Archief Etcetera

637 document(en) met "De toeschouwer" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 10, April 1985 • Pol Arias, Johan Thielemans • M U N T D O S...
het niet erg dat de toeschouwers op de eerste rijen nog de coulissen boven het toneel kunnen zien, maar ik dring aan op een propere oplossing: we spelen zowel voor de eerste als voor de laatste rij...Maar wanneer de scenografie verandert, zal de nieuwe scène die evolutie kunnen opvangen ? "Zeer groot kunnen de wijzigingen niet zijn : een helikopter die langs het dak op de scène landt, zal...Hier is de afstand tussen de toeschouwer en de scène maximaal vijf-a-zevenentwintig meter: dat is ideaal

Nr. 11, Juni 1985 • Luk Van den Dries • KAAITHEATER
het festival en tonen een grote gevoeligheid voor de taal van het lichaam, de taal van de ruimte, de taal van een samenleving-in-verandering...De verscheurende lectuur van een O'Neill door The Wooster Group, de belachelijke triviale maar o zo herkenbare behandeling van de Drie Zusters van Globe, de acteursregie en ruimtelijke ingreep van...Decortes Maria Magdalena en Gosch' Der Menschenfeind, en bovenal het ongelooflijke acteerniveau in al deze produk-ties: het zijn stuk voor stuk referentiepunten in de receptiegeschiedenis van de toeschouwer en

Nr. 11, Juni 1985 • Marijke Caris, Alex Mallems, Johan Thielemans, Mark... • K R O N I E K
Als de archeoloog die in het zand de contouren van een schip opgraaft, ontdek je de lijnen van een verhaal: de ark, de dieren, het water, worden samengepast in de bijbelse parabel over het einde van...De toeschouwer wordt prompt verzocht om als gluurder ongezien binnen de instelling te kijken...Ook bij de toeschouwer werkt dit ten koste van de interpretatievrijheid: er blijft nauwelijks invulruimte

Nr. 11, Juni 1985 • Jef De Roeck • Jef De Roeck
De toeschouwer daarboven ervaart het meer als iets wat zich buiten hem afspeelt, meer in de objectiviteit...te raaskallen, zodat de kleverige brokjes in het rond vlogen, over de hoofden en op de kleren van de mensen in zijn buurt...de handen klappende mensen, links en rechts, beneden en boven, vlakbij en in de verte, van de fauteuils over de loges tot de balkons

Nr. 11, Juni 1985 • Johan Thielemans • 2 X CHEREAU
Men herkent onmiddellijk de stijl van Lucio Silla, maar deze keer heeft de tekst Chéreau zo sterk aangegrepen dat hij recht naar de kern ervan is doorgestoten...De personages blijven beweeglijk rondlopen, waarbij Chéreau een hele evolutie uitgedokterd heeft die de toeschouwer de hele avond blijft verrassen...Al is de suggestie van de straat en de stad overweldigend, toch zal dit realisme volledig abstract werken, zodat de taferelen binnenskamers kunnen opgevoerd worden zonder enige decorwisseling

Nr. 11, Juni 1985 • Johan Callens • David Mamet, dichter bij Beckett dan bij...
Dit kan op de scène omdat het publiek de personages in levende lijve ziet; de acteur compenseert voor de taligheid van het personage, voor het feit dat zijn oorsprong en essentie louter talig zijn...en het medelijden vergaan de toeschouwer wanneer hij ervaart in welke mate dat opportunisme kan ontaarden, hoever Mamets personages bereid zijn te gaan...Mamet doorprikt de mythes of waanbeelden aan het zelfde tempo waarmee zijn personages (en hijzelf dus) ze fabriceren, of het nu de mythe van de viriliteit betreft of die van de Amerikaanse

Nr. 11, Juni 1985 • Klaas Tindemans • Decortes 'Kleur is alles' en Freuds 'Der...
de repertoriële fase en de fase van de 'poëtisering van de actie', is dat er niet meer als zodanig gewerkt wordt vanuit een betrokkenheid met een tekst of een thema, maar op een stijl...De grap vertoont in dit opzicht de meeste gelijkenis met de droom, doordat deze de logica van het bewustzijn vervangt door de logica van de lust, die de remmingen opheft en zich ontlaadt in het lachen...Het verschil is wel dat de grap eigen wetmatigheden ontwikkelt -- de techniek van de grap, vaak verwant aan sofismen-- terwijl de droom, zelfs het gedeelte ervan dat we ons bewust herinneren, zich

Nr. 11, Juni 1985 • Johan Thielemans • DOSSIER OPLEIDING
De verovering van het lichaam Het was niet alleen het overrompelende voorbeeld van de film, dat de toeschouwer kregelig deed worden...Men komt tot de paradoxale positie, waarbij men elk spoor van 'ouderwetse' expressiviteit (het soort theater waarbij de toeschouwer onmiddellijk de code van zijn cultuur herkent) als een negatief punt...de toeschouwer op een boeiende manier aan het wankelen brengt, maar dat in zijn modieuze ogenblikken (grote delen van Scènes/Sprookjes, de eerste scènes van Verwanten) niet verder komt dan te koketteren

Nr. 11, Juni 1985 • Marianne Van Kerkhoven • Luc Philips Spielefreude
Aan het slot volgt de voor het Volkstheater onontbeerlijke moraal: 'en wat doe jij, toeschouwer, met jouw Bompa...Het recht op de ziel van de toeschouwer spelen overschrijdt hier de grens naar een zekere demagogie...Luc Philips als Variétéartiest Als Karl, de variétéartiest in Schijn Bedriegt, vormt Luc Philips duo met Jo De Meyere die gestalte geeft aan Robert, de andere broer, de half mislukte acteur

Nr. 11, Juni 1985 • Marianne Van Kerkhoven • Luc Philips Spielefreude
de' Galileï (1967-68) en 'de' Puntilla (1971-72) van Brecht, King Lear (1968-69), de August (1970-71) in Pavel Kohouts gelijknamig circusstuk, Vladimir (1971-72) in Wachten op Godot, 'de' Vrek (1972...Maar eerst moet de regisseur zich de vraag stellen wat de bedoeling is van de auteur...Dat is spijtig want de rijkdom van de acteur kan, precies door zijn vluchtigheid, slechts doorgegeven worden van de ene generatie naar de andere

Nr. 11, Juni 1985 • Peter De Jonge, Pieter T'Jonck • Rijnders' afscheid van Globe
Rijnders' personages worden altijd geconfronteerd met een benauwende, dominerende aanwezigheid : de moeder in In het Tuinhuis, de provincie in De Drie Zusters, de Kunst in De Domkop en de Gek...Deze bedreigende equivalentie van de moeder met de moedertaal, voedsel, de stad, de wereld wordt al van bij de aanvang geïllustreerd door het decor: een lichtjes hellende, spiegelende wand die de...De trots en intelligentie die doorklinkt in Wolfsons heroische pogingen om de Toren van Babel terug op te richten, zijn studies organische chemie verdwijnen achter het beeld dat de toeschouwer krijgt

Nr. 12, Januari 1985 • Johan Thielemans • PETER BROOK
De effecten hebben steeds hetzelfde doel voor ogen: de toeschouwer uit zijn evenwicht brengen...openheid uitgestoken, in Marat/Sade brak er op het einde van de vertoning paniek uit: de acteurs-bewakers sloegen op de vlucht en de patiënten van Charenton keerden hun agressiviteit tegen de toeschouwers...Alleen is het afzweren van de eigen traditie door de Westerlingen om op die manier contact te krijgen met 'het onbezoedelde' een zielige bedoening: de verbaasde blik van de mooie, beschaafde

Nr. 12, Januari 1985 • Luk Van den Dries, Johan Thielemans, Klaas... • KRONIEK
Hoewel het hier gaat om één van de meest rampzalige data in de geschiedenis van de Scheldestad - de helft van de bevolking, waaronder de mééste intellectuelen, emigreerde binnen de vier jaar naar het...deze opvoering wordt het publiek in de zaal volledig in de actie opgenomen: de gilden stappen door de zijdeuren naar binnen, de meesters schudden de hand van de toeschouwers, gezellen gooien bloemen...De koele schoonheid staat haaks op de wilde, zelfs waanzinnige situaties die Webster vertelt, maar juist door deze koelte ontwijkt Prowse het gevaar dat de hedendaagse toeschouwer zich monkelend gaat

Nr. 13, April 1986 • Fred Int Panis, Klaas Tindemans, Johan Thielemans,... • KRONIEK
Telkens wanneer er langs de radio nieuwe berichten van onheil komen, is het alsof de toeschouwer aan de externe gebeurtenissen moet herinnerd worden...Het geeft je als toeschouwer de kans de wondere werken opnieuw te beleven; voor niet-toeschouwers is het maar halve pret, maar de schrijver Freek De Jonge is op zich al meer dan de moeite waard...Ik bedoel hiermee dat Bergman met zijn Lear-bewerking duidelijk de toeschouwer tegemoet is gekomen door te opteren voor een in de eerste plaats toegankelijke, meer anekdotische aanpassing, met volop

Nr. 13, April 1986 • Johan Callens • Sam Shepards verscheurde liefdes
die perfect de moeilijkheid tot communicatie in de geest van de toeschouwer branden...De knalrode Cola-automaat is daarentegen een goede keuze - ofwel horen de kleuren vuil en wansmakelijk te zijn, ofwel even agressief als de personages, een regelrechte aanslag op de zintuigen van de...Bij het BKT schijnen die langs de schuine achterwand weg, nooit pal op de toeschouwer

Nr. 13, April 1986 • Alex Mallems • Wilson en Fabre op de praatstoel
De invalshoek van dit debat was in die museumcontext voor de hand liggend: de relatie plastische kunsten-theater...Bob Wilson situeert de "roots" van zijn oeuvre in de architectuur en de schilderkunst...Een voorstelling moet voor Fabre ingrijpen in de gevoelswereld van de toeschouwer, hem emotioneel raken

Nr. 13, April 1986 • Klaas Tindemans • De Knee Plays uit de CIVIL warS
Na al die heisa, waaraan we ondanks alles als toeschouwer de herinnering aan één mooie (Rotterdam) en één voortreffelijke (Keulen) voorstelling overhielden, monteerde Wilson in Minneapolis de Knee...Een formele strakheid die de pendant wordt van de narratieve rechtlijnigheid van de beelden in de Knee Plays...Wilsons verbindingen zijn soms ook minder anekdotisch, zoals het hernemen, ook in de Knee Plays, van het tentenkamp uit de burgeroorlog, één van de visuele hoofdthemata uit de CIVIL warS

Nr. 13, April 1986 • Geert Opsomer • "Frans Franz" en "Alles Liebe"
Haar motieven zijn onbekend, de toeschouwer kreeg de kans niet haar te leren kennen...De toeschouwer dient de wijsheid niet te zoeken bij de auteur, maar in de welsprekendheid van de getoonde situatie...De taal, het gezegde wordt steeds minder expli-catief (bedrieglijk soms) en de toeschouwer is vaak aangewezen op de minder analytische gedragstaai, die hem een fragmentarische ervaring bezorgt

Nr. 13, April 1986 • Mark Deputter • Demonen in Gent en Bochum
nadrukkelijker theaterdecor, daar waar de 'vierde wand' niet samenvalt met de huiskamermuur, maar een dwarssnede maakt doorheen de slaapkamer, de woonkamer en de traphal...Dit alles wordt in opdringerigheid nog overklast door de symbolische omkadering van het stuk - het tijdsverloop, de witte vredesduif, de tweehonderd stearine-kaarsjes, de kruisiging van Frank...Zij houdt zich bij voorkeur op in de buurt van de witte sofa links, met uitwijkmogelijkheden naar de badkamer en de slaapkamer, hij blijft het liefst op het rechtse gedeelte van de scène-op één van de

Nr. 13, April 1986 • Karst Woudstra over Lars Norén
kunnen we misschien nog iets verder gaan: het gaat om een blindelings aftasten, want de rede laat de mens onverbiddelijk in de steek en de kracht van de onbewuste angsten en verlangens is onmetelijk...Tegelijk beschrijft het stuk de hele muziekontwikkeling: het begint bij Gesualdo, die de harmonie ontdekt heeft waarmee de moderne westerse muziek begint; het gaat via de late barok, via Monteverdi...expliciet aangesneden (de urne met de as van Franks moeder is aldoor aanwezig op de scène). De schrijver wil het rouwproces aanvatten via de broer van het hoofdpersonage (in elk stuk komt die broer terug) maar