Archief Etcetera

1052 document(en) met "Hij" • Resultaten 781 tot 800 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Als een exhibitionistische Lola Montès moet hij - in welke melancholie hij zich ook bevindt - telkens weer het spektakel van de vervoering opvoeren...Een zelfbegoocheling die hij maar al te goed kent, waarvan hij tegelijk meester en slachtoffer is. De kritische relatie tot objecten is een romantische relatie die zich van om het even welk voorwerp...Voor de rest bekijkt hij het langzame verdwijnen van die ene verschijning, als hij het ongeluk heeft te lang criticus te moeten zijn

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
Sinds hij eind 1993 als dramaturg aan de slag ging in de KVS schrijft hij haast nooit meer voor het tijdschrift waarvan hij twee jaar hoofdredacteur was...Hij schrijft daar o.a...zijn opstel Het theater en de cultuur schrijft hij: 'Men moet trouwens begrijpen dat als wij het woord "leven" uitspreken, het niet gaat om het leven erkend door de buitenkant der feiten, maar om dat

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Als hij refereert aan ideologische onafhankelijkheid zit hij misschien juist...het artistieke veld gaat het toch om de kunstenaar en wat hij wil vertellen, meent Deputter...Hoe scherp de blik van de criticus ook is, zijn werk wordt pas interessant wanneer hij gaat vertalen, wanneer hij onthullingen doet die de rest op het eerste gezicht onwaarschijnlijk achtte

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Toneelprodukties De Tijd, regisseur en acteur), Frans Redant (sinds dit seizoen directeur van de KNS) en Eva Bal (artistiek leider Speelteater). Hij peilde naar hun verwachtingen en grieven t.a.v...En hij provoceerde...Dat bedoelt ook Lucas Vandervost wanneer hij zegt te verwachten dat recensenten houden van het theater

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
hij er niet al te snel toe overgegaan zijn subtiele evenwichtsoefeningen overboord te gooien in ruil voor heel wat grovere middelen en is het publiek niet mede daardoor al te lui en ondankbaar...Vandaar ook een ervaring van marginaliteit: de criticus beseft terdege dat hij niet voor het eeuwige schrijft, dat zijn 'kunststukjes' slechts de zeer beperkte levensduur van een eendagsvlieg hebben...Een criticus is dan ook niet iemand die licht het principe van de breuk zal hanteren: hij behoort niet tot de revolutionaire voorhoede van het nieuwe, of tot de dwangmatige verdediging van het oude

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
die zin had Desmet een groot respect voor de passie en de gedrevenheid van Wim Van Gansbeke, maar had hij moeite met zijn goeroe-achtig statuut en zijn fanatisme voor een bepaalde vorm van...Eric Rinckhout ziet de evolutie als volgt: 'Bij Yves Desmet zijn er in die mate verschillen omdat hij voor heel de krant een mengeling nastreeft van berichtgeving...Op die manier probeert hij mensen in een pagina te lokken die ze anders toch niet zouden lezen

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Hij vestigt de aandacht op het onopgemerkte; wat bekend voorkomt, plaatst hij onder een bevreemdend licht zodat er een nieuwe uitdaging van uitgaat...Oneffenheden strijkt hij niet glad, maar scherpt hij aan...Kortom, hij is inderdaad geen gemakkelijk gezelschap, maar hij houdt er wel het leven in. Marleen Baeten De meeste theatercritici in Vlaanderen werken als free-lancer

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Sterker nog: het lijkt wel of de kunstenaar blij mag (en moet) zijn, over het feit dat hij in de smaak valt...Alles wat hij uitdrukt, alles wat hij doet en zegt, wordt (als in deze Faust) door 'bewonderaars' onschadelijk gemaakt...Het publiek moet willen begrijpen, waarom een kunstenaar zich uit op de manier die hij gekozen heeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ondertussen slaat hij houten latten stuk...Als hij een brief wil schrijven om orde op zaken te stellen op zijn landgoed Oblomovka, blijkt de inkt opeens op te zijn...ieder geval laat hij zich door haar bedwelmen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hij maakt onderdeel uit van het gebouw, dus is het belangrijk wat hij zegt...Met een pedagogische benadering van jongeren heeft hij moeite...Hij werd gek van de manier waarop hij in bestaande educatieve organisaties moest functioneren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Zowel voor Het Liegen in Ontbinding, als voor De Pijl van de Tijd verzamelde hij teksten van verschillende auteurs, die hij naast mekaar plaatste: Samuel Beckett, Julian Barnes, Maurice Maeterlinck...Het laat Cassiers de ruimte om de toeschouwer tot openheid en zelfactiviteit te stimuleren, en dat blijft hij doen, of hij nu met een tekst als Angels in America werkt of met eigen montages als Het...Liegen in Ontbinding,. Hij hoedt er zich wel voor de keuzes die hij van de toeschouwer verwacht, te sturen

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Er waren in die voorstelling momenten waarop hij niet toneelspeelde, maar toverde; zoals Jessye Norman kan zingen alsof ze door God is aangeraakt

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
wordt hij door het 'onderhoudend' theater constant de andere kant uitgeduwd...Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...Hij zal begraven worden op het Père Lachaise kerkhof te Parijs, bij 'le mur des fédérés', de plek waar de Communards met z'n allen werden gefusilleerd, omdat ze het gedurfd hadden zichzelf een stem te

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Een toneelspeler die niets kan Etienne Decroux zei: 'Een toneelspeler kan eigenlijk niets en dat is ook goed, want als hij zou weten wat hij zou moeten doen, wat hij zou moeten kunnen, dan zou...Wij waren daar erg van onder de indruk, en daarna begon hij weer heel erg hard te lachen en zei toen zoiets wat wij al eerder hadden gehoord en dat hij toen weer opnieuw voor ons zei, omdat hij dacht...De enige echte leraar die ik op het gebied van de regie heb gehad zei altijd dat hij het absoluut niet aankon dat hij een stuk had gelezen voor hij begon te repeteren

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het spannendste moment van het seizoen veroorzaakte een alcoholicus, aanwezig bij Sterke drank in Oud-Zuid, een voorstelling van De Wijze Kater (een amateurgroep). Al in de bar had hij zich...luidruchtig aangemeld als liefhebber van sterke drank, met als pikant detail dat hij - na een leveroperatie -net ontslagen was uit het ziekenhuis...Met een flinke wodka achter de kiezen ging hij zich rechtstreeks bemoeien met wat zich op het podium afspeelde

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik dacht: hij communiceert toch met zijn collega-dansers, hij beweegt, hij springt, hij rent...Hij speelde in een tent...Hij jengelde niet, hij liep heen en weer

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een man legt zijn vrouw nog snel uit wat hij zich weet te herinneren van de Trojaanse oorlog, hij bladert vervolgens in het programmaboekje om te zien of het klopt wat hij zegt

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De theatermaker bedient zich van een beheerste stijl, hij brengt verschuivingen aan in bestaande en beproefde codes van acteren, hij hanteert montage-technieken, hij grijpt terug naar de retorica...Hij weet waaróm hij in wélk stuk wil gaan wonen, wélk materiaal hij waartoe wil hanteren, en welke stijlmiddelen bij die tijdelijke bewoning wel en niet geoorloofd zijn...Rijnders is dan net weg bij het eerste gezelschap waaraan hij leiding gaf, Globe in Eindhoven (1977-1985). Hij regisseert in 1985 de toneeltekst Das Käthchen von Heilbronn van Von Kleist in de

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Al gauw beseft hij dat het theater zoals hij het op school geleerd heeft geen ruimte biedt voor de verbeelding van de toeschouwer...Hij stelt vast dat hij, in zijn pogingen om het gezelschap bijeen te houden tijdens de repetitieperioden, met ongelijke wapens moet strijden...Met Luk Perceval deelt hij een groot heimwee naar een teloorgegane eensgezindheid, maar, schrijft hij aan zijn 'visakaartbroeder': 'Ik denk niet dat wij in de mogelijkheid zijn om dit ritueel opnieuw

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Hij is gemaakt, hij staat er, hij wil publiek...Overigens kwam hij vervolgens natuurlijk toch, dat was zijn eer te na...Maar toen gaf hij een draai aan zijn werk, en hij oversteeg in zijn enscenering van Tsjechov de meester