Archief Etcetera

1145 document(en) met "Maar " • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 3, Juni 1983 • Luk Van den Dries • KAAITHEATER
de inleiding wordt daarnaast nog wel gewezen op de sterke visualiteit van de voorstellingen en het collectieve werkproces bij het maken ervan, maar als geheel blijft dit toch te algemeen en te summier

Nr. 3, Juni 1983 • Roger Van Ransbeek • KAAITHEATER
Maar ik zwijg, want ik zit in het theater en die Britten van Hesitate and Demonstrate zouden het toch maar gek vinden, zelfs al is de titel van hun performance Goodnight Ladies...Wanneer kunst de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste gevoelens wordt, kan het best leuk zijn voor wie ermee bezig zijn, maar of het even plezierig is voor wie er moeten naar...Technologie is heel belangrijk maar kunst is het evenzeer

Nr. 3, Juni 1983 • Marianne Van Kerkhoven • KAAITHEATER
Zie maar Radeis...Maar de knappe vormgeving verdrong dat gevoel...Dat is een nieuw feit, maar de culturele instanties snappen niet wat er gaande is, zoals blijkt uit het geval Theater Frederik

Nr. 3, Juni 1983 • Marianne Van Kerkhoven • KAAITHEATER
Er zijn snelle, harde, energieke bewegingen, maar ook trage wegglijdende gebaren; de voordien reeds gebruikte woordenschat wordt uitgediept, in nieuwe combinaties getoond, met verwante series...En de druk van het narratieve, die neiging om overal een verhaal in te vinden, speelt ons bij het bekijken van kunst maar al te vaak parten...Er is nog wel geen ruimte voor improvisatie en toeval - in die zin blijft Anne Teresa De Keersmaekers werk eerder verbonden met de Europese traditie dan wel met het Amerikaanse postmodernisme - maar

Nr. 3, Juni 1983 • Theo Van Rompay • KAAITHEATER
Kent: patriottisch braaf, deugdzaam, dom ogend maar slim handelend, hardnekkig principieel, maar ook: gevoelig, Kent komt niet door een of ander procédé tot leven, tenzij dan door de totale...Ik zie misschien een zee, of duinen, of krijtrotsen, maar vooral een houding, een gevoeligheid, een vormelijk eenvoudige maar inhoudelijk complexe realiteit, die mij vrij laat associëren, maar die mij...Vijf keer na mekaar brengt een voorstelling van Decorte die tintelende verwarring in mijn hoofd, terwijl bijna alle Vlaamse voorstellingen mij in lengte van jaren alleen maar moe gemaakt hebben

Nr. 3, Juni 1983 • Johan Thielemans • KAAITHEATER
Magdalena, maar krijgt hier pas een reële functie). Maar de personages beginnen plots naast elkaar te spreken...Decorte probeert het wel, maar krijgt het niet eens goed verteld, terwijl zo een vertelling binnen het kader van dit stuk van ondergeschikt belang is. Maar buiten een gebrekkig vertellen, gebeurt hier...De toekomst ziet er meteen niet erg schitterend uit: Decorte belooft een Tsjechov, maar wie verlangt er naar om Bea Rouffart te horen jengelen in Oom Vanja (liefst in de hoofdrol

Nr. 3, Juni 1983 • Johan Thielemans, Theo Van Rompay, Marianne Van... • KAAITHEATER
Magdalena, maar krijgt hier pas een reële functie). Maar de personages beginnen plots naast elkaar te spreken...Ik zie misschien een zee, of duinen, of krijtrotsen, maar vooral een houding, een gevoeligheid, een vormelijk eenvoudige maar inhoudelijk complexe realiteit, die mij vrij laat associëren, maar die mij...Maar ik zwijg, want ik zit in het theater en die Britten van Hesitate and Demonstrate zouden het toch maar gek vinden, zelfs al is de titel van hun performance Goodnight Ladies

Nr. 3, Juni 1983 • Theo Van Rompay • KAAITHEATER
Een festival is niet alleen motor maar ook uiting van een theaterontwikkeling...maar over ballet...kwaliteit promoveert en discussie aanwakkert, maar bovendien ook een vuistslag is in het gezicht van iedereen die niet kijken wil

Nr. 3, Juni 1983 • Paul De Bruyne • Nogmaals en encore: vragen naar een toneelbeleid
Ik weet niet of ik erg gecharmeerd ben door de toekomstbeelden van de Amsterdamse econoom Van Puffelen (Marketing in de culturele sector) maar zijn roep om een betere publiekswerving verdient aandacht...Wanneer de Vlaamse beleidsmensen nog maar eens te horen krijgen dat het theaterdecreet een kunstenaarsbeleid toelaat maar geen toneelbeleid, beweren ze allen dat het niet anders mag...Maar het gaat ook om de produktiewijze en om de verhouding met de toeschouwers en het publiek

Nr. 3, Juni 1983 • Inhoudstafel
Maar uitgerekend deze regering beknibbelt het schamele budget van Cultuur, een sector die toch al met niet meer dan enig zakgeld naar huis gaat

Nr. 4, September 1983 • Johan Thielemans, Ingrid Vander Veken, Jef De... • KRONIEK
Maar nog maar pas is de vertoning goed op dreef, of het blijkt dat achter alle hoekjes en kantjes voorwerpen zijn verborgen zoals in een zoekplaatje...Vakwerk' kun je zoiets noemen, maar als je weet hoeveel meer er met zo'n actrice mogelijk is... Tweede bezwaar, naast de keuze van middelmatige of stoffige (maar nooit afgestofte) teksten...REPLIEK Gent & Theater 1 De Bron is niet ontstaan uit de samenwerking van mezelve met Guido Lauwaert; want die was niet zo relevant, maar uit het samenvloeien van twee werelden

Nr. 4, September 1983 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Maar ik zit hier, waar het MMT samen met KV naar de eerste klasse gaat...Begin er maar aan...Maar simpele duiven, er IS geen geld meer voor jullie teater

Nr. 4, September 1983 • Paul De Bruyne • Exit Proloog
Na '76 steeds minder een 'algemeen publiek', maar toch...Maar het is vreselijk dat initiatieven à la Proloog, maar dan van betere aard, geen kans meer krijgen...Maar wat dan nog: ik eis het recht op om mis te groeien

Nr. 4, September 1983 • Pol Arias • Jeune Théâtre gooit de luiers af
Wij hebben geen verplichtingen, maar meteen ook geen rechten...Een collega, Patrick Roegiers, had wel een zaal ontdekt, maar toen we gingen kijken schrokken Marcel Delval en ik wel even, omwille van de omvangrijkheid van het gebouw...Er zijn groepen die hedendaags theater brengen maar geen kat in hun zaal krijgen, terwijl het culinair theater daar bepaald niet onder te lijden heeft

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven, Paul De Bruyne • DE WONDERE WERKEN VAN POMA EN CO
Deze groep is verplicht van 5 naar 8 functies te vergroten, maar krijgt daarvoor wel 600.000 fr

Nr. 4, September 1983 • (advertentie)
10) maar met een abonnement bent u goedkoper af: een jaarabonnement (4 nummers) kost 500 fr

Nr. 4, September 1983 • Goedele De Keersmaeker • Eminence grise van de Amerikaanse dans
Graham en haar tijdgenoten hadden immers wel een nieuwe bewegingstaal en nieuwe danstechnieken ontwikkeld die duidelijk verschilden van het klassieke ballet maar zij hebben de dans als een dramatisch...Denken we maar aan Medley van Twyla Tharp dat zich afspeelde op één van de uitgestrekte grasvelden van het New Yorkse Central Park, aan Mere-dith Monks Juice waarvoor onder meer het Guggenheim Museum...Eventueel kunnen verschillende dansers totaal andere bewegingen uitvoeren, eventueel kunnen zij dezelfde bewegingen uitvoeren maar in een verschillend ritme, op een verschillende plaats, alles

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Gerardjan Rijnders:
Maar ik heb het zelf altijd veel meer gezien als, zeg maar, een voorstelling van kinderen die zeggen: 'we gaan eens Tsjechov spelen': een naspelen van naturalisme dus...Dat betekent dat je eigenlijk geen repertoiregezelschap meer kan zijn, maar een groep met een eigen zaal, onafhankelijk van het hele circuit, met geld om per seizoen een paar dingen te doen...Dat het alleen maar een consequente voortzetting is van de dingen die ik de afgelopen jaren gedaan heb

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven • Liz LeCompte: Dat nog steeds vastzitten aan...
Ik denk dat die blackface-humor een manier van overleven was voor de zwarten zelf en dat het nobel en mooi is. Maar het is moeilijk om zoiets nu in Amerika te zeggen...Over politiek in theater "Ik zou zeggen: mijn theater is niet politiek, maar sociaal...Ik denk alleen maar aan mijn eigen plezier

Nr. 4, September 1983 • Marianne Van Kerkhoven, Johan Callens • HET SAMENSPEL VAN TONEELGROEP GLOBE EN THE...
Melodrama maar zonder de parodie, zonder de overdrijving van de gebruikte clichés, zonder de ernst ook van de tragedie; weer eens: die gewilde dubbelzinnigheid van Liz LeCompte...Heel veel, maar ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken; tot net voor ze het stuk zullen zien...Maar ik heb het zelf altijd veel meer gezien als, zeg maar, een voorstelling van kinderen die zeggen: 'we gaan eens Tsjechov spelen': een naspelen van naturalisme dus