Archief Etcetera

250 document(en) met "Jean-Louis Heel" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 17, Maart 1987 • Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • Steve Kemp ontwerpt zichtbaarheid
België of Nederland, waar Duitsland als voorbeeld geldt, kan ik het licht op een heel andere manier ophangen dan in Engeland; je kan de lichten hier veel hoger in de toneeltoren plaatsen; ook voor het...Soms heeft de ontwerper een heel precies beeld voor ogen, dat ik dan stipt moet volgen...Met Franz Marijnen heb ik een heel hechte samenwerking

Nr. 17, Maart 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Tweemaal Shakespeare: Othello en Koning Lear
Liefhebben en doodgaan In beide stukken woedt heel wat geweld, zowel in de liefde als in het sterven; geweld is een vandaag bijzonder beladen thema: het gegeven bij uitstek dus om de...Wanneer in Tarkovsky's finaal laatste film Het Offer, plots van heel dicht bij een kleine maquette wordt getoond van het huis waar het hele gebeuren zich afspeelt, krijg je een schok; een schok aan de...regie: Franz Marijnen; decor: Jean-Marie Fiévez; kostuums: Jean-Marie en Claude Fiévez; met: Jef Demedts, Bob De Moor, Nolle Versyp, Eddy Vereycken, Ronnie Commissaris, Roger Bolders, Magda Cnudde

Nr. 17, Maart 1987 • Alex Mallems • Doe maar gewoon, dan is het al...
Ik heb toen zowat heel Nederland afgereisd met Lucas Vander-vost en die produktie werd daarnaast ook in reeks gespeeld in het eerste kleine theatertje van de Kraai in Antwerpen...Aan de andere kant was er dan een produktie als De Pelikaan, geregisseerd door Jean-Louis Jacopin, de eerste regisseur binnen mijn professionele carrière met wie ik zeer prettig samen kon werken...Dat repetitieproces is totaal anders verlopen omdat het een heel ander stuk is: Het Park is een caleidoscoop van scènes en personages waarbij elke scène een onderdeel, een pion is van een schaakspel

Nr. 17, Maart 1987 • Luk Van den Dries • DOSSIER OPLEIDING
proberen met de praktijkleraars, Chris Boni, Jean-Pierre de Decker, Achiel Van Malderen en ikzelf, binnen het korte tijdsbestek de leerlingen duidelijk te maken wat acteren in de breedste betekenis...zijn er naast de vele Drama Departments heel wat opleidingen die zich beperken tot een paar cursussen van steracteurs...Lesgevers: Jef Demedts, Jean-Pierre de Decker, Chris Boni, Achiel Van Malderen (spel); Kris Yserbyt (fonetica en dictie); Nicole Delvaux (bewegingsleer); Frans Re-dant (geschiedenis van het spel

Nr. 18, Juni 1987 • Frank Peeters • Theater maken in de tegenstroom
Met ontbloot bovenlijf of geheel naakt; hun extatische dansen zowel verwijzend naar derwisjen als naar ontaarde square-dancers en ten slotte hun zegging waarin een heel gamma aan paralinguïstische...Heel verschillend van de personages in Bacchanten wordt Oedipus hier teruggebracht tot menselijke proporties met een al even menselijke psychologie...Hugo Ver tongen, Dominique Van Haeren, Jean Schols; dramaturgie: Anton Segers: spelers: Luk Perceval, Damiaan De Schrijver, Frank Focketyn; produktieleider: Jean Schols

Nr. 18, Juni 1987 • Marianne Van Kerkhoven • De Glamour en Glitter van het Vlaamse...
Het voorbije seizoen in het Vlaamse theater heeft een hele reeks voorstellingen opgeleverd, die op heel wat bijval van publiek en/of pers konden rekenen...Het hermetisme dat we vandaag in heel wat produkties terugvinden en waardoor een groter publiek wordt afgeschrikt, kan bijgevolg niet altijd verklaard worden door of geïnterpreteerd worden als een...het publiek; dit fenomeen dient óók begrepen te worden als een poging om aan de druk te weerstaan die door andere media én vanuit andere regionen van het theater wordt uitgeoefend en die door Jean

Nr. 18, Juni 1987 • Pol Arias, Johan Thielemans, Luk Van den... • K R O NI E K
Het is heel belangrijk dat men in Vlaanderen eens de geestelijke kluisters afschudt...Waar ik heel nieuwsgierig naar ben, is of bij die keuze nu sprake is van een tijdsbeeld...Ik sta ook heel huiverig tegenover wat er nu gebeurt met al deze nieuwe Vlaamse theatermakers die, op één na, Ivo van Hove geloof ik, allemaal gevraagd zijn om in Nederland

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans, Pol Arias • Peter Sellars, Amerikaanse wonderknaap
Bij het gesprek is hij uitgelaten, beweegt veel met zijn korte armen, lacht zelf heel hard met sommige van zijn uitspraken en wil heel graag onze onwetendheid bijwerken over wat er zich buiten...Juist wanneer je denkt dat je een heel bijzonder moment neerzet, verschuift iemand zijn voeten of begint te hoesten of maakt geluid met zijn programmaboekje...Een heel rijke tekst die de komponist erg geïnspireerd heeft

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Luk Van den Dries, Marianne... • KRONIEK
Dat zijn stukken - ooit gecreëerd door theatergrootheden als Jean Vilar, Jean-Louis Barrault of Pierre Dux - zo weinig bekend zijn en gespeeld worden, is toch wel merkwaardig gezien de opvallende...Vooral de door Pinget gehanteerde taal - voor het niveau refereer ik naar Beckett - met zijn heel persoonlijke stijl en kleur werkt zeer sterk...Intussen publiceerde Willinger al een anthologie van hedendaagse Belgische schrijvers (Anthology of Contemporary Belgian Plays, 1970-1982) waardoor auteurs als Hugo Claus, René Kalisky, Jean Louvet

Nr. 19, September 1987 • Jeanne Brabants • Maar wij moeten verder
foto Jean Guyaux) Met Marcia Haydée repeteren voor "Wien, Wien, nur du allein". (foto Alain Béjart) les" van de opera van Parijs werden gegeven...mijn ogen was het een koorwerk - zoals de Duitse lekendans er heel wat had voortgebracht, maar dit keer gedanst door getrainde dansers...Wat niet wegneemt dat Béjart in de eerste periode heel wat mensen creatief heeft wakker geschud: heel wat Mudris-ten geven thans in de danswereld choreografisch de toon aan

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Jean-Luc Ducourt, Nadi-ne Ganase, Fumiyo Ikeda, Roxane Huilmand...Pol Arias Jean Anouilh - Foto Robert Cohen In memoriam Jean Anouilh Van 1947 tot 1984 zullen er in Vlaamse theaters van de 40 titels van Jean Anouilh zo'n 27...Dat is dan wel lichtelijk anders dan in het naoorlogse Frankrijk waar van de groten alleen Jean-Louis Barrault zich eenmaal aan hem gewaagd heeft (La Répéti-tiori). De anderen hebben hem links

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
de eigen produkties: opnieuw Holland/Houston- Jones, zeer discutabel, en het Alchemie-project, produktioneel heel geslaagd...Théâtre Impopulaire was heel belangrijk als een rustpunt in het festival...Er werd heel persoonlijk gewerkt, wat men niet voldoende onder de knie had, zodat een van de danseressen er in extremis uitgestapt is. Een schizofrenie van de produktie lag ook in de perceptie van

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Zo komt het allicht dat mij van het in Frankrijk nochtans bejubelde duo Mathilde Monnier en Jean-François Duroure weinig meer is bijgebleven dan de unisex kostuums uit de twee duetten Pudique Acide en...De bijna analytische tegenstelling tussen deze vrouwen maakt Les Louves een heel stuk minder spannend dan Pandora, waarin de prachtige Mathilde Altaraz achternagezeten wordt door twee broers of dan

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Trisha Brown, Steve Paxton, Rosas, Jean-Claude Gallotta en Monnier/Du-roure (althans wat betreft Mort de rire hadden allen duidelijk iets te vertellen én verstopten daarbij...Enige uitzondering vormden Mathilde Monnier & Jean-Francois Duroure...Festivals zijn er op dit moment in heel Europa

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
De mensen staan vaak heel ver van de "kennerskritiek". Dat werd in het verleden al heel dikwijls bewezen toen bepaalde stukken tot op de grond werden afgebroken en er toch een goeie publieke...Ook in de kleine rollen zijn Chris Thys (na lange oefening voor de spiegel op het accordeon), Els Magerman en Mark Willems heel trefzeker, al laat de tekst hen in de steek...Marc Cnops ontwierp een ingenieus decor, iets minder overtuigend als een backstage, maar bijzonder goed als het door de ruimte van de scène heel wijd te maken, precies een kleine enge kamer gaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Ze is echter niet zomaar een bedacht personage, ze bestaat ook echt en is daarom ook heel concreet...Jean-Jacques Lemêtre is vanaf de eerste dag permanent aanwezig bij de repetities...Maar dan ontstaat er plots iets heel evidents en merkwaardig genoeg stellen we vast dat, als hij die muzikale evidentie bereikt, dit meestal impliceert dat wat er op de scène gebeurt ook heel juist

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Enkele van die acteurs mengen zich trouwens al heel vroeg tussen het publiek: als Britse "Indische" politiemannen begeleiden ze mensen naar nog vrije plaatsen, organiseren ze de tribunes zodanig dat...van Jean-Jacques Lemêtre; er is het met een minimum aan attributen (een matras, een tapijt, of een paar kussens) suggereren van uiteenlopende locaties; er zijn de mooie uitlopen van scènes met personages...die binnen een heel "reële" tijd afgaan, wat de toeschouwer ruimte geeft om het voorafgaande toch even te assimileren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Salome Bij Harry Kupfer hebben we met een heel andere benadering te maken...De werkwijze werd heel duidelijk tijdens de uitleg die haar assistent Ingolf Huhn op het colloquium van Jeugd en Muziek gaf...Schon, Jack), Ronald Hamilton (Alwa), Colette Alliot-Lugaz, Jean-Marc Van de Weghe, Jules Bastin e.a

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
De taal is in dit spiegelpa-leis een slechte gids want ook zij zorgt door overdadig gebruik van persoonlijke voornaamwoorden voor persoonsverwarring: "Ze lijkt heel aardig/ Ken je haar...Bij de KVS is dat Marc Cnops (die ook al Noréns Moed om te doden, Demonen, Stilte, Depressie van ruimte voorzag). Hij tekent een decorplan waar al duidelijk de regievisie van Jean-Pierre De Decker op...Luk Van den Dries NACHTWAKE Auteur: Lars Norén; vertaling Karst Woüdstra; gezelschap: KVS; regie: Jean-Pier-re De Decker; decor en kostuums: Marc Cnops; spelers: ïngrid De Vos

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
Men kan zich dat op dit ogenblik wellicht niet zo goed meer voorstellen, maar het theater was toen een heel beperkt wereldje in de vele betekenissen van het woord, zeker ook wat getalsterkte betreft...Bert Van Kerkhoven van 1963 af in Antwerpen potentieel aangetoond met zijn opvatting in de lijn van Jean Vilar en het Franse Théâtre National Populaire