Archief Etcetera

127 document(en) met "HOE GE MIJ" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Het begint hoe langer hoe meer op De ondergang te lijken...Generositeit: Van mij mag iedereen alles weten, hebben'. Ik had dus - in mijn hoofd althans - een strijdplan om de voorstelling van toen te laten bestaan zoals ze was, maar dan in een andere tijd en...En toch: hoe meer ik probeerde de voorstelling van toen te kopiëren, hoe meer ze ging veranderen

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Dat is ook een maatschappelijk model, typisch voor een fabriek (lacht). Goed, dat was voor mij een aanleiding om dat ding in beweging te zetten...Maar daar is geen tijd voor... Dus ga ik werken en verdien ik geld, om vervolgens met dat geld op zoek te gaan naar een sofa die mij bevalt...Men gaat iets 'conserveren'. Mensen die verstand hebben van hoe het geweest is, vertellen iets over de achtergrond en de geschiedenis, over hoe de dingen zich hebben ontwikkeld

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
Ik wilde goeie dingen maken samen met mensen die achter mij stonden en die mij graag zagen...Dit stuk moet behoorlijk schandaal ge- Decorte reduceert dat brokkelige verhaal, maar behoudt toch vele verhalende elementen en tien van de zestien personages...De woorden komen uit mij, als ware het een engel die mij dicteerde

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
klaagt niet aan / Het toont hoe een systeem in elkaar zit / Het is een vicieuze cirkel / Het is het kwaad / Het is er voor de momenten waarin ge denkt dat ge alles hebt en dan ineens: Nikske Meer / Door wat...kloten / Hoe brengt ge iets teweeg / Omdat het vechten belangrijk is / Omdat er weerstand moet zijn / Omdat de steen geworpen moet worden / Omdat er iets moet gebeuren / Baader Meinhof in mijn gedachten / Hoe...verbeelden / Hoe ge in de mens blijft geloven / Dat is toch iets vreemds / Na WO II / Na Vietnam / Na Kosovo / Na Rwanda / Hoe ge ondanks alles in de mens blijft geloven / Dat is toch iets vreemds / Soms begrijp

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Maar als regisseur ben je vanaf je eerste repetitie een toeschouwer... Cassiers: Voor mij is een regisseur een toeschouwer...Hij zei: 'Guyke, als ge dat morgen zo gaat doen, ben ik na vijf minuten weg...' Het publiek bleef gewoon zitten, niemand durfde bewegen, de voorstelling heeft voor hen een half uur langer geduurd...Cassiers: Ik probeer die dagdagelijkse invloeden op het sociaal gedrag van mensen -hoe ze kijken, hoe ze luisteren - in de theaterzaal binnen te brengen en daar iets anders te doen met de

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
En de Vlaamse literatuur loopt traditiegetrouw wat jaartjes achter op de internationale scène, dus ge kunt tellen...Het is zoals Sloterdijk zegt: ‘Hoe meer de idealen in verval raken en bepalingen van de zin van “bovenaf” hun geldigheid verliezen, des te meer worden wij gedwongen te luisteren naar de levensenergie...Hoe meer de taal doordrenkt is van het lichaam (het verlangen), hoe meer ze lijkt op ‘zoete razernij’. Zo zegt Broeder Lorenzo in Romeo en Julia bij het horen van Romeo’s drift: ‘Is het mogelijk het

Nr. 78, Januari 2001 • Marleen Baeten • Übung: In het kleine niemandsland tussen weten...
Wat mij telkens opnieuw fascineert, is de metamorfose die een kind ondergaat tijdens zijn steeds preciezere vertelling...Hoe vertrouwd (of hoe vreemd) zijn deze beelden en dialogen voor hen...toneelregie', werd hier en daar ge(m)opperd

Nr. 78, Januari 2001 • Clara Van den Broek • De ajuin steak: een intergalactisch avontuur
Hoe te selecteren...met een andere metafoor: hoe een esthetisch verschil te maken in een wereld waarin alles design is? Hoe zeggen wat je te zeggen hebt in een wereld die bulkt van informatie...Zo klaagt het boegbeeld van dit kunstenaarsmodel, Goethes Torquato Tasso: 'Men heeft mij dus bekranst om mij getooid/ Als offerdier te voeren naar het altaar

Nr. 79, December 2001 • Isabelle Finet • Illusionisten op het dorpsplein
Marokkaanse voorstelling'. Daarin valt me een dialoog op die tekenend is voor de discussie die al een tijdje in kunstland gevoerd wordt: 'Nadia Abdelouafi:"(...) Voor mij is Leven doodt ons een artistiek...Dirk Pauwels: "Het is vaak goed bedoeld, maar dit soort situatie is voor mij een reden om de multiculturaliteit aan de kant te schuiven...Hij laat ons zien hoe wij, Belgen, naar Marokkanen kijken

Nr. 82, Juni 2002 • Marianne Van Kerkhoven • Stadstheaters - deel 3: Publiekstheater Gent
Misschien verschilt die manier van werken zelfs niet zo heel veel van hoe het bij Jean-Pierre gebeurde; daar werd ook met een kleinere werkgroep vergaderd, alleen had hij het laatste woord...Tuypens; zij gingen heel ver in hun politiek engagement; dat heeft mij mee ge­vormd als jonge maker; je pakt dat mee, je voelt dat ook aanwezig op andere plekken waar je komt...Niet dat je daar een pedagogische uitleg krijgt over hoe de maatschappij in mekaar zit, maar je wordt emotioneel door die politieke discussie gevoed

Nr. 83, Januari 2002 • Griet Op de Beeck • Beklijvende trip langs zee van emoties
Begrijp me niet verkeerd: van mij mag iedereen alles doen waar hij of zij zin in heeft, en hoe meer zielen geholpen worden door therapeutisch macrameeën of moeilijke gevoelens uiten in poëzie, hoe...Hoe vrij ze zich voelden, die paar uur per dag, hoe goed het deed om als gelijkwaardig mens tus- etcetera 83 OOO 45 sen de mensen au sérieux te worden...Vlak voor je de poort binnengaat, word je aangestaard door vier paar ogen - reusachtig geprojecteerd op de ramen van de tweede verdieping - ogen zoals die van u en van mij

Nr. 83, Januari 2002 • Raven Ruëll • Jan, mijn vriend: Een tekst van Raven...
getoond hij heeft mij getoond hoe het moet wat belangrijk is wat ze graag hebben hij heeft mij mee naar de cinema genomen ge moet leren kijken zegt hij en ik heb leren kijken...en ik wil hem vragen zeg mij alles jan zeg mij wat er gebeurd is zeg mij wat ge voelt zeg mij wie ge zijt maar hij is al verdwenen de nacht in en we spelen in het bos en hij was de vos en...maakten want als ge wat ge hoort kunt plaatsen zijt ge niet meer bang en hij lachte naar mij en hij zei gij zijt zo lief en hij vroeg: hoe vindt ge mijn handen en ik zei ze

Nr. 87, Juni 2003 • Loek Zonneveld • Diep vertrouwen in het theater: Ariane Mnouchkine...
Dat is een mooie tocht: met de métro die beide 'longen' van Parijs (Bois de Boulogne en Bois de Vincennes) met elkaar verbindt naar liet eindpunt, dat ge- noemd is naar de laatmiddeleeuwse...weten wat er in mij allemaal omgaat, dan denk ik: dat is niet eerlijk, wat er in joü omgaat dat moet je spélen, dat wil ik zién...En op dit moment lukt het me niet om uit te vinden hoe ik de wereld van de schaduwen aan het licht moet brengen

Nr. 87, Juni 2003 • Tuur Devens • De Queeste: Een zoektocht naar maatschappelijk geëngageerd...
Maar wij stellen ons dezelfde vragen als Lessing: hoe gaat onze maatschappij om met internering, is een psychopathische seriemoordenaar niet een product van onze samenleving, hoe is de werking van...onze rechtsstaat, hoe gevaarlijk kan populistische politiek zijn...Wij zoeken geen psychologische gedragsverklaringen, maar typeringen van hoe mensen zich manifesteren ten opzichte van hun omgeving, de realiteit waarin ze leven

Nr. 88, September 2003 • Patrick Jordens • 'Autobiografische fictie,: ja, dat vind ik een...
Maar ja, hoe noemt ge dat dan...Want hoe gecondenseerd en grillig mijn teksten ook mogen zijn, ze zijn toch een weergave van hoe ik het leven ervaar, of het zou willen ervaren...Ik ben blij met al die opdrachten die binnenkomen, alleen, ze verplichten mij wel te schrijven

Nr. 89, December 2003 • Benjamin Verdonck • Metamorphosen: Theatertekst van Benjamin Verdonck
ALS GIJ MIJ GOED GAAT LEREN KENNEN ZULT GE BLEITEN NOG VOOR WAT GE DOET NU WEGLOPEN VAN MIJ ENIKZALUDANVASTPAKKENENTROOSTEN ZO DICHT BIJ MIJ ZO IK HEB FRUIT...IETS EN GIJ LOOPT WEG KZEN ER KAPOT VAN EN WAS HET DA GE NIEMAND WOU KZOU HET KUNNEN SLIKKEN MAAR NIET MET MIJ EN WEL MET HEM ACIS WAAROM NIE MIJ OMHELZEN EN HEM WEL...NOG ZE GOOIT WATER IN ZIJN GEZICHT ZEG MAAR AAN IEDEREEN HOE GE MIJ HIER ZAG ALS GE NOG IETS KUNT ZEGGEN ZEGT ZIJ NOG DAN WORDEN ZIJN ARMEN DUNNER EN ZIJN HANDEN WORDEN HARD ZIJN

Nr. 89, December 2003 • Loek Zonneveld • Het carnaval van Josef Stalin: Frank Castorf's...
en de corruptie binnen de communistische partij 12 OOO etcetera 89 getoond, waarbij Sartres partijsecretaris Hoe-derer werd gespeeld met verwijzingen naar de...Hoe dan ook heeft hij zich in de afgelopen vier jaar in toenemende mate toegelegd op toneelbewerkingen van romans...De relatie tussen de Meester en Margarita had overigens wat mij betreft wel wat rustiger en geloofwaardiger gemogen, minder ingekleurd met Castorfiaans cynisme; per slot van rekening is het de

Nr. 89, December 2003 • Anne Teresa De Keersmaeker • "We gaan proberen er iets aan te...
Als ge kortere voorstellingen maakt, zijt ge vroeger thuis...Als ge me echt graag ziet, dan maakt ge niet zo'n lange voorstellingen...Terwijl vandaag... ik heb ze nog altijd niet graag, maar ik bijt op mijn tanden en zeg: 'Ja, kom maar filmen, hoe meer, hoe liever

Nr. 89, December 2003 • Wouter Hillaert • Vlaanderen feest: Union Suspecte met de leeuw...
Terwijl het publiek de zaal binnenkomt, vertelt een jongensstem op een geluidsband hoe hij op een dag in de plaatselijke bibliotheek Consciences boek in handen kreeg en het sindsdien nooit meer heeft...Die zag in de eerste plaats niet de bokshandschoen van de ironisch ingevulde Habib, maar liet glimmende harnas van de minder karikaturale Chokri: 'Pa, kijk, ik heb mij een nieuw kostuum aangeschaft...Daar kijkt ge van op, hé

Nr. 90, Februari 2004 • Geert Six • Zèn in't volk geschôtn: Geert Six i.s.m....
Hoe min da ge weet Maria, hoe beter da ge ga slapen Ziit gerust, alles is onder controle En dat is dat Ze wil hem slaan Ik bedoel, ik heb het zien gebeuren Tuur Den eerste luitenant Muller op...Hebt ge hem gezien, vraagt er iemand 'k Weet nie eens meer wie en ik wil zeggen, Jean... 't was Jean maar iets in mij houdt mij tegen Ik sta kik daar maar te wijzen daar,... daar naar den andere kant...soldaten, melk afgelengd met water ze smaken dat toch niet Ik verkoop met de glimlach met de tanden bloot, met een klucht, met 't wiegen van mijn gat En hoe meer da 'k verkoop, hoe vrijer da 'k mij voel