Archief Etcetera

965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 801 tot 820 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Toen ik afstudeerde in Utrecht wist ik dat dit kon...Een "ervaringsacademie", zo noem ik datgene waar ik van droom...Naast een uitbreiding van de projectenpot - wat tevens een verrijking zou betekenen voor de podiumkunsten voor volwassenen - is het logisch dat de betoelaging van de zogenaamde kinderkunstencentra

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Tegelijkertijd dwingt deze avond Amanda Miller tot de constructie van een gekristalliseerd artistiek ik, tot een kernachtig zelfportret...Het is niet duidelijk wat wel en wat niet bij het speelvlak hoort...Het moment van zelfdefinitie vond dus niet, zoals ik boven schreef, plaats in de keuze van de hernemingen, maar in de creatie van Four for Nothing

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
En daarin ligt nu juist wat wij kwaliteit noemen verborgen...Zijn manier van dansen, het feit dat hij zich nooit in een pose terugtrekt, wekt de indruk dat je precies kunt volgen wat er gebeurt...Wat je met andere woorden zou kunnen formuleren als: hoe 'iets' ontstaat uit niets; een moment tussen, dat nooit zijn voltooiing vindt

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Ik zocht wat de aders, het bloed nodig hadden op dat specifieke moment en welke richting het opging als je die zaken vrij liet...En pas aan het eind, aan het eind van de voorstelling, heb je de tijd om te denken aan wat 'daar' gebeurd is. Mijn verbeelding speelt bij het aanmaken van dit materiaal een grote rol, maar ik heb toch...Wat ik ook mooi vind en de laatste tijd steeds meer merk, is dat de beelden die ik toon op vele totaal verschillende manieren worden geïnterpreteerd

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Zo ontstaat er een open netwerk en, wat meer is, een heuse Klapstukfamilie, want heel wat artiesten zijn productioneel met Klapstuk verbonden, of waren reeds op vroegere festivaledities te zien...Ik denk het niet...Danser en toeschouwer zitten wat dat betreft in hetzelfde schuitje: 'Zonder mijn blik blijft je lichaam wat het altijd was: een valstrik van eenzaamheid' (Jan Fabre), maar ook: 'Souvenirs van het

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Alleen weet ik dat wat ik zie en hoor op de West End in 1980 geenszins klopt met wat er in die opvoering werd nagestreefd...Welnu, bij een geslaagde opvoering van een werk waarin die begrippen centraal staan, begrijp ik als toeschouwer min of meer wat ze betekend moeten hebben...Wel ben ik verplicht toe te geven dat mensen zoals d'Oliveira, Straub, Godard of Akerman met de moed der wanhoop blijven filmen en dat wat ze doen wel de moeite waard zal zijn

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
wat heb je gedaan, waar ben je mee bezig, wat heb ik gezien, wat vond ik mooi, heb je die film ook gezien, god god god da's een goeie regisseur, da's een goeie acteur... - allemaal dingen die vrij...hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Wat hij ook doet, er is één rode draad: zijn keuze en interesse, zeg maar passie voor mensen...Wat later blijft een microfoonstandaard eenzaam achter in een sobere lichtbundel: vijftig jaar na zijn dood rest er van Schmidt weinig meer dan zijn stem...Ik toon hoe ik ben,' zei Hoghe aan Tuur Devens in Het Belang van Limburg

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
En dan kwam de gestapo eens binnen net toen gij aan het zingen waart en ze hoorden het niet, ze vroegen mijn pas en gingen weer buiten, en ik werd wat wit toen ze weg waren en dacht: daar zal ik eens...En weet ge wat, ik zal het zeer vlug schrijven en er dan mijn handen over heen leggen zodat niemand buiten u het lezen kan: ik hoorde u, er trilde ginder iets zeer diep in mij, en mijn vrouw vroeg me...En ik vraag me af, wat "vermakelijkheid" betekent in het hoofd van een oud mannetje

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Bovendien zal die voortdurende registratie niet uit de toon vallen in wat hij zelf 'gedocumenteerde levens' noemt...Niks transcendentie of aanbidding van goddelijke sterren, deze beeltenissen zijn wat ze zijn en indien ze meer beloven, moeten ze worden kaalgeplukt...Als ik ging slapen, zei zij: "Zet die film nog maar eens op

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
Dit is wat Georges Méliès, één van de allereerste cineasten en de maker van vele betoverende trucagefilms, volgens filmhistoricus Georges Sadoul vertelde: 'Ik heb voor de Warwick Company in Londen...Het bleef echter niet bij die persoonsverwisseling want wat gebeurde er...Ik herken ook de koningin, en als ik niet overtuigd was van het tegendeel, zou ik geloven dat wij onszelf hebben gezien

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Die vertrouwde volkomen op de regisseur, zo van: 'Zeg wat je wilt, en ik doe het'. Etcetera: Heb je wel eens meegemaakt wat mensen sterrenkapsones noemen: sterren die het hoog in hun ster...Ik sta daar gewoon te staan, niet anders dan anders, en mensen komen ongevraagd naar me toe en beginnen me aan te klampen op een toon van: 'Wat is er jongen...Ik dacht: ik laat ze met rust, ik doe alsof ik ze niet ken, ik spreek er geen woord tegen

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Kansarmoede en kunst: een trend?
De meeste aanwezigen spraken hen niet tegen, maar in hun getuigenissen, vragen en oproepen legden nogal wat interveniënten ongewild de gapende kloof bloot tussen de invalshoeken van de kunstensector...het om kansarmen gaat, evenals het begrip 'kunstzinnige-vormingswerker'. Plots wordt iedereen die workshops begeleidt in scholen of groepen gebombardeerd tot 'kunstenaar'. En ik weet het, duidelijke...Maar het begrip 'methodiek' bijvoorbeeld wordt voor van alles en nog wat gehanteerd zonder dat telkens te benoemen

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
Gretchens tragische verzuchting die ik tot de mijne had gemaakt, 'Mein Ruh ist hin/ Mein Herz ist schwer', heb ik sinds kort achter me kunnen laten...Ik voel zijn wanhoop aan, ik ervaar zijn verscheurdheid...Wat ik zag was nochtans niet meer dan een kunstmatige constructie, die me de ingangen aanbood om er zelf iets bij te denken

Nr. 63, Maart 1998 • Wouter Van Looy • Iets leuks voor de kinderen
Ik zag een voorstelling nabij Luik, waar het talrijke jonge publiek na afloop de zaal verliet zonder een klap applaus...Ik heb nog geen enkele kinderopera gezien waarbij het symfonisch orkest wordt ingezet...Jammer, want wat op dit vlak wordt gepresteerd staat in schril contrast met wat de opera's de afgelopen jaren voor hun 'echt' publiek op de planken hebben gebracht

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Tom en ik voelden ons vrij om uit de brontekst scènes te selecteren in functie van wat wij voor ogen hadden...Wat ik niet wist, was dat sommige acteurs niet ten dienste wilden staan van de anderen en van de vertelling...Ik meende het toen ik zei dat ik het desnoods helemaal zelf zou spelen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Koen Tachelet over de crisissen en paradoxen van een gezelschap In volle transformatie Ik vond het heel moeilijk om goed naar Ten Oorlog te kijken, en ik denk dat ik niet de enige was...Toen heeft iedereen opnieuw moeten beslissen: doe ik het of doe ik het niet...Het is mijn nieuwsgierigheid die het gehaald heeft: als ik het nu niet doe, dan ben ik er niet bij geweest

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Maar wat het is dat ik ook ben: noch ik/ Noch enig mens die mens is en niets meer,/ Kan ooit tevreden zijn met iets, totdat/ Hij vrede neemt met dit: de mens is niets...Maar dat geldt ook voor Gloster en Leonora: wat geforceerd (zowel in de tekst als de opvoering) wordt ook hun verhouding ziek gemaakt van onbegrip en haat...Ik vind dit gebral het best werken in Edwaar The King: het klinkt als een soort gangstarap met invloeden van Tarantino's Pulp Fiction

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Daarin zoeken we een kruispunt tussen wat onszelf fascineert en wat kinderen of jongeren aantrekt...Wat is echt gebeurd en wat is geïntroduceerd om het verhaal theatraler te maken...Als hij dan ziet dat de zon ook opkomt wanneer hij niet kraait, besluit hij: ik blijf het doen, ook al weet ik het

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
Ik heb dit alleen maar gedaan omdat ik misselijk werd - en dat gebeurt hier in ons brave land vaak - van dat aanhoudend doorschuiven van verantwoordelijkheden in verband met de operaopleiding...De anderen zullen er op de een of andere manier ook wel komen maar ik weet niet of dat het theater zal zijn wat ik zou willen zien...Misschien kan ik aan acteurs leren wat zangers meer hebben: vakkennis, kunde, techniek