Archief Etcetera

1111 document(en) met "EN ZO" • Resultaten 861 tot 880 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik word nu medepatiënt in hun inrichting, ik wil via die man die alsmaar hout kapot slaat woorden herkennen, en die woorden misschien ook stilletjes voor mezelf formuleren...Slapen mag zo...Zo'n onbezonnen alles-of-niets-houding kan het leven de mooiste en de beroerdste kant uitsturen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Blok: 'Maar het is niet vrijblijvend wat er uitkomt, en het is niet zo dat we geen successen zouden willen...van Jan Hietala (persoonlijke reflecties op aids), meer indirect in het project Teksten vanuit een gevangenis, en niet te vergeten Victoria's Moeder en Kind en Het Ovalium...Christien Boer Moeder en Kind is te zien op 25/8 (20u30), 26/8 (17u) en 27/8 (17u) in het Nieuwpoortteater in Gent, en op 2/9 en 3/9 om 20u30 in Theater Bellevue in Amsterdam

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Die gaan hierin zo overtuigend te werk dat de voorstelling alles in zich heeft om een referentiepunt te worden voor wat een regisseur en acteurs met mekaar kunnen verwezenlijken...De afstand tussen Het Liegen in Ontbinding, en Angels in America wordt op dat moment wel erg klein: 'Ik zie niet zo'n groot verschil tussen Angels in America en de afsluitende stukken van Arends en...zijn onderzoek naar de werking en de zin van die fictieve werelden (en van het brein achter die werelden, vaak de kunstenaar) is het werk van Cassiers er zo alsmaar politieker op geworden

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Thee en koffie...De personages krijgen een gezicht, een stem, ogen, een lichaam, handen en voeten...Op zo'n dag treden tien koren op, in twee zalen en op een buitenpodium

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Vandaag zijn er nog nooit zoveel toneelspelers aan het woord geweest en nog nooit met zo weinig stem...De vroege jaren zeventig heb ik als zo'n moment van emancipatie ervaren, als een ogenblik van grote vreugde om wat je ontdekte en veranderbaar achtte...Om maar één en een politiek voorbeeld te noemen: de Commune van Parijs was zo'n eilandje; het hield 72 dagen stand en werd in 1871 op bloedige en radicale manier van de kaart geveegd

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Maar al bij het zien van onze voeten onder het gordijn van het kleedkamertje, begon die man heel hard te schreeuwen dat het zo absoluut niet ging en dat hij weg zou gaan en dat wij eerst maar eens...En toen wij toch dat kleedkamertje uitkwamen en hij van zijn woede bekomen was, gingen wij op de grond liggen en moesten wat ingewikkelde oefeningen doen en daarna... Hierbij schreeuwde hij luid...woonkazernes die overigens helemaal niet zo lelijk zijn als je ze niet a priori lelijk wilt vinden en waar de geschiedenis heeft huisgehouden, je loopt daar enige tijd rond en denkt, na eerst verbijsterd te zijn

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
En die dansbewegingen, zo verrassend, zo puur en poëtisch...Er was geen sfeer, overal ritselende zakjes chips, een op en neer geloop, en niemand die verantwoordelijk was om voor wat rust te zorgen...Je kan natuurlijk zeggen dat het stuk zelf genoeg moet hebben om de kinderen en het publiek in de ban te krijgen, maar in zo'n rommelige toestand beginnen, maakt het wel heel moeilijk

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik geloof sterk in de wetenschap dat mensen van dieren afstammen - paarden kunnen ook zo mooi dansen op muziek...Een geënsceneerde vrijpartij tussen man en vrouw - kunstig, ludiek en toch herkenbaar - leek uit het leven gegrepen...De opgebouwde spanning was zo bijzonder, dat we (en vele andere toeschouwers) in onze stoel gekneld bleven, ook na de voorstelling

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Vijf minuten voor aanvang rommelt het publiek naar binnen, echtparen, een eenling, kleine groepjes, en her en der een docent met zijn leerlingen, want Shakespeare skoort hoog op de menukaart van het...de eenvoud van dit moment, waarop de vierde wand volledig wordt opgeheven, het publiek direct aangekeken en aangesproken wordt (en reageert), ligt voor mij een belangrijke kracht van het toneel...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De schrijver en regisseur van deze scène zegt er zelf over: Ik vind het prachtig, zo'n scharminkeltje op zo'n grote vent...Inhoudelijk, of zo U wilt: filosofisch, zijn de verscheurdheid, de boosheid en de woede in het werk van Gerardjan Rijnders moeilijker te grijpen, te vatten...Ecstasy werd de troost direct in het begin geboden, in de tekst van de alcoholische vader, met zijn lekkende lever, hart en hersens: 'Ik werd een stinkend fonteintje / Zo noemde Abeltje me / "Opa

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
Over hoe warmte en agressie, onschuld en sexualiteit vermengd zijn, over hoe hard de stamp van een pluchen slipper kan aankomen... Vier volwassenen en vier kinderen spelen...Hoe is het zo ver kunnen komen...En toch is het vernietigen van alles wat geschreven en gedrukt is zijn voornaamste bezigheid... Een monoloog, geschikt voor iedereen vanaf 14 jaar

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Zo rustig verwoordt Luc Perceval het nog in 1992, maar al in juli '93 vallen er woorden als 'opstoten van pijn en verdriet', 'schaamte', 'wanhoop' en misschien nog wel het meest: 'verwarring'. Een...Zo intuïtief als Luk Perceval denkt en schrijft, zo sterk theoretisch onderbouwd reflecteert Stefaan De Ruyck...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
en al negen jaar de eerste en enige festival-directeur) en Johan Thielemans (publicist, lid van de jury van 1991 tot en met 1993 en juryvoorzitter voor het Theaterfestival 1995) De inzet van het...En daar zit in Nederland het probleem: onze theaterjournalisten discussiëren zo zelden met elkaar...Tevengebroed - dat was zo'n belangwekkende "starters"-voorstelling, gemaakt op een Toneelschool - stond één avond in Vlaanderen, en daar zat het hele Vlaamse deel van de jury

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
gerecupereerd en onschadelijk, al kakt, pist, poept en zuipt hij nog zo veel...De Trust brengt de voorstelling als een grote orgie van taal, seks en geweld, zo naturalistisch (maar niet realistisch) en zo bloot als mogelijk...Wanneer de kunst dit abstracte, nog onbemiddeld negatieve moment ook effectief in een concrete realiteit zou omzetten (en zo niet langer fictie zou zijn), zou dit alleen een meedogenloze en absolute

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Zo niet de helden en heldinnen uit de toneelliteratuur: zij lopen regelrecht de fuik in. En daarmee bevestigt het toneel dat lottig besef, die machtloosheid, die zo diep in de individuen van onze...Het overkomt ons niet dat we geen meningen meer hebben en - zo we die al debiteren - weigeren de consequenties ervan te dragen, want dat willen we: neuzelen, borrelpraat, onszelf horen praten en alles...Het overkomt ons niet dat politici als Frits Bolkestein en Filip Dewinter (ik gooi ook zo maar eens wat namen op een hoop, Bolkestein) de politieke agenda bepalen met hun op gezond verstand en gezond

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten, Loek Zonneveld • Redactioneel
Zo hadden we graag een rondetafel-gesprek georganiseerd tussen een aantal 'belangwekkende' Vlaamse en Nederlandse regisseurs...Zo belandden we met een vraag naar de samenhang tussen werkstructuren en produkt bij Victoria in Gent en Festival aan de Werf in Utrecht...Het werd een pamflet over realiteit en fictie, binnen en buiten het theater, en over hoe dat 'binnen' en dat 'buiten' met elkaar te maken hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Bij de voorstelling In het spoor van Miles bleef zo'n kind maar praten en praten, en die mama zei daar niets van...Als architect en scenograaf ben ik me steeds bewust van hoe zo'n omgeving inwerkt op de perceptie...Op reizende voorstellingen heb ik het niet zo begrepen: ze moeten zich willens nillens aanpassen aan zalen, en vaak wringt dat, zijn de proporties tussen toeschouwers- en speelruimte vertekend

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ondanks de uit de grond schietende paaltjes en obstakels, hadden ze hun weg door het centrum van Enschede snel gevonden...Toen de laatste werkstudent om 12.00 uur arriveerde (hij had zich verslapen), keken de vijf anderen met koffie in de hand toe, hoe onze technici en de groep uit Luik de enorme kisten op het toneel...Vervolgens rende ik naar de telefoon en heb stad en land afgebeld: kom hierheen, kom kijken!. Tijdens de schoolvoorstellingen mogen er geen kinderen op het balkon

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Bands die nog maar net begonnen zijn - eigenlijk hebben ze niet zo veel te vertellen, en kunnen ze amper een gitaar vasthouden, maar ze willen wel heel graag...Zo'n elementaire spanning en kracht zoekt Koos Terpstra ook in het theater...Wat goed is en wat slecht is - dat is niet zo rechtlijnig

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Je kan enkel van een criticus verwachten dat hij (lees in wat volgt ook 'zij' en 'haar') doet wat hij denkt te moeten doen, op de manier en met de woorden en de constructies die hem het beste lijken...Kritiek als kunstvorm Meteen kan zo ook aan een andere - en niet minder belangrijke - voorwaarde worden voldaan: dat we eindelijk eens gaan afstappen van de idee die de kritiek ziet als een...02/201.04.04 Administratie Griet Van Laer (VTI) Verkooppunten Etcetera wordt verkocht in de betere boekhandels en krantenkiosken van Vlaanderen en Nederland en in de volgende