Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 741 tot 760 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...Ik vraag me af wat je zult schrijven Wanneer ik dood ben en begraven...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
De indruk ontstaat zelfs dat heel de machtsontplooiing van Macbeth, alle doden die er vallen, op o zo fraaie wijze - wie sterft smeert wat bloed aan zijn gezicht, wast het af, gaat even aan de zijlijn...Hier kan ik betekenis vermoeden, in een gespannen blik op romantische pose en vulgaire plastiek...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Dit uitsteken van de hand is echter niet zo nostalgisch of eenduidig als sommige critici denken: het neemt meteen terug wat het lijkt te geven, omdat het zich onmiddellijk beraadt over wat er...keer precies zo doet, netjes berekend om ons in het ongewisse te laten; op die momenten ontstaat iets wat ik alleen kan aanduiden als zure poëzie - zoals elke verwarring zuur en lekker kan zijn, iets...Hier begrijpen we iets van wat zelfs te licht is voor zijn eigen woorden: dit is wat hij onder zijn engagement verstaat, dit plaagbeeld dat samengaat met een sterke wil tot radicaal zich-uitleveren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Gregie de Maeyer begon zijn carrière als illustrator van jeugdauteur Henri van Daele: 'Alles wat ik tot nu toe gedaan heb, staat in het teken van dingen niet gezegd kunnen krijgen...Als Hans van den Boom (artistiek leider van Stella den Haag), die Blote handen tot een voorstelling wil omsmeden, bijvoorbeeld zegt dat het boek hem intrigeert, zou ik willen weten wat er in zijn...Ik ben natuurlijk geen camera die door mijn verbeelding glijdt, maar ik zie wel vaak personages tegenover elkaar staan, ik hoor ze praten en door de manier waarop ze daar staan weet ik hoe ze kijken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Van saters en eiknimfen Van wat ik net niet gezien heb en waar ik toch over wil vertellen...Echte wandelaars met kniebroeken en rugzakken zullen wat ik doe, slenteren noemen...Zij zien ons in een flits tussen de takken verdwijnen en dan geloven ze ik weet niet wat voor goddelijks van ons - dat wij, wanneer wij vluchten om ons te verbergen, het leven zijn dat in het bos

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Op dit punt stelt Verschaffel een metafoor voor het 'echte' voor, die de kwestie niet noodzakelijkerwijze beslecht - wat hoe dan ook een onmogelijke taak zou zijn - maar wel helpt te zien wat de...Ergens in zijn dagboeken laat hij zich wat misprijzend uit over een museumbezoeker die met notaboekje en potlood in de aanslag schilderijen komt bekijken...Zo is de waarheid van het lichaam niet wat het toont maar wat het doet: stille beweegredenen onmerkbaar mengen en zo verbergen in de helderheid van het denken'. En ook in deze passage is de echo van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het is een vraag die ik volgens sommige zwarte critici niet zelf kan beantwoorden, omdat ik blank ben...Ik heb niet de zwarte ervaring van diaspora en alleen al op basis van mijn huidskleur maak ik deel uit van een machtsapparaat dat zwarten sinds de slavernij heeft voorgeschreven wie zij zijn en hoe ze...Met andere woorden, ik mag die vraag niet beantwoorden, wil ik niet een historisch gegeven bestendigen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Wat telde was wat gezegd werd...Hoe sterk lijkt deze verschuiving in de stadservaring van 'podium' naar 'afgrond, duizeling' niet op de verandering van wat men zoekt in het theater...Maar wat betekent dit

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Ik begon telkens met een situering van de voorstelling in het land en de theatrale context waarin ze ontstaan is, als aanknopingspunt voor een reflectie over de elementen die ik...Maar ik hoop en ik denk dat ze wel de maturiteit zullen bereiken om Shakespeare te ensceneren op een manier dat zijn stukken iets zeggen over de Tunesische, de Arabische en de algemeen menselijke...Ik durf eraan te twijfelen, omdat de naam Allah ontleend is aan één van de bestaande (af)goden ten tijde van Mohammed

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Ik herken erin wat ik twee jaar lang in Molenbeek heb gezien...Wat hou ik over...Soms zeg ik: wat we er uit kunnen leren, weet ik ook niet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Geen kaalslag, geen hemeltergende ontwrichting (...) aansluitingen werden verzorgd, functies opgeslokt en verknopingen van vervoersmodi gerealiseerd'. Ik bekijk oude foto's van het plein, ik...Uit mijn studententijd herinner ik me wat muffe boekenstalletjes en een naargeestig ambtenarencafé, dat ook al niet veel leven in de brouwerij bracht...Wat is er onderweg fout gegaan

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Onafgezien van mijn dikwijls afwijkende artistieke mening met betrekking tot het werk van de BMcie meen ik dat het lukken van een dergelijke demarche een nuttig, zelfs uniek elan had kunnen geven aan...Dat is wat er staat...Dat dat geen eenvoudig proces is, heeft evenveel te maken met wat er buiten als met wat er binnen de schouwburgen gebeurt

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
En, voegt hij er met Idem aan toe, het lot van de Vlaamse toneelspeler is heel wat rooskleuriger dan dat van zijn Franstalige collega's. Inderdaad, daar heeft hij volledig gelijk in als je het sociaal...Wat hier geprobeerd is, kan nooit slagen...Dat is tenminste wat de politieke klasse gelooft

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Onmogelijk huwelijk In het tijdschrift De Gids van april 1996 las ik in dit opzicht een interessante polemiek van Johan Reyniers en Ariejan Korteweg...De werkelijke scheiding der geesten vond eigenlijk pas rond 1970 plaats, dus tijdens de hoogtij(of moet ik schrijven hoogmis...Ik heb het niet kunnen vinden

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
wat is het dan wel...drastische chirurgische ingrepen van overheidswege onnodig; enkel de make-up diende 'hier en daar' wat politiek bijgekleurd te worden...Wie wel wat krijgt, heeft wat een ander niet kreeg

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
wil ik hier laten voor wat ze is. Van belang is het feit dat de sociale onderbouw van het toneel opnieuw expliciet in het licht gesteld kan worden, zonder noodzakelijk als soft, 'missionerend...Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...En wat met veel minder expliciet sociaal bewuste voorstellingen als De Wijze van zaal 7 bij Laagland, Elias (of het gevecht met de nachtegalen) bij martha

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Aan de toeschouwer van dit theater werd gevraagd te geloven in wat hij zag, op te gaan in wat op de scène gebeurde...kijkgedrag: Piscator vroeg niet dat ze zouden geloven in de realiteit van wat er op de scène gebeurde, maar dat ze stelling zouden innemen m.b.t...Op de vlucht voor het dreigende fascisme week Piscator naar de usa uit (na eerst een tijd in de ussr te hebben gewerkt). Toen hij na de oorlog in Duitsland terugkeerde vond hij wat hij zolang gezocht

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Zelfs ik, die in een 'kunstminnend milieu' leef, ben omringd door types die met moeite vijf keer per jaar de weg naar een theaterhuis vinden - en meestal vervelen ze zich daar nog ook...Diezelfde mensen die mij omringen zien zonder dat zij er erg in hebben een vijftal films per week - dat is nogal wat anders dan vijf voorstellingen per jaar...theatervoorstelling zonder intellectuele voorwendsels, goede bedoelingen, eigentijdse alibi's of wat dan ook waarmee theater vandaag wordt aangesmeerd

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Van het afgelopen Nederlands-Vlaams Theaterfestival herinner ik me alleen de kilte en het sérieux rond enkele voorstellingen en debatten...Zo zorgde de ingeslagen koers van de Beursschouwburg voor heel wat ophef binnen het theaterwereldje...Ik heb altijd beseft, dat als ik ooit een theater wilde hebben dat van mij was, ik werkelijk alles, letterlijk alles moest herdenken

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Wel, ik zou niet kunnen zeggen welk het artistieke profiel van de Toneelschuur is. Zij kunnen wel een aantal dingen naar voren schuiven als je vraagt wat ze wel en wat ze niet doen, maar hun uniciteit...Ik ben ervan overtuigd dat haast alle gezelschappen ETCETERA XIV I 58 7 denken als volgt: we hebben zoveel mensen in dienst, dus wat gaan we spelen...Wat ik heel erg waardeer in het onderzoek, is het onderscheid dat men maakt tussen ontwikkelingen op het niveau van de artiest, van de organisatiestructuur en van het landschap


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK