Archief Etcetera

1111 document(en) met "EN ZO" • Resultaten 941 tot 960 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Het is tot dan toe ook altijd zo geweest dat de afgestudeerden van conservatoria en andere toneelopleidingen vooral bij het repertoiretoneel terecht kwamen...De banden tussen de Studio Herman Teirlinck en kns enerzijds en het Conservatorium Gent en ntg anderzijds waren duidelijk...28 en 29 september 1996 De muzikant en het meisje gebaseerd op het gelijknamig boek van Rita Tornqvist vanaf 6 jaar Regie: Ariette Van Overvelt première: I en 2 maart 1997

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Arne Sierens (Mouchette en Moeder en kind) en Eric de Volder (Het verhaal van Paard Parel en Boer Dees). Ze durven associatief tewerk gaan, ze overschrijden genres en door de semiotische rijkdom aan...Theater en literatuur Door die visuele ingesteldheid lijken de drie auteurs te graven in de diffuse enclave tussen theater en literatuur, zo intens zelfs dat het niet altijd duidelijk is waar...Ik beeld me iets in dat voortdurend herbegint en zo de toeschouwers uit hun evenwicht brengt: klassiek theater dat overgaat in mime, dan in figurentheater, vervolgens in dans, om te eindigen bij opera

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Van de lichtflits aan de nachtelijke hemel (te snel voor een vliegtuig en in ufo's geloof ik niet). Saters en eiknimfen: over angst en hoop en de onzinnigheid als pleisterplek...Daarom zullen ze naar ons toe komen en vragen hen te redden en ze zullen net zo willen zijn als wij, als de planten, als de stenen - als de wezenloze dingen, die louter noodlot zijn...Zij zullen wilde beesten zijn en rotsen en planten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Zo lijkt ook een adviesraad het evident te vinden dat de organisatie- en produktievorm onvoorwaardelijk primeert op de persoonlijke merites van de theatermaker...Meer nog: de vaagheid van dit prestigewoord maakt het juist zo handig, omdat het naar believen opvulbaar is met betekenissen en bijgevolg steeds inzetbaar in een strategisch discours...schouwburg moet vandaag misschien minder gezocht worden in zijn sociale representativiteit en zijn repertoirekeuze, dan wel in zijn materialiteit, in zijn technische mogelijkheden en middelen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • (advertentie)
Shaw door Toneelspelersgezelschap STAN za 31 aug en zo 1 sep, 20U30, lunatheater DE BEZETENEN naar AlbertCamus en Fjodor Dostojewski, door De Roovers ma 2 en Di 3 sept, 20u30...van de Vlaamse Gemeenschap, de Vlaamse Gemeenschapscommissie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Bruisend Brussel, de Stad Gent, de Provincie Oost-Vlaanderen en de Stad...Mediasponsors zijn De Standaard en BRTN-TV1

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
einde van Over dodenmaskers: 'Dé vraag is waar monumentaliteit vandaan komt, en hoe ze zich verhoudt tot het theatrale en het plechtige, en tot het sublieme, het grootse en het kolossale...Pistoletto's beeld toont net zo'n rest, en doet onwillekeurig denken aan een opmerking in het essay over dodenmaskers: 'Maar wanneer het leven breekt en de dagelijkse gezichten wegvloeien, verschijnt...Zo is de waarheid van het lichaam niet wat het toont maar wat het doet: stille beweegredenen onmerkbaar mengen en zo verbergen in de helderheid van het denken'. En ook in deze passage is de echo van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Jan De Pauw Met Nobody's Theatre of Nobodies brachten Dito'Dito en de Beursschouwburg ontmoetingen tot stand tussen performance-artiesten en theatermakers uit Engeland, Nederland en Vlaanderen...Bevrijding van het individu en zelfrealisatie vormen (nog steeds) de inzet en het doel van het hele culturele debat...Zo is Walking Tall van Susan Lewis een nadrukkelijke kritiek op de voorstelling van de zwarte vrouw als lelijk - omdat haar fysieke structuur en haartooi niet beantwoordt aan het blanke

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
desondanks een fundamentele vraag stelt: hoe komt het dat een zo optimistische tour de force om op voordien ongeziene wijze kunst, handel, wonen en werken in een mega-gebouw op elkaar te betrekken, nu zo goed...En dat het allemaal uiteindelijk niet zo gevaarlijk meer was, mag blijken uit het feit dat Napoleon III van deze Opéra zijn officieuze verblijfplaats maakte...En waarom prijzen ook critici steeds weer stukken aan als belangwekkend (sic), huiveringwekkend, ontstellend en ga zo maar door

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten, Johan Wambacq • Redactioneel
Beste lezer, 'En dan volgt nu een korte pauze', zo luidde het in ons vorige nummer (april 96). Zoals de (subsidie)kaarten toen lagen, zouden we 1996 diep in de rode cijfers afsluiten...Op het kabinet van minister Luc Martens werd ons verteld dat men voor 1997 hoopte een beleid uit te werken dat soelaas zou brengen voor literaire en kunstkritische tijdschriften, waaronder Etcetera...Toen we die pauze inlasten, waren al heel wat schrijfopdrachten gegeven voor de nummers 56 (juni) en 57 (augustus). En aangezien de hoofdredacteur tot eind augustus in vooropzeg bleef en de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Binnen de Arabische wereld neemt Tunesië trouwens een speciale plaats in. Terwijl de andere landen zich volledig afsluiten voor Westerse invloeden en zo vervallen in conservatisme, heeft Tunesië...Zo kwam het dat ook nog in de jaren '60 heel wat Arabische nationalisten, intellectuelen, journalisten en theatermakers, die hun door de Turken bezette landen ontvlucht waren, zich in Egypte vestigden...Zo is het tekenend dat je in Irak een minister hebt van 'informatie en cultuur'. Misschien heeft Fadhel Jaïbi willen zeggen dat het culturele project van Tunesië een specifieke vorm aanneemt die zijn

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
De bewegingen van de helden uit Corneilles Villusion comique leken een onzichtbaar abstract patroon te weven en hun woorden spraken zij zo vervreemdend uit, dat de betekenis ervan haast verloren ging...Nu is het ook wel zo dat Zjenovatsj in zijn laatste stukken, The sound and the jury naar Faulkner en een trilogie naar De idioot van Dostojevski, een bewust passieve, onderdanige positie inneemt ten...Zo ontdekte Joechanov op een bepaald moment dat de tuin met zijn bewoners de slachtofferrol vertolkt en op die manier de geschiedenis herhaalt van Orsmund, Osiris of Christus, de geschiedenis van dood

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Want dat is de essentie van de komst naar de stad: dat je het bekende en het vertrouwde opgeeft,' zo merkt Anil Ramdas in De beroepsherinneraar en andere verhalen op...Sla de krant met de uitgaanspagina's open, aan de krokus- en knoflookfestivals, meubel - en prijzenfestivals, Shakespeare en Beckettfestivals, de Mozart- en Bachfestivals valt niet te ontsnappen...Opvallend uitgangspunt, zo schrijft Geert Opsomer, redacteur van de publikatie, was dat de culturele differentie en hybriditeit die deel uitmaken van de Brusselse straat, nauwelijks terug te vinden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Twee jaar lang merk ik dat wat er politiek en cultureel aan de gang is - ook mondiaal - in Molenbeek eerder en harder aanwezig is. Alsof hier meer 'universeel menselijk gedrag' is dan ons lief...En ze zijn talrijk, de vrouwen: de oude en de jonge, de dikke, de in het zwart geklede, de met grijze en bruine regenjassen, de met hoge hakken, de met loshangend haar, de modieus geklede, de...Op de breuklijn tussen stad en wijk moeten we een podium zetten, een plaats waar mensen kunnen zeggen wat er gebeurt en wat het betekent

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Maakt ook het festival komaf met het provencialisme, en past het zich - zelf eveneens een nieuwkomer -net zo 'naadloos' in in het stedelijke weefsel...Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn...Het gebouw is zo gewoon geworden, zo opgeslorpt in ons gejaagde stadsleven van alledag dat niemand er nog stil bij staat'. Hij wil dat we ons omdraaien en even omhoog kijken om de kwaliteiten van de

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Baeten en Vanhoutte lezen dit zo: 'De materiële aanwezigheid moet hun werking (= de werking van de grote huizen, EJ) verantwoorden' en keren daarmee het hele argument op zijn kop...Maar Vanhoutte en Baeten lijken het zo te willen formuleren dat de grote schouwburgen de grote boosdoeners zijn, diegenen die al het geld opslokken en zo iedere beweging in het theater...p.25) Marleen Baeten en Kurt Vanhoutte vrezen voor de intrede van een 'artistieke ijstijd'. Maar ook de kritiek heeft zo haar strenge winters

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
Ze bekijkt eerst de periode voor het decreet van 1993 en gaat dan in op de bepalingen, werking en voorwaarden van dat nieuwe decreet...Hij noemt het dan ook een 'lange mars'. Terecht wijst hij op de invloed van Béjart en zijn Mudra-school op die Franstalige jonge dansgeneratie en hoe die op haar beurt alweer een nieuwe generatie...1976-1977 en 1979-1980 bracht Martine Wijckaert twee stukken van Hugo Claus, Pas de deux en Leopold II op de trappen van het Mausolée des Grenadiers, op de Cour d'Honneur van de oude kazerne Prins

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Blijft de vraag hoe het komt dat de weg die de beneden- en bovenburen na de Eerste Wereldoorlog aflegden zo vele decennia zo vele overeenkomsten kon tonen, maar dat de differentiatie zich onmiskenbaar...Hun ouderlijke zegeningen blijken in zoverre aan een gehele generatie dansers voorbij te zijn gegaan, dat deze zich amper in dat roerige tijdperk van de zich zo veel verbeeldende sixties en seventies...Naar woorden als apartheid, perestroika, multiculturele samenleving, feminisme, Europa 1992, aids, verdrag van Schengen en Maastricht en ga zo maar door zal men in deze studie tevergeefs zoeken

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Minister Martens heeft door de adviezen van de Raad zo flagrant naast zich neer te leggen, wel degelijk laten aanvoelen dat de Raad slechts een adviserende functie heeft, en dat uiteindelijk de...Zo is tussen theater en de rest van de disciplines een hoogteverschil ingebouwd, rond het ballet ligt een cordon sanitaire...Thierry Smits, op en top Belgisch zwevend tussen Franstalige en Nederlandstalige zijde, heeft met zijn Cyberchrist en Soirée Dansante parels van voorstellingen afgeleverd

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
Ondanks de onoverbrugbare afstand tussen cel en wereld is zoals zo vele zwarte ontvoogdingsstrijden ook deze a family affair...Net zoals in de parcours die gerenommeerde tijdgenoten en strijdbroeders van Jackson (als Black Panthers Huey P. Newton, Bobby Seale en Eldridge Cleaver en natuurlijk gangmaker Malcolm X) hebben...Zoals deze Stanners selectief uit Jacksons brieven voorlezen - zijn seksisme en homofobie ontbreekt volledig in de voorstelling -, zo kiezen zij ook zorgvuldig uit het arsenaal aan beschikbare zwarte

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Het is een heen en weer praten over een thematiek die zo oud is als het theater zelf...Een duidelijke aanval en een rechtstreekse boodschap voor het -net zo burgerlijke (?) - publiek in de zetels...Door de twee zo objectief mogelijk - en in een zeer (bij Antigone minder) strakke, geconstrueerde taal - tegen elkaar uit te spelen, wordt getracht het publiek tot een eigen standpunt te dwingen