Archief Etcetera

1019 document(en) met "HET NU" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ze gaven me wel even het genot zelf te willen zoeken naar het juiste woord op de juiste plaats...De aria van Maria Callas doet al snel een lichte huiver door het lichaam kruipen, maar hier is het vooral de stap die Oblomov durft te nemen die me raakt...Het leverde voor mij de mooiste theater-ervaring op van het afgelopen seizoen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Zij weten, net als wij, dat een aantal dingen niet goed ontvangen wordt, niet gelukt is, maar dat het op zichzelf allemaal uitdagend is en dat er dan ook dingen uitkomen die al het andere op het...Pauwels: 'Het Ovalium lijkt experimenteel, maar als je het allemaal analyseert, is het zeer klassiek, hoor...zij reflecties van het lichaam en de ziel op de wereld van nu

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
De eerste Belgische enscenering werd een coproduktie tussen het Théâtre National en het Théâtre de la Commune Pandora uit het Franse Aubervilliers, die in een regie van Brigitte Jacques vorig jaar...De Zeven Hoofdzonden (1995) bij Het muziek Lod fungeerde nu eens de oorspronkelijke tekst van Bertolt Brecht als uitgangspunt, dan weer de originele muziek van Dick Van der Harst of de choreografie...Het laat Cassiers de ruimte om de toeschouwer tot openheid en zelfactiviteit te stimuleren, en dat blijft hij doen, of hij nu met een tekst als Angels in America werkt of met eigen montages als Het

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Griet Van Laer, tot voor kort Vlaams Theater Instituut, nu Meg Stuart Company Agatha van De Tijd was voor mij de vreselijkste theaterervaring van het voorbije seizoen...Op dezelfde dag werd boven het dichtbij gelegen terrein van de Westergasfabriek (in het kader van het Holland Festival) gerepeteerd voor een concert met vijf helicopters (muziek: Stockhausen...Teleurgesteld verliet het koor het podium: een jaar repeteren, en dan leg je het af tegen een stel helicopters

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Cobain zingt 'and I swear that I don't have e gun', halverwege het nummer scheuren de boxen, wat de muziek net die extra vervorming geeft die Dc nu wel door zijn hoofd spookt...Mét soep, patatten en boerenworst (achteraf gezien toch het hoogtepunt van de avond, die boerenworst). Het valt mij heel zwaar dit allemaal neer te schrijven wegens het vreselijke hersenletsel...De vraag naar wat voor mij het hoogtepunt of dieptepunt van het afgelopen seizoen was, heeft me behoorlijk aan het denken gezet, over wat in het theater nu eigenlijk een hoogtepunt betekent, en wat

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Wordt het mogelijk en is het nuttig ze nog te verbinden met het oorspronkelijke opzet van het artikel...wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...waarover ik het in het begin van mijn artikel had, doet opnieuw het verhaal van de man met de baby; met meer details nu, dat de moeder en de grootmoeder gedood waren en dat de man in de rug geduwd werd door de

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
De enige manier om het zo te laten zijn als de zon, om het te laten weerkaatsen, dus het ziet er nu een beetje als buiten uit...Maar al bij het zien van onze voeten onder het gordijn van het kleedkamertje, begon die man heel hard te schreeuwen dat het zo absoluut niet ging en dat hij weg zou gaan en dat wij eerst maar eens...Maar omdat je jezelf niet van kant maakt, in ieder geval tot nu en vandaag niet, probeer je het steeds weer met het toneel

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Kees Blijleven, directeur van het Ostadetheater, Amsterdam Ik heb het afgelopen seizoen het meest gelachen bij Brandweermannen van Wederzijds, minstens even leuk voor volwassenen als voor...Maar het meest indrukwekkend was het spelplezier dat aan alle kanten van deze voorstelling afspatte, dat het publiek als het ware de vertelling binnentrok...Als het iets oplevert dat te maken heeft met hoe de wereld nu in elkaar zit, dan is dat mooi meegenomen

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dit was op zich al een uitdaging om het evenement te zien: pure elementen als water en lichamelijkheid (een hoop naakten op elkaar). In eerste instantie was het decor ook wel fascinerend, maar...Er schortte duidelijk iets aan de inhoud van het stuk, waardoor het niet overkwam...Onbegrijpelijk, we raakten al snel uitgekeken op het 'gespeel'. Een zeer irriterend aspect van het geheel was de rol van de zanger, die nota bene begeleid werd door muziek op band en telkens opkwam om

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het publiek reageert als één man, laat al het andere voor gezien, kijkt en luistert alleen nog maar naar die man daar op het - de zaal ingebouwde - toneel...Toch heeft dit live aspect van het theater, het hier-en-nu, de meeste kans van overleven...Bij Die Letzten kreeg ik plotseling zoiets van 'alweer'. Het plezierde me niet meer: het roepen van Damiaan, het wisselen van de rollen, de enscenering

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Heiner Müller vermijdt overigens het woord 'woede'. Hij heeft het afwisselend over 'boosheid' en 'boosaardigheid'. Woede is hem als begrip misschien te eng, tezeer bevlekt misschien door de...Via de gratieuze, zuivere dans van de twee beren uit het verhaal van Heinrich von Kleist, was Rijnders 'terug' bij wat hij voor zuiverheid en gratie in het theater hield (en houdt), als het ware...richard Angst zei je toch Angst klinkt toch ook precies Als wat het betekent Dat valt ook samen Met zichzelf Zou jij willen zijn Als het woord angst

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
1991 schrijft hij: 'In dit landschap waar het ritueel, de oorsprong van het theater, is verloren gegaan en waar het individu doelloos en aan zichzelf overgeleverd rondwaart, kan het toneel - een...Volgens hem vult Perceval het ritueel op de eerste plaats in vanuit een profane visie, terwijl het in essentie gaat om een verbinding tussen het aardse, het immanente en 'het gans andere', het...Volgens hem is het rituele het sterkst aanwezig op het niveau van de tekst, het geluid, de muziek

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Er wordt bij ons minder goed een scheiding gehanteerd tussen het zakelijke, het objectieve, het weergeven wat je hebt gezien aan de ene kant, en het subjectieve, het emotionele, wat je hebt meegemaakt...Arthur Sonnen: 'Bekijk het nu ook eens van de andere kant: het is toch fantastisch dat die man, die zo hoog scoort in de moderne kunst, bij het kijken naar theater finaal door de mand valt...Paul Binnerts: 'Het probleem is dat in de receptie van het publiek - het niet-ingevoerde publiek - het eindoordeel van de ere-jury altijd beslissend is: dat was dus de beste voorstelling van het

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Naarmate met het klimmen der jaren het besef dood te gaan zich dwingender aandient, kan ik het narratieve, de verhaaltjes, het volgens de logica van de causaliteit verlopende gezeur van mensen op het...Deze is zelfs gevaarlijk omdat het de indruk geeft dat het lot, of zo u wilt het noodlot, onomkeerbaar is, iets dat ons blijkbaar overkomt, terwijl het juist de kunst is om niet voor één gat te vangen...Vanaf nu kan alleen nog de waarheid van het podium klinken

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Over de slechtste heb ik het liever niet, ik wil me op een positieve manier tot het theater verhouden...Ik zag het stuk tijdens de eerste editie van het Kunstenfestival, in een oud arsenaal in Etterbeek...het eerste deel van het stuk spelen de acteurs vlak voor het publiek, met de kloof achter hen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voorstellingen zadelen me dus op met brokstukken die ik niet wil benoemen, omdat ze teveel van mijzelf en het moment afhangen...Trouwens, ik vind het ook van ondergeschikt belang door wie en met wie een voorstelling gemaakt is, zolang de drie voorwaarden die ik in het begin vermeldde aanwezig zijn...En theater is voor mij een ervaring van het moment: als je buitenkomt is het weg

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Hoewel het een totaal ander medium is dan popmuziek lukt het in het theater soms ook, vanaf het allereerste moment, dat er nog maar één ding bestaat: dat wat er op het podium gebeurt...Je zal je nu echt helemaal rustig moeten houden, want het publiek is volop aan het werk in de zaal...omgekeerd: dat het voor het publiek geweldig is, maar dat je het niet kunt verkopen aan de acteur of dat het personage niet meewerkt

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
probleem worden gezien als het negatief van Van Gansbekes nu al legendarische recensentenpraktijk...Op zich is ook die vraag belangrijk genoeg, maar toch blijft het jammer van die al te eenzijdige benadering: nu het onderwerp eindelijk ter sprake komt, krijg je het gevoel dat het juist de...Ironie is in mijn ogen iets geheel anders dan de 'onvruchtbare melancholie' of het teken van machteloosheid dat Humblet erin ziet; het is een besef van de relativiteit van het eigen gelijk en een

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Het problematische van Becketts personages ligt nu juist in het eindeloos doorratelen van die stem, die met toenemende verstomming en onbegrip ('ben ik dat...Beckett heeft het onvermogen om de woordenstroom van het bewustzijn een halt toe te roepen, voor het eerst aangevoeld in de trilogie Molloy, Malone Dies, The Unnamable...Vier grote periodes Wel vreemd vind ik de stilte die het boek bewaart over de vier grote periodes die Becketts teksten afleggen van het donker-licht (uit Godot) naar het schimmige (van Stirrings

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
Vrij ingewikkeld wordt het bij het bespreken van het werken over de grenzen...De twee volgende onderwerpen vormen een belangrijk aspect binnen het totaalbeeld van het boek...de twee laatste delen van het boek behandelt Paul Corthouts het opstellen van een begroting en het maken van een boekhoudstructuur