Archief Etcetera

969 document(en) met "JE OM" • Resultaten 921 tot 940 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
India Song, regieaanwijzing, p. 28) Aan traditionele regieaanwijzingen moet je je bij Marguerite Duras niet verwachten...Hier zou je een woord moeten uitvinden om aan te geven dat je, heel duidelijk, weet dat je niet begrijpt wat je zou moeten begrijpen...Schrijven gebeurt denk ik ergens buiten je waar de tijden door elkaar lopen: schrijven en geschreven hebben, geschreven hebben en nog moeten schrijven, weten en niet weten waar je aan toe bent

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Herinnering gaat door zoveel filters, het staat je toe fouten te maken...Intimiteit heeft iets groots omdat ze genereus is. En die grootsheid zou ik nu gebruiken om die kleinheid tot in elke hoek van de zaal te krijgen...Het is vooral een mechaniek om dingen te kunnen vergeten

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
de race van de wetenschap kijkt men niet om naar de accidenten op de pechstrook, en het is wachten op een wetenschapper als Einstein om juist het belang van deze toevalligheden en contingenties door...wanneer je effectief op tastafstand komt te staan van bijvoorbeeld het convulsieve lichaam van Erna Omarsdottir of de indringende blikken van Jean-Baptiste Bonillo die je komt screenen om gegevens op te meten...Zeker wanneer je ook nog eens op de vingers gekeken wordt door je omstanders

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
De inspanningen die de balletkunst leverde om een sterke traditie te ontwikkelen, zijn wellicht pogingen om een bewust tegengewicht te vormen tegenover die vluchtigheid...Je geest denkt iets, maar je moet afrekenen met het 'horse-phenomenon' in jezelf...Je herinnert je iets door de plaats die het in een ruimte inneemt

Nr. 71, Maart 2000 • Rudi Laermans • 'De zintuigen bedriegen nooit'
weer wél de spreekwoordelijke rest van het verhaal - van de song, van de symfonie, van de soundscape - kan vertellen (kan voorspellen). Je wéét dat je zal herkennen, je bent je ervan bewust dat een...Ik heb er meer dan vijftien jaar over gedaan om erachter te komen dat je een interessante theater- of dansvoorstelling minstens tweemaal moet bijwonen...Het herkent, en dat maakt een méér aan kennis mogelijk: je kan je zintuiglijk concentreren op de constructie, de formele mechanismen die je de eerste keer alleen maar meteen overtuigden, direct je

Nr. 71, Maart 2000 • Jeanne Brabants • Klassiek ballet en hedendaagse dans: twee keffende...
zijn lichaam kan je aflezen dat hij goed getraind is. Volgens velen is zulks broodnodig om het beroep uit te oefenen en voor anderen weer niet...Omdat de theorie en de praktijk van 'la Belle Danse' nog steeds de beste methode vormen om op de kortste tijd een danser te trainen...Stel je voor dat we dit systeem zouden toepassen voor leraars, tandartsen en dokters

Nr. 71, Maart 2000 • Loek Zonneveld • Wiseguys & Mariken
zingen gaat dat lied door merg en been, omdat je aan je water voelt dat ze hun bestemming nooit zullen bereiken...Spelers van levensgeschiedenissen waar je na afloop als toeschouwer bijna geen afscheid kunt en wilt nemen - dat was het eigenlijk...Eigenlijk een heel Brechtiaans antwoord: je mag iets van jou noemen wanneer je er goed voor zorgt, vice versa

Nr. 71, Maart 2000 • Pieter T'Jonck • Spelen met gebouwen
Geef soep aan de bedelaars', hoorde je, terwijl je stond aan te schuiven om een kom soep en een deken in ontvangst te nemen...Het stuk bleek, in zijn uiterst concrete enscenering, een krachtige poging om je de betekenissen en context van het verhaal aan den lijve te laten ondervinden...Zoals je op een zeepkist kan plaatsnemen om boven je publiek te staan en dus meer indruk te maken (of gewoon beter verstaanbaar te zijn), kan je de aura van een gebouw gebruiken om je theatrale actie

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
wil horen omdat je zelfs je hoofd niet kan schudden om duidelijk te maken dat 'het niet gaat'. Net zoals de slag van Waterloo brak mijn migraine in alle hevigheid los om 6 uur 's morgens...persoon ben om enig denkwerk te verrichten, onderneem ik toch een poging om, voor mij en mijn soortgenoten, de consequenties te onderzoeken van deze nieuwe 'virtuele sterren'-theorie...Dit is pas later gekomen, toen de mens de sterren niet alleen gebruikte om zijn fysieke plaatsbepaling te berekenen, maar eveneens om zijn mentale gemoedstoestand en filosofische plaats in het

Nr. 71, Maart 2000 • Eric De Kuyper • 'Ik heb geen bijzonder goed geheugen'
Met het risico - maar een vruchtbaar risico - dat je een totaal ander personage krijgt dan het personage dat je je op papier had ingebeeld...een boek roep je iets op dat er niet is, tenzij in je fantasie, en dat, mag je hopen, later in de verbeelding van de lezer op een gelijksoortige manier gaat leven...Maar niet met je stem of je gestiek, maar met het achter elkaar zetten van woordjes en zinnen

Nr. 71, Maart 2000 • Peter Verhelst • Kan dat?
Je neemt een pincet, en tijdens het verwijderen ervan is je lichaam de splinter al aan het vergeten...Volstaat het pincet niet, dan roept het lichaam alle hens aan dek om de indringer te verwijderen...het waar dat ze één voor één in die tong opgeslagen worden, zodat je er maar op moet zuigen om die smaken opnieuw in je mond te laten stromen

Nr. 71, Maart 2000 • Jan Goossens • De stadstheaters als cultuurhuizen
wat slechte wil ook van een vreemde logica kunnen getuigen; ik vermijd dan zorgvuldig het woord 'onnozel'. Om al deze redenen vond ik deze persoonlijke reactie dus nodig, ook al is ze dan in grote mate...Dan kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat je je niet mag beperken tot je eigen gezelschap en eigentijds repertoiretheater, hoewel dat uiteraard centrale elementen van onze werking blijven...Niet om tot een of andere 'monocultuur' te komen, wel om de diversiteit en het pluralisme die we dagelijks rondom ons zien en voelen een juiste en interessante weerspiegeling te laten vinden in het

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
geen moeite doet om door die ene barrière te gaan: te vergeten wat je weet...Denk aan de muziek, hoe die tactisch ondersteunt en tussenbeide komt op cruciale momenten en je weet alweer wat je op het puntje van je stoel dwingt...om lijnen te trekken en die arme lezer van je teksten naast tekst ook context te kunnen meegeven

Nr. 71, Maart 2000 • Frank Vande Veire • Wat willen wij?
Het is altijd vernederend als het lijkt alsof een ander van je weet wat jij wil en het je nog kan geven ook...Hebben we wel het recht om onze smaak op te dringen...norm is de niet te normeren moed om zich aan het onbekende te wagen, om af te dalen naar die zone waarin we niet weten wat we willen, maar toch blijven willen, handelen, praten... Het schouwspel dat dit

Nr. 72, Juni 2000 • Rudi Laermans • Succes als trauma?
Zij zeggen hardop dat ouder worden ook betekent dat je het na een tijdje niet langer neemt om al te veel uren voor al te weinig centen te kloppen...Ook in de woorden van de programmatoren of kunstenaars hoor je meer dan eens de wil weerklinken om het in de nabije toekomst anders aan te pakken...nog: hoe zie je geloofwaardig vooruit als je stuc-gewijs een kaai-man bent geworden die, ramp oh ramp, wordt om-singel-d door Monty pythons wier beruchte wurggreep je dreigt te doen vergeten dat je op

Nr. 72, Juni 2000 • Marleen Baeten • De spannende concentratie van meerstemmigheid
beroemd is om haar doorleefde zigeunerzang, en de jonge flamencodanseres Sofia Yero, die meer dan alleen ritmisch voetenwerk levert...Je hoeft het personage Mignon, Goethes gedichten of de klassieke liederen niet te kennen om gefascineerd te raken...Etcetera 71 schreef ik: 'Een open tekstsysteem - dat zich kenmerkt door fragmentatie, suggestie, meerduidigheid - heeft vooral nood aan "verdichting" om de verbeelding van de toeschouwer te kunnen

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Nemen we als voorbeeld het begin van scène 17: 'Kasimir: Ik heb je daarstraks gevraagd wat je ermee bedoelde dat wij tweeën eventueel niet meer bij elkaar passen...Kasimir: En voel je je nu nog méér met mij verbonden...maar dan kom je terug met geknakte vleugels en het leven gaat verder alsof je er nooit bij bent geweest...' Ik vrees dat Guy Cassiers dit diamantje van toneelminimalisme in zijn kern niet heeft

Nr. 72, Juni 2000 • Luk Van den Dries • Vaudeville
Zijn stevige houding pal achter de commissie verslapte, je voelde hem wegglippen om zich te verschansen achter andere belangen...En hoe ga je om met theatermakers die interessant bezig zijn, maar te weinig publieke respons vinden...Om geld uit te geven moet je niet slim zijn, je moet gewoon veel geld hebben

Nr. 72, Juni 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Van archipels en satellieten
Ook in Nederland is er, net als bij ons, een gestage tendens om met steeds korter lopende contracten te werken: in 1990 had 7% van de acteurs een contract van 1 of 2 maanden (op jaarbasis) en 56% een...Dit alles slechts om aan te tonen hoe de economische vereiste om de kosten van een voorstelling te drukken - door b.v...Indien er slechts om de vier jaar een aanpassing van de subsidiëring en van het beleid in de theatersector mogelijk is, dan moet dat moment om de vier jaar precies aangegrepen worden om veranderingen

Nr. 72, Juni 2000 • (advertentie)
Uit dit geheel spreekt een joie de vivre die je maar zelden smaakt en die je adem beneemt...NRC Handelsblad, 19/05/2000) De titel drukt precies de vorm uit: de chaotische stapeling van gebeurtenissen gebeurt "in real time", met vele kansen voor elke uitvoerder om het beste van...Er wordt hen een programma van danslessen en workshops aangeboden maar ze krijgen ook de gelegenheid om aan eigen creaties te werken