Archief Etcetera

128 document(en) met "Rode Zaal" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Vergeleken bij deze veel te grote zaal, annex ruime ontvangstfoyer is de Antwerpse Stadsschouwburg slechts een kamertheater...ondanks de horor en de stromen rode verf

Nr. 44, Februari 1994 • Rudi Laermans • Niets dan schone schijn en ijdel spektakel?
De folder die de toeschouwers aan de ingang van de zaal kregen toegestopt, liet over Sanders choreografische verdiensten alvast geen twijfels mogelijk, 's Mans werk werd erin bewierookt in de lyrische...zo riep vervolgens Sanders lichaam uit - en het buitelde en tuimelde, rolde en bolde over een rode vloermat; het beklom denkbeeldige muren, en het stimuleerde tussendoor een eindeloze homo-erotische

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Zeker in een niet te grote zaal als de Kopergietery (180 tot 200 plaatsen) werkt dat ongecompliceerde spelplezier aanstekelijk...De rode draad, de ordenende samenhang is vervangen door een pluraliteit in perspectief

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Doorheen Tight Right White, de theatervoorstelling van het Dar A Luzgezelschap onder leiding van Reza Abdoh, loopt de blaxploitation-film Mandingo uit '75 als een rode draad...De spelers, tot net voor het einde duidelijk door prikkeldraad van het publiek gescheiden, knippen de tralies van hun kamp eigenhandig door en stormen uitgelaten de zaal in. Maar dat ogenblik van de

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
Cijfers Ondanks het reuzebudget zou het festival toch in de rode cijfers zitten, maar de politieke positie van het festival is zo goed onderbouwd, dat dit geen enkel probleem zou opleveren...En als er dan op zeker ogenblik van een zeer vroeg aanvangsuur overgestapt.werd naar een normale tijd, stond het publiek, zonder enige opvang, vruchteloos te wachten voor een gesloten zaal

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
En inderdaad, veel verbeelding is niet nodig om in dit monumentaal bouwwerk een oorlogsbodem te herkennen: de boeg strijdvaardig naar het Westen gewend, door rode banieren geflankeerd en het statement...Tijdens die momenten waarop het verwachtigspatroon geprovoceerd wordt, ontstaat niet zelden een dialoog tussen de zaal en de scène...Op de planken geen rode vaandels en historisch optimisme, maar hoogtens het marxisme van de Marx Brothers

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Alex Mallems, dramaturg bij de KVS, zei hierover in De Schouwburgkrant van april 1994: 'De rode draad die doorheen die opeenvolgende stukken loopt zou kunnen zijn: wat is waarheid...De KVS-zaal werd voor de gelegenheid door scenograaf Niek Kortekaas zeer bedachtzaam omgebouwd tot een nieuwe abstracte en sobere ruimte die nog slechts luttele sporen overlaat van de oude bonbonnière

Nr. 48, Februari 1995 • Ilse Vandesande • Splendid's van Jean Genet door Het Zuidelijk...
deSingel vond alles plaats op het podium van de rode zaal...De acteurs maakten gretig gebruik van de metalen constructies langs weerskanten van het podium, wat herinneringen opriep aan een scène uit Presley's Jailhouse Rock (1957). Nog voor je de zaal

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Alsof de echtparen in de zaal toch maar niet al te gedemoraliseerd terug naar huis mochten gaan...Rode draden of trefwoorden zijn altijd wel terug te vinden, maar de formele en vooral kwalitatieve verschillen vallen veel harder op

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
Maillard in de KJT-zaal - voor kinderen vanaf ó première : 22 september 1995 Jacques en zijn Meester door Milan Kundera, naar Denis Diderot in de Glazen zaal - voor jongeren vanaf 14 première: 13...door Marc Maillard naar de Fabels van Janosch in de Glazen zaal - voor kinderen vanaf 5 première: 15 december 1995 The lUiZ, desoul-musical door William F.Brown en Charlie Smalls in de KJT-zaal...door Jos Dom in de KJT-zaal - voor kinderen vanaf 7 première: 3 mei 1996 Rode Schoenen door Tiziana Lucattini in de Glazen zaal - voor kinderen vanaf 10 première : 17 mei 1996

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
bestijgt en zijn ding doet of zegt voor een publiek dat naar hartelust de zaal in- en uitloopt - doet elke inbreng onrecht aan...Mambo van de vriendschap tussen de Volkeren van Veruschka & De Rode Muzen; choreografieën van Jan Fabre en van 'éminence grise' Trisha Brown; de eerste langspeelfilm van Franciska Lambrechts; het

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Op het olijke deuntje van een Tiroolse fanfare kan het achter een stevige pot nog 's nalachen over wat tevoren vanuit de zaal werd gesmaakt...Het stof op het rode pluche eronder werd wat de overige opvoeringen betreft niet uitgeklopt

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Zo ook in een zaal waarin statische ontwerpen van Panamarenko hangen en staan opgesteld, ontwerpen van bewegende en vliegende dingen...een andere zaal liggen twaalf naakte mensen...Een zwarte en een rode ronde vilten doek draperen ze in een driehoek om hun lichaam, spreiden ze uit tot een cirkel, vouwen ze tot een kegel

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Voorstellingen : 12, 13 april 1996 (premièrereeks), deSingel, Rode Zaal - Villanella (03/248.38.00); 14, 15, 16 april, De Warande, Turnhout (014/41.69.91); 18 april, CC Berchem

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Rode neuzen en zotte-beestentruuks zijn echter verdwenen binnen de recente opkomst van het circustheater...het begin is hij een typetje, klungelig en onhandig, maar hij bouwt deze ongeschminkte mengeling van August, Pierrot en andere Maxen zonder rode neus uit tot een waar personage dat op het einde alles...Ook Frans Brood Producties, het belangrijkste theaterbureau voor dergelijke producties, stelt vast dat slechts een klein deel van het ruime zomerpubliek ook naar theater in de zaal gaat

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
En jonge acteurs die opgeleid zijn in de kleine zaal hebben heel wat tijd nodig om in een grote zaal over de eerste vijf rijen heen te raken...En over grote theaters wordt altijd gezegd dat er niet veel volk zit: 'maar een halve zaal'. Dat zijn dan wèl driehonderd mensen...Ook je gebaren moeten veel kleiner in een kleine zaal

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
De drie rode lobben - niet de lijsten - worden gespiegeld in de lichtroze gevelvlakken onder de kroonlijst, en completeren ze zo tot drie cirkels - als rode zonnen - die door de kroonlijst in twee...schouwburg heeft het plein - een geïdealiseerd 'buiten' - omgebouwd tot een zacht en comfortabel 'binnen', dat dan nog enkel voor en na de voorstelling te zien is. Want tijdens de voorstelling zelf wordt de zaal...producties er tot hun recht komen, of zelfs om zo'n zaal vragen

Nr. 62, December 1997 • (advertentie)
MAHAGONNY SONGSPIEL + HAPPY END Kurt Weill / Bertolt Brecht Première: 3 januari 1998 Cultureel Centrum Strombeek-Bever Hasselt, Cultureel Centrum 7/1/98 Antwerpen, Rode Zaal...Kunstencentrum Vooruit 18/3/98 Amsterdam, Stadsschouwburg 13/4/98 Dordrecht, De Kunstmin 17/4/98 * 7/3/98: galavoorstelling ten voordele van het Rode Kruis BEHOUDEN STEM Monteverdi / Henderickx / Van

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Soms lijkt het alsof de mensen in de zaal geschilderde wezens zijn en niet echt aanwezig, soms lijken ze op sterven na dood of is de voorstelling van die aard...Een overweldigend acteerminimalisme: 'Iedereen herinnert zich Rons echtheid, het feit dat hij op een scène zo transparant was, de wijze waarop hij daar stond en de zaal inkeek met die grote blauwe...Als Ron niet was gestorven, zaten hij en ik nu ergens aan de Rode Zee voor vijf mensen een stuk van Judith Herzberg te spelen

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Wat hij ook doet, er is één rode draad: zijn keuze en interesse, zeg maar passie voor mensen...Een fel contrast met wat Fransien van der Putt optekende in Notes: 'Volgens Hoghe is het beter de grens tussen podium en zaal te respecteren, opdat een toeschouwer zelf kan bepalen wanneer en hoe hij