Archief Etcetera

75 document(en) met "Het Horizon-Negatief" • Resultaten 61 tot 75 worden getoond

Nr. 99, December 2005 • Bojana Kunst • Samenwerken en ruimtelijkheid
Daarnaast speelt in het eerste beeld ook een zekere contingentie van tijd, in fel contrast met het belang van het gedeelde moment zoals Popkov het afbeeldt...Het gemeenschappelijke op het eerste beeld is meer een toevoegsel van het vormgegeven moment, het is de gemeenschap zoals de Franse filosoof Jean-Luc Nancy het beschreef: 'gemeenschap daarentegen...gewoon samen zijn, zonder enige veronderstelling van gemeenschappelijke identiteit, zonder enig gevoel van hevige intensiteit, maar blootgesteld aan het banale, aan "het algemene, het gewone" van het bestaan

Nr. 103, September 2006 • Jeroen Peeters • Verzwijgt de danser dat hij spreekt?
Die paradox levend hou- den, is de inzet van een eigentijds expressionisme, dat de fundamentele beperkingen van het subject erkent en als horizon aanwendt...Een hand, losgeslagen van haar alledaagse, functio- nele context, op zoek naar het afwezige, het onbekende, het andere, het sociale...Hij komt niet van het reproduceren tot het handelen, van het zwijgen tot het spreken, waardoor er uiteinde- lijk nog weinig op het spel staat

Nr. 105, Februari 2007 • Bojana Cvejić • Van performancepraktijk naar ruimtecreatie
Een dergelijke mobiele vorm is uitnodigend en maakt het herdenken van de oorspronkelijke functie van het theater als publiek forum mogelijk, omdat het gevoelig is voor de bijzondere betekenissen en...Wat het concept van praktijk dat ik hier gebruik, onderscheidt van een normatief gebruik, is dat het niet stoelt op berekenbare geldigheid (of het overeenkomt met de standaard van wat...Een proces kan gekend worden als het een einddoel heeft, de conditie of beperking die het moment markeert waarop datgene wat je waarneemt het concept vervangt

Nr. 106, April 2007 • Rudi Visker, Chokri Ben Chikha, Flore Opsomer,... • Transculturele Vibraties: De multiculturaliteit voorbij
het eigene (de eigen cultuur, het eigen volk...) die het multiculturalisme belet het interculturalisme te worden dat het eigenlijk wilde zijn...Het is pas hier dat het verschil kan zeggen wat het is en waar het voor staat, en dat het zich als het betere argument kan laten gelden...Het aspect dat ik het interessantste vind, is het overhellende effect van het debat op het basisniveau van de perceptie, namelijk het feit dat de aanblik van een vrouw met een hoofddoek in een tram

Nr. 107, Juni 2007 • Rudi Laermans • Het kunstwerk als performatief netwerk
Forsythe, die het dansende lichaam reduceert tot een tautologische representatie van zichzelf (‘ik dans dat ik dans’). Binnen het nieuwe paradigma gaat het daarentegen om de publieke performativiteit van heel...Maakt ook Deep Blue ‘dans in het algemeen’? Het uitvergroten en abstraheren van alledaagse bewegingen tot aan het punt waarop ze onherkenbaar worden: deze compositorische beweging voltrekt...Dat gebeurt voortdurend in de producties van Deep Blue, ook in het schijnbaar strakke en beheerste Inner Horizon: de motorische energie wordt minutieus afgeleid en verdicht in de trillingen van armen

Nr. 108, September 2007 • Anne Dekerk • pre|cursor, over invocationele media
Christophe De Boeck5 benadrukt dat geluid anderzijds ook mee opgeslorpt wordt in het (post-)digitale universum, waar 'het verdampt' kan worden 'in codereeksen': 'Het is een immersieve omgeving waar...Het zet Sloterdijk ertoe aan om te stellen dat het oor vooraf gaat aan het oog...Het ‘ik’ ontstaat via het oor en niet zozeer via het oog (zoals in het spiegelstadium van Jacques Lacan). 'Mensen komen voort uit psycho-akoestische resonanties

Nr. 109, December 2007 • Bojana Cvejić • We hebben geen geld, dus moeten we...
Ze keert namelijk het klassieke principe operari sequitur esse (het handelen volgt op het zijn) om naar esse sequitur operari (het zijn volgt het handelen). Het handelen gaat het zijn vooraf...En voor hen werkt het emanciperend om de cynische horizon achter zich te laten: het feit dat je maar al te goed weet dat je ‘altijd-al’ een product bent van omstandigheden en dat je oordeel niet...Proces en evolutie, verandering en een gedeeltelijke verandering, speculatie en het denken over de toekomst: het zijn allemaal termen waarmee het speculatief pragmatisme probeert om het falen van het

Nr. 109, December 2007 • Jeroen Peeters • ‘Wij’ zeggen, een extreme oefening
Wij’ zeggen is niet zozeer het claimen van een gemeenschap, maar het projecteren van een imaginair sociaal lichaam als horizon, dat alle mensen – en dus een oneindige reeks van verschillen – omvat...Het is een paradoxaal imaginaire, omdat het niet bestaat in het projecteren van een eenheid, maar in de onophoudelijke vermenigvuldiging en disseminatie van verschil – en toch wordt het enkel...15 ‘Wij’ zeggen wordt gereveleerd als een multikorale onderneming, waarbij het feitelijke en het verbeelde, het artistieke en het sociale, het wereldse en het onaardse, het fysieke en het

Nr. 109, December 2007 • Manuela Zechner • Herinner je vandaag.
Wat interessant is, is het feit dat toekomst verantwoordelijkheid vraagt, zelfs al gaat het over een breed perspectief op de zaken...Zelfs als we maar één aspect van het heden in de toekomst projecteren, roept dit heel wat vragen op omdat elke toekomst mogelijk anders zou kunnen zijn, en het is helemaal onze keuze of we denken dat...Deze vorm om te verwijzen naar het heden houdt een soort belofte in of een engagement, dat het feit dat het hier niet gaat om veiligheid of waarheid kan ontwikkelen tot een verantwoordelijkheid die

Nr. 110, Februari 2008 • Birgit Cleppe • Maaksels versus baksels
Hij demonstreert welke middelen de architectuur ter beschikking stelt om een geloofwaardige representatie van de werkelijkheid te realiseren; hoe ze het standpunt, de kijkrichting en de horizon van de...Daar waar de achterwand in het Stuk en het gordijn in de Vooruit spelen met open en gesloten, zichtbaar en onzichtbaar, vormt in het Kaaitheater de afstand tussen haar en het publiek de rode draad van...Het theater van Edvardsen weerhoudt alleen het hoogstnoodzakelijke uit het klassieke raamwerk van theaterarchitectuur en dan liefst onder getransformeerde gedaanten: het luik waarachter Edvardsen

Nr. 110, Februari 2008 • Pieter De Buysser, Christophe Van Gerrewey, Bram... • Minnelijke voorwerpen
Het precieze moment waarop die aankopen plaatsvonden is twee keer een onuitwisbare herinnering geworden – het zijn echter niet de momenten zelf als wel het aantal keren waarop ze in dit geval voor...Ik luisterde in het gras, tussen het voetballen, het eten, het praten door, naar A thousand leaves, met behulp van de nu natuurlijk in onbruik geraakte ‘discman’. Daar, toen, in een reeks...Ik vraag me met haar af of het leven een straf is voor het genot en de vreugde dat het ons beloofde

Nr. 112, Juni 2008 • Jeroen Peeters • Hoe zichzelf een houding geven, hoe zichzelf...
Met het format walk + talk plaatst Gehmacher het spreken, en in het bijzonder de taal van het maken, tegenover de schone dans, waarin dansers horen te zwijgen en geacht worden de moderne kennishie...Expressionisme, inderdaad: niet enkel hun werk staat op het spel, ook de makers zelf geven zich ergens bloot, of spelen minstens met die imaginaire horizon...Het spiegelpaleis en het buiten: aan het einde van zijn walk + talk nam Soulimenko zijn uitgangspunt weer op, schaduwboksend aan de rand van het podium

Nr. 113, September 2008 • Jeroen Peeters • Het toeschouwersimperium
Het afstandelijke getuigen en het paradoxale karakter van hun morele comfort mag blijken uit allerhande verhalen en activiteiten van de gasten op het feest: het naïeve humanisme van de ambassadeur, de...Het ontbreekt de bewoners van het kristalpaleis aan een horizon, ze zijn eeuwige toeristen geworden, geplaagd door verveling...duidelijk te maken hoe unheimlich nabij de realiteit van het globale kapitalisme eigenlijk is – het speelt onverwacht op in het lichaam, ook bij de toeschouwers die zich in het kristalpaleis bevinden

Nr. 113, September 2008 • Jeroen Peeters, Christophe Van Gerrewey, Anoek Nuyens,... • Kroniek
Het is een gepast citaat uit het programmablaadje van (g)hosts, zij het dat de Brussels-Portugese choreografe Lilia Mestre niet terugschrikt voor ‘oneigenlijke’ manifestaties van het spookachtige, die...Als een auteur niet herhaald wordt, maar bekritiseerd, geïroniseerd, omgekeerd, verplaatst –betekent dat inderdaad dat de bewerking zich ophoudt binnen de horizon van het ironische boek...hebben een/het boek (niet) gelezen gooit De Toverberg van Thomas Mann schijnbaar achteloos weg – de tekst keert op het eind als een boemerang terug, maar het is de vlucht van de boemerang waar het om

Nr. 114, December 2008 • Jeroen Versteele, Jeroen Peeters, Anoek Nuyens • Kroniek
En uiteindelijk ook de geheimen intact laten die als horizon de verbeeldingsruimte van hun werk mee vormgeven – seksuele differentie, het geweld van de cultuur, het verlangen naar het beeld...Het is met liefde geschreven voor de personages en hun problemen, maar het is niet lachen omdat iemand op het verkeerde moment met het verkeerde ondergoed uit de verkeerde deur komt...Je wordt als het ware medeverantwoordelijk voor het vertellen van het verhaal, door het steeds weer aan te vullen met eigen associaties en persoonlijke herinneringen