Archief Etcetera

979 document(en) met "Hoe" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
Tegelijk beslist hij hoe groot de structurele subsidie-enveloppes zullen zijn van alle voor de periode 1997-2000 erkende organisaties voor teksttheater, dans, muziektheater en kunstencentra

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Hoe komt dit...Hoe hard ze ook gewerkt heeft, het juryrapport was niet interessant...Toekomst Hoe moet het verder

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Hoe moet dat dan met bloedverwanten...Soms denk ik, over Barnes gaat deze voorstelling, over hoe iemand zijn of haar leven probeert te formuleren...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
hoe een tegenwereld zonder (positieve) wereld als referentiepunt denkbaar is, weet te omzeilen...Deze Lady Macbeth, en de verdringing van haar lijden door Macbeth zelf -de présence van Viviane De Muynck ontdoet hem bovendien van elke misplaatste mannelijkheid - toont hoe de wereld zonder God, die...Recente auteurs - zoals John Turner, in zijn bijdrage aan het belangrijke boek Shakespeare: the play of history (Macmillan, 1988) -hebben er echter op gewezen hoe concreet die taal is. De metaforen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Ja, maar hoe moet hij of zij dat dan weten, en als hij of zij toch komt, hoe moet er dan gekeken worden om alsnog dans te zien...regisseur kan niet anders dan, eens hij zichzelf in het spel brengt en te kijk zet, aftasten hoe het voelt om zijn eigen principes te belichamen...Hier wordt ons getoond hoe dubbelzinnig elke eerlijkheid eigenlijk wel is, hoe ze zichzelf te kijk zet en daar verantwoording voor moet afleggen en tegelijk aan haar paradoxale doortraptheid niets kan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Alleen al een oppervlakkige vergelijking maakt duidelijk hoe de bewerking tot een theaterstuk een basiselement van het schrijverschap kan blootleggen...Ik onderzocht in dat stuk hoe mensen met foto's omgaan...Bij haar leerde ik hoe de opbouw van een stuk er uitziet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Zinnig, onzinnig, zinnelijk: zie hoe het woord zich in bochten wringt) Ik wandel graag en veel door Brussel: mijn bos...Hoe zullen ze er morgen aan toe zijn, wanneer ze weten wat er gebeurt...Ik vraag me af hoe het zou zijn om te sterven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
De taal waarin deze woorden hun plaats vinden, is - hoe kan het ook anders - georiënteerd op de instantie die de touwtjes, of beter: het geld, in handen heeft...Zonder hier de waarde van vele van die gezelschappen te willen ontkennen, is het toch zeer de vraag of en hoe die vernieuwing vanuit het centrum tot stand zal komen...Je kan je afvragen waar de kritische opinie het geduld blijft vandaan halen waarmee de uitblijvende vernieuwing binnen de stadstheaters wordt afgewacht, hoe men zich blijft blindstaren op enkele

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Hij vertelt zelf ook hoe dat komt...Hoe ver of hoe dicht van het "lichaam" en wat daarmee samengevat wordt...Maar het lichaam is enkel waar, niet in hoe het verschijnt, maar in de wijze waarop het tussenbeide komt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Ik heb niet de zwarte ervaring van diaspora en alleen al op basis van mijn huidskleur maak ik deel uit van een machtsapparaat dat zwarten sinds de slavernij heeft voorgeschreven wie zij zijn en hoe ze...Opmerkelijk hoe geconstipeerd hun verhaal is in vergelijking met pakweg joods-Amerikaanse literatuur of het theaterwerk van Dito'Dito, dat zich in hoge mate over dezelfde vraagstukken buigt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Op een bijna exemplarische wijze toont het immers hoe graag we het maatschappelijk belang en de plaats van zowel het theater als de stad zouden willen aantonen, maar hoe moeilijk dat ons tegelijk valt...hoe snel de hoogste registers moeten worden opengetrokken...En, hoe men het ook wil verklaren of duiden (fetisjisme, narcisme, vervreemding en tutti quanti...), tegelijk begint een niet aflatende en hopeloze speurtocht naar het echte, oorspronkelijke, ware

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Hoe denkt u daarover...Hoe komt dat...Maar hoe kan je nu levend theater maken zonder dialectiek

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Zo is het ook interessant om zien hoe Ginkas in Katerina Ivanovna een uiterlijke vorm imiteert...voorbeelden tonen aan hoe belangrijk het is voor de regisseur om op een actieve manier een eigen dramaturgische taal te ontwikkelen...Dit is de toeschouwer die voor het eerst kennis maakt met de roman, die hoofd- nog niet van bijzaak kan onderscheiden en die doorgaans ook niet weet hoe de roman eindigt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Hij weet dat deze houding niet evident is: 'Het punt van dit alles is dat het een strijd is. En hoe meer we het tot onze strijd maken, hoe meer we onze posities als kunstenaars kunnen verdiepen...Zo werd het uitgeven van geld door wie, hoe en waartoe het voorwerp van gesprek

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Ik merk hoe de mensen te dicht op elkaar zitten...Hoe weinig ruimte er is voor zo veel volk, hoe alomtegenwoordig het lawaai, hoe overbevolkt de woningen zijn...Hoe meer ik kijk, des te minder ik begrijp

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De parallel zou wel eens mank kunnen lopen als we zien hoe Eric Min in MartiniMartini, kanttekeningen bij een hommage de verbale luchtbel rond de toren doorprikt...tot aan de deur van de 'internationale tentoonstellingshallen'. Hoe kom je anders bij het gebouw...Tot voor kort vond De Meulder de plek bepaald feëeriek; wanneer hij vertederd uitlegt hoe dat komt, krijgt het model van de ideale stad dat hier met overgave wordt beleden langzaam vorm

Nr. 58, December 1996 • (advertentie)
fOtlOW me | een indringende schets over het hedendaagse Saigon guy cassiers • hma (hiroshima mon amour) over hoe twee mensen die cultureel en politiek eikaars uitersten zijn, elkaar

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
En als ik merk hoe reducerend er gelezen wordt, dan voelt het nu al erg koud

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Balkon/Balcon Pol Arias Het viel de jongste tijd hoe langer hoe meer op dat Vlamingen de weg vinden naar het Maison du Spectacle-la Bellone, dat prachtige pand op de Vlaamsesteenweg...Ann Olaerts van het vti noemt het 'over de muur kijken, zien hoe de podiumkunsten zich hebben geaffirmeerd in beide gemeenschappen, welke de nieuwe vormen en ontwikkelingen zijn, hoe het...Het publiek mag meedenken maar nergens wordt verteld hoe dat ook is gaan wegblijven

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Hoe zat het met de danskunstige verwerking van die erfenis...Evenmin is duidelijk hoe de zes clusters zich dansin- houdelijk, danstechnisch en mediamatig tot elkaar verhouden...Wel dienen theoretici en danshistorici zich af te vragen hoe en waarom die hardnekkig beleden aversie van het verleden ontstond, bleef bestaan en wat de theaterdans in Vlaanderen daarmee over zich en