Archief Etcetera

205 document(en) met "Marianne Ik" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
Maar opvoeden is onvermijdelijk altijd een 'zacht gevecht': wie zijn kind wil opvoeden tot een mens die méér lust dan alleen frites en chocolade zal een dagelijkse strijd moeten leveren tegen het "ik...Marianne Van Kerkhoven (1) De wereld van de plastische kunst levert ons een recent voorbeeld van een onverbloemde duidelijkheid: door Amarant en het Noordstarfonds werd op 16 februari in Gent

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • Vorm geven aan centrale mythen
Marianne Van Kerkhoven probeert op haar beurt een nieuwe 'uitdagende' invulling te geven aan 'auteur', 'repertoire', 'theaterdirectie' en komt terecht bij artistieke continuïteit, publieksopbouw en...Ik zou kunnen zeggen dat er wat gebeurt en wijzen op de verbazende toeloop voor voorstellingen van Dirk Tanghe, Guy Joosten of Luc Perceval...Ik heb altijd het gevoel dat de afwezigheid van een gevoel van samenhorigheid niet alleen iets pijnlijks, maar ook iets negatiefs is. Ik heb ook altijd ervaren dat iets van deze eenzaamheid overwonnen

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Ik heb er zin in. De laatste... vind ik het jammer of is het genoeg geweest ? Om verscheidene redenen hou ik me bij het tweede...En het was, wanneer ik eraan denk, alsof ik hen zocht, alsof ik wilde dat ze me op mijn bakkes zouden kloppen en dat ze me mijn geld zouden afpakken...Zo dring ik tot het personage door," Tom Jansen: 'Ik moet de ademhaling van mijn personage kennen', in NRC 19 mei 1989

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Het heengaan
Verbazing over enkele uitlatingen van Nan van Houte omtrent deze voorstelling in Toneel/Teatraal (maart 1989). Hoe komt het dat zij het tegengestelde ziet van wat ik zie ? Vreemd toch dat je ogen...Als straks de kinderen die nu in de kamer hiernaast slapen, wakker worden, bij mij in bed kruipen, hun warme lijfjes aanleunend tegen het mijne, en ik daarvan geniet, ben ik dan al meteen op weg naar...Marianne Van Kerkhoven 'Het heengaan' (Jeugdtheater Amsterdam) - Foto Ben Van Duin

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven, Dirk Verstockt • D E
Ik probeer hen zoveel mogelijk te betrekken in mijn 'professionele' theateractiviteiten en aan de andere kant vertrek ik vooral vanuit hun interesses, eerder dan vanuit de mijne...Als toeschouwer krijg ik bij Het Heengaan een gevoel dat ik verder alleen nog heb bij de voorstellingen van Maatschappij Discordia, nl...Je krijgt als toeschouwer een heel andere functie; als ik naar een voorstelling ga kijken, krijg ik die voorstelling meestal op bezoek; bij Het Heengaan voel ik mij bij die mensen op bezoek

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Verstockt, Tom Decorte, Pol Arias, Luk... • KRONIEK
Toch luisterde ik geboeid, zoals ik naar BRT-3 luister: geen artistieke ervaring echter, geen andere kijk op de wereld...Dit vond ik zeer goed en mooi...Als ik zie hoe weinig onze politici investeren in cultuur, dan ben ik heel bang dat het snel die kant op gaat

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Ik probeer steeds de berg der schoonheid te beklimmen maar wat ik daarbij tegenkom, ga ik niet uit de weg...Ik onderzoek dat fenomeen - gezien ik met het individu bezig ben - via de karakters die ik op de scène zet...Ik bepaal zelf welke stukken ik ga doen en met welke mensen ik per produktie ga werken

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Nochtans, als ik mijn dagelijkse dramaturgische praktijk bekijk, moet ik vaststellen dat een aantal van de marxistische ideeën er permanent hun waarde bewijzen : - het primaat van de praktijk...ervaar ik alle dagen in het werk; - dat produktievoorwaarden het pro-dukt bepalen, zie ik zich dagelijks voor mijn ogen voltrekken; - het zoeken naar een geheel dat méér is dan zijn...Droef zou ik hem niet willen noemen maar wel verwarrend, vol vragen, fascinerend

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ik heb hier vandaag in dit panel de rol toebedeeld gekregen van plaatsvervanger : ik word nl...Ik voel mij op zeer glad ijs en zal hulpmiddelen moeten inroepen om mij van mijn taak te kwijten; de bedoeling is, dacht ik, om antwoorden te vinden of beter te zoeken op vragen als : Hoe staat de...Op den duur - op de zeer lange duur - bestaan 'gelijke noemers' om een werkelijkheid te beschrijven misschien wel; daar ligt, denk ik, de echte waarde van wat wij 'ervaring' noemen

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Theo Van Rompay • De kijk op opera veranderen
Ik vind niet dat de techniciteit van de zaal een norm kan zijn voor de programmatie...Ik heb niet al hun produkties gezien, maar wat ik zag heeft me telkens opnieuw teleurgesteld...Ik vertrek niet van een theoretisch concept met mijn normen, mijn werkingsvel-den, van waaruit ik dan iets ga distilleren

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
Dan wordt het beest echter van de scène gerold, alsof Lauwers wil zeggen: "dit is wat voor de hand ligt, Hemingway is Spanje is corrida, maar ik wil jullie iets anders tonen". Later citeert hij dat...Produktie; Marianne De Graaf...Ik zou Rudi Meulemans graag eens een minder dankbare tekst zien regisseren, eentje waar de keuzes minder eenvoudig liggen

Nr. 35, September 1991 • Theo Van Rompay • Het Theaterfestival 1991
Andere Vlamingen die vroeger reeds in de jury zetelden zijn Carlos Tindemans, Marianne Van Kerkhoven, Jon Misselyn en Wim Van Gansbeke...Kijk naar Duitsland, zo wordt gezegd, waar het Theatertreffen ook steevast in Berlijn gebleven is. Ik heb geen enkele twijfel over het feit dat Het Theaterfestival in Antwerpen in goede handen...De argwaan die er her en der nog bestaat tegenover wat ik hierboven een orga-nisatoren-truuk genoemd heb, wordt er alleen maar door versterkt

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
dat ik ervaar als ik het tweede Theaterschrift van het Kaaitheater, De tekst en zijn varianten, doorneem dan intellectueel ongenoegen of inhoudelijke onenigheid...Er zijn theatermakers - ik noem, niet uit ijdelheid, maar omdat ik de discussies meemaak, het werk van Ivo Van Hove, waar ik als dramaturg bij betrokken ben - die het naturalisme niet alleen bekijken...Als ik iets neerschrijf, en ik heb plezier op het moment dat ik het neerschrijf, dan vertrouw ik erop dat dat er ook in zit

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Marianne Van Kerckhoven las een bundel opstellen over het nieuwe kindertheater en tot slot laat Ignace Cornelissen, een regisseur die zowel voor kinderen als voor volwassenen werkt, in zijn kaarten...Ik maak hier een willekeurige selectie uit de lijst van de culturele centra waarvan ik vind dat zij deze vorm van theater in hun programmering volwaardig zouden kunnen onderbrengen én die aan de...En ik kan me geen kindertheaterproject bedenken dat in deze centra gerealiseerd werd

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Naast haar heeft hij een actrice gezet die rondzeult met een koffer (moet symbolisch zijn, vermoed ik) en acties mimeert: zij is een stomme Medea...Ik zie pose, slimmigheidjes, mode (televisieschermen met ruis), nergens iets essentieels...Johan Daenen, een mooi scènebeeld waarbij de zangeres (Marianne Rorholm) volledig centraal, alleen en eenzaam staat, zodat de emotie van Purcell tot zijn recht komt

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Omdat ik dit soort professionaliteit verwerp, moet ik wel kiezen voor het eerste: iets is mooi, goed of belangwekkend voor die mensen die door allerlei sociale mechanismen als beoordelaars aanvaard...Ik was verbolgen over zoveel onrecht, omdat ik meende te kunnen aantonen, aan de hand van de tekst en aan de hand van een intuïtieve opvoeringsanalyse, waarom dit een 'juiste' opvoering was...Wat dat betreft citeer ik nogmaals Marianne Van Kerkhoven in Theaterschrift 1. Ze heeft het over het bewustzijn "dat er een andere manier van wetenschap bedrijven m.b.t

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Er is behoefte aan een nieuw begrippenapparaat dat ons in staat stelt de veranderende realiteit van het globale theaterveld te omschrijven', noteerde Marianne Van Kerkhoven in december 1988 (Etcetera...Lees ik niet in de inleiding van het Kaaitheaterjaarboek 1992 dat 'theatermaken per definitie is "samen iets doen", samen bezig zijn, samen een vorm zoeken om te spreken'? Vanzelfsprekend is het dat

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Ik heb mij eraan moeten herinneren dat men de wereld niet alleen moet verkennen, maar ook moet begrijpen...Ik denk dat men moet leren te wachten zoals men leert te scheppen...Blijven nadenken, nuanceren, zich inbeelden, de wereld ontwarren, woorden opschrijven, kleuren naast elkaar zetten, cello spelen... Marianne Van Kerkhoven

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Marianne Van Kerkhoven vindt het blijkbaar verdacht dat, op Gent na, de initiatieven uit de hoek van organisatoren komen (Etcetera 38). Waarom...Op de details ga ik hier niet verder in, alleen: laten we het kind niet met het badwater weggooien...Ik weet ook niet goed waar het vandaan komt

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Willy Thomas zei vorige week nog: ik kan mij niet voorstellen dat ik dit vijf jaar geleden zou gedaan hebben...Als je mij vraagt of ik in deze maatschappij sta, dan zeg ik: nee, maar dat heeft dan met mijn analyse van de kapitalistische systemen...Terwijl ik mij nog heel goed herinner dat ik vijf jaar geleden in de les toneelgeschiedenis dacht: die zijn zot, je moet toch acht weken rustig, kalm... Die dingen draaien constant om en in elkaar