zijn handtekening meer dan dat ze de identiteit van de afzender affirmeerde: 'Je t'embrace...Zo radicaal als de verdere ontwikkelingen in het Westerse danstheater geweest zijn in hun esthetische vorm en conceptuele diepte, in hun fenomenologische intensifiëringen en techniek, ze cirkelden

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
alleen maar weten of bij aankomst iemand je de hand schudt en je verwelkomt... Of iemand je toelacht en je op het voorhoofd kust... Of men enkel naar je knipoogt en in je wang knijpt... Of men vervolgens een...hand op je schouders of rond je middel legt opdat je niet zou verdwalen... Of iemand je soms in de armen neemt.... je in de ogen kijkt en je haren streelt... in je oor fluistert...Plotseling, aan een straathoek, zie ik niemand meer, alleen nog taxi's die heel zachtjes langs mij voorbijrijden, tot ze beseffen dat ik nooit zal instappen

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Zijn ze nog wel geschikt als herinnering...zegt ze, alleen in haar hotelkamer en met het hoofd tegen de spiegel aangeleund: 'Ik begin je te vergeten...Schrijven gebeurt denk ik ergens buiten je waar de tijden door elkaar lopen: schrijven en geschreven hebben, geschreven hebben en nog moeten schrijven, weten en niet weten waar je aan toe bent

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Het begint hoe langer hoe meer op De ondergang te lijken...Zoals geliefden na het vrijen zich nog opener laten zien aan elkaar dan ze al deden tijdens het liefdesbedrijf...En toch: hoe meer ik probeerde de voorstelling van toen te kopiëren, hoe meer ze ging veranderen

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Alleen is ze niet langer een standvastige plek in deze figuur van de verplaatsing, maar een punt en, juister nog, een moment: het moment waarop toeschouwers en performers tegen elkaar opbotsen...Zeker wanneer je ook nog eens op de vingers gekeken wordt door je omstanders...Ze zijn dood, maar alleen weten ze het nog niet

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
waar een fysieke connectie van persoon tot persoon de overdracht nog kan/kon schragen, waar de te behandelen materie nog tot een soort van collectief geheugen behoort/behoorde en nog geen deel uitmaakte...Elke danser weet hoezeer hij 'zijn geheugen moet onderhouden', hoe snel een choreografie - zelfs die waarvan hij tientallen voorstellingen danst - kan degraderen zodra ze niet meer gerepeteerd wordt...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
Jan Fabre, Jerôme Bel, Boris Charmatz,...: ze tonen ons niet 'de waarheid van het lichaam'. Tussen de wetenschappelijke benadering van het organisch leven en de esthetisering van het lichaam, hoe...weer wél de spreekwoordelijke rest van het verhaal - van de song, van de symfonie, van de soundscape - kan vertellen (kan voorspellen). Je wéét dat je zal herkennen, je bent je ervan bewust dat een...Het herkent, en dat maakt een méér aan kennis mogelijk: je kan je zintuiglijk concentreren op de constructie, de formele mechanismen die je de eerste keer alleen maar meteen overtuigden, direct je

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
zingen gaat dat lied door merg en been, omdat je aan je water voelt dat ze hun bestemming nooit zullen bereiken...als ontlading) werd daardoor bijna een anticlimax: wij kunnen het ook niet helpen, klappen is nu eenmaal de code, maar het liefst zou je momenten uit hun (letterlijk) verschrikkelijk mooie verhaal nog...Als ze aan het voorlopige eind van haar zoektocht nog geen concreet antwoord heeft gevonden op de levensvraag: wie zijn mijn ouders, dan zijn het opnieuw de toneelspelers die haar wijzen op een simpel

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Tussendoor was je op je tocht door het gebouw bijvoorbeeld ook nog getuige van een zwaardgevecht en moest je even later over het lijk van de verliezer heen stappen...Hoe verder het podium wegschoof, hoe meer je ook oog kreeg voor de perspectiefwerking van deze gang en voor het verkleinend effect die ze had op de dansactie...Je zag nog steeds hoe oud het wel was, maar de vloer herwon iets van zijn oude luister

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
Een dag waarop je alvast niet de combinatie van woorden 'Hoe gaat het...wil horen omdat je zelfs je hoofd niet kan schudden om duidelijk te maken dat 'het niet gaat'. Net zoals de slag van Waterloo brak mijn migraine in alle hevigheid los om 6 uur 's morgens...Al weet ik niet hoe hij de ruimte beschouwde, ik weet erg goed hoe hij zich voelde als hij migraine had

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Maar toch, hoe nietig, hoe minuscuul is die zintuiglijkheid vergeleken bij wat je aan sensibele en sensuele omgang nodig hebt op andere artistieke gebieden...Maar op zijn minst, hoe minuscuul ook, ze is er...Vanop een afstand die toch heel nabij is. In de eerste plaats moet je die impressies omschrijven, (opnieuw) proberen te vatten en snel ergens vastleggen met woorden voor ze vervliegen; papier

Nr. 71, Maart 2000 • Peter Verhelst • Kan dat?
Je neemt een pincet, en tijdens het verwijderen ervan is je lichaam de splinter al aan het vergeten...het waar dat ze één voor één in die tong opgeslagen worden, zodat je er maar op moet zuigen om die smaken opnieuw in je mond te laten stromen...En hier, toen ze me op mijn buik neerlegden

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
Bovendien moeten we wel proberen een kat een kat te blijven noemen: Vlaamse gesprekspartners van het 'establishment' verwijten dat ze je enkel willen 'recupereren' en dan zelf - toegegeven, zeer...Dan kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat je je niet mag beperken tot je eigen gezelschap en eigentijds repertoiretheater, hoewel dat uiteraard centrale elementen van onze werking blijven...Zouden we niet beter intens discussiëren over de vraag hoe al die samenwerkingsverbanden nog beter kunnen worden uitgebouwd, dan er enkel een platte machtslogica achter te vermoeden

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Je kan er verzinnen voor elk gezelschap en je hoeft er nog niet eens moeite voor te doen...Denk aan de muziek, hoe die tactisch ondersteunt en tussenbeide komt op cruciale momenten en je weet alweer wat je op het puntje van je stoel dwingt...Dat ze vandaag de dag nog nauwelijks ernstig wordt genomen, deert mij niet meteen: ik word warm noch koud van het heersende sociale klimaat

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Het is altijd vernederend als het lijkt alsof een ander van je weet wat jij wil en het je nog kan geven ook...Hoe vaak hoort men degene die cultuur produceert en programmeert niet zeggen dat hij 'de mensen geeft wat ze willen', waarmee hij suggereert dat hij weet wat ze willen...Hun grote zorg is dat er 'communicatie' is. Hoe onbaatzuchtig zijn ze niet

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
durft op te werpen of het kunstencentramodel nog wel actueel is. Heeft dit soort organisatie nog een centrale plaats in het huidige 'landschap'? (ongetwijfeld dè metafoor van de jaren negentig; ze werd...Hoe blijf je geloofwaardig wanneer je moet vaststellen dat je een andere bent geworden...nog: hoe zie je geloofwaardig vooruit als je stuc-gewijs een kaai-man bent geworden die, ramp oh ramp, wordt om-singel-d door Monty pythons wier beruchte wurggreep je dreigt te doen vergeten dat je op

Nr. 72, Juni 2000 • Marleen Baeten • De spannende concentratie van meerstemmigheid
Het autonoom en gelijktijdig inzetten van diverse disciplines of muziekgenres tref je nog het meest aan onder de noemer 'muziektheater'. Zo werden de voorbije maanden Mignon (Walpurgis) en de suite...Al deze theaterinstrumenten worden nu nog te veel ingezet als middel om één betekenis (die van de regisseur of van het collectief) te verbeelden, terwijl ze elk op zich een artistiek medium zijn dat...Allebei vertrekken ze van 'open' (gefragmenteerd, meerduidig) en ongestructureerd materiaal en bereiken ze een hoge mate van 'verdichting' door de aanwezige media (muziek, tekst, beeld, lichaam) en