Archief Etcetera

308 document(en) met "Overal Maar" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 28, December 1989 • Steven Berkoff • HARRY'S CHRISTMAS (Smakelijk Kerstfeest)
en soms was het ok...maar er komt altijd een eind aan...dat gaat op en neer als bij een stoelendans en met kerst sta jij daar maar als de muziek ophoudt...jij zit zonder stoel en niet voor een paar...MAAR WAAROM DAN ? WAAROM DAN ? OM WAT VOOR REDEN ? Ik weet het niet...wie wel ? Gewoon pech ? ACH KOM.. JE WEET HET NIET, BEGIN JE DAN MAAR EENS AF TE VRAGEN...GA MAAR EENS GRAVEN EN JE ZULT DE PIJN...met iemand praten...hoognodig...ik moet iets zeggen, iemand iets vertellen, maar de pijn zit daar als een klont en zelfs dan kan ik niet...mis-schien ben ik daarom alleen...misschien liet ik het maar

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Verstockt, Tom Decorte, Pol Arias, Luk... • KRONIEK
niet echt het niveau van circus-acts, maar de mimiek en de intonatie van één van de energieke acteurs deden de zaal schateren...Toch blijft het mager, wel fascinerend om naar te kijken, maar, na de kwetsbarejongeren in Het Heengaan, te veel een toepassing van een systeem, een dogma zelfs...op het trainen 'van de persoonlijke fysieke intelligentie' ?), glimpjes Tête Vue de dos, naar voren gemixte muziek, vertrou-wensoefeningen, van alles wat maar geen broodnodige moord op lievelingen

Nr. 29, Maart 1990 • Mieke Kolk • MOZART
Ideologisch nauw verbonden aan de eigen tijd, plaatsen Mozart en Da Pon-te de opera in een historisch niet nader omschreven Napels waar wel van oorlog maar niet van vorsten sprake is. Klasseloos maar...Maar wat belangrijker lijkt is dat de midzomernachtsdroom tot een nachtmerrie verwordt, niet alleen voor hen, maar ook voor hun publiek...Terwijl Fiordiligi bij Peter Sellars in haar doodsnoodaria's (zal ik wel / nee ik mag niet/maar ik wil /toch maar niet/mijn arme verloofde) strippend op een cafétafel staat, zit Flimms sopraan, nadat

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • Roberto Ciulli
een Hegeliaans filosoof die in de spektakelkunsten terecht gekomen is. In elk geval een vreemdeling die zich niet zonder meer neerlegt bij bestaande structuren en geplogenheden, maar overal...De openingen die Ciulli in de tekstbehandeling toelaat, worden gelardeerd met grillige fantasie, feërieke droomtaferelen, pralerig circus, maar vaker kale desolaatheid en obstinate dwangbeelden...een tijd van enorme vervlakking, waarin de politici niet meer de juiste argumenten vinden om allerlei mistoestanden als racisme en fascisme uit de wereld te helpen -denk maar aan het aandeel van de

Nr. 29, Maart 1990 • Rob de Graaf • PAVLOV
Jij laat mij maar praten en praten, je laat me net zo lang praten totdat ik me een keer vergis en dan hoef jij alleen maar zo'n beetje te lachen en dan heb je weer gewonnen...Maar... x Maar ? Maar wat ? Je doet me pijn met zulke vragen, weet je dat ? Je moet niet altijd aan mij vragen 'waarom', je moet ook je eigen gezicht maar eens bekijken...Ik kan wat jij zegt proberen te overstemmen - maar de verhalen die ik vertellen kan bevestigen alleen maar wat jij al van me weet

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Maar we hebben toch talent beweert men, maar dat weg loopt door de kulturele politiek...Maar niets is ook alles : het begrip 'vol-ledig' is voor mij geen tegenstelling binnen één woord maar twee keer hetzelfde op hetzelfde ogenblik...Men praat maar over de naïviteit van het publiek, maar die naïviteit bestaat helemaal niet

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
De moeder verschijnt niet, maar we krijgen haar relaas te horen via het dagboek dat zij door de brievenbus naar buiten heeft geworpen : hoe zij slechts één kind wilde, maar er vijf kreeg, hoe zij...de schrijver We moeten iets gedaan hebben de lust Iets heel erg fouts, de trots Maar we zeggen niet wat Want we weten niet wat de schrijver Maar het zal wel iets...Je zegt wel niet veel, maar de mensen van de minste woorden zijn de mensen van de meeste gedachten zeg ik altijd maar

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
Je moet spelen wat er staat, daar kan je niet om heen, maar je moet het uitgeschrevene niet zien als doel op zich maar als een middel...Archeologie, daar heb ik een afkeer van, maar als die archeologie ons op het spoor brengt van sterke maar vergeten teksten, dan moeten we die ook programmeren...dat een lijn die u verder wil volgen ? "Ik vond dat die opvoering van veel competentie en ook van verbeelding getuigde, maar ik wil wat anders

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Echte namen, echte data, valse namen, valse data ? Maar tegelijk verhult de voorstelling een beetje het feit dat dit niet het werk of denken van één man is over één zaak...Het was mijn keuze niet, maar gelukkig heb ik het aanvaard en ik kijk er wel naar uit...Ik liep wat rond tot er iemand naar me toe kwam en zei: "Het spijt me, maar dit is een privéfeest

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ze worden wel als heer behandeld, maar men is hun voornaam vergeten en men wil wel eens hun familienaam - voor een sponsor een niet onbelangrijk signatuur - verkeerd spellen...Maar dit bewustzijn is zeker niet (of nog niet) bij alle kunstenaars aanwezig; maar al te vaak stellen we vast, dat men in grote delen van de kunstpraktijk meer bezig is met het interioriseren van...Dit werk heeft te maken met het begrijpen, aanvoelen én accepteren van iemands innerlijke structuren; het gaat om het zoeken naar een kern, naar een identiteit die misschien niet bestaat, maar wel

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Het parcours dat ze afleggen is een eenvoudig kader rond de scène, waarbij de manier van bewegen - simpele pasjes, maar schouder aan schouder - van ondergeschikt belang is ten aanzien van het parcours...Verwijzingen in de tekst maken dat zeker niet onmogelijk en al is het publiek aanvankelijk misschien in de war, toch zal het er langzaam maar zeker in slagen het kluwen van woorden te ontrafelen...Maar het is moeilijk om de windrichting juist te bepalen : ligt het aan de acteurs die de uitvergroting niet aandurven of juist overslaan in makkelijk schmieren; aan de regie die de smaak van het

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
BACTERIOLOOG Het verdiende goed maar die ene raakte hij maar niet kwijt die hield hij dus maar zelf...Die hangen daar maar die zitten daar maar en iedereen accepteert dat maar...AMOR In z'n gevecht tegen die insekten in z'n kop, echte gekken zeggen stemmen, zei hij, maar ze zitten niet alleen in mijn kop, ze zijn overal en niet denkbeeldig, ontdekte hij de wespenval

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Maar ieder verhaaltje moet ophouden als de muziek begint te spelen : geen volledige vertelseltjes, maar fragmenten, brokstukken van toekomstdromen, grappige voorvallen, het leven thuis, op school en...Maar goed, echt beroemd, populair zal hij wel nooit worden, daar is hij te slim en te weerbarstig, te controversieel voor...De sfeer is er een van berusting, maar niet in een lot dat door deze jongeren zelf met het volle bewustzijn is bepaald, maar door een lot dat hen heeft platgewalst buiten hun wil om

Nr. 33, Maart 1991 • Sigrid Bousset • Wim Vandekeybus : Lichamen in vrije val
Om de drijfveren te ontdekken die het choreografisch oeuvre van Wim Vandekeybus stuwen en bepalen, neem ik liever een stap terug : niet de herhaling van het verstoorde portret, maar het verstoorde...Maar waarom in de titel alluderen op een historisch-mythisch gegeven - de vrouwen uit het oude Egypte als verkondigers van slecht nieuws - en tege- The weight of a hand (Wim...Overal duiken ze op : opzij van of achter het podium, alleen, met enkelen of in en-semblevorm

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
de figuur van hoveling Gonzalo (een kostelijke Yoshi Oïda) tot op de plaats die hem toekomt, maar die hij zelden krijgt : die van de enige ware (want in casu oosterse) wijze uit het stuk...De burleske variante van plot en thema, ten slotte, wordt feilloos uitgevoerd door het briljante dronkemansduo Bruce Myers/Alain Maratrat en de onverwachte, maar als Caliban ook weer evident gecaste...Hij richt zich tot het publiek : zien jullie nu ook maar af van de magie die in dit theater haar werk deed, dan kan ik, die jullie dienaar ben geweest, gaan waar de wind mij heenvoert

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Theo Van Rompay • De kijk op opera veranderen
Ik heb een ruwe begroting gemaakt waarin het aandeel van deSingel en van Antwerpen 93 opgenomen is, maar bij het engagement van de Vlaamse Gemeenschap staat nog een vraagteken...Ik heb niet al hun produkties gezien, maar wat ik zag heeft me telkens opnieuw teleurgesteld...Vele componisten die niet eens bij naam gekend zijn hebben, interessant werk geschreven, maar scenisch is daar nog niets mee gebeurd

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris • Muziektheater dat niet stoort
Provincialisme De opvoering van Parsifal in de Vlaamse Opera getuigde op scenisch gebied van een onthutsend provincialisme, zelfs al was de produktie van Covent Garden geleend, maar dat blijkt...Het is irritant en onsympathiek, moreel verwerpelijk zelfs, maar door zijn vaak schitterende muziek zijn velen maar al te gauw geneigd dat te vergeten...Vandaar geen sensualiteit en geen psychologische interactie tussen de antagonisten, maar nietszeggende, stereotype gebaren en houdingen, zoals zangers die overal ter wereld plegen te gebruiken

Nr. 34, Juni 1991 • Johan Thielemans • Peter Sellars' Klinghoffer
Maar dat is maar één deel van het verhaal...Overal ter wereld staan de operahuizen onder zeer grote financiële druk, en één van de gegeerde methodes om met dat vele geld in het reine te komen bestaat erin uit te kijken naar co-producenten...De muziek van John Adams is niet langer zuiver repetitief, maar wat hij in interviews beschrijft als 'zeer complexe muziek bestaande uit verschillende lagen', blijkt vooral dicht bij het idioom van de

Nr. 34, Juni 1991 • Alexander Baervoets • Martha Graham
Niet ik, maar Ruth St.Denis en Ted Shawn hebben de moderne dans uitgevonden - al houd ik niet van die term...Ze stopte met dansen op de scène in 1973, maar bleef verder choreograferen...Martha Graham was er voor ons, ze heeft alles omvergeworpen, alles veranderd, alles uitgevonden, maar men kan over haar niet spreken in termen van het verleden, zij gaat zonder omzien en ze is ons

Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
beginnen LIED nou ja, zeg, ik zeg toch helemaal niks ik zeg alleen maar dat we op een gymclub gezeten hebben TIEN toe maar, toe maar, nog een keer LIED mag ik niet meer zeggen dat we op...heeft neergelegd, dan kan hij op alle plaatsen liggen waar ze daarna geweest is TIEN ja da's waar HAN nou dan kan je het wel vergeten EMMA maar dat is overal TIEN nou kom op...wat zweet ik in godschristusnaam, wat ? ik zweet het niet meer HAN ja lui jij maar lekker door maar ik rij die auto voor dat eeuwige gelul moet nou maar