Archief Etcetera

1045 document(en) met "NOG EN NOG EN MEER" • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Bart Meuleman • Jukebox
om verlost te raken van de troosteloze gezichten die weer en wind trotseren en de eerste twee rijen blijven bevolken - meer stoelen stonden er niet...commisies, in universiteiten, op de opiniepagina's van kranten, in café's. nog heftiger dan vroeger verklaarde men de waarde van sommige welbepaalde kunsten nietig...trokken het vuilnis aan, en hielpen zo mee aan de zuivering

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Meer zelfs: de verschuivingen die met het vertalen optreden, vormen net de aanleiding om op zoek te gaan naar nieuwe ervaringen en (artistieke) samenwerkingsverbanden...De ongewenste inwijkelingen staan op scherp, het kleinste vonkje is genoeg om de hele boel in lichterlaaie te zetten, waardoor de slachtoffers zichzelf en elkaar nog dieper in de ellende duwen...dit tumult, de brei van talen, kunstvormen, lichamen en technieken, verschijnt het samenzijn van culturen op een manier die in Vlaanderen nog niet zo vaak te zien was

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Na Maeterlinck, Grimm, Ovidius en Handke op de affiche, drong zich voor heel wat mensen de vraag op: is dit nog wel theater...bedenken bij nog moeilijkere boeken, de regisseur van de afstandelijkheid en de gestileerde kunstmatigheid...En dat terwijl Vandervost volgens mij veel meer met intuïtie en emotie te maken heeft, dan veel theatermakers die zogenaamd vanuit-de-onderbuik werken

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Mogelijkerwijs zullen we het festival nog meer toespitsen op werk van rijpere artiesten, en de debutanten vooral gedurende de jaarwerking een solide ondersteuning geven,' aldus Hartshorn...hun paradijs valt de taal nog in een noodzakelijke relatie samen met de dingen en we zien dan ook hoe 'Ada' en 'Eva' eikaars lichaam met een rode lipstick (die zij eerst in haar mond had, als betrof...Pas de chats, rondes jambes à terre en en l'air, uitgedraaide en gestrekte voeten, jetés en retirés voor wat betreft het voetenen benenwerk; arm op de barre, bras bas, eerste en tweede posities, en

Nr. 60, Juni 1997 • Kurt Vanhoutte • De dans van zachte machines
Op twee jaar tijd en met evenveel producties groeiden choreograaf-dansers Dana Gingras, Noam Gagnon en muzikant Jean-Yves Thériault uit tot absolute lievelingen op internationale festivals...De voorstelling toont hoe het lichaam als interface tussen mens en machine zich leent tot assemblage en assimilatie...Waar laatstgenoemde het lichaam van zijn dansers zonder meer als een object opvatte, gebeurt de transformatie van lichaam en geest bij de Canadezen in uitzinnigheid, mateloosheid en bijna-waanzin

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Bourgat suggereert dus dat er meer en minder humane kunsten bestaan, waarvan de dans dan toch wel de meest 'menselijke' is. Deze geprivilegieerde positie van het ballet ten opzichte van andere...Het verstand zet sommige bewegingen niet meer in gang - althans niet bewust - maar kan ze achteraf toch nog registreren...De experimentele ruimte tussen hersenen en beweging lijkt een niet te lokaliseren plaats of een neutraal niemandsland waar nog niets vaststaat of gedefinieerd is. De zone tussen denken en handelen

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Ook Meg Stuart weet in haar voorstellingen gewoonlijk op een meer dan eens briljante manier de kunst van de improvisatie (van 'de eerste keer') te continueren, en wel door het weerhouden...Er is niet langer een algemeen contrapunt om zich tegen af te zetten (en juist dat was tijdens de jaren zestig nog wel voorhanden); evenmin had de reeks een ingebouwde regelgeving, een oriënterend...Maar zonder religieuze context - en dat wordt gedurig vergeten - is elke mise-en-scène van het geruïneerde lichaam noch meer, noch minder dan een louter symbolische representatie van een alles bij

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Vallombrosa), Koninklijk Ballet van Vlaanderen (Sacco en Vanzetti) en Kaaitheater (Hersenschimmen). Etcetera: Toen je begon te acteren was regie niet meer dan 'bewegingsregie'. Nand Buyl: Dat hing...Nand Buyl: Ik denk dat komiek nog wèl werkt, maar niet meer zoals vroeger in de revues en de blijspelen...Ook vroeger, toen de zaken nog veel meer vastlagen, stelden we ons soms vragen

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Het laatste jaar van de oorlog volgde Brulin les aan het Hoger Instituut voor Toneel en Regie te Antwerpen, de eerste school met een meer uitgebreid curriculum dan het Conservatorium en in zekere zin...Teirlinck was de 60 al voorbij toen hij aan de Studio begon; hij kon dat project niet meer "trekken" en zocht mensen die die taak van hem konden overnemen...Hoewel hij niet meer in een vaste structuur werkt, is Brulin vandaag nog steeds aan de slag

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Maar dan nog eens verrijkt en versneld...Meer dan ooit staat het gecentraliseerde (ge)weten ter discussie en wordt de wetensvolle blik afgelost door een zoekend ontrafelen van hoe de geschiedenis zich aan ons voordoet...Nog meer dan in het verleden wordt deSingel in 97-98 een 'open huis' met een brede waaier aan verschillende kunstvormen: architectuur, muziek, theater, dans en muziektheater

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
De ganzenmars of de onmogelijke terugkeer naar de moeder Nietzsche kon nog schrijven dat de komedie van het bestaan zichzelf nog niet bewust geworden was, en dat we nog steeds leven in de tijd...historische werk)? Baudrillard/Benjamin Nu de mediatisering van theater, dans en performance dè dominante strekking is geworden, wordt het live aspect zelf meer en meer een effect van de...Meer nog, de aangekondigde infectie van het gerepresenteerde door de representatie kan volgens Ankersmit het best vermeden worden door helemaal in de lijn van Diderot (en Aristoteles) èn tegen

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
De afgelopen jaren had Mortier behoorlijk wat moeilijkheden om er nog gemotiveerde en geïnspireerde regisseurs voor te vinden, en de resultaten, zoals Luc Bondy's Le Nozze di Figaro, waren vaak...En wat meer is: zowat iedere voorstelling was uitverkocht...Pelléas bevond zich lager dan Mélisande, en kon niet meer hogerop; het trapje van Mélisandes torentje reikte niet tot beneden

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het Ik dat in Oorlog nog zo fataal aan de ketting trok en wanhopig een uitweg zocht voorbij de taal, is hier een medereiziger geworden die onderaan de postkaart van daarnet het obligate hartje tekent...De vragen blijven gesteld, en nog steeds blijft het antwoord ergens hangen tussen stembanden en keel, maar de wanhoop heeft plaats gemaakt voor verwondering...Schwab heeft zich ondertussen dood gedronken, Ernst heeft niet meer gesproken sinds hij zichzelf in Faust tot verstomming schreef en ook de taal van Cataract is nu enkel en alleen nog tegen zijn

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Dàt zou ook het Theaterfestival met zijn parallelprogramma moeten ambiëren: het punt waarop een voorlopige en tussentijdse balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert...Wie er de recente nummers 58 en 59 van dit eigenste Etcetera op naslaat, ziet waar het festival zijn mosterd heeft gehaald: in artikels van respectievelijk Marianne Van Kerkhoven en Rudi Laermans, die...Brecht in allerlei definities te vatten, is het de hoogste tijd om 's mans werk te herlezen en te beseffen dat wat intussen als de alfa en de omega van het politieke theater geldt, vaak werd ingegeven door de

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Een flink doorgekauwde, propere tekstzegging, wat getelefoneerde effecten (die af en toe nog werken ook), hier en daar een kleine eruptie van emotie (en-dat-dan-ook-weer-wat-onderuithalen-want-anders...Hij struikelt bijna over zijn eigen woorden, en heeft het over hoop en licht en liefde en ontreddering en waanzin en verlangen en moed en mededogen en overgave en opnieuw over hoop, allemaal ineens...wat wil je als de hoofdfiguur een regisseur-schrijver is die een opera probeert te maken; 8. een man en een vrouw en nog een man die de broer van die man blijkt te zijn, en dan een gesprek

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Van Heiner Müller: het niet meer aan personages toegeschreven tekstmateriaal in Die Hamletmachine of Wolokolamsker Chaussée en de monoloog Medeamaterial - ondanks de aanwezigheid van Jason en die Amme...kenmerken, voorkeuren en gedragingen die ons door indrukwekkende voorbeelden -ouders, leraren, boeken - werden ingeprent, op een manier die niet meer toelaat een onderscheid te maken tussen oorsprong en...De grenzen tussen de acteur, de schrijver of de regisseur vallen meer en meer weg (cfr

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Vaak gebeurt het werk in een doodse stilte, af en toe doorbroken door het geluid van de versnelde ademhaling van de dansers, het bonken en botsen van lichamen op de vloer en de plotselinge kreten en...de jaren vijftig en zestig waren de arbeiders- en mijnwerkersmotieven meer dan eens een bron van inspiratie voor socialistisch-realistische schilderijen en beeldhouwwerken; Trbovlje was eveneens de...Deze kennelijk democratische auteursintentie, die de focus van zijn subjectiviteit naar zijn materiaal verlegt en die er zonder meer van overtuigd is dat de stoel al in de plank zit en de plank in de

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Na de Tweede Wereldoorlog leefden nog slechts herinneringen aan de grandeur van de dans en was men meer bezig iets van die oude glorie te restaureren dan werkelijk opnieuw te beginnen...lange rijen met balletdansers half binnen en half buiten de coulissen, Forsythe deed hetzelfde en gooide bovendien af en toe het voordoek naar beneden, zodat er helemaal niets meer te zien was...En als het zover was, telde alleen nog het tellen en het zo goed mogelijk reconstrueren van hetgeen ingestudeerd was

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik sprak met hem nog over mijn angsten, die te maken hadden met mijn wens en mijn schroom om uitsluitend mannen te filmen, en dan voornamelijk de man als lichamelijke verschijning...Die bekentenis van onzekerheid en schroom door iemand die heel wat meer ervaring had dan ik, stelde mij vreemd genoeg gerust...Ze laat recensenten aan het woord, meestal en bijna uitsluitend Nederlandse (ik kom daar nog op terug) en ze geeft zelf beschrijvingen

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
gezien te worden'. Aan het eind van de smalle ingang in de rue des Abbesses vallen plots en onvermoed de drukte van de stad en het volkse en het schuine van de straat weg, en is er alleen nog...Men stapt op het plein als op een toneel, als op een plaats waar de banale dingen, de domme last en moeite van het leven niet bestaan, waar de mens zijn bestaan waard is en niets meer hoeft te doen...Het cortile van het Palazzo Pitti werd meer dan een halve eeuw lang gebruikt als overdekte feestzaal en theater: de vorst en zijn naaste omgeving keken toe vanop een podium parterre, de anderen kregen