Archief Etcetera

261 document(en) met "Op de Hoge Weg" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 34, Juni 1991 • Alexander Baervoets • Nelken / Palermo, Palermo
Een vrouw klautert op hoge naaldhakken over het ruïneuse landschap, trekt een kruis op de vloer en een kruis op haar gezicht...De voorstelling heeft veel weg van een opname met een filmcamera op een vast statief, ergens op straat, die abrupt eindigt omdat het rolletje film op is. Bausch doet een beroep op formules als...Niet alleen is er het bloementapijt dat de hele scène bedekt, maar het centrale thema lijkt wel de kindertijd te zijn of, meer specifiek, de teloorgang van de onschuld, al gaan de vragen die aan de

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Als Sylvia zich op het einde van het stuk overgeeft aan de liefde van de Prins, gaat ze bovenop de spiegel staan : een oprechte keuze die de twijfel opheft en de volle overtuiging in haar nieuwe...De visie op erotiek zoals die in de voorstelling aan bod komt past goed bij het tempo en de dictie van de tekst : rauw en vluchtig...de tekst gaat het vooral om het politieke aspect en de gevolgen op emotioneel vlak, maar deze enscenering benadrukt op fascinerende wijze hoe dit mislukken eigenlijk verworteld zit in de hele

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
dat jullie moeten wachten EMMA waarop ? TIEN op de melk, dat ik te laat ben met de melk EMMA je bent altijd te laat met de melk jij bent nooit op tijd met de melk omdat je...tegen de anderen) EMMA op de ring zit een doosje met een lokje haar van mijn man erin die heeft hij me gegeven voor de oorlog toen we verloofd waren en nu ben ik hem kwijt en ik ga hier niet weg...niet weg EMMA (op) wat zeg je ? TIEN berta heeft de bougies uit de auto gehaald en nu rijdt hij niet meer EMMA rijdt hij niet meer ? HAN nee, ooit een auto

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
Haar passie en emotie staan haaks op de hanigheid van de jonge Spanjaarden, de 'drag queen' van Mil Seghers en de rijpe nonchalance en knipogen van Jansen-Roofthooft...haar toespitsing op het acteren en op een grote Het Rad van de Geschiedenis (Discordia) - Foto Bert Nienhuis soberheid in de vormgeving doet de enscenering van Jan...Het is nogal verleidelijk om de tekst te lezen als een mijmering over hoe ook de meest onverbiddelijke ordeningen - het hof er de natuur - door de verbeelding en de liefde op hun kop gezet worden

Nr. 35, September 1991 • Ludo Verbeeck • De vijanden van Hans Jürgen Syberberg
Want de uitvoerige brochure die op de persconferentie werd rondgedeeld, beoogt meer dan gewoon een leiddraad te zijn voor wie de voorstelling behoorlijk wil vatten: zij is tegelijk een zelfcommentaar...Je kan de brutale geallieerde luchtaanval op Dresden oproepen in het geschrokken gelaat van een vrouw alleen op de scène...En wat de natuur betreft: de slotscène van de Faust, waar engelen "Faustens Unsterbliches tragend" de hoogte in zweven, heeft met haar barok illusieperspectief veel weg van een pastiche van de triomf

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
de echo van een lied... ZIJ Alleen op de verlaten kade... kijkje in de richting van de zee... naar het onbegrensde... HIJ 't Was in het oude, stille huis aan de rivier...Ik dwing mezelf en roep nog eenmaal voor mijn ogen in de ziel de furie op van de piraterij en van de slachting, de smaak, bijna te proeven in de plundering...HIJ' steekt een sigaret op) Ik steek een sigaret op, - eindelijk - en in de sigaret proef ik de bevrijding van alle gedachten Ik volg de rook gelijk een eigen weg En

Nr. 35, September 1991 • Daan Bauwens • Hugo Van den Berghe
De aflossing van de wacht aan de top van de A-gezelschappen roept steeds verwachtingen op bij veel theatermensen...Deelname aan de beleidsgroep en de ambitie om impact te hebben op hoe een gezelschap er moet uitzien, wijzen ook al in die richting...Een directeur legt een belangrijke claim op het gezelschap door de manier waarop hij de mensen motiveert

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
En op de dag dat hem werd gesignaleerd, dat leden van de schuttersvereniging aan de overkant - in de Ploegstraat - vanuit de ramen van hun lokaal de exotische vogels...Over de hele lengte van de weg stempelde ze een bloedige poot op de kasseien...Op het einde met de koffie en de cognac kwamen de taarten, een geschenk van een bakker uit de buurt

Nr. 36, December 1991 • Inhoudstafel
16 Walter Verdin Met zijn dansvideo's Roseland en Ottone, Ottone/ 1991 scoort Walter Verdin op dit ogenblik hoge internationale toppen, net zoals de voorstellingen zelf...Bij de huldiging van Tone Brulin op het Theaterfestival Antwerpen zei Paul De Bruyne dat Vlaanderen zijn theatermakers weinig kansen geeft om zich te ontwikkelen, om een oeuvre uit te bouwen...En wat met de jongste generatie van theatermakers die zich al tastend een weg zoekt tussen de grote structuren enerzijds en het compromisloze kleinschalige werk anderzijds

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Er werd niet geprobeerd om een psychologische rechtvaardiging te vinden voor de peripetieën op de scène, in de plaats daarvan werd de toeschouwer vergast op een ironische commentaar op Tosca...De oorlog wordt niet getoond, de enige echte gewelddaad op het toneel is de dood van Koning Priamos op het einde...Maar King Priam grijpt naar de keel, hier is geen plaats voor ironie, maar zien de uitvoerders zich genoodzaakt de complexiteit en de verschillende lagen van het werk op een adequate manier voor het

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Peymann had bovendien de doodzonde begaan het dubbelzinnige, antitra-gische einde weg te laten: verzoening had op dat moment geen zin voor hem...Zoals een recensent schreef: "De weg van Prometheus, de jonge Goethe, naar Tasso, de oude Goethe, is in Bochum de weg van de jaren '70: van opstand naar berusting...Titus Muizelaar in de titelrol speelt, zo'n drie uur lang, een variant op de naturalistische retoriek van Frédéric Lemaitre, de lievelingsacteur van de Franse Romantiek

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
De regisseur heeft geen greep gekregen op de inhoud van een stuk dat nog altijd kan schokken, maar hier wat makjes wordt naverteld...De liederlijke Herodes, die als toppunt van decadentie even boertachtig meedanst, komt aan de zaak niets veranderen . Alleen op het allerlaatst maakt één ogenblik indruk...Want op één punt scoort de Brusselse Salomé: muzikaal valt er te genieten van Malfitano en van Van Dam, voor wiens stem de partij ideaal ligt, en in de orkestbak laat Pappano het Muntorkest klinken

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
De Weerdt: Op de Hoge Weg hadden we een garage tot zaaltje omgebouwd...Ze knappen af op de anderstaligheid of op de moeilijkheidsgraad van de eigen taal, zoals b.v...De accenten verschillen: de ene groep legt de klemtoon op muziek, de andere op beweging, op vormgeving, op tekst

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Kapitein) en Kennis (de Dokter) en hun ondergeschikte representanten (de Tambour-Majoor); en die daardoor gek wordt en een wanhoopsdaad begaat (de moord op zijn vrouw Marie), waardoor hijzelf de sluipende...En in dit geval ook voor de hand liggend: Woyzecks verhaal situeert zich zowel op het louter narratieve vlak als op het niveau van de betekenis tegen de achtergrond, of zoals regisseur Simons zegt...De dimensionele spanning wordt nog versterkt door de schaduwen op de hoge en naakte linkerwand, die door het licht, dat uit de vijf deuropeningen schijnt, in een reusachtig projectiescherm verandert

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Het hele kwartier lang blijft hij op zijn rug op de grond liggen, zijn kleren omgekeerd naast hem, als gaat het om een tweede, nog levenloos lichaam dat hij in bezit moet nemen om de straat op te...Die heeft geen invloed op de Cunninghamachtige, gestileerde dans die dan links op de scčne te zien is. Rechts gaat het zuchten gewoon door: de oude en de nieuwe kunst delen de wereld in twee stukken...Dat neemt niet weg dat hij voor de goede toeschouwer ontegensprekelijk aanwezig is. Another History of Collage loopt op rozen onder een vredig nachtelijke hemel vol lieflijk flonkerende lichtjes, tot

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
De meiboom staat nog op geen enkel dak, en de specie wordt al vantussen de stenen van de 'kinderkunstencentra' gespeculeerd...De muzikanten tonen hun instrumenten en vestigen ook de aandacht op de frasering van de muziek en op de technieken van de uitvoering, daarbij geholpen door intermezzi van Michel Lysight, Jean-Luc...Midden in de prachtige, hoge ruimte van de Handelsbeurs liepen de mensen de treden op, drie door de lucht klauwende varkens tegemoet

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Hij draaide zich om naar de zaal, verontschuldigde zich dat hij alleen Engels sprak, wees op de talrijke zachte passages in het werk en de concentratie die die vereisen van de musici, en vroeg het...De cave is de oudtestamentische grot van Makpela, gelegen in het huidige Hebron op de westelijke Jor-daanoever...de loop van de geschiedenis zijn boven de grot van Makpela achtereenvolgens op elkaar een gebouw uit de tijd van Herodes, een Byzantijnse kerk en een moskee uit de twaalfde eeuw verrezen

Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Ana Torfs schrijft zelf in het al even sobere, verzorgde programmaboek: 'Opera herleid tot de minimale handelingen die zich op een zingend gelaat aftekenen, tot de extreme nabijheid van het zingende...Op zoek naar de fictie van de utopie radicaliseert zij de bevindingen van de huidige wetenschappen...De danser laat bij zijn beweging binnen het kader sporen, vegen en krassen na, die op hun beurt de basis worden van een volgende beweging

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Op het einde bijvoorbeeld, na meer dan drie kwartier gedanst te hebben, liggen de dansers languit op de grond...Een been achterwaarts zwaaien of het bovenlichaam voorover laten hellen met de hand op de knie - het wordt telkens afgebroken...De klemtoon mag dan al zwaarder op de afstand liggen, in tegenstelling tot Mantero die de bemiddeling voorop stelt, staan de dansers toch steeds op het punt die afstand ook te doorbreken

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
de moeilijkste situaties gaat hij recht op zijn tegenstander af en met een hoge stem verklaart hij zich onrecht aangedaan...De uitvoerder van een stijl De belangrijkste vraag die deze opvoering stelt, is of het een juiste keuze van de regisseur was om zo exclusief de aandacht te richten op de retorische kwaliteiten...Het verworpene - de 'grote' stijl van enkele generaties terug (de Albert van Dalsums, de Paul Steenbergens) - komt als het ver-drongene terug en dringt zich op als een ultieme uitdaging