Archief Etcetera

1009 document(en) met "WEL OOK NIET" • Resultaten 841 tot 860 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Bruno Latour • Manifest: De modernisering heeft nooit plaatsgevonden
Alles wat niet in de pas loopt met de vooruitgang beschouwen ze als archaïsch, irrationeel of conservatief...Er moeten dus niet te veel tegenvoorbeelden zijn...hebben dan wel degelijk een toekomst en een verleden, maar de toekomst heeft dan de vorm van een in alle richtingen uitdijende cirkel en het verleden wordt niet voorbijgestreefd, maar hernomen

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Die participatie zal ertoe leiden dat het ook op de natuurlijke stroom van die energie zal willen ingrijpen, hem zal willen manipuleren, en zo handelend ook een ingreep op de tijd zelf zal plegen...Maar er kwam meteen ook een besef dat film een illusie is, die achteraf aanschouwd wordt, waar dus hoe dan ook het gebeuren al een verleden heeft en vastligt...Een beweging uitzetten in de tijd, daar komt een dosis intuïtief aanvoelen bij te pas, want ook al zijn chronometer en de leer van Laban wel hulpmiddelen, echte methodologieën voor het creëren van

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
De regisseur maakte zijn huiswerk, hoewel je je daar omwille van de hoge productiedruk ook niet te veel van moet voorstellen...Er waren niet veel mogelijkheden tot verandering, ook niet in het decor...Nand Buyl: Het vak leren, daar geloof ik niet in. Je kan wel alles wat erbij komt leren: de techniek, het spreken, de taal, de houding,... wat nu ook allemaal voorbijgestreefd is. (Staat recht en

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Later is dan Fred Engelen gekomen; eigenlijk wist die ook niet zo goed wat hij moest doen; hij ging in Beersel bij Teirlinck zijn instructies halen...Achteraf kon hij mijn toelating als acteur niet meer ongedaan maken; ik kreeg dat eerste jaar bij de Studio dan ook goede en mooie rollen te spelen...Nu het dorp niet meer bestaat had wel een politiek onderwerp, maar was toch een heel existentieel stuk waarin de schuldvraag centraal stond

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Niet de herkomst van de teksten is belangrijk (die hoor je pas afgeraffeld op het eind van de zit), niet de context van stuk en auteur, maar de werking van de woorden op zich...De formule raakt aan een grote mate van puurheid in tekst en spel die niet meer wil zijn dan dit: theater zonder veel cinema (dixit Raders). Paradox Vandaag blijf ik haken in de...Als het tijdelijk vastnemen van wat voorbij gaat en eigenlijk niet te vatten is. Met het hoofd en de lat hoog in de lucht maar met de voeten stevig op de grond

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de kunstwereld wel af en toe lijkt op een nest ganzen of eenden die net als in de proeven van Lorenz het eerst bewegende voorwerp of wezen achternalopen...Hun dramaturgie is niet ontsluierend zoals de kritische journalistiek, het is geen dramaturgie van de winst zoals in het documentaire theater van de jaren '70; maar het is ook meer dan een dramaturgie...Benjamin is ook actueel omdat hij een minder groot modernist is dan Brecht, omdat zijn spelers niet enkel de vervreemdingseffecten hanteren, maar ook zelf in de anonimiteit en vervreemding niet tot

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Niet iedereen had echter zo een eigen en scherpe visie op het werk: Stein maakte er een ietwat flauw en oninteressant symbolistisch sprookje van; ook bij Herbert Wernicke groeide het nauwelijks boven...Pelléas bevond zich lager dan Mélisande, en kon niet meer hogerop; het trapje van Mélisandes torentje reikte niet tot beneden...Een academisme dat zich al uit in de vormgeving: voor Moses und Aron maakte Karl-Ernst Hermann een decor dat wel heel erg deed denken aan George Tsypins vormgeving voor Peter Sellars' Saint-François

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Ik heb mij ongeveer een half uur afgevraagd waarom de man zijn publiek niet aankeek...Schwab heeft zich ondertussen dood gedronken, Ernst heeft niet meer gesproken sinds hij zichzelf in Faust tot verstomming schreef en ook de taal van Cataract is nu enkel en alleen nog tegen zijn...Het offer dat Goetz met zijn 'isolatiefoltering' brengt, is meteen ook een offer dat het toneel als strijdtoneel voor maatschappelijke discussie enigszins afzwakt

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
niet alleen door om te kijken, maar ook door te anticiperen en vooruit te durven blikken...beiden tijdens de debatten niet alleen werden geciteerd en opgevoerd, maar ook op de korrel genomen...Passen in dit verband ook niet de verfrissende opmerkingen van de tien jongeren die op de slotdag de leden van de festivaljury (en mezelf in het bijzonder) hun 'technische' kijk op het theater

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Ook Steven Heene van De Morgen was enthousiast over deze 'gave en onderhoudende' Soldaat-Facteur, 'niet zomaar een seizoensopener... meteen ook een goede, kwaliteitsvolle productie...Wat je ook zou kunnen zeggen is dat deze De Soldaat-Facteur en Rachel een toonbeeld is van wat theater net niet moet zijn...En hij is niet blijven steken bij de zwartwitbeelden in zijn hoofd, maar hij groeide mee, en weet ook de hartslag van deze generatie op het toneel voelbaar te maken

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Wachten op Godot, was in 1950 al wel geschreven maar nog niet opgevoerd...die zin, zegt Emmanuel Levinas (De tijd en de ander), is eenzaamheid 'dus niet alleen maar wanhoop en verlatenheid, maar ook een kracht en een trots en een soevereiniteit...op het- niet-kunnen-oplossen van die tegenstelling ook niet het politieke theater van de jaren '70 in zijn schriftuur stukgelopen

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Niet zomaar omwille van de schoonheid van de beweging, maar ook omwille van de kalmte en de concentratie op het doorbreken van fysieke barrières en de daarmee gepaard gaande verrukking...Door observatieonderzoek en verandering begin ik te beseffen waar ik wel en waar ik niet in geloof...van het lichaam dat niet gereproduceerd kan worden, vergt een transformatie van het lichaam in die mate dat het niet van buitenaf maar van binnenuit wordt gemotiveerd en zelfs in de artificiële

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Hoewel ook Forsythe eens in een interview heeft laten vallen ook niet zoveel nieuws te verzinnen, maar zich eenvoudig met ballet bezighoudt, gaat hij daarbij wel systematisch te werk, althans als...Balanchines balletten eindigen de dansers niet op hun rug op de grond, bij Forsythe wel...Ballet is als een taal waarvan we de betekenis niet precies meer weten, maar nog wel kunnen invoelen, omdat de gecultiveerde, westerse hoffelijkheid zich erin vastgebeten heeft

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Het verbaasde me dus niet dat hij mijn twijfel aan mijn al dan niet choreografische deskundigheid wegnam: als ik het wilde, zou ik wel een middel vinden om het te kunnen...Ik kon hem dus niet opvangen, of beter gezegd niet betrekken bij film- en dansprojecten, zoals die enkele jaren eerder wel hadden plaatsgevonden...het besef hiervan misschien ook de reden waarom het boek van Van Schaik zo voorzichtig en onderkoeld is? Van Manen doet niet gewoon en heeft nooit gewoon gedaan: dat mag eigenlijk niet

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Tegelijk zet hij die architectuur niet heerszuchtig in, à la française, maar behandelt hij het perfecte construct als een fragment dat in de stad zijn plaats wel opeist, maar die niet tracht te...Aan de voorstelling mag niets voorafgaan, - ook de architectuur niet...Maar ook al kan men vinden dat men zo'n theater vandaag niet meer kan bouwen, en ook al is het zeker waar dat zo'n zaal ook veel onmogelijk maakt, toch zal iedereen het er over eens zijn dat heel wat

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Zijn het wel naaktfoto's? Ik ben op dit moment daar niet eens meer zeker van...verband met die verlangensconstellatie, moet ik iets verklappen wat niet op de foto's te zien is. Maar is het wel belangrijk genoeg...Misschien doet het er inderdaad niet toe, want de bezoeker van een tentoonstelling, of de lezer die deze obligate inleiding overslaat, kan het niet weten

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Shakespeare is een heilig auteur, zijn naam staat niet voor theatraal potentieel, maar voor een even heilige tekst, een verzegelde 'letterlijkheid'. Liefst voer je hem zelfs niet meer op...De vraag naar 'trouw' ten opzichte van de Shakespeare-tekst moet dus niet gesteld worden: zoiets bestaat niet, niet in het toneel, niet in enige andere vorm van 'singuliere', lichamelijke...Er is geen 'echte' liefde meer, geen liefde die niet van bij haar ontluiken al bedreigd is - niet door rivalen maar door de wreedheid van de filmmontage zelf

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Bedenk mogelijke scenario's om jezelf te beschermen: neem niet plaats ter hoogte van een vleugel, ook niet vooraan, achteraan of in eerste klasse, want daar trek je de aandacht van de kaper; mijdt ook...Niet in de populaire cultuur van de spektakelfilm die - hoe goed gemaakt ook -, meestal toch een fictief karakter heeft...Ook niet in de kunst die steeds meer plaats inruimt voor abstracte concepten en zelfreflexiviteit, beide vijanden van de angstige spanning, de ongebreidelde emotionaliteit en het verpletterende

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Ze imponeren niet, ze behagen niet...Het beeld als verteller Ook de titel Felix in Exile is voor meerdere interpretaties vatbaar: is Felix de naam van de man of betekent het 'gelukkig'? Wie het nog verder zoekt, vindt wel enkele...De man staat ook voor de toeschouwer

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt
Indien deze overstijging niet plaatsgrijpt kan er geen sprake zijn van kunst...Wat ik nu juist waarneem, doet er eigenlijk niet toe...Daarom kan men ze wel bekijken, zelfs genieten, maar nooit ervaren: de blik verliest er zich niet in zoals in een andere blik