Archief Etcetera

275 document(en) met "Hoe Vlaams" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 23, September 1988 • Etcetera • Raad van Advies voor de Toneelkunst ...und...
lettend op het ritme van die groei, openheid verdedigen en geen elementen, hoe "vreemd" ook, uitsluiten...Vlaams kamergezelschap in de Brusselse agglomeratie

Nr. 24, December 1988 • Marianne Van Kerkhoven • De Tijd, BMC en Arca wringen zich...
Hoe langer het de keuze uitstelt en uit de twee ruiven blijft eten, hoe nijpender het zijn eigen situatie op termijn zal maken, hoe moeilijker het ook een artistiek wederwoord zal kunnen geven op het...Hoe zal dit in de toekomst evolueren...een...? 5. Hoe absurd deze utopische prognoses misschien ook zijn, één ding is duidelijk: er zijn bewegingen/ gistingen aan de gang in het theater-veld en de terminologie waarmee de kritiek ze

Nr. 24, December 1988 • Alex Mallems • Gildas Bourdet
Dat maakt het allemaal veel zwaarder en houdt tegelijkertijd ook de grootste risico's in." Hoe evolueert zo'n schrijfproces: je bent ondertussen al aan je zesde stuk...Hij spreekt een gefantaseerd soort Vlaams, een bedachte taal vanzelfsprekend, aangezien ik helemaal geen Vlaams ken...Hoe laat je die samenklinken of hoe plaats je die juist tegenover elkaar

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • WOYZECK
Regisseren is, hoe rationeel of associatief ook, interpreteren...problemen: hoe dient de fragmentariteit vertaald, hoe de wisselende locaties in beeld gebracht, hoe de borstelige personages tot leven gewekt, enz...De Vlaams-Hollandse Arcaproduktie ging er daarentegen hard en direct tegen aan

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
Hoe is er omgegaan met Tsjechows tekst...Je gaat voor anderen werken, voor ons Vlaams theater, niet meer voor je eigen 'kleine theatertje'. Kan je daaraan iets bijdragen als lid van de Raad van Advies

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Ze vertegenwoordigt de fnuikende moraal, maar daarnaast laat ze zien hoe haar tirannie wellicht wortelt in een diep gevoel van verslagenheid...Hij beschrijft hoe Wittgenstein een punt achteraan in het lokaal fixeert, noemt dat zijn vacante blik en zegt dat die betekent dat hij nu heel sterk opgaat in een bepaalde denkrichting...Hoe ouder ik word, hoe meer ik om goede regisseurs schreeuw

Nr. 25, Maart 1989 • Geert Opsomer • De nieuwe creatiepremies
Hoe dit systeem van creatiepremies nu in de praktijk functioneert, volgens welke criteria, procedure en timing de creatiepremies toegekend worden, blijft op dit moment onduidelijk...Evaluatiecriteria 1. Oorspronkelijk Vlaams werk...Hoe is het mogelijk dat theaterdirecteurs hun eigen produkties kunnen subsidiëren

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries • Tussenstad
Hoe de toekomst er zal uitzien is momenteel onduidelijk: zal de stad het saneringsvoorstel uitvoeren...Ook de KVS recruteert het publiek uit de wijde Vlaams-Brabantse omtrek...Ondanks dat aanbod, dat kwalitatief zeer belangrijk is en in het geheel van het theatrale landschap een volstrekt eigen indruk laat, zijn de perspectieven voor het Vlaams-Brusselse theaterleven weinig

Nr. 25, Maart 1989 • Walter Moens • Schetsen voor een Vlaamse theateridentiteit
En een zich langzaam emanciperend Vlaams publiek, dat zich overigens meer en meer in het randgebied gaat vestigen, beleeft deugd aan het avondje uit in de stad...de eerste plaats moet een zeer verspreid en om de boven aangehaalde redenen moeilijk te motiveren Vlaams publiek bereikt worden...Daarin had zowel de Koninklijke Vlaamse Schouwburg en het Brussels Kamertoneel als het Kaaitheater en de Beursschouwburg, de inplanting van het Vlaams Theaterinstituut, de eigenheid van de Brusselse

Nr. 25, Maart 1989 • De weinig culturele hoofdstad van Europa
echte poging om een permanent Vlaams gezelschap uit de grond te stampen komt in 1852 van Jacob Kats...Opvallend is hoe weinig daarvan naar waarde gehonoreerd worden, laat staan ernstig genomen...Daarin konden we ondertussen lezen hoe theatermaken in Brussel met vallen en rechtkruipen te maken heeft

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • Vorm geven aan centrale mythen
Men is dan klein, kwetsbaar, en waar het op aankomt is, hoe men met deze kwetsbaarheid omgaat...Op dit ogenblik maken we zo'n, crisisperiode mee, en we zouden blind zijn als we er een lokaal Vlaams probleem van maken

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Het heengaan
Voelend hoe de beelden opduiken uit je geheugen ? je ziel ? je geest ?, weet je dat bij het schrijven over deze voorstelling slechts één démarche past: terugkeren naar de nulgraad van de kritiek...Hoe goed en nodig het is taboes te doorbreken...De voorstelling toont hoe de dingen zijn, zoals ze zijn, en suggereert hoe ze zullen veranderen als ze opbotsen tegen de werkelijkheid daarbuiten, als ze in de maatschppij gesmeten worden

Nr. 26, Juni 1989 • Klaas Tindemans • Voorstel en ontwerp van theaterdecreet
anciens' kunnen nog ad hoe gesubsidieerd worden...Een 'kleinigheid' nog: 'Vlaamse dramaturgie' wordt nog steeds omschreven als een 'opdracht aan een Vlaams toneelauteur', een definitie die nog dateert uit de tijd van de creatiepremies van voor het

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Hij kan ook prachtig een dialoog ontleden, en tonen hoe die in elkaar zit...Dat was drie jaar vóór Maria Magdalena , een zeer belangrijke datum in het Vlaams theater...Restauratie van de emotie Hoe ging dat dan ? "We hebben eerst lang rond de tafel gezeten: elke acteur heeft zijn eigen biografie opgesteld, en gezocht naar de onderlinge verhouding

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Hoe ze in La Secreta Obscenidadde Cada Dia, van de jonge Chileen Marco Antonio De La Parra toonden hoe heimelijk obsceen het alledaagse wel kan zijn...Ze hebben wel geleerd hoe om te springen met allerlei literaire teksten, maar niet hoe een concrete theateropvoering aan te pakken...Hoe dichter 1992 nadert en hoe minder er van het IJzeren Gordijn overblijft, des te kleiner wordt België en des te groter dreigt de landelijke verveling te worden

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Hoe langer hij ligt, hoe beter hij wordt...Kwestie van zich op één terrein - hoe onbenullig ook - te kunnen onderscheiden...Louis XIV (beamend) Hoe vermoeid ik toen was

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
zwiept in haar jongste brochure met een rode kaart naar het Vlaams Theaterjaarboek : ze komt er niet meer in voor ; de Vlaamse creaties, al zijn het er maar een paar, staan niet in het Jaarboek...De overheid voert nu wel -na een jarenlang beleid van eretekens en symbolische prijzen- een meer stimulerende en ingrijpende politiek gericht op de creatie van Vlaams werk (zie Etcetera nr 25 : 52-53...Maar hoe dan de gretigheid te begrijpen, waarmee de auteurs in kwestie zich het ideeën- en vormmateriaal van toch niet zo normvaste auteurs als Genet en Muller toeëigenen ? Hinkt de beoordeling door

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Hoe is het programma binnen die taakverdeling tot stand gekomen ? Wie tekent voor wat ? "Wat Gerard Mortier betreft, die werd op 1 juli 1988 door de Vlaamse Executieve tot intendant van de pas...Het is niet de bedoeling er een Vlaams clubje van te maken...De muziekdirecteur Hoe verloopt de samenwerking met Rudolf Werthen ? "Niet slecht

Nr. 28, December 1989 • Alexander Baervoets • Vlaams dansbeleid maakt geen school
ruime verbreiding van deze hoe dan ook uitzonderlijke vorm van lichaamsontwikkeling in de weg...Voor hun eigen vorming waren zij helemaal op het buitenland aangewezen -hoe lang hou je dat financieel vol ?- of op kortlopende stages van gerenommeerde lesgevers in België of elders

Nr. 28, December 1989 • Hildegard De Vuyst • EEN OMGEKEERDE REDENERING
De enige verwachtingen ter zake, worden hoe dan ook gewekt door de luciditeit waarmee dansers en choreografen met hun dansmateriaal omgaan...Van eigen bodem Niet helemaal samenvallend met de eigen produktielijn is de duidelijke keuze van Klapstuk voor Vlaams-Nederlands werk...deze terugkoppeling een valabele keuze, zeker als men in het achterhoofd houdt dat Vlaams in het buitenland een kwaliteitslabel is. Ik heb zelfs de indruk dat het festival in bepaalde mate terugkoppelt