Archief Etcetera

1029 document(en) met "HET WEL" • Resultaten 861 tot 880 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Bart Meuleman • Jukebox
het vroor dat het kraakte toen we naar huis gingen...hoewel we het ons niet meer hoefden aan te trekken, begrepen we plotseling waar het om ging...dankzij het bestaan van kunsten als de onze ging het weer de goede kant op met de samenleving

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Hierbij wordt het Turkse aandeel voornamelijk bepaald door in het Westen levende/werkende mensen die zich nog wel met Turkije verwant voelen, maar die zich bovendien als kunstenaar een weg hebben...misschien is het toch de oorzaak, en is het voor ons gewoon erg moeilijk om het heterogene karakter van het gebeuren te ervaren/aanvaarden zoals het is. 5. Laat ik bij wijze van ontknoping nog...Wanneer ik Spivaks gedachte erop nalees dat het niet-spreken inherent verbonden is met de positie van de subaltern, lijkt een dergelijke interpretatie hier wel degelijk op haar plaats

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Dat het nog steeds gaat om adem, om de traagheid die twijfel toelaat, om het durven taal bloot laten zijn, om het aftasten van het medium, om het lef van te kiezen voor zwaarte die alleen als het ècht...De regisseur van de pertinente keuze voor het niet-willen-kiezen (en dus onvermijdelijk toch ook weer wel, natuurlijk), de mens die het lelijke wel erkent, maar het toch liever over het schone wil...hebben, de intellectueel die de analyse wel gemaakt heeft, maar die soms liever het raadsel de zaal instuurt, de koppigaard die wel weet dat zijn publiek uit de hectische jaren negentig even de schouwburg

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
het geval van de mode wordt die ruimte rein gehouden dankzij het mechanisme van de parodie; in het tweede geval door te evolueren (te bewegen, en niet: te dansen) niet zozeer tegenover, als wel naast...postmoderne 'décadence' wel aan een nieuw vitalisme toe op de drempel van de eenentwintigste eeuw: Het is dan ook jammer dat Hush Hush Hush slechts een beperkt aandeel kreeg in het Beweegingsfestival, en moest...Misschien is de taak van De Beweeging naar de toekomst toe wel net het eren van haar 'onconventionele' tweede e'tje, en zou ze er goed aan doen verder te werken in de open en vitale richting waar Hush

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Binnen het klassieke ballet ligt het decorum ver buiten het 'natuurlijke' lichaam, het lijf wordt er geconditioneerd door allerlei gesticulatieregeltjes afgeleid uit de geometrie van een ver verleden...Zo worden we er wel eens op gewezen dat we voor de zoveelste keer met een trillend been onder tafel zitten; of dat we moeten ophouden zenuwachtig met onze pen op het bureau te tikken...Het duurt misschien wel vijf minuten vooraleer we door hebben waar dit handelingenconglomeraat naar toe wil

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Het lichaam werd tijdens de jaren zeventig opnieuw ingelijfd, en wel via een of andere methode, zoals het minimalisme of de contactimprovisatie...het aandikken, het bijschaven). Haar werk staat in het teken van een in alle opzichten paradoxaal maxime, dat overigens ook de volkse keuken kenmerkt: het rauwe (le cru) is alleen proefbaar in het...bepaalde voorstellingen van het lichaam cirkelt, wel rond het schrijven-mèt-een lichaam; zo is de schriftuur van bij voorbeeld Beckett heel wat zinnelijker dan de ongezouten taal van pakweg Henry Miller

Nr. 60, Juni 1997 • Bruno Latour • Manifest: De modernisering heeft nooit plaatsgevonden
hebben dan wel degelijk een toekomst en een verleden, maar de toekomst heeft dan de vorm van een in alle richtingen uitdijende cirkel en het verleden wordt niet voorbijgestreefd, maar hernomen...Het is geen getijstroom die lange tijd opkwam en op dit moment aan het keren zou zijn...Latour is auteur van onder meer Wetenschap in actie (Amsterdam, 1988), Wij zijn nooit modern geweest (Amsterdam, 1994) en De Berlijnse Sleutel (Amsterdam, 1997). Uit het tweede werk komt het

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Het is toch vreemd vast te stellen dat pas in de twintigste eeuw kunstenaars het expliciet wagen aan het fenomeen tijd ingrijpend structuur te geven, het als het ware, met een ontheiligende overmoed...Dat besef van de 'heilige' tijd gaat gepaard met de intrede van het eeuwige en het tijdloze, die identiek zijn met het hier en het nu...Een beweging uitzetten in de tijd, daar komt een dosis intuïtief aanvoelen bij te pas, want ook al zijn chronometer en de leer van Laban wel hulpmiddelen, echte methodologieën voor het creëren van

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Het gevaar was wel dat ze soms aan een acteur vroegen om een rol te spelen zoals ze die zelf zouden gespeeld hebben, maar het had ook voordelen...Nand Buyl: Het vak leren, daar geloof ik niet in. Je kan wel alles wat erbij komt leren: de techniek, het spreken, de taal, de houding,... wat nu ook allemaal voorbijgestreefd is. (Staat recht en...Nand Buyl: Misschien wel, maar ik denk dat het dan eerder in functie staat van het aandikken van het spel tot een soort karikatuur dan met de bedoeling een realistisch beeld neer te zetten

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Brulin: 'Ik heb dus wel in "het bestel" gezeten, maar eigenlijk leef ik buiten de gevestigde structuren, ze laten mij ten dele onverschillig; ik wil niet laten knagen aan mijn degelijkheid...Nu het dorp niet meer bestaat had wel een politiek onderwerp, maar was toch een heel existentieel stuk waarin de schuldvraag centraal stond...Misschien moet je het woord wel elimineren, waar het gebaar zijn taak kan overnemen

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Die foorkramersmentaliteit van het zwervend toneelbestaan, dat zegt me wel wat...Geprojecteerd op het Vere-project, maakt het citaat een interessante paradox zichtbaar: in de mate dat De Vere het repertoire - en dus ook de geschiedenis - onderzoekt, laat het de tijd stilstaan...de noodzakelijke verbranding van het al te vaste in het theater (de planning, het conceptuele, de herhaling), verliest men meteen ook het geluk van de traagheid

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de kunstwereld wel af en toe lijkt op een nest ganzen of eenden die net als in de proeven van Lorenz het eerst bewegende voorwerp of wezen achternalopen...Wellicht zijn we dan wel het resultaat van een verzameling illusies, van een verbeelding die geen oorspronkelijke kracht is, maar juist de herinnering aan het andere, aan het reële, aan een buitenwe...Nu de hele tempel van het moderne en van het vooruitgangsdenken aan het instorten is, nu ook de kritische tegenverhalen in het gedrang komen en het postmoderne ook al eens als dogma opduikt, is de

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Marthaler maakte van het werk een soort burgerlijk, haast absurd huiskamerdrama; bij Sellars speelde alles zich af in het milieu van de decadente 'nouveaux riches' in Malibu in Californië...Kortom: het ziet er allemaal goed uit en het doet erg denken aan het werk van bepaalde 'meesters', maar de warmte en de menselijkheid van 'the real thing' heeft het geenszins...Bij het zien van Pelléas... kreeg je de indruk dat het Wilson enkel te doen was om zijn eigen taaltje; bij Wozzeck was het dan weer overduidelijk dat Stein helemaal geen interessante visie op het werk

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het enige waar ik lange tijd na het zien van Cataract kon opkomen was het wonder van acteur Lukas Dijkema...Af en toe voel je dat het voor een acteur, en bij uitbreiding een heel gezelschap, noodzakelijk is dat stuk te spelen en wel zó...De natuur als wasverzachter voor het keurslijf van het leven

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Peter Anthonissen over het parallelprogramma van het Theaterfestival Een terugblik op het parallelprogramma van het Theaterfestival 1997 begint voor mij op de persconferentie van Klapstuk...De kroon spannen echter de vraag naar Het statuut van het theater in het cybertijdperk alsook de klaarblijkelijke hoofdthema's 'politiek theater' en 'politieke dramaturgie', voer voor zowel een panel...Een opmerking die opnieuw klonk uit de mond van Jan De Pauw tijdens het cyberdebat: op de vraag van Rudi Laermans aan Michel Bauwens of theater wel 'hedendaags' moet zijn, repliceerde De Pauw met de

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
En dat terwijl De Soldaat-Facteur en Rachel, als ik het lees in het recent verschenen verzameld werk van Arne Sierens, zo dicht op het vel komt te zitten...Licht is een voorstelling waarin het meer dan een uur duurt voor het eerste woord wordt gesproken...Zomergasten met Arne Sierens in het randprogramma van het Theaterfestival, naar analogie met het programma op de vpro - u weet wel, waar boeiende mensen een eigen avond vol beeldmateriaal mogen

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Zijn het (nog) wel personages...De alleenspraak die in het drama uit het verleden het statuut van 'uitzondering' had, lijkt vandaag in het theater een methode met eindeloze mogelijkheden De monoloog in het theater vandaag...Voor zover het sowieso mogelijk was diegenen die het niet meemaakten een besef van het leven in de kampen te geven, wilde hij berichten hoe het daar was geweest

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
het verhaal van de Boom, het Varken en de Steenkool ontwikkelde de lichamelijke dynamiek zich rond louter aardse behoeften -het omhakken van een spar die in de volgende scène het dak van een huis, een...Toch is het mogelijk de grens te definiëren, of liever het punt waar het ene medium in het andere overgaat, door de vraag te stellen: 'Wat motiveert de danser om te dansen, of de acteur om te acteren...Bijvoorbeeld het gevoel van lichamelijke opluchting bij het kijken naar een slang wanneer je je angst hebt overwonnen, of het louterende effect bij het kijken naar een zware rotsblok die je in een

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Wel wekt hij de suggestie dat de tegenstelling tussen het Apollinische en het Dionysische in dans tot uitdrukking kwam in de tegenstelling tussen Nijinski's L'après-midi d'un Faune (1912) en...Wat niet wegneemt dat hij voor zowel Forsythes Ballett Frankfurt als het Nederlandse Nationale Ballet choreografisch werk gemaakt heeft en dus wel erkend wordt als theatermaker die iets voor het...Men kan moeilijk verwachten dat iemand dan nog op lumineuze nieuwe concepten komt, en als dat wel het geval zou zijn geweest, is het maar de vraag of hij die zelf nog had kunnen uitwerken

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Inderdaad, het was als met de hele film: als ik het wilde, zou ik wel een middel vinden om het te kunnen...Het verbaasde me dus niet dat hij mijn twijfel aan mijn al dan niet choreografische deskundigheid wegnam: als ik het wilde, zou ik wel een middel vinden om het te kunnen...Wat me vooral in het gesprek trof was de wijze waarop Van Manen het over het 'artistieke', over de problemen van het creatieve had