Archief Etcetera

1077 document(en) met "EN OOK NOG" • Resultaten 961 tot 980 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Dàt zou ook het Theaterfestival met zijn parallelprogramma moeten ambiëren: het punt waarop een voorlopige en tussentijdse balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert...niet alleen door om te kijken, maar ook door te anticiperen en vooruit te durven blikken...beiden tijdens de debatten niet alleen werden geciteerd en opgevoerd, maar ook op de korrel genomen

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Een flink doorgekauwde, propere tekstzegging, wat getelefoneerde effecten (die af en toe nog werken ook), hier en daar een kleine eruptie van emotie (en-dat-dan-ook-weer-wat-onderuithalen-want-anders...Hij struikelt bijna over zijn eigen woorden, en heeft het over hoop en licht en liefde en ontreddering en waanzin en verlangen en moed en mededogen en overgave en opnieuw over hoop, allemaal ineens...En tegelijk spreekt uit die onomstotelijke logica van op het eind dan ook nog eens zo'n vertederende liefde voor de mensen rondom haar

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
die zin, zegt Emmanuel Levinas (De tijd en de ander), is eenzaamheid 'dus niet alleen maar wanhoop en verlatenheid, maar ook een kracht en een trots en een soevereiniteit...Naast' = 'tussen' + 'in'? Er zijn nog niet zoveel voorbeelden aan te halen waarbij varianten van dit theater van de nieuwsberichten ook letterlijk op een scène worden uitgeprobeerd...de Golfoorlog ter sprake komt - nog in grote mate een 'klassieke monoloog' was, gestoffeerd met brieven van Büchner en materiaal van Bernhard, wordt in het 'vervolg' hierop, One 2 Life - omtrent de

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
dramatische spanning nog vergrootte - een totaal onafhankelijke, zuiver esthetische dimensie bevatte, gekleurd door puur formele en fictieve parameters: de verticale lijn van de spar die zich tegen de blauwe...Ook hier werden er voorbereidingen getroffen, taken en vreselijke werktuigen verdeeld, zodat er op een totaal verschillende manier een plechtige sfeer ontstond...Niet zomaar omwille van de schoonheid van de beweging, maar ook omwille van de kalmte en de concentratie op het doorbreken van fysieke barrières en de daarmee gepaard gaande verrukking

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
De passen en formele structuur van veel van zijn balletten zijn dan ook gefundeerd in de structuur van een compositie, de samenstelling van een orkest, en de kleur van bepaalde instrumenten...Het was snel geregeld, Balanchine gaf toestemming om balletten als Serenade en Concerto Barocco in Nederland in te studeren en uit te voeren en gelijktijdig zijn ook balletten van Graham naar...Ook al is Balanchine bijgezet in de museumgalerie, en voorbijgestreefd door choreografen als William Forsythe, hij dient nog altijd als historisch ijkpunt

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ze laat recensenten aan het woord, meestal en bijna uitsluitend Nederlandse (ik kom daar nog op terug) en ze geeft zelf beschrijvingen...ook oog en flair had voor Broadway- en Hollywoodentertainment...het besef hiervan misschien ook de reden waarom het boek van Van Schaik zo voorzichtig en onderkoeld is? Van Manen doet niet gewoon en heeft nooit gewoon gedaan: dat mag eigenlijk niet

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Het theater maakt deel uit van een complex dat ook nog een dansschool, woningen, kantoren, winkels en een parkeergarage omvat...gezien te worden'. Aan het eind van de smalle ingang in de rue des Abbesses vallen plots en onvermoed de drukte van de stad en het volkse en het schuine van de straat weg, en is er alleen nog...Maar ook al kan men vinden dat men zo'n theater vandaag niet meer kan bouwen, en ook al is het zeker waar dat zo'n zaal ook veel onmogelijk maakt, toch zal iedereen het er over eens zijn dat heel wat

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Dat geldt zeker ook en misschien nog meer voor de derde foto in deze reeks, en misschien zelfs voor de hele reeks...Ook in de tweede foto is de houding bevreemdend en artificieel...Maar misschien is het de werkwijze van Nadine Tasseel, zo radicaal onrealistisch en daardoor ook in zekere zin onfotografisch, dat ze ons verwachtingspatroon ten aanzien van foto's verstoort

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Romeo + Juliet hanteert een beeldtaal die tegelijk verleidt en provoceert, die beweegt op het ritme van synthetische drum'n'bass, maar waarin ook het kitscherig sentiment alle ruimte krijgt...En nog een derde optie: bijrollen worden opgevuld met 'cameo'-optredens van figuren als Gérard Depardieu, Robin Williams, Billy Crystal en Jack Lemmon...Zelfs al is heel de dramatische focus gericht op zijn figuur, dan nog schuilt de weerbarstigheid van het stuk (en daarmee de actuele relevantie) meestal in de afwijkingen van die norm, in de krachten

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
De ondertussen hertekende politieke machtsevenwichten en socio-economische verhoudingen vergroten nog de afstand tot de opgewekte hostessen en piloten die geruisloos versmelten met commercials die...Ook niet in de kunst die steeds meer plaats inruimt voor abstracte concepten en zelfreflexiviteit, beide vijanden van de angstige spanning, de ongebreidelde emotionaliteit en het verpletterende...schilderen' (DeLillo). Vaker gaat het echter om goedkope nieuwsbeelden die behalve het voorwerp van aandacht ook en vooral de meute opgewonden journalisten en bijhorende cameraploegen in beeld brengen: meteen ook

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Het beeld als verteller Ook de titel Felix in Exile is voor meerdere interpretaties vatbaar: is Felix de naam van de man of betekent het 'gelukkig'? Wie het nog verder zoekt, vindt wel enkele...woordassociaties: exist, exit, elixir,... Maar hoe associatief en open de titel ook mag zijn, de beelden laten veel meer wegen open...De twee voorstellingen die tot nog toe in België te zien waren, kenmerken zich door het gelijktijdig inzetten van een overvloed en diversiteit aan middelen: levensgrote poppen en hun - zichtbare

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert, niet alleen door om te kijken, maar ook door te anticiperen en vooruit te durven blikken...Hij citeert dan ook graag de tegenstem en dat is goed om het inhoudelijk verloop van een debat te schetsen, maar vreemd is dat hij dat doet als bewijs dat er fundamenteel wat schort aan het programma...Anthonissen vervolgt: 'Liggen dezelfde motieven niet aan de basis van het ganse Theaterfestival en zijn parallelprogramma(...)?' Nog vreemder wordt het wanneer Peter Anthonissen het antidotum voor die

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
maar ook troost en hoop in zich draagt...Hij is dan ook dankbaar wanneer het publiek reageert, hoewel de kans even groot is dat de toeschouwers verkiezen om met ingehouden adem toe te kijken en te luisteren...Ook Zarah kreeg een ondertitel mee: of de vogels komen terug uit het Zuiden, naar de beginregel van het vertederend grappige kalenderversje op de dag van de beslissende ontmoeting tussen Matthias en

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Maar aangezien er toen nog geen kunstencentra bestonden werd het Speelteater, dat van meet af aan koos om theater te maken voor en met kinderen en jongeren, gesubsidieerd als gezelschap...Villanella en De Kopergietery kijken geregeld over de taal- en landsgrenzen heen, maar ook het Vlaamse theaterveld biedt mogelijkheden tot vruchtbare initiatieven...Ad Van Iersel en Bram Wiersma), Het Hamletmachien (Paul Peyskens en een aantal jongeren) en Als je broedt word je een beetje kip (coproductie met Dito'Dito). Ook Eva Bal benadrukt de rol die

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Solo's en groepsbewegingen worden opgelost in de vreugdevolle stuwing en de harmoniën van Bach's Brandenburger Concerto's. Amanda Miller toont Freiburg (en ons) een tocht en een thuiskomst...Raakpunten zijn er: ook bij Amanda Miller vind je de woordenschat van het klassieke ballet, een radicaal ruimtegebruik, aandacht voor filosofische problematiek en...Vanuit die optiek rekent hij ook modernen als Michaux en Mallarmé tot de barok

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
rosso wordt zo ook bij tijd en wijle tot een haast triviale ervaring: het is wat het is. Dit pretentieloze is ook terug te vinden in de voorstelling als geheel: de regie van Pieter C. Scholten...Er beweegt altijd wel iets, ook al is dat voor onze op duiding, op herinnering, op grip gerichte geest nog niet 'iets'. Zo onbewust en vanzelfsprekend als de meeste mensen zich bewegen, zo...Hij klappert nog wat na en voor de vorm verzetten zij ook een pootje

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Als ik dansmateriaal aanmaak, merk ik dat die bewegingen een theatraal kantje hebben, en dat gaat ook mee in de voorstelling...Er is een danser in een decor dat uit een enkele kleur bestaat, tijdens de voorstelling duiken verschillende 'dieren' op en ook het gesproken woord wordt in de 'wereld' van bianco en rosso niet...Soms groeien die nog uit en nemen ze heel veel tijd en ruimte in. Andere keren blijft het een klein element, dat toch interessant is en zijn plaats krijgt in de voorstelling, ofwel blijkt dat het toch

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
het choreografisch werk van Jennifer Lacey echt waardevol, of krijgt ze (te veel) symbolisch krediet omdat ze gecoproduceerd wordt door een festival dat ook grote namen produceerde en produceert, en...Voorts kan er ook nog een parallellie gezien worden tussen de artistieke duo's Balanchine-Stravinski, Cunningham-Cage, en de dansers en muzikanten tijdens de dansimprovisaties...Ook het elkaar opdrachten geven, en het bij wijlen expliciet dissociëren van dans en muziek, zijn al even transparante referenties aan het Cunningham-credo

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
De andere medespelers - onder wie toch ook als ik me niet vergis Robert Stephen -deden krampachtig hun best die Engelse speelstijl die niet meer bestaat en ook niet meer kan bestaan, te vatten...worden op 'eigenaardige' manier geconfronteerd met vragen zoals bijvoorbeeld: 'Wat begrijpen we nog van het begrip "eer" (en oneer)?' En van de daaraan gekoppelde gevoelens als 'wraak' en 'vergiffenis...Dat we een Mozart en een Wagner ook nog live in een zaal, met echte zangers en een echt orkest, etc... mogen en kunnen meemaken mag werkelijk een wonder heten

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
En nog meer, nog meer... Het pijnlijke is dat onder woorden pogen te brengen, en als woorden niet volstaan om - zoals in Le Pouvoir - de kleren uit te trekken en als het ware te zeggen: "zie dit, denk...Hij leefde ontzettend snel en intens, en maakte voortdurend keuzes: dit niet meer, dat en dat vind ik nog wel de moeite...En in die richting zal ook mijn ultieme voorstelling gaan: een eerbetoon, ook aan de mensen die ik heb gekend en die er niet meer zijn