Archief Etcetera

128 document(en) met "Vader Ja" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
ben ik moe ? SCENE 2 NA DE BRUILOFT EURIDICE Mooi... ORFEUS Ja... EURIDICE Als je goed luistert... ORFEUS Ja... EURIDICE...Antwerpen, dat is toch te ver ? ' 'Maar jij rijdt toch graag auto ? ' 'Ja, ja, ja...MOEDER Komplex ? JULIA Ik weet het niet, ik vind het... Nou ja, het begin... VRIENDIN Het eerste hoofdstuk, ja, dat... JULIA Maar daarna wordt het een beetje

Nr. 34, Juni 1991 • Karen Welling • De Trust speelt Weisman en Roodgezicht
de verhouding tussen vader en dochter vindt hij voldoende aanleiding om tot de conclusie te komen dat als je maar lang genoeg aan een blanke krabt er vanzelf een fascist tevoorschijn komt...Weisman : "O ja, dat zullen we nog wel eens zien ! Er bestaat niet eens een woord voor anti-indiaans

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Ja, gered, je hebt het goed verstaan, gered...Naarmate ik de taal beter beheerste en ik me beter uitdrukte werd Yoko verdrongen, ja, uiteindelijk vergeten...Ja, zuster, ja, dokter

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Ja meneer...dochter die haar vader met zijn broek af op een stoel heeft vastgebonden en dan met haar hoge hakken zijn twee ogen uitstampt...daar dan nog fier "Ja" op antwoordde en dat ze daarbij in het spoor traden van de groten der aarde zoals daar zijn: Buster Keaton en Freek De Jonge, was ik toch blij dat ik er zeker van kon zijn dat

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Etcetera: Dat is dat associatieve kijken ? Perceval: Ja, maar dan zonder dat je iets gezien hebt...Perceval: Ja...uitroeiïngsziekte, de verwarring, de economische onzekerheid,... In zekere zin zijn dat inderdaad clichés, maar ik voed mijn kinderen op dezelfde manier op als mijn vader mij opvoedde, ook al had ik gezworen het nooit

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Seneca, Nero's leermeester, vertelt een extreem wreed verhaal waarin de ene broer zijn neven te eten geeft aan hun vader, enkel en alleen om aan zijn wraaklust te voldoen...Ja en neen...Ja, omdat de vertoning in de eerste plaats het sterke verhaal wil laten zien

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
1946 keert een zoon terug bij zijn ouders na zijn opsluiting in een Duits gevangenkamp . Zijn vader heeft tijdens de oorlog met de bezetter meegewerkt en is als bij wonder aan de repressie ontsnapt...Colettes vader is van huis weg, haar moeder ligt ziek te bed en zijzelf probeert voor het huishouden en voor haar zusje te zorgen zonder dat de buitenwereld op de hoogte raakt...Ja, jank maar

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Vroeger, ja, in de zestiger jaren... De lapidaire afwijzing van de voor de hand liggende verwijzingen naar het sociaalkritische aspect en het thema van de waanzin in Büchners Woyzeck roept...Lenz is in menig opzicht de vader van het sociale en politieke drama

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
de laatste lange scène van de confrontatie vader-zoon verschijnt een therapeut/repa-rateur in een witte jas met Opel-embleem...Zou hij een graffito aanbrengen, ja of nee

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Uiteindelijk voldeed Philoktetes op bevel van zijn vader aan Herakles' verzoek, waarop die de jongen uit dankbaarheid zijn legendarische boog en de giftige pijlen schonk...Het appelleert aan onze voorstellingen van lichamelijk lijden en sterven, maar speelt daar tegelijk een perfide, ja demonisch spel mee...Zijn deugdzaamheid verschilt immers van die van de Grieken, ja ze verdraagt zelfs niet eens de nabijheid van doodgewone mensen

Nr. 46, Januari 1994 • Mieke Kolk • Het universum van Karst Woudstra
emancipatie en regressie en des te meer regressie daar waar de vader groter, machtiger en absoluter is: als een vorst...Kots Temidden van al dit oorlogsgedruis rond Koning Oedipus en andere tragedies verschijnt dan Hofscènes, het absolute drama van vader en zoon dat eindigt in de meest deerniswekkende ondergang...Ja, het zijn er te veel: sadisme, masochisme, flagellatie, verminkingen als aspecten van zelfhaat en imploderend geweld - maar met het verdwijnen van een logische werkelijkheid raken we aan de

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Hinderik loopt wel erg te koop met zijn frustraties (ongelukkige jeugd, vader vroeg overleden, altijd bij moeder opgesloten gezeten, gemis aan vader-figuur, enorme verzameldrang, riep als 12-jarig...Maar ja, de mensen vinden het 'schoon', nietwaar, er komen extra-voorstellingen en ook de muziek(!)pers vond het wel mooi

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Het was een vreselijke dag, maar de geest van mijn vader heb ik er niet gevonden...Kunnen mensen met een andere culturele achtergrond zich daarin herkennen volgens u? Tabori: Oorspronkelijk Oosteuropees, ja...Toen ik klein was, heb ik van mijn vader geleerd, in die zaken niet te abstract of algemeen te denken

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
De neiging bestaat om het werk te overschatten, maar dat is begrijpelijk met zo'n eersteling - en dan de jeugdige leeftijd van de vader...Elena: Ja...Zoals tijdens de monologen van Edward in De dans van de reiger de taal naar een ander register verschuift, installeren de imaginaire scenes tussen vader en dochter ook een andere manier van spreken

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Nou ja, juist daardoor is het toneel...Waarschijnlijk is dat de belangrijkste reden dat ik ooit zelf wilde gaan toneelspelen, niet dat het ooit anders had gekund, want het was van meet af aan duidelijk dat ik moest doen waar mijn vader mee...Mijn vader schijnt, na een jaar of tien op het toneel te hebben gestaan, op een avond plotseling besloten te hebben om het nooit meer te doen en heeft het toen ook nooit meer gedaan

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Ecstasy werd de troost direct in het begin geboden, in de tekst van de alcoholische vader, met zijn lekkende lever, hart en hersens: 'Ik werd een stinkend fonteintje / Zo noemde Abeltje me / "Opa...Toneelgroep Amsterdam / Serge Ligtenberg en de liefde voor je medemens - dé kern van Rijnders' vertellingen - wegvalt, ja, wat blijft er dan nog over...ellende begraven Breed lachend omzien zonder wrok Dat alles noemt men wijs Wel dat alles kan ik niet Ja ik leef in een vreselijke tijd (vrij naar Bertolt Brecht

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Ja...Heiner Müller: Ja...André Müller: U had de eerste maal gemeenschap in 1951, juist op de dag waarop uw vader uit protest tegen Stalin de DDR verliet

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Ja, zo kan ik het ook... Het was juist de taak van Van Kerkhoven, Lambrechts en Verstockt geweest om niet alleen de achterstanden te signaleren, maar deze ook weg te werken...Er deed zich in de jaren van het oprukkende management-denken in een verzadigde consumptiemaatschappij een niet mis te verstaan dochter-vader en zoon-moeder conflict voor, gevoed door ideeën buiten

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
George in een brief (van 23 juli 1967) aan zijn vader: 'Mother once told me that I had a complex that made me view the world as I do...Natuurlijk is Jackson ook niet mals voor zijn vader...voor de toenmalige overheden al te bedreigend, ja zelfs gevaarlijk leek

Nr. 63, Maart 1998 • Barbara Baert • De kleuren van de geest
Een tweede vrouw, deze keer oud en met een boorling in de armen, komt ten tonele en zegt aan de nar dat hij de vader is. De nar ontkent...En ja, misschien een dosis vermetelheid