Archief Etcetera

311 document(en) met "Vader Een" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 18, Juni 1987 • La Belle et la Bête
Hierin verloopt het verhaal volgens dezelfde lijnen als in De Schone en het Beest: vader brengt, na een lange reis, voor de jongste, liefste dochter een "vervloekt" geschenk mee, waardoor hij moet...De Schone en het Beest is de Vader arm geworden, is de levenssituatie grondig veranderd voor het hele gezin - burgers met aanzien werden arme boeren - en zijn reis naar een schip met handelswaar...Maar haar "Copernicaanse revolutie", haar structurele ommekeer-het Meisje is Subject, de Vader is een soort "helper" bij haar queeste - slaagt vooral omdat ze er een "theaterprobleem" van maakt: de

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans • La Traviata in de Munt
dit hyperrealistisch tafereel zal Alfredo's vader op de achtergrond een dreigende, zwarte figuur zijn, het vleesgeworden realiteitsprincipe, de belichaming van de burgerlijke norm...het oog wordt een fascinerend beeld geboden: een perfecte, ovale ruimte, de overheersing van het rood, een realistische lichtinval-een stuk leven, een stuk film...Even dromen: een Rigoletto, of een Norma of een Lucia di Lammermoor, allemaal prachtige stukken, allemaal bedolven onder het stof van de traditie

Nr. 18, Juni 1987 • Frank Peeters • Theater maken in de tegenstroom
duidelijk een winstpunt is omdat ze enerzijds een aantal dubbelzinnigheden in Adés vertaling opheffen en anderzijds de tekst een stilistisch idioom ontnemen waardoor hij anders soms te hedendaags zou...Ondertussen lamenteren vader en dochter op een bij momenten net iets te melodramatische manier om de dood van Pentheus, waarbij de heel eigen zegging van Chris Nietvelt sterk herinnert aan haar...Oidipoes/Kommentaar Dat men vertrekkend vanuit een gedeelde afkeer van de meeste hedendaagse Vlaamse gecanoniseerde repertoiregezelschappen ook een heel andere kant op kan met een Griekse

Nr. 18, Juni 1987 • Johan De Boose • Ontmoeting met de Picasso van het theater
Met een foto van zijn in Da-chau vermoorde vader in de hand, maquilleert hij één van de poppen tot sombere schaduw, terwijl het fo- totoestel-machinegeweer dit keer op Kantor...Enkele dagen later, in een café, terwijl hij een befaamde erotomane gek van Krakau observeert, vertelt Kantor me dat iedere stap die hij zet, tegelijk een bevestiging en een ontkenning van zijn vorige...een houding, die Kantor tot in de subtielste vingerbeweging kenmerkt, met een ketterij, die theater-fabrieken unaniem tot de brandstapel veroordelen, overigens een geliefkoosd beeld van Kantor

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans, Pol Arias • Peter Sellars, Amerikaanse wonderknaap
Daar richtte ik met mijn zus een poppentheater op, in de stationcar van mijn vader...Bijvoorbeeld de vader van Ben Hal-ley, de koorleider in de voorstelling, is een predikant uit Harlem...Theater wordt slechts interessant wanneer het in een richting geduwd wordt, wanneer het iets anders wordt, muziek wordt, een reportage, een schilderij zoals bij Wilson

Nr. 18, Juni 1987 • Pauline Mol • DAG MONSTER
zus 1 lieve vader doet u mij maar een dressoir een boudoir een peignoir en een miroir een renoir een abattoir, ja en een grand, grand soir...zus 2 lieve vader ik wil... ik wil dus wel een... een canapé een... een canapé een canapeau een canapeaupeau met linten en pluimen enzo en...De vreugde slaat in een seconde om in angst, eenzaamheid) meisje er was eens een meisje en dat meisje had wel een vader maar die vader wist niet dat zij nog leefde

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Luk Van den Dries, Marianne... • KRONIEK
het kader van dit festival regisseerde Wilson Quartett en daarvoor werd hem een prachtig klein hoftheater in een naburig kasteel ter beschikking gesteld, een ruimte die perfect aansluit bij de sfeer...een interview in Gazet van Antwerpen op 24/11/1965 vertelde zijn moeder hoe hij tijdens een schoolvoorstelling als leerling van het Sint Lievenscollege te Antwerpen een uur lang de zaal op haar kop...Het is een aan flarden gereten gesprek tussen vader en zoon, dat vooral zijn kracht ontleend aan de botsing tussen twee speelstijlen, tussen twee generaties: de keurig-koele zegging van Gui en de

Nr. 19, September 1987 • Jef De Roeck • Geen staalkaart van het theater in Oostenrijk
Als meisje van 18 had ze na de "Anschluss" van Oostenrijk door Hitler een kortstondige verhouding met een "Duitse partijgenoot", de vader van de auteur...Thomas Bernhard Via een zijpoortje, om zo te zeggen, wordt Thomas Bernhard (1931) toch in Europalia binnengehaald, maar dan met een meneer die een rode loper aan de hoofdingang verdient...kwaadaardige symptomen die van het stuk een tragedie maken weer de kop opsteken". Het begint als een "gemüt-liche" avond met een hoop Weense kitsch, zegt Walter Van Den Broeck, maar onder de tekst ligt een

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
Zo een onmiddellijk succes werd deze tentoonstelling dat het begrip "maniërisme" in minder dan geen tijd werd binnengehaald als het nieuwe artistieke modewoord: een kunstwerk is niet langer...Het werd een multi-mediaproject, op zoek naar een visualisering van muzikale structuren...Een ander project-eveneens in regie van een jonge inheemse kracht - bestond uit het terug opduiken van het vergeten, maar erg knappe theaterstuk Donauwellen van Fritz Kortner, over de zgn

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Waar Goudlokje "normaal" een harmonisch berengezinnetje aantreft in het bos waarin ze is verdwaalt, blijkt nu de vader verdwenen te zijn, en met het berekind gaat ze hem zoeken, tot in de buik van een...Achteraf ging ik op een eilandje onder een palmboom zitten met een paar boeken over de jaren twintig, over Ocean-liners en met een autobiografie van Gloria Swanson...Het gaat over een scheepsarts die aan de opium is, Slauerhoff citeert en scenario's schrijft, over een gangster en een beeldschone actrice en over een jonge Italiaan die zijn zus wil gaan wreken

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Stefan Hoe ik mij een fijner leven voorstel Ik zou willen dat het niet koud en niet heet is. Er moet altijd een lauwe wind waaien, soms een storm waarin de mensen op hun hurken moeten gaan...moesten via een tolk met elkaar praten, een alleenstaande vrouw met een kind die hier heeft gestudeerd, geloof ik...Ik wacht op een telefoontje van u. Ze stopt de brief in een omslag, doet haar bontjas aan en gaat naar buiten, naast de brievenbus staat een telefooncel

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
volgen de geschiedenis van haar emancipatie, zien hoe haar omgeving (man, zoon, moeder, uitgever, vader) reageert, hoe men haar niet Judith Hees, in "Een stuk van twee dagen...Zo is de vader verdwenen, wordt Marianne niet achternagezeten door een smachtende acteur, nodigt ze geen verkoopster uit op het feest...De bekende schrijver uit Sehnsucht en Een stuk van twee dagen is een assemblage van de vader (wat eenzaamheid en titel betreft; in de roman is deze ooit bekende schrijver een ironisch zelfportret van

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Voor het eerst kon ik gestalte geven aan wat ik mij als kind had voorgesteld: Othello loopt een muur op, of Hamlets vader zit als een kind op zijn schouders...De opvoering had grote kwaliteiten: een imponerend decor (een ruimte die onder water stond, een beeld dat ook in Romeo en Julia opdook), een schitterende lichtregie, waardoor vaak een filmisch effect...Ik zie de opvoering van De Vrek als een gesproken opera: hoe een noot gemaakt wordt door een andere noot; hoe een klank meer kleur krijgt door andere klanken; hoe een acteur bestaat bij gratie van een

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Er dreigt zich een zekere gemakzucht te installeren, een familiariteit, een routine". Daarom koos ze voor de aanbieding van Rense Roy-aards (een van de oprichters van het Werktheater en de regisseur...en beleidsmatige kader waarin ze ontstonden, om hun leven en overleven binnen een gemeenschap... Zetten we een aantal van de gedetecteerde factoren even op een rij...Geografisch gezien biedt het Vlaamse theaterlandschap door de driehoek Antwerpen-Gent-Brussel (Brussel is bovendien nog steeds een hoofdstad waar de Vlaming zich in een strijdpositie bevindt) een

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Deze laatste zijn een stad - in de voorstelling een draaiend, Japans ogend, blankhouten kasteeltje, met treinsporen errond - en een bos, een groot, wild beschilderd voordoek...Marc Cnops ontwierp een ingenieus decor, iets minder overtuigend als een backstage, maar bijzonder goed als het door de ruimte van de scène heel wijd te maken, precies een kleine enge kamer gaat...Ze bakenen een theaterweg af die resulteerde in de oprichting van een gezelschap, een theateropleiding, een documentatiecentrum en een tijdschrift dat twintig jaar bestaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Een vader die in het amateurtoneel speelde, moeder die speelde, een broer, een tante en een oom...hoewel ik de acteur als uitvoerder ook niet als een kunstenaar beschouw, wel als een instrument in handen van een mogelijk kunstenaar). Zelfs als dat voor een klein publiek in zekere zin elitair wordt...Ik mag alles doen wat ik wil, en ik ben daar heel dankbaar voor, maar als je zo een aantal maanden moet zoeken, dan evolueert je inzicht in een stuk of in een rol op een heel andere manier dan het

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
denk dat een gezelschap als het onze ook alleen maar kan ontstaan in een verscheurd land, zonder identiteit, een doorgangsgebied, een verloren gat in Europa...Ik ben geëvolueerd van een fervent katholiek met een hang naar het mystieke over het anarchisme tot het marxisme-leninisme in zijn puurste vorm, het maoïsme: wereldbeschouwingen die een globale visie...Ik tracht daar tegenin te gaan door de ervaring opnieuw een plaats te geven, en dat kan enkel door de grenzen van het theater af te tasten: er ontstaat een openbaring, een nieuwe blik wordt mogelijk

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
Een woonkamer Een woonkamer in een grote flat in een grote stad...En verderop in deze 361 p. dikke tekst een keuken, een badkamer, een balkon...Kritiek De repertoirecontext (het feit dat een produktie thuis hoort in het beleid van een gezelschap, in de ontwikkeling van een groep) komt in de geschreven pers niet aan bod

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Maar elders op deze bol wel, verzeker ik u. Een welgezinde wind, een wonderlijk magnetisme, waarvan wij de oorzaak nog niet kennen maar toeschrijven aan het bovennatuurlijke... Abt Een les van onze...gestelde vraag is deze: Is Pan de duivel, of onze vader, het is te zeggen God die ons verscheen in de persoon van... eh... die ons verscheen in een persoon...Ge kunt beter een uil verjagen in plaats van een varken... Denk ik... Of een zwarte kater

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
Tot welk resultaat leidt deze confrontatie van een hedendaags theatermaker met een tekst die naar zijn ontstaansvoor-waarden blijkbaar stevig verankerd zit in een specifieke sociaal-politieke context...Hoe slaagt Vandervost erin deze produktie -- binnen een verregaand ontkerkelijkt Vlaanderen -- te behoeden voor een louter museale en steriele reconstructie van een eertijds antiklerikaal pamflet...Deze proloog is een citaat uit Buysses Het Gezin van Paemel (1903): de slotdialoog tussen Vader en Moeder Van Paemel en hun zoon Eduard, die op het punt staat af te reizen naar de Verenigde Staten