Archief Etcetera

149 document(en) met "Dochter Maar" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
waar hij zielsveel van houdt maar dat hij verliest, het wordt gruwelijk vermoord door een 'zigeuner'. Hij zoekt zijn vader, ontdekt dat het een jood was, leert Jiddisch bij 'Mossel' Grinberg...Maar zijn joodse leeftijdgenoten, geëngageerde studenten verwerpen hem als goj, verwerpen het Jiddisch als taal van de diaspora — in Israël spreekt men Hebreeuws —, ze verwijten hem zijn akelige naam...Maar het concrete leven neemt een veel lichamelijker vorm aan: de roes van de drank, de erotische opwinding, de beleefde liefdes, de wandelingen in het bos op de taalgrens

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
Het is, moet ik maar meteen toegeven, een rare positie...juntaleden hun - mag ik maar hopen -veelvuldige ruzies in papier hebben neergelegd: het zijn de met redenen beklede subjectieve waarde-oordelen van negen bevoorrechte toeschouwers, zeg maar...Hij heelt het kunstwerk: niet om het te genezen, maar om het illegaal te verkopen: dus niet in medische maar in misdadige zin

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
historiserend maar brengt geen reconstructies...Kokende straal Pierre Bokma spant de kroon, natuurlijk, maar dat komt omdat Shakespeare hem in dit stuk de meeste kansen heeft gegeven...Maar één keer laat hij zijn masker vallen en toont hij de innerlijke drift die hem voortjaagt en de anderen de stuipen op het lijf jaagt

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
Dat staat goed, maar veel concreets zullen die Hollywood-acteurs voor deze troep niet te betekenen hebben...Nu blijven ze aan hun politieke overtuiging trouw, maar ze twijfelen...Het Living Theatre treedt nog op, maar geeft geen teken van leven

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
Maar goed, nu cultuur volgens de wetten van de marketing en het management moet gerund worden, moet je er al die krampachtige overdrijvingen maar bijnemen...Ik weet dat Frie Leysen niet graag de spirituele dochter van Briers genoemd wil worden, maar waarom doet ze dit dan...Maar de toeschouwer mag achteraf toch wel schuchter opperen of het niet zo was dat die ambtenaren niet met politiek maar gewoon met artistiek peil bezig waren

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
onszelf voortdurend moeten blijven in vraag stellen, dat wij moeten ervaren dat kunstenaars (maar ook wetenschappers) vaak van instrumenten ter beschrijving of van focus veranderen en dat de werkelijkheid dus...Hij toont ons mensen van nu die zich de meester van de kosmos wanen, maar moeten ontdekken dat ze het mysterie van de aantrekking tussen één man en één vrouw nog niet baas kunnen, het mysterie van de...Maar beseffen wij hierbij wel dat wij thans, in een tijd die alle uiterlijke levensvoorwaarden ontzettend complex en onoverzichtelijk heeft gemaakt, nog steeds verhalen uit de Verlichting herkauwen

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
De Laatsten zit geen enkel 'goed' personage: ze zijn zwak (oom Jakorev, moeder en zoon Pjotr) en/of onnozel (dochter Vera) en/of over-verbitterd (dochter Ljuba) en/of verdorven (zoon Alexander...dochter Nadja, haar echtgenoot Pavel), en allemaal zijn ze hypocriet...Nadja vertelt haar zus dat het huwelijk er is om minnaars te hebben, moeder houdt van haar verminkte dochter enkel uit schuldgevoel, vader gaat er tevreden van uit dat zijn ene dochter niet uit liefde

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Niet de liefdesharmonie, maar een essentieel gebrek aan contact is het dominerend gevoel...Niet alleen geeft ze aan Shakespeares tekst een verfrissende invalshoek, maar laat ze Sellars toe iets wezenlijks over de Amerikaanse televisie te vertellen, zonder dat het ook maar één ogenblik...gelukkig met zijn aanpak). Maar door deze ingreep heeft Sellars iets weten te zeggen over de problemen die hem thans bezighouden

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
De Klassieke Oudheid is maar tot ons kunnen komen omdat de Arabieren haar teksten jarenlang bewaard hebben in hun bibliotheken...Sjahrazaad, de intelligente dochter van de vizier van sultan Sjahriaar, besluit een einde te maken aan deze wantoestand...Maar het slechtste en meest paradoxale geschenk ervan was dat het de mensen deed geloven dat ze uitsluitend, hoofdzakelijk, exclusief, blank of zwart, westers of oosters waren', schrijft Edward W.Said

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Een heropflakkering van het aantal ensceneringen zoals we die dit jaar kenden, zet dat alleen maar in de verf...Erik bijvoorbeeld, de jonge opportunist die zijn kans grijpt als Georges in de doos zit, maar even vlug weer ophoepelt als hij vrij komt, is minstens even revelerend over de condition humaine als de...De strijd voor sexuele onafhankelijkheid is hier beslecht, maar achter het vredesverdrag schuilt alleen maar jaloezie, cynisme, nijd, en de inventiviteit om nieuwe leugens te verzinnen, nieuwe

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Maar nog maar net heeft Cressida een mooie Griekse krijger gezien, of ze vergeet haar beloftes...Technisch gezien gaat het om een radde tong, maar dramatisch gezien is het een festijn voor het oor hoe iedereen de diepere betekenis van de zinnen weet bloot te leggen...Het is wel fijn dat het publiek zijn verbeelding moet gebruiken, maar het cynische hoogtepunt van het stuk, de laffe dood van Hector, verdwijnt in tekst

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het was het mooie an sich, zoals in de abstracte plastische kunsten, of in poëzie, waar je aan de tekens geen betekenis moet koppelen, maar die je gewoon op je af moet laten komen...Geen zaalverantwoordelijke die ingreep, ook de ouders lieten maar begaan...Noem het voor mijn part theaterdiscipline, maar als je ergens van wil genieten, kan je niet met andere dingen bezig zijn

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Hij laat zich leiden door een fascinatie voor al wat menselijk is. Hij voedt de verbeelding van de terrasbezoeker, die niet zozeer een vrouw en een meisje ziet, maar moeder en dochter...Niet een fuck you-gebaar, maar machteloze woede...Van Purcell behoudt hij de emotionele onderstroom, maar het gekozen instrumentarium, tien klassieke accordeons, geeft het geheel een aardse, warm-rauwe tangoklank

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Want hoe gaat dat in het leven van een vrouw: ze is diep bedroefd maar zeker zo bezorgd dat haar waterproof mascara niet uitloopt...Er is die scène van hartstochtelijk maar ingehouden geweld...De schrijfster komt tussen de moeder en de dochter staan, duwt ze uit elkaar en zegt: 'Afgelopen'. Dat staat gelijk aan sterven

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Wat mij betreft: in Vlaanderen wordt met meer boter gekookt, is de taal bloemrijker maar minder to the point en ruikt het op onverwachte momenten naar auwel en wierook...Blijft de vraag hoe het komt dat de weg die de beneden- en bovenburen na de Eerste Wereldoorlog aflegden zo vele decennia zo vele overeenkomsten kon tonen, maar dat de differentiatie zich onmiskenbaar...van de oprichting van de EEG en de Europese eenwording maar ook als halte in de Europese tournees van bijvoorbeeld Kirov en Bolshoi, New York City Ballet, American Ballet Theatre, Martha Graham Dance

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Maar is Grotowski's 'sobere theater' niet een utopie, een nobel doel waarvan men weet dat men het toch niet kan bereiken...Maar goed, laten we het toch maar bij dit woord houden, en eens nagaan waardoor het 'circustheater' zoveel succes kent, en of het invloed heeft op het 'theater'. De circustheatervorm...Vroeger werden de circustechnieken alleen maar van vader op zoon of van moeder op dochter aangeleerd

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Daarin schuilt de verleiding van vermaak, maar ook het risico van het onbekende...Maar het vlijmscherpe mes van Gerardjan Rijnders of Thomas Bernhard komt even goed tot zijn recht in het kortademige ritme van een Verevoorstelling...Ik kan mij er niks bij voorstellen, behalve de enorme desintegrerende kracht, ja maar, hoor ik dan, het gaat om informatie en een cd-rom is veel sneller

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Maar haar status bezorgt haar een eigen show wanneer de respectabele bbc een integrale uitzending van zijn Panorama-actualiteitenreeks besteedt aan een sober maar uitvoerig gesprek waarin zij...Maar het is Diana die met haar onewomanshow, voorafgegaan door de bestsellerpublicatie van haar biografie, Diana: Her True Story (geschreven door ene Andrew Morton maar daarin zo goed als zeker...Haar queeste tegen de aftandse moraal van de koninklijke familie verkrijgt ruimere anti-establishmentproporties, maar de inzet van het conflict is niet de monarchie maar de verschijning ervan

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Ik kan in zo'n tekst heel veel van mezelf leggen, maar tegelijk is die tekst ook mijn dekmantel...Maar de mensen kunnen altijd nog denken dat ik niet mijn eigen emoties vertolk, maar die van de schrijver of van het personage...Maar nogmaals: als het samen gaat, vind ik het toch wel indrukwekkend

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
Zo een werk vraagt niet om een louter informerende schriftuur, maar eist van de beschouwer integendeel een serie weerwoorden, een reeks van woorden die de kijker tegenover de kracht van de ondergane...Kijken is in de regel inderdaad een kwestie van afzijdigheid omdat een beeld de toeschouwer wel boeit maar het zich niet met hem bemoeit...Ondertussen doen we niets: we kijken toe, geboeid maar onverschillig, zonder impuls tot handelen