Archief Etcetera

965 document(en) met "Ik-figuur Wat" • Resultaten 921 tot 940 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Wat is dus nu juist een markt...Welnu, in het spoor van ondermeer Niklas Luhmann stel ik voor om deze vaststelling te veralgemenen(2). Wat we dus voor alles moeten vermijden, is de vraag of markten ook écht bestaan, in de sterke...Ik meen van wel - en weerom haast ik mij te zeggen dat wat volgt geen eigengereide gedachten zijn: mijn slotoverwegingen parafraseren enkele ideeën van de Duitse politoloog en Luhmann-adept Helmut

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Waar 'I' voor staat, dat is slechts wat gearticuleerd is, wat coördinaten toegekend kreeg, wat het geheugen kan vasthouden...En op dat kritisch punt dat ons voorstellingsvermogen te boven gaat duikt op wat Lyotard de anamnese noemt, dat wat we niet kunnen herinneren of in motieven vatten, maar wat wel sluimert in de...De dans geeft te zien, geeft zich als datgene wat zich geeft, als datgene wat zich slechts geeft in het geven

Nr. 71, Maart 2000 • André Lepecki • Wakker worden!
de voorbereiding van dit essay stuurde ik een aantal e-mails naar Bel over een aantal details in The Last Performance...Maar wat doet Hamlet/ Carallo precies wanneer hij dat vers brengt...Ik geloof dat Susan Foster om die reden choreografie ooit omschreef als het 'theoretiseren van belichaming'. Ik breid haar definitie uit en beschrijf choreografie als het theoretiseren van de limieten

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
Ik ga een bar binnen die verlaten is en ik wacht aan de toog, maar omdat er niemand komt begeef ik mij naar de uitgangsdeur, maar dan zie ik een jukebox en ik ga er naartoe, ik kies een nummer en...ik niets wil horen, hij legt mijn twee handen op mijn oren en vraagt mij of ik iets hoor, ik zeg hem dat ik zijn stem hoor, hij drukt de handen harder tegen mijn oren en vraagt mij opnieuw of ik nog iets...hoor, ik zeg hem van ja, dat ik zijn stem hoor, daarop drukt hij mijn hoofd nog harder tussen mijn handen en vraagt mij nogmaals of ik iets hoor, ik zeg van ja, dat ik nog altijd zijn stem hoor, hij drukt

Nr. 71, Maart 2000 • Tom Jansen • Door te leven manipuleren we ons geheugen
Nadat ik door vrouw en kinderen ongelofelijk liefdevol uit de put werd getrokken, wierp ik me op het ensceneren van Tennessee Williams met leerlingen van de mimeschool, weer in het Shaffy Theater...Om het publiek in de stemming te brengen en de grond van het stuk niet aan de aandacht te laten ontsnappen, liet ik wat vis wegrotten...Terwijl ik door de beschrijving van wat ik zou koken het publiek opwarmde, hakte ik het konijn aan stukken, wat altijd sentimentele diervriendelijke reacties opriep

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Ik herinner me de opwinding die zich meester maakte van mijn kinderlichaam omdat ik iets te weten kwam wat nog verboden terrein voor mij was...Ik mocht er niet over praten, (...) Deze kennis moest ik voor mezelf houden...Voix Off heb ik niet gezien, maar van De theorie van Rosenfeld kan ik zeggen dat het de enige Duras-'enscenering' is die me evenveel genot verschafte als een Duras-lectuur

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Ik zeg wel eens aan de telefoon, als iemand me wil strikken om nog meer te doen dan ik al doe: sorry, ik heb een overvolle agenda; maar zo een boekje vol data, uren, namen, plaatsen en feiten heb ik...Deze vraag stelde ik mij meer dan: wat weet en wil ik dan wel...Ik dacht aanvankelijk deze zangen opnieuw in te spreken, tot ik besefte dat dit het enige was wat nog was overgebleven van de voorstelling van toen

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
Sterker dan de aanwezigheid van het hier en nu was meer dan eens het fantasma van het 'daar', 'the other scene'. Niet het contact dat ik had, kon mij vervullen, maar wat een ander had (en ik niet). De...bewegingen door de ruimte waren daarmee letterlijk en figuurlijk ver-plaatsingen: de evenzovele overdrachten van mijn verlangen naar waar ik (nog) niet was, wat ik (nog) niet zag...Eenmaal daar gearriveerd was ik er (net) niet of had ik (net) wat gemist

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Gilles Deleuze) Sinds de herfst van vorig jaar werk ik samen met Waltraud Luley aan een reconstructie van de danscyclus Affectos Humanos van Dore Hoyer; sedert begin dit jaar krijg ik ook hulp...Ik open mijn lichaam voor de herinneringen die door de film en door Waltraud Luley op mij inwerken, en ik laat mij door iets externs tuchtigen...zekere zin is het dat wat wij in ons werk doen: wat totnogtoe voor dood werd gehouden door het bezweren van het herinneren, repeteren en herhalen opnieuw beleven

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Ik denk dat ik de plek vanuit een lichtjes andere richting genaderd was; het was op een ander moment van de dag en misschien stond het water in de beek wat hoger: een aantal omstandigheden waren...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
Wat ik zoal over het zintuiglijke geheugen van het lichaam zal beweren, sluit aan bij het gezichtspunt geopend door de natural attitude, de wereld van wetenschappelijk onware maar in het alledaagse...Wat ik hoor, heb ik ooit al eens beluisterd...Ofwel, ofwel: ja, ik parafraseer hier, zo stel ook ik nu vast, ongewild het bekende Kantiaanse onderscheid tussen het schone en het sublieme

Nr. 71, Maart 2000 • Jeanne Brabants • Klassiek ballet en hedendaagse dans: twee keffende...
al mijn jaren in het beroep, en dit zijn er nu weldra 66, heb ik zoiets nooit meegemaakt...Ik kan me moeilijk verzoenen met de recente tendens die bepaalt dat een danser van de straat recht op het toneel kan en mag...Ik zou willen eindigen met een citaat van Jacupo Godani, danser-choreograaf bij Forsythe: 'Today you're not a classical, modern or contemporary dancer any longer, you're just simply a dancer

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
Niemand kan meer om ze heen, ze richtten huizen op waar de zonen en dochters van hun generatie opgroeiden, wat heet: vergroeiden met hun unieke, eigen wijze van verhalen vertellen...Wat er tussen die knellende lengtes en schrijnende breedtes gevonden zal worden, moet binnen enkele maanden duidelijk zijn...Wat is goed, wat is slecht

Nr. 71, Maart 2000 • Erwin Jans • De honden van King Lear
De bedenkingen die ik bij de bundel wil formuleren, gaan dan ook nauwelijks over wat er staat maar veel meer over wat er niet staat...dan eens geprobeerd heeft met woorden vat te krijgen op Wilsons voorstellingen: 'Geen enkele keer lukte het zoals ik het wilde - zo prachtig vond ik de voorstellingen...Het betoog dat ik telkens opnieuw begon op te bouwen, had weinig of niets te maken met de voorstelling die ik had gezien

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Het idee van vervreemding betekent onder meer dat je de toeschouwer bewust maakt en houdt van het illusoire, spelmatige karakter van wat hij ziet, zodat hij voor zichzelf kan beredeneren wat er in het...Thierry Salmon Die zucht om 'echte' historische en semiotische diepte binnen te halen was zeker aanwezig bij een van de eerste voorbeelden die ik me herinner: een stuk, zowat op het einde van...Steve Paxton Hoewel ik Bêt Noir een erg geslaagd werkstuk vond, leek net dit aspect van het werk mij iets te gemakkelijk

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
Uitgerekend op een dag waarop ik dus sterren voor mijn ogen zie dansen, hoor ik op de radio een wetenschapper gedempt verkondigen (ik heb de klank op minimaal gezet) dat, volgens een nieuwe theorie...Maar het feit is dat, indien ik de werkelijkheid wil kennen, ik die kennis slechts kan bekomen als ik mij op een meta-niveau plaats...Enkel indien de taalmatrix onjuist is, zou zij bewijsbaar zijn, maar - paradox - dan is de taalmatrix juist, omdat zij bewijsbaar is. Ik herhaal (vooral voor mezelf): men kan enkel bewijzen wat

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
En ik besef wat ik hier allemaal moet missen omdat ik een paar pagina's eerder juist wel in staat was een melodie te horen en zo de scène in een rijkere sfeer te plaatsen...En dat is enkel zo omdat ik wat ik mij herinner ook zeer intensief heb beleefd...Ook vandaag nog: wat ben ik soms blij en opgelucht dat ik voor een groot aantal regionen van het leven of de kennis geen interesse heb

Nr. 71, Maart 2000 • Peter Verhelst • Kan dat?
alles wat ermee gebeurt hetzelfde lot beschoren als een splinter...hand op mijn mond legde, zodat ik nog harder over de grond schuurde...Voorzichtig haal ik een minuscuul keitje uit de wonde, neem zuurstofwater en zie hoe het daar begint te bruisen

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
wat slechte wil ook van een vreemde logica kunnen getuigen; ik vermijd dan zorgvuldig het woord 'onnozel'. Om al deze redenen vond ik deze persoonlijke reactie dus nodig, ook al is ze dan in grote mate...Voor zover ik de motivaties van Luk Perceval en zijn team en de situatie in Het Toneelhuis kan en moet beoordelen, lijkt me dat ook daar de voornaamste bekommernis...Voor zover ik weet werken de drie stadstheaters met uiteenlopende makers en acteurs

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...De biotoop van de volkswijken is niet de mijne en wat dat betreft kijk ik naar jullie voorstelling zoals ik naar een stuk kijk dat leven en welzijn van de rijkelui in kaart brengt...Ik meen dat wat u het 'simplistische inroepen van het tranengehalte' noemt, zulks niet in de weg staat