Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1169 document(en) met "DAT IS HET" • Resultaten 841 tot 860 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
te creëren waarin het onechte of gespeelde (het artificiële, dat wat het personage moet worden toegerekend) niet langer valt te onderscheiden van een directe, ongeënsceneerde lichaamstaal (het...Het podium lijkt meermaals op een theatraal obscene scène: niet het tonen van een intieme werkelijkheid -een geslachtsdeel, de geslachtsdaad -maar het feit dat met een 'iets' (ziekte, reëel...cultuurwetenschapper te zijn noch het werk van Georges Bataille te kennen om te beseffen dat het laten vervloeien van kardinale grenzen, het herstellen van een continuïteit waar een cultuur breuken of cesuren aanbrengt en

Nr. 45, April 1994 • Luk Van den Dries • In memoriam
Uit het niets creëerde ze een studiecentrum voor theateronderzoek dat zich toelegde op de begeleiding van de theateractualiteit...Op een moment dat er nog geen kanalen waren voor ernstige reflectie, nog geen tijdschrift, en geen theaterinstituut, bood de VUB onderdak voor wie het denken en spreken over theater wou oefenen...Ze verbond dat namelijk met een Jungiaanse interpretatie van het Zelf als antwoord op maatschappelijke repressie en fragmentatie

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
Het meisje dat 'dol is op alle dingen (...) die van lente en liefde spreken' en haar leven slijt met het borduren van bloemen 'die, ach, geen enkele geur hebben' komt aan haar einde temidden van een...Dat gebeurt spectaculair, want in een oogwenk wordt het hele toneel gevuld met koor, figuranten en een vermenigvuldiging van de rekwisieten die we al kennen uit het kamertje van de Bohémiens: piano...De strijkers zongen dat het een lieve lust was, evenwichtig ingebed in het filigraan van de nevenstemmen van het hout

Nr. 45, April 1994 • Hugo Durieux • Het zachtjes breken van een takkenbos
Ik vermoed dat de partituur op bepaalde ogenblikken noise (ruis) voorschrijft, en die wordt dan door de muzikanten uitgevoerd door het omvertrappen van een blikken afvalemmer, het kapotslaan van een...en oog (musici moeten hun maskers wegtrekken en leren spreken), Japan en de westerse wereld (dat is neon versus schemer). Jaja, het is er allemaal wel in terug te vinden, maar of het een confrontatie...Dat is geen punt; publieken zijn aan het leren dat ze actief moeten worden, en dat zij zelf voortdurend moeten kiezen op welke elementen van het aangebodene ze zich zullen concentreren, en hoe ze die

Nr. 45, April 1994 • Benoît Vreux • Het 'Jeune Théâtre': leven en dood van...
Maar dat bracht de nodige verwarring teweeg, vooral het feit dat sommige leden tegelijk rechter en partij zijn...De slotsom was dat er zaterdagochtend een communiqué werd uitgegeven waaruit de theaterwereld vernam dat "Het Jonge Theater weigerde verklaringen af te leggen en een cultureel debat aan te gaan zonder...Er is dan wel meningsverschil over de strategische middelen die moeten worden aangewend om de overheid in het debat te betrekken, iedereen is ervan overtuigd dat de benarde situatie van het Jeune

Nr. 45, April 1994 • Bart Van den Eynde • 't Wordt beter weer
Ze zijn fier op hun West-vlaamse roots en kanaliseren hun muzikale energie in het 'combo' De Dolfijntjes en de 'big-band' De Vrienden van het Bos...Na Dracula, gebaseerd op Bram Stoker, bracht hij binnen Stagecoach, het podium dat de Beursschouwburg, CVA en De Zeyp jonge Brusselse gezelschappen aanbieden, twee produkties: De Grote Walvis / La...Het Manifest Het Manifest bestaat in de eerste plaats uit Wim Van den Driessche en Dries Verhegen

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Dat levert een probleem op van zichtbaarheid en dus van centen, het gaat tegen de decretaire verplichtingen in, maar dan moet het gevecht maar op dat terrein gevoerd worden met beleid en adviesraad...Dat geurt naar betutteling, maar het hangt maar af van de invulling ervan en het soort dialoog dat men op artistiek vlak kan tot stand brengen met de artiesten of groepen...Het is tekenend dat alleen het Kaaitheater onder de kunstencentra voltijds dramaturgen in huis heeft

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Maar het fenomeen dat je beschrijft doet mij vooral vragen stellen over de opleiding zelf, bij het feit dat mensen inderdaad niet veel meer presteren na drie jaar opleiding...Etcetera: Dat zou betekenen dat wat wij als 'generaties' waarnemen een louter kunstmatig onderscheid is? Dat het samenklitten van theatermakers in groepen veel meer te maken heeft met het onderscheid...Mark Bultereys: Het komt mij voor dat veel jonge theatermakers nu geconfronteerd worden met het probleem dat mensen die hen recenseren geen generatiegenoten zijn, en vaak niet begrijpen wat de inzet

Nr. 45, April 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Redactioneel: Nog altijd
Vandaag, maart 1994, acht jaar en twee directies (Lex en Tillemans) later en nu er weer over een nieuwe leiding is beslist, zouden we het acht jaar oude artikel kunnen reproduceren zonder dat het...de ingediende kandidaturen voor de KNS-directie, is precies het feit dat aan alle kandidaten gevraagd wordt het 'organiek reglement' te ondertekenen waarin de meeste van de hierboven vermelde bezwaren...Dat Walter Tillemans het gezelschap nog verder begeleidt in de eerste helft van dat seizoen - hij blijft in de KNS aan het werk tot 1 januari 1995 - kan enkel als een doekje voor het bloeden worden

Nr. 46, Januari 1994 • Bruno Koninckx • Peter De Graefs Ombat
De man stelt zich die vraag omdat Bénicao nogal een vreemde vogel is. Iemand die met het probleem zit dat hij slechts één van de 57 miljoen Brazilianen is. En één 57 miljoenste van iets, dat is toch...vreemd dat in de tekstuitgave staat "In '28 werd ik geboren", terwijl de Graef in de voorstellingen die ik gezien heb het jaartal '58 noemt...Maar af en toe gaat hij een beetje over die scherpe lijn: dan komt zijn techniek meer naar de oppervlakte en heb je het gevoel dat hij op effect speelt

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Callens • De Faustus van Torka T
Het drama, dat zich eigenlijk in de psyche van zijn hoofdpersonage afspeelt, deed zo een gezond beroep op het verbeeldingsvermogen van de toeschouwer, zonder in slaafse imitatie te vervallen...De daaropvolgende windstoot die wat verdorde bladeren op de scène deed schuifelen was zo zacht dat het publiek in het ongewisse bleef of Faustus al dan niet succes had geboekt...Bij Carry Goossens strookte dat nog met de arrogantie van zijn personage, het vermoeide gevoelen van we hebben het allemaal al gezien en gehoord

Nr. 46, Januari 1994 • Stefan Hertmans • De Nijinski-gedichten van Stefan Hertmans
de enkele choreografieën die hij maakte, bleek Nijinski (1889-1950) zijn tijd ver vooruit, maar het is vooral als danser dat hij zijn gelijke niet kende; het publiek verafgoodde hem om zijn technische...Een doorgangshuis opent dus op het moment dat bij Nijinski de stoppen doorslaan, en eindigt als hij - drie jaar na zijn overlijden in Londen - op het kerkhof van Montmartre zijn definitieve rustplaats...Het zou nu erg flauw zijn om te gaan zeggen: is poëzie dan niet meer dan dat

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
Het siert Lod dat het uit de buurt blijft van misbruik...Het gevaar is dat de wereld van Lod op zichzelf terugplooit, dat het eerder een vluchtheuvel is waar men over de schouders kijkt dan een venster op de wereld...Soms denk ik dat live muziek en theater of dans moeilijk te verzoenen zijn... Maar het blijft altijd een beetje strijd

Nr. 46, Januari 1994 • Fred Six • De kaap genomen
De sporen van die boeiende interactie in het kritisch denken over theater zijn terug te vinden in de bijdrage van Marianne Van Kerkhoven in Het vel van Cambyses II, een dossier dat deel uitmaakt van...de inleiding lezen we dat gezocht werd naar teksten "waaruit een bewustzijn sprak omtrent welke kapen het theater op dat ogenblik moest nemen". Het betreft o.m...Het mozaïek dat hieruit ontstaat, is een collage van nu eens analyses van concrete produkties of fenomenen die bij het overlopen van onze jonge theatergeschiedenis toch blijkbaar moeilijk te negeren

Nr. 46, Januari 1994 • Pieter T'Jonck • De erotiek van een pas die danspas...
Altijd weer is er die gedachte - dat de dans een transformatie bewerkstelligt van het voor de hand liggende, het vertrouwde materiaal dat ons dagelijks bewegen is. "Vast staat dat de danseres...Het ligt voor de hand dat zo'n beladen suggestie over de werking van dans ook leidt tot een sterke bezetting ervan met verboden en taboes, en dat is al van in de oudheid het geval...Dat leidt niet zelden tot reducerende en denigrerende opmerkingen als deze van Crato in Lucianus' dialoog Over het dansen 1-7: "Dat zou er nog aan ontbreken, dat ik met een baard van deze lengte en

Nr. 46, Januari 1994 • 
hun natuurlijke expressie in de geïnspireerde ambachtelijkheid van de componist, die laat horen dat hij schreef niet voor de eeuwigheid, maar voor hen die in het theater plaatsnemen...Men kan volhouden dat er eigenlijk niets gebeurd is. Deze abstrahering die het mogelijk maakt tot de essentie van het gegeven door te dringen, is voor een belangrijk deel het werk van scenograaf John...Dat is het wat Cochran duidelijk maakt; hij verdedigt zijn personage niet, hij zet het neer zoals het is", onevenwichtig en impulsief

Nr. 46, Januari 1994 • 
Hij deed dat práchtig en hij maakte van zijn grote monoloog in de derde scène van het tweede bedrijf het vocale hoogtepunt van de avond...Het probleem met dit personage is dat het zowel allegorische trekjes heeft als belichaming van menselijkheid en schoonheid, maar dat men anderzijds de behoefte gevoeld heeft het aannemelijk te maken...Vere probeert zich te verzoenen met het oordeel dat hij geveld heeft, het evenwicht dat hij hierdoor bereikt is evenwel twijfelachtig

Nr. 46, Januari 1994 • Gunther Sergooris • Peter Grimes in de Munt en Billy...
Het is wel een feit dat bijna het volledige werk van Benjamin Britten, vaak onder zijn leiding, op Decca beschikbaar is. Dat is natuurlijk voor een hedendaags componist een ongekende luxe...Het probleem met dit personage is dat het zowel allegorische trekjes heeft als belichaming van menselijkheid en schoonheid, maar dat men anderzijds de behoefte gevoeld heeft het aannemelijk te maken...Men kan volhouden dat er eigenlijk niets gebeurd is. Deze abstrahering die het mogelijk maakt tot de essentie van het gegeven door te dringen, is voor een belangrijk deel het werk van scenograaf John

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Op zoek naar Patrice Chéreau
Toen het nieuws bekend werd dat de film van Chéreau zou deelnemen aan het festival van Cannes 1994, verwachtte gans Frankrijk dat hij nu (eindelijk) de Gouden Palm in de wacht zou slepen, temeer omdat...Het lijkt alsof hij zich wil afzetten tegen het taaie cliché dat opera een statische kunst is. De zanger is een lichaam dat op geen enkele manier verschilt van dat van een acteur...Chéreau verklaart dat hij dat het voordeel van het filmmaken vindt

Nr. 46, Januari 1994 • Konny Hoeben • Het universum van Karst Woudstra
analogie met de brand in Ibsens Spoken zou men verwachten dat de brand een eind maakt aan het bedrog waar het voor staat...De vergissing die Melchior maakt is dat hij het 'echte' leven naar het toneel wil transponeren...Door vervolgens zelf geen deel te willen nemen aan dit 'echte' leven raakt hij in een isolement waaruit geen terugkeer meer mogelijk is. Het eerste verhaal dat hij vertelt in het stuk is dat van de


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK