Archief Etcetera

858 document(en) met "Ik-figuur Hoe" • Resultaten 841 tot 858 worden getoond

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
Het eerste wat ik deed toen ik hier kwam, was theaterwetenschap gaan studeren [aan de K.U.Leuven, PA]. Het tweede jaar ging ik naar de toneelschool [de Antwerpse Mime Studio, PA]. Intussen leerde ik...Ik doe wat ik wil en ik doe echt niet wat ik niet wil...Ik hoop dat het niet arrogant klinkt, maar ik heb geleerd met mijn hersenen om te gaan gedurende de dertien jaar dat ik in het westen ben

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
Als ik naar voorstellingen met Franstalige of Vlaamstalige wortels kijk, zie ik uiteraard een verschil, maar waarin dat zich precies uitdrukt is moeilijk te omschrijven...Ik droom ervan om zoiets als in de Opéra Royal de Wallonie te zien...Ik weet niet of er voor een culturele ontplooiing zoiets als een minimumkwantiteit aanwezig moet zijn

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Kazungu, de metis
Hij vertelt zijn verhaal off-voice, rustig en sereen, in de ik-vorm, terwijl hij landschappen toont in Rwanda en archiefbeelden uit de jaren ’40 en ‘50...de film vertelt Kamanayo hoe hij zich België geheel anders had voorgesteld – als een grote volgebouwde stad – en hoe leeg en koud België was vergeleken met het paradijselijke Rwanda...Multiculturalisme Ik wil de term multiculturalisme op een bespiegelende manier benaderen, niet als een duidelijk omlijnd doel of een concrete toestand, maar als een esthetisch en zelfs ethisch

Nr. 76, Maart 2001 • Nezha Haffou • De vrouwelijke figuur in Azetta
de vrouwelijke ‘micro-politics’. Grensruimte Hoe multicultureel het publiek ook was, het had geen eenvoudige taak...Ik wil argumenteren dat Bracha een radicale subversieve draai gegeven heeft aan deze visie op de problematiek...Verstoppertje Ik vraag me af of Borderline-bezoekers met dezelfde Maghrebijnse geschiedenis als ik het paradoxale gevoel zouden gehad hebben dat hoe meer het PSK de veelheid van tapijten als

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
Mijn fascinatie voor het Oosten begon natuurlijk met de vraag welk soort theater ik wou maken en vooral hoe ik mezelf wou voorstellen...wezen kan ik aan het publiek voorstellen, hoe kan ik verglijden tussen subjectiviteit en objectiviteit, tussen realisme en abstractie...Als ik Tanaka vraag, hoe ik dat nu nog meer kan trainen, antwoordt hij: ‘Denken, de dans denken, altijd opnieuw denken waarom je danst en wat voor soort danser je wilt zijn, en vooral een zeer

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • 'Het is alsof je als performer moet...
De geschiedenis onderwees me, ik zag hoe dans evolueerde, ik zag: ze gingen van daar naar daar en van daar naar daar...Ik begon het onderscheid te zien tussen modern en postmodern, ik begon te zien of iets al dan niet kitsch was...Ik kwam hier in het kader van een culturele uitwisseling, ik heb veel geleerd, ik ben veranderd, ‘ontwikkeld’, door de confrontatie met iets dat ik niet kende

Nr. 76, Maart 2001 • Erwin Jans • Het meervoud van de multicultuur
Zo vermoed ik dat de inbreng van de Indische muzikale ritmes in de tweede helft van de jaren zestig – en dan heb ik het niet alleen over popmuzikanten als George Harrison die naar India trokken, maar...Theater is mijn medium en ik vertel wat ik te vertellen heb...Ik maak deze voorstelling met Marokkanen omdat ik in een buurt met Marokkanen heb gewoond en mijn buurjongens Marokkanen waren

Nr. 76, Maart 2001 • Redactie Etcetera • De weefsprong
De Zuid-Afrikaanse danser George Khumalo vertelt hoe hij zijn choreografieën concipieert op het snijpunt van verschillende culturen...Marianne Buyck beschrijft hoe de Turkse cineast Yilmaz Güney in zijn film Yol toont hoe vijf gevangenen tijdens een korte verlofperiode reageren op de intern verdeelde Turkse samenleving...Maar eigenlijk gaat het niet over westers-oosters, het gaat altijd over ik, over wie ik ben

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Ik moest afwisselend denken aan Kung Fu – de dansers leken soms heuse krijgers – en aan West Side Story, maar allicht past het beeld van de ongenaakbare torero nog het best bij de geënsceneerde...Want Grote Gebaren zijn als bewegingen uit de tijd; ze passen niet bij de huidige geïnformaliseerde omgangsvormen, reden waarom ook ik haast reflexmatig moest denken aan voormoderne beelden (die...Ik zag een heel andere voorstelling, vol fysiek intensieve poses maar zonder dat de geënsceneerde lichamelijke dramatiek zoiets als een emotionele binnenkant bezat

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Hoe ze ook keken, het podiumgebeuren viel stil en verstarde – tot een klassiek aandoend tableau...Want Grote Gebaren zijn als bewegingen uit de tijd; ze passen niet bij de huidige geïnformaliseerde omgangsvormen, reden waarom ook ik haast reflexmatig moest denken aan voormoderne beelden (die...Toen ik de voorstelling een tweede keer zag, goed vier dagen na de avant-première, bleef alvast dezelfde indruk overheersen: 9 Floorscenes maakte het verschil tussen ‘kitsch’ en ‘kunst’, tussen

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • 'Eén uur omhelzen, één uur is mij...
Maar hoe kan ik dan voor hem zingen...Terwijl ik het aanbod van het komende half jaar doornam, moest ik niet lang nadenken...Naast het feit dat ik betwijfel of de kinderen hierover bevraagd zijn, vrees ik dat men ervan uitgegaan is dat het genieten van een voorstelling recht evenredig is met het van meet af aan begrijpen

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
Over Vanity van Vincent Dunoyer is al het nodige gezegd en geschreven, ook in dit blad (zie de bijdragen van Pieter T'Jonck en Jeroen Peeters in Etcetera 74). Toch wil ik hier graag nog iets kwijt...Ik doel uiteraard niet op hun letterlijke blik, de kijkrichting van hun ogen...Vanity duurde een goed half uur, maar de ‘lessen’ van deze voorstelling zal ik niet licht vergeten

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Daar worstel ik steeds mee: hoe bewaar ik de suggestie van chaos, met al die mooie ruismomenten, zonder dat het een troebele soep wordt...Mooie ruismomenten’, dat is een karakteristiek Carina Molier-begrip, vind ik, vermoed ik...Ik kom bij haar niet alleen altijd op prettige manier ontroerd en door elkaar geschud uit een voorstelling, ik wil bijna steeds dat het na het slotapplaus gewoon meteen opnieuw begint

Nr. 75, Maart 2001 • Jan Bosteels • De Nachten durven niet mere te durven
En daar wringt het schoentje hoe langer hoe meer...Om te beginnen waren het mijn zoveelste Nachten, en ik had er al betere gezien, met bijvoorbeeld Peter Verhelst en Tom Lanoye die on tour overigens nog mochten meedraaien...En ik heb al betere Crossing Border gezien, het Nederlandse oudere broertje van De Nachten, met een overvloed aan sterke en buitenlandse muzikale en literaire acts

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • De Onttovering
Het is me in het afgelopen jaar meerdere keren overkomen dat ik twee voorstellingen op één avond wilde zien, de eerste voorstelling wat uitliep, en ik vervolgens door enkele behendig manoeuvrerende...Ik voel me verplicht om in deze lijn door te werken, ook al concentreer ik me meer op dans...Ik zou bijvoorbeeld in dezelfde positie als hij verkeren wanneer ik het Tanzthater in Wuppertal van Pina Bausch zou overnemen

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
Wanneer Zafir stilvalt, dringt Kaftast aan: ‘vertel eens hoe gaat het verder, wat gebeurt er in het donker, details wil ik, Asttenville, hoe worden de lijken verdeeld, wat doen ze met de tanden, en de...kinderen, (…).’ kaftast: Ik wil het weten, generaal Asttenville, alles: het woeste reciteren van hun ware naam, hoe ze precies mekaars snorren en pijpenkrullen in brand staken, het banket achteraf, de hitsige...het vierde ‘stukje’ – met de welluidende titel In de knel – zegt Wouter: ‘Ik denk aan de brieven, ik denk dat ik de brieven heb bedacht, ik denk dat de brieven mij laten denken dat ik de brieven heb

Nr. 75, Maart 2001 • Pieter De Buysser • Een kleine doortocht buiten verdenking
lekgeslagen woorden, ik leg aan, ik ontsta waar ik mijn naam verruil, waar ik voor me wijk tot jij verschijnt, in de geboorte van een letter, in het leven van een teken...de onhoudbare dood van de machtige symbolen, sterf ik en verschijn jij, Hoor, ratelliefste, onder het wentelen van de tekens, hoe ik en jij en geschiedenis...regen die er nog niet is, ik besluit alles te doen in naam van wat nog niet is ik ga de weg die me begaat, ik zie de vlakte na de brand, ik hoor, ik hoor nog

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
Ik was des te meer ontgoocheld omdat ik Verhelsts werk zo vurig had bemind...Maria Salomé kon ik geen enkele troost vinden, ik kwam er nooit in thuis...Hoe meer de taal doordrenkt is van het lichaam (het verlangen), hoe meer ze lijkt op ‘zoete razernij’. Zo zegt Broeder Lorenzo in Romeo en Julia bij het horen van Romeo’s drift: ‘Is het mogelijk het